Bokt.nl

**Geplaatst**: 07-01-17 13:01

Geplaatst: 07-01-17 13:01

Dicht bij jezelf blijven en vanuit jezelf spreken, dan kun je het echt! Ik duim voor jou. Zet hem op! Het is naar, maar nodig!

**Geplaatst**: 07-01-17 13:33

Re: misbruik of??

Geplaatst: 07-01-17 13:33

Je kan het! Je bent nu al zo ver ook deze laatste hobbel kun jij als stoere, sterke moeder ook aan. Je vriendin is er voor je en wij om je virtueel te steunen en een knuffel te geven.

En die kilo's die gaan er weer vanaf als je alles verwerkt hebt. Eerst dit.

Heel veel succes met het gesprek! En een dikke knuffel!

**Geplaatst**: 07-01-17 18:58

Re: misbruik of??

Geplaatst: 07-01-17 18:58

Ik ben een stille mee lezer, maar wil nu toch even reageren.
Ik vind echt dat je dit top aanpakt en ik wil je heel veel sterkte wensen met het aankomende gesprek! You can do it!

**Geplaatst**: 07-01-17 19:03

Geplaatst: 07-01-17 19:03

Petje af TS, je pakt goed alles aan. :(:)

**Geplaatst**: 07-01-17 23:02

Re: misbruik of??

Geplaatst: 07-01-17 23:02

Sterkte TS, ook met deze stap.

**Geplaatst**: 08-01-17 00:02

Re: misbruik of??

Geplaatst: 08-01-17 00:02

Lieve TS. Heel veel sterkte gewenst.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-01-17 17:29

Geplaatst door de TopicStarter : 08-01-17 17:29

Jolien87 schreef:
Dat het contact met de betreffende oppassers niet meer als voorheen zal worden mag helder zijn, maar ik hoop voor je dat er begrip gaat komen vanuit de vriendengroep, dat is telkens iets wat naar boven komt als ik je berichten lees.
Nog even volhouden, al deze tijd ben je zo sterk geweest en je bent er bijna. Je hebt zoveel gedaan om trots op te zijn!

Inderdaad, contact met die oppassers is na het gesprek over.
Hopelijk kunnen mijn vrienden daar begrip voor opbrengen, al zal het moeilijk zijn voor degenen die heel dicht bij die mensen staan.
Verder, wel of geen begrip, ik bescherm mijn kind en als ik daardoor vrienden moet verliezen, dan is dat maar zo.

Het gesprek komt steeds dichterbij.
Ene moment ben ik heel koel, andere moment sta ik te trillen op m'n benen.
Ik heb mijn dochter eerlijk verteld dat ik het gesprek aan ga.
Zij vind dat lastig, het feit dat er nooit meer contact met die mensen zal zijn is nog niet helemaal geland bij haar.
Opvallend vond ik dat ze excuses ging geven, zo zei ze dat die mensen zoiets nooit zouden doen.
Waarop ik vroeg wat zoiets dan is, want ik heb haar (of in haar bijzijn) nooit iets gezegd over dat ik misbruik vermoed.
Dochter haar antwoord: nou, dat wat er gebeurd is.
Ik: wat is er dan gebeurd?
Zij: dat weet ik niet.
Ik heb zo het idee dat zij later toch meer gaat vertellen.

Waarom ik mijn dochter verteld heb dat ik het gesprek aanga, is omdat zij wat lastiger werd de afgelopen dagen.
Maar zij voelt natuurlijk precies aan dat ik ergens mee zit.
Daarbij ga ik nooit in de avond weg en nu wel, dus dat riep ook vragen op bij m'n dochter.
Tevens wil ik heel duidelijk zijn naar haar wat betreft de maatregelen die ik neem om haar te beschermen.
Ze was verder ook absoluut niet verdrietig of boos, en ze mag me alles vragen.
Ook de kinderpsych had aangegeven dat ik meer open moest zijn naar mijn dochter, en ik denk dat dit een goede stap in de richting is.
Vertellen wat ik ga doen, zonder details te geven.

