Bokt.nl

**Geplaatst**: 02-11-15 21:08

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 02-11-15 21:08

Hey allemaal,

een tijdje geleden heb ik me hier voorgesteld. Afgelopen dinsdag begonnen met mijn emdr therapie... fnja de kennismaking heb ik gehad. Maar merk dat ik het allemaal toch vrij spannend vind..
Vorige week een flinke domper gehad, omdat ik in het weekend cocaine had gebruikt, voor de eerste keer... mehn wat een dip heb ik gehad... nooit meer dat ik dat ga gebruiken dus..

Ik merk wel dat ik het nodig heb om steun te zoeken bij de mensen die in hetzelfde schuitje verkeren als ik, dus ik ga vanaf nu niet alleen meer meelezen maar ook wat meer posten

Heb ook valium voorgeschreven gekregen van mijn psychiater.. voor als ik me smiddags echt down voel.. dan zou ik er een kunnen pakken.
Slikt er iemand hier ook valium samen met seroquel?

**Geplaatst**: 02-11-15 21:48

Geplaatst: 02-11-15 21:48

ikkkke: ik zit in het middelbaar (ASO, humane wetenschappen). En Bedankt!

Heey Blackflag, logisch dat het allemaal nog wat spannend is, zal vast wel even wennen zijn.((:
Ik heb je vorige post(s) niet gelezen, maar gebruik je vaker drugs? Als je nog van plan bent andere drugs te gebruiken zou ik me zeker goed inlezen over de bij- en de nawerking ervan (indien je dat nog niet gedaan had)..

**Geplaatst**: 02-11-15 21:52

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 02-11-15 21:52

Zal me nog ff kort voorstellen

Iris, 24 jaar. Gediagnosticeerd met bps en ptss. Al veel therapieën gehad en ook al heel veel geleerd. Heel lang stabiel geweest.. Nu beginnen er wat heuveltjes te komen maar komen we wel uit

Ik rook dagelijks wiet. 1 jointje per dag.. Verder geen harddrugs. Dit was de eerste keer en had het wat onderschat... In combinatie met n hoop bier/wiet en veel prikkels was dat indd geen succes.. Al ik me op dat moment super voelde haha.

Dus daar gaan we niet meer aan beginnen

**Geplaatst**: 02-11-15 22:09

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 02-11-15 22:09

Hier even een egopost
Heb morgen mijn intake bij ggz en ben doodsbenauwd. Al weet ik zelf dat dat nergens voor nodig was.
Begon gisteravond al met hevige missenlijkheid daarna kon ik gelukkig snel in slaap vallen. Nu zal het vanavond erger zijn en ben van plan om een rustgever in te nemen hopelijk ben ik dan wat rustiger en kan ik wat slapen.
Morgen zelfde verhaal ik maak me nu al super druk hoe angstig ik zal zijn. Ik stel me allerlij scenario's voor waarbij het verkeerd gaat. Dit probeer ik wel heel erg tegen te gaan maar blijft helaas in mijn achterhoofd. En kan het kan het bijna niet tegengaan
Dit wou ik even kwijt

**Geplaatst**: 02-11-15 22:20

Geplaatst: 02-11-15 22:20

DezeNaam: volgens mij kan je op dit moment niet zelf beslissen om je jaar opnieuw te doen. Maar als je die opname nodig hebt, ga daar dan voor en bekijk hoe het met je school loopt. Ga eventueel in gesprek met je klastitularis zodat hij/zij de situatie kent en begrijpt en er tot op zekere hoogte ook rekening mee gehouden kan worden op klassenraden. En zoals eerder gezegd: maak een afspraak met de CLB-medewerker, deze kan je meer zicht geven op de mogelijkheden die je hebt.

claudia: het is ook spannend om te gaan praten met iemand die je (nog) niet (goed) kent. Er zijn meerdere mensen die zich zorgen maken bij zo'n eerste gesprek. In elk geval veel succes!

Laatst bijgewerkt door ikkkke op 02-11-15 22:33, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 02-11-15 22:21

Geplaatst: 02-11-15 22:21

Probeer jezelf af te leiden, ga lekker ontspannen en ga bij jezelf na of de spanning terecht is. Je mag het echt wel spannend vinden, maar probeer niet alleen de doemscenario te zien maar ook de fijne dingen omdat je het hopelijk mee gaat vallen en er iets goeds aan overhoud

**Geplaatst**: 02-11-15 22:25

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 02-11-15 22:25

Ik weet dat de spanning hardstikke onterecht is em toch blijft hij er maar

**Geplaatst**: 02-11-15 22:34

Geplaatst: 02-11-15 22:34

claudiadvx schreef:
Hier even een egopost
Heb morgen mijn intake bij ggz en ben doodsbenauwd. Al weet ik zelf dat dat nergens voor nodig was.
(...)Ik stel me allerlij scenario's voor waarbij het verkeerd gaat. Dit probeer ik wel heel erg tegen te gaan maar blijft helaas in mijn achterhoofd. En kan het kan het bijna niet tegengaan
Dit wou ik even kwijt

Naar hoor!
Pak een mogelijk scenario bij de kop en verzin iets concreets wat je nu kunt doen om goed voor jezelf te zorgen.
Bijvoorbeeld: ik ben bang dat ik niet uit mijn woorden ga komen - schrijf op wat je morgen beslist wil zeggen. En dat briefje (of 4 vellen A4) morgen gewoon meenemen.

En je zult heus wel een reden hebben om bang te zijn. Niet per se dat er iets mis zou zijn met de ggz of met jou, maar kennelijk is het om een of andere reden beladen.
(Zo is mij uiterst nadrukkelijk ingeprent "dat ik mij niet aan mag stellen" (lees: om hulp vragen) en daarnaast zijn er nog dingen gezegd in de sfeer van "en je bent toch nog net niet zo stom, dat je denkt dat ze dat/ jou geloven, he!")
...dat soort dingen blijft helaas rondspoken in je hoofd, ook als je ratio beter weet. (Heb je eenmaal een goede ggz therapeut te pakken, kunnen jullie samen dit soort zaken goed en snel de nek omdraaien, dus houd moed!!)

**Geplaatst**: 02-11-15 23:26

Geplaatst: 02-11-15 23:26

Hoi! Ik reageer even alleen op de concrete vragen, maar natuurlijk wil ik jullie daarnaast ook allemaal sterkte en moed wensen :(:)

Persoonlijkheidsverandering bij antidepressiva?
Echte persoonlijkheidsverandering lijkt me sterk, maar bijvoorbeeld afgevlakte emoties komen wel voor. Kun je wat meer info geven over wat je bedoelt? Je kunt natuurlijk altijd overstappen op een ander merk, maar ik zou het eerst 7 weken de tijd geven. Als je daarna nog bijwerkingen merkt die je vervelend vindt, kun je een andere proberen.

Schooljaar volledig overdoen?
Ondanks dat ik zelf in België woon, heb ik hier helaas geen flauw idee van. De tips van ikkkke ben ik het wel helemaal mee eens, je kunt je vragen het beste bij de bron zelf stellen, dan weet je zeker dat je correcte info krijgt.

Seroquel en Valium samen?
Dat gaat prima

En zoals je zelf al aangeeft, geen harddrugs meer! En dat zeg ik niet vanwege principes oid, maar mensen zoals jij en ik hebben vaak al een ietwat verstoorde hormoonhuishouding in de hersenen (leid ik even kort door de bocht af uit je ptss-diagnose), en cocaïne zorgt voor een dopamine-bom in je limbisch systeem. Als het uitwerkt, blijf je achter met een zware dip in je hoeveelheid dopamine. Door die wilde op-en-neer rollercoaster van neurotransmitters voel je je zo slecht, en die rollercoaster is echt nefast voor mensen met angst- (en stemmings)problematiek.

Ik hoop dat ik alle vragen heb onthouden.

Veel succes bij de intake morgen claudiadvx! De tip van janneke is een goede, wees je doemscenario's slimmer af.

**Geplaatst**: 03-11-15 00:06

Geplaatst: 03-11-15 00:06

claudiadvx schreef:
Ik weet dat de spanning hardstikke onterecht is em toch blijft hij er maar

Nee joh, de spanning is juist terecht. Logisch, je gaat iets doen tegen je overlevingsmechanisme in. Wees niet te streng voor jezelf.

**Geplaatst**: 03-11-15 10:13

Geplaatst: 03-11-15 10:13

Knip

Laatst bijgewerkt door SincereQ op 08-12-24 21:09, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 03-11-15 12:23

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 03-11-15 12:23

Ging super! Bijna geen spanning gehad

Helaas nu alleen wachten weer een paar weken wachten tot de behandeling start

**Geplaatst**: 03-11-15 12:34

Geplaatst: 03-11-15 12:34

Hoe laat heb je je gesprek vandaag claudiadvx? Ik wens je ook veel succes, zal vast wel lukken!
[Edit] Je was me voor, fijn dat het goed gegaan is!^^ Dat wachten is wel heel vervelend natuurlijk, houd je sterk!

Deze voormiddag alleen al is voor mij echt een hel geweest.. Eigenlijk is het al sinds dat ik terug thuis ben dat alles terug minder gaat, ik ben bijna constant slecht gehumeurd en ik werk dat dan ook op bijna iedereen uit waardoor ik nu nog eens ruzie heb met een van mijn beste vriendinnen en ik denk niet dat het deze keer terug goed komt...
Ook ben ik terug hervallen in mijn zelfdestructief gedrag.

Ik vind het ook echt zo verdomd vervelend dat ik geen beslissingen kan maken doordat mijn mood de hele tijd veranderd en ik dus telkens iets anders wil...
Donderdag ga ik toch eens overleggen met de psycholoog of het mogelijk is om mijn jaar over te doen en misschien terug naar die instelling te gaan.