Nog even....

**Geplaatst**: 08-01-17 17:31

Re: misbruik of??

Geplaatst: 08-01-17 17:31

De laatste loodjes.
En als iemand het kan ben jij het wel!
Goed van je.

**Geplaatst**: 08-01-17 17:36

Geplaatst: 08-01-17 17:36

Hoenuverder schreef:
Jolien87 schreef:
Dat het contact met de betreffende oppassers niet meer als voorheen zal worden mag helder zijn, maar ik hoop voor je dat er begrip gaat komen vanuit de vriendengroep, dat is telkens iets wat naar boven komt als ik je berichten lees.
Nog even volhouden, al deze tijd ben je zo sterk geweest en je bent er bijna. Je hebt zoveel gedaan om trots op te zijn!

Inderdaad, contact met die oppassers is na het gesprek over.
Hopelijk kunnen mijn vrienden daar begrip voor opbrengen, al zal het moeilijk zijn voor degenen die heel dicht bij die mensen staan.
Verder, wel of geen begrip, ik bescherm mijn kind en als ik daardoor vrienden moet verliezen, dan is dat maar zo.

Het gesprek komt steeds dichterbij.
Ene moment ben ik heel koel, andere moment sta ik te trillen op m'n benen.
Ik heb mijn dochter eerlijk verteld dat ik het gesprek aan ga.
Zij vind dat lastig, het feit dat er nooit meer contact met die mensen zal zijn is nog niet helemaal geland bij haar.
Opvallend vond ik dat ze excuses ging geven, zo zei ze dat die mensen zoiets nooit zouden doen.
Waarop ik vroeg wat zoiets dan is, want ik heb haar (of in haar bijzijn) nooit iets gezegd over dat ik misbruik vermoed.
Dochter haar antwoord: nou, dat wat er gebeurd is.
Ik: wat is er dan gebeurd?
Zij: dat weet ik niet.
Ik heb zo het idee dat zij later toch meer gaat vertellen.

Waarom ik mijn dochter verteld heb dat ik het gesprek aanga, is omdat zij wat lastiger werd de afgelopen dagen.
Maar zij voelt natuurlijk precies aan dat ik ergens mee zit.
Daarbij ga ik nooit in de avond weg en nu wel, dus dat riep ook vragen op bij m'n dochter.
Tevens wil ik heel duidelijk zijn naar haar wat betreft de maatregelen die ik neem om haar te beschermen.
Ze was verder ook absoluut niet verdrietig of boos, en ze mag me alles vragen.
Ook de kinderpsych had aangegeven dat ik meer open moest zijn naar mijn dochter, en ik denk dat dit een goede stap in de richting is.
Vertellen wat ik ga doen, zonder details te geven.

Nog even....

Ik krijg alleen maar meer en meer respect voor je TS... Als ik later moeder ben zal ik in periodes waarin het moeilijk is aan je denken als voorbeeld. Al hoop ik uiteraard nooit dat er zoiets afschuwelijks zal plaatsvinden...

Ik denk, hoewel ik je dochter natuurlijk niet ken, ook wel dat dat wat jij zegt het begin is van haar "openheid" hierover. Misschien zijn het geen excuses, maar zoekt ze toch naar een soort van bevestiging?

**Geplaatst**: 08-01-17 17:48

Re: misbruik of??

Geplaatst: 08-01-17 17:48

Ik denk dat jij de meest dierbare moeder-dochterrelatie aan het ontwikkelen bent die een dochter en moeder zich ook maar kunnen voorstellen.

**Geplaatst**: 08-01-17 18:01

Re: misbruik of??

Geplaatst: 08-01-17 18:01

Ik zie hier zeker het begin van openheid bij je dochter. Ik denk ook dat je een hele hechte band aan het krijgen bent met je dochter.

Ik kan me goed voorstellen dat je wisselt kijkt naar het gesprek met die mensen, vaak is dat afhankelijk van hoe je je op dat moment voelt en dat is logisch.