Is het voor sommige hier ook herkenbaar dat als je je terug wat beter voelt tijdens het gesprek met de psycholoog/therapeut je je moeilijk in kan beelden/uitleggen hoe je je voelde toen je down was? Voor mij is dat dus echt zoiets onmogelijk en daarom ook vreselijk moeilijk voor de psychologen geloof ik..
Daarom ook mijn twijfels om terug te gaan of niet, daar heb ik heel wat minder stressfactoren en voel ik me automatisch beter waardoor ik op dat moment denk dat ik wel terug kan gaan en ik minder goed kan uitleggen hoe slecht ik me soms voel. Als ik zoals nu dus thuis zit en me slecht voel kan ik misschien wel uitleggen hoe het ongeveer zit, maar ik weet niet of hier weg zitten kwijnen en 1x per week een gesprek zo goed gaat zijn. x) ~~Aan de andere kant schaam ik me ook wel heel hard om nu al terug te gaan naar daar...~~

**Geplaatst**: 03-11-15 12:59

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 03-11-15 12:59

Ik vroeg me af of iemand hier ervaring heeft met van huis wegvluchte?
Of info heeft hoe en wat

**Geplaatst**: 03-11-15 14:10

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 03-11-15 14:10

Fijn dat het zo goed ging Claudiadvx! Dat wachten is altijd naar ja.

DezeNaam: wat naar dat je zo snel al terug valt zeg..

Geen ervaring mee saffire
Ik vind het ook altijd erg lastig te omschrijven, ik kan er dan ook heel moeilijk aan terug denken.
Is iets als deeltijd therapie niet iets voor je? Dat je overdag daar bent, maar wel thuis slaapt enzo? Dan heb je niet zo'n grote stap in een keer.

**Geplaatst**: 03-11-15 14:16

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 03-11-15 14:16

Vanochtend weer langs de psycholoog geweest. Ik moet de komende twee weken opschrijven wat ik allemaal doe en hoe moe ik dan ben. Om een beetje inzicht te krijgen in de vermoeidheidsklachten.
En als ik wat minder snel vermoeid word gaan we pas met de angsten enzo bezig.

**Geplaatst**: 03-11-15 14:19

Geplaatst: 03-11-15 14:19

Impulsiviteit als bijwerking na 10 weken heb ik zelf nog niet gehoord, maar ik hoop dat het beter gaat nu je een plan hebt opgesteld met je behandelaar! Succes!

Fijn dat het goed ging vandaag claudiadvx!

DezeNaam, wat je vertelt is wel een symptoom van de bps die je aangaf. Zeg gewoon tegen je behandelaar wat je hier hebt gezegd, dan kan hij daar iets mee.

Saffire, wat bedoel je precies met van huis wegvluchten? Proberen zo vaak mogelijk bij vriendinnen of zo te zijn, of heb je het over definitief uit huis gaan?

**Geplaatst**: 03-11-15 14:19

Geplaatst: 03-11-15 14:19

Aparte redenering. Ik was juist altijd moe omdat ik zoveel spanning en stress had. Zou dat ook niet bij jou zo kunnen zijn?

**Geplaatst**: 03-11-15 14:21

Geplaatst: 03-11-15 14:21

Is inderdaad vreemd Eline.. Hoewel het niet geheel onlogisch is, die twee weken zijn niks in vergelijking met de grote van mijn problemen. Er zijn toen eigenlijk ook niet zo heel veel specifieke gesprekken geweest, vooral groepstherapieën zoals muziek, ergo (tekenen enzo), groepsgesprek etc, en de dagstructuur die je hebt is ook wel erg handig.
Fijn om te weten dat ik op dat gebied niet de enigste ben, wel minder leuk voor jou ook..

Die 8-9 weken opname is een dagopname, dat is dus 's avonds en in het weekend thuis slapen, dat is misschien ook wel makkelijker voor de overstap inderdaad.

Ook geen ervaring mee Saffire, mag ik vragen waarom je dat wilt weten? (Plannen ofzo?)

Bedankt Catnip, zal ik zeker doen.

kevinsky, zoals Joolien al zei vind ik het ook erg vreemd.. Mijn psycholoog vertelde me dat paniek/angst of teveel piekeren ook vaak een oorzaak is van vermoeidheid.

**Geplaatst**: 03-11-15 15:03

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 03-11-15 15:03

Ik raak juist in paniek/down door mijn vermoeidheid

Sinds de pfeiffer ben ik altijd nog moe gebleven. Alleen toen ik weer naar school wou gaan raakte ik verschrikkelijk oververmoeid. Waardoor mijn hoofd een aantal errors kreeg.
Als ik niet te veel doe, en dus niet moe ben. Dan word de angst en depressie minder. Als ik nèt iets te veel doe. Waardoor ik weer moe ben, word de angst en depressie weer vink erger.
Hierdoor krijg ik last van buien dat ik me gied voel en dan ga ik wéér lekker aan de slag waardoor ik die dag erna helemaal in stort. En met weer helemaal down voel.

Door niet te veel, maar ook niet te weinig te doen. Waarbij ik niet over mij grenzen heen ga, word mijn vermoeidheid hopelijk wat stabieler en mijn klachten dus ook. En als ik weer wat stabieler ben, gaan we pas met de angsten aan de slag

**Geplaatst**: 03-11-15 15:28

Geplaatst: 03-11-15 15:28

claudiadvx schreef:
Ging super! Bijna geen spanning gehad