**Geplaatst**: 08-01-17 18:09

Geplaatst: 08-01-17 18:09

Lieve ts, ik heb ontzettend veel respect voor jou en hoe jij met deze situatie omgaat! Je bent een topper en ik vind dat veel mensen een voorbeeld aan jou kunnen nemen! Ik hoop van harte dat het gesprek goed gaat, en dat 2017 veel moois voor jullie gaat brengen

**Geplaatst**: 08-01-17 18:14

Geplaatst: 08-01-17 18:14

Ik vind het ook erg bewonderenswaardig dat je je erbij neerlegt dat je dochter niet wilt vertellen wat er precies is gebeurd waardoor het voor jou nog steeds gissen blijft. Denk dat menig moeder wellicht had gaan pushen om de onderste steen boven te krijgen. Hetzelfde geldt voor het niet eisen van een verklaring van de tegenpartij. Lijkt mij erg lastig.

Denk ook dat juist omdat je niet pusht dat je dochter zich in zekere zin ook fijn voelt want ''mama trekt het niet uit mij en laat mij zijn''. Hopelijk voelt ze zich ooit zo op haar gemak dat ze het aandurft om je toch te vertellen wat ooit een nare periode in haar leven was.

Kan niet anders zeggen dan dat het overkomt alsof je erg goed nadenkt over de (mogelijke) gevolgen en je het goed aanpakt. Succes en sterkte met het gesprek.

**Geplaatst**: 08-01-17 18:33

Re: misbruik of??

Geplaatst: 08-01-17 18:33

Ik heb tot nu toe ook alleen meegelezen en het stilletjes gevolgd, maar nu het gesprek steeds dichterbij komt (vanavond?) wil ik je toch nog een hart onder de riem steken.
Ik wens je heel veel sterkte en wijsheid toe, en ik heb oprecht alle vertrouwen in je.
Ook heel fijn dat er een goede vriendin met je mee gaat. Je bent een wijs en krachtig persoon, je doet het super!

**Geplaatst**: 08-01-17 18:46

Re: misbruik of??

Geplaatst: 08-01-17 18:46

Ik wil je ontzettend veel succes wensen! Vind het echt ontzettend knap dat je het gesprek aan gaat.

**Geplaatst**: 08-01-17 21:41

Geplaatst: 08-01-17 21:41

Ik vind het zo knap van je.
Sterkte en succes. Er is best een kans dat je even een terugval hebt na het gesprek, dat je je even heel beroerd voelt en dat de opluchting ver te zoeken is, maar geloof me, die gaat komen, want je hebt de juiste beslissingen genomen.

**Geplaatst**: 08-01-17 21:49

Geplaatst: 08-01-17 21:49

Ik kruip ook even onder mijn meeleessteen vandaan om je te zeggen dat ik je een erg moedige en liefdevolle moeder vind. Veel succes met het komende gesprek en daarna wens ik jou en je dochter dat dit hoofdstuk mag worden afgerond.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-01-17 22:49

Geplaatst door de TopicStarter : 08-01-17 22:49

Het was ongelooflijk zwaar, en ik ben degene die mij gesteund heeft dan ook onnoemelijk dankbaar dat zij er voor me was.

Ik kan niet teveel op details ingaan, maar ik kan wel zeggen dat zij blijkbaar 1+1 niet op hebben kunnen tellen en het ongelooflijk vinden dat hierdoor mijn vertrouwen in hun weg is.
Op de vraag hoe zij zouden reageren staande in mijn schoenen werd geen antwoord gegeven, het bleef maar draaien om dat zij zich beschuldigd voelden en dat zij dat niet wilden.
Ik ben continue bij mezelf gebleven, meerdere keren aangegeven dat mijn kind daar gewond is geraakt (wat volgens hun nog maar de vraag was...) en dat ik niemand beschuldig, maar wel begrijp dat zij dit zo voelden.
Ook aangegeven dat ik heus niet vergeten ben wat zij al die jaren voor mij gedaan hebben.

Ik kreeg ook een aantal steken onder water dat ik naar mezelf moest kijken mbt het gedrag van mijn dochter, dat ze hoopten dat ik nu wel goed voor mijn dochter zou zorgen en dat ik maar verder moest zoeken dan bij hun.
De man was nog het meest vatbaar voor mijn woorden, twijfels en gevoel.
De vrouw was boos, bleef maar herhalen dat het niet kon zijn dat er bij hun iets gebeurd was en degene waarmee ik eerder een gesprek heb gehad die heel dicht bij die mensen staat was furieus, wat mij eigenlijk wel verbaasde daar zij in het eerdere gesprek heel begripvol was.

Ik heb aangegeven dat ik vragen heb, maar die niemand kan beantwoorden en dat ik geen bewijs heb, maar wel feiten.
Degene die eerder begripvol was maar nu niet stak nog een keer door te zeggen dat de feiten mijn feiten waren en trok de bevindingen van de psycholoog in twijfel ("was het een echte psycholoog?" "Ja, dat zeg jij...")
Ik gaf aan achteraf spijt te hebben dat ik niet terug ben gegaan naar de 1e huisarts die de plek ontdekte, waarop zij zei dat ze spijt had mij in hun gezin betrokken te hebben.
Ik begrijp hun emotie, maar dit waren echt heel valse uitspraken en ik heb er dan ook niet anders op gereageerd dan hierboven.
Ik ben niet boos geworden, niet verdrietig en de zenuwen kon ik ook aardig in bedwang houden, want de binnenkomer was al "plezierig" door de vraag waarom ik zo boos ben.
Ik heb niet meer gevraagd waarom zij geen contact met mij meer opgenomen hadden, het is klaar nu.
Ik heb mijn zegje gedaan, het was ontzettend zwaar en toch wel heftig, maar ik ben "blij" dat ze zo reageerden, nu kan ik het echt afsluiten.

Degene die mee was heeft nog een aantal keer geprobeerd om begrip voor mij te kweken door te vragen wat hun als ouders zijnde hadden gedaan in mijn situatie, maar er kwam geen antwoord.
Verder heeft zij niets gezegd maar vooral geobserveerd en geluisterd.

Ik ben een paar vriendinnen kwijt, maar ik kan mezelf recht in de spiegel aankijken en vooral mijn dochter recht aan kijken.
Want zij is het aller belangrijkste!
Dat beaamde de man ook, de vrouw en degene die dichtbij hun staat konden daar geen begrip voor opbrengen.
Het was wel wat vreemd dat de man het meest begripvol was, maar zij hebben heus 1+1 opgeteld en het verhaal natuurlijk al gehoord van degene die dicht bij hun staat, dus zij hebben prima hun actie kunnen bespreken.
Overigens was degene die het dichtst bij de ex-oppassers staat het er niet mee eens dat ik iemand mee had genomen, maar dat had ik destijds al verteld alleen niet wie ik mee zou nemen.

Goed, een heel verhaal, ik zal dit topic zeker nog eens nodig hebben als ik in een enorme dip zit.
Voor nu ga ik zo maar proberen te slapen.

Dank jullie wel voor het lezen, het zal hier en daar wat warrig zijn, stel gerust vragen of stuur een pb bericht als er iets niet duidelijk is.

Laatst bijgewerkt door Hoenuverder op 08-01-17 22:54, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 08-01-17 22:52

Re: misbruik of??

Geplaatst: 08-01-17 22:52

Jeetje zeg wat naar. Maar ongelooflijk veel respect voor je dat je dit gedaan hebt! Heel veel sterkte de komende tijd!

**Geplaatst**: 08-01-17 22:57

Geplaatst: 08-01-17 22:57

poeh TS...

Ik wens je allereerst rust toe en petje af hoe je dit alles tot hiertoe aangepakt hebt.
Succes met de verdere verwerking.

**Geplaatst**: 08-01-17 22:59

Geplaatst: 08-01-17 22:59

Poeh, wat een verhaal ts.

Je klinkt alsof je je gevoelens Nog even wegstopt, wat heel gebruikelijk is. Maar laat ze wel los hè.

Jammer dat je vrienden bent kwijtgeraakt. Maar je dochter en haar veiligheid zijn het belangrijkst. En dat heb je meermaals laten blijken in dit topic.

Diep respect voor jou. Je hebt je dochter iets heel waardevols gegeven. Haar veiligheid. ...

Ga je eea Nog bespreken met psycholoog en de hulpverlening?

**Geplaatst**: 08-01-17 23:03

Re: misbruik of??

Geplaatst: 08-01-17 23:03

Ik kan alleen maar met de voorgaande reacties meegaan. Petje af voor hoe je alles hebt aangepakt.

**Geplaatst**: 08-01-17 23:10

Geplaatst: 08-01-17 23:10

Lieve Ts. Diep respect dat je het gesprek door bent gekomen en je zegje hebt kunnen doen.

Je bent enkele vriendinnen kwijt. Maar je hebt zeker een deel van je dochter haar leven terug gegeven en dat is 100x belangrijker. En je hebt de vriendin die mee was nog. Dan die maar koesteren.

Daarnaast was de vriendin die er zo dicht bij stond waarschijnlijk ook wel verwaterd. Het vertrouwen is toch weg.

Je dochter wordt al wat opener omdat ze weet dat jij te vertrouwen bent en er altijd voor haar zult zijn. Een betere moeder kun je niet zijn. Onthoud dat goed!!!

Een kat in het nauw maakt rare sprongen en dan ga je terug vexhten. Dat is wat zei deden. Tot slot weet je niet wie wat gefaan heeft of dat er uberhaupt wat gebeurd is. Wie weet is die man blij dat hij er zo vanaf komt en weten de dames van niets. Wie weet speelt er veel meer. Je zult het nooit weten. Maar dat hoeft ook niet. Wat eerder ook al gezegd is, respect dat je het zo hebt gedaan.

Heel veel sterkte met het sluiten van dit hoofdstuk. Het zal nig wel zwaar worden. Kom dan gerust terug in dit topic. We zijn er voor je om je een hart onder de riem te steken en je te herinneren wat voor goede moeder je bent.

**Geplaatst**: 08-01-17 23:35

Re: misbruik of??

Geplaatst: 08-01-17 23:35

Goed gedaan!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-01-17 23:40

Geplaatst door de TopicStarter : 08-01-17 23:40

Nog even kort: ik ga hier zeker nog met een hulpverlener over hebben, of dit de psych van mijn dochter is of iemand anders weet ik nog niet.

Mijn gevoel is nu inderdaad heel vlak, nog geen echt verdriet/boosheid of opluchting.
Maar dat komt ook omdat ik weet dat er in onze vriendengroep nog een en ander gaat veranderen.
Gezamelijke uitjes zullen niet meer gaan bijvoorbeeld.
Wie blijft en wie niet kan ik nu niet inschatten, maar ik heb in de afgelopen periode een paar heel waardevolle vriendschappen gekregen dus ik maak me nu nog niet echt zorgen over dat ik alleen zal zijn.
En ik "heb" jullie, want dat mag zeker nog eens benoemd worden: ik heb zo ontzettend veel gehad aan jullie steun en tips!

En nee, ik weet idd niet wat er gebeurd is, dat zal een vraag blijven maar ik heb gedaan wat ik kon en wie dat wel of niet accepteerd is verder niet aan mij.
Ook dat heb ik benadrukt in het gesprek, ik weet niet wat/of er wat gebeurd is, maar dochter was wél gewond en dat is wat telt.
Vind het wel echt jammer dat daar totaal aan voorbij gegaan werd, wat dit voor mijn kind betekend.
Er werd gedaan alsof het iets normaals was, iets waar je niks achter kon zoeken.

Zo gaf dichtbijstaande persoon aan achteraf wel te weten van dat bloed, maar het zo onbenullig te vinden dat ze het vergeten was.
Ongelooflijk vind ik dat!!
Een snee op de knie alla, maar dit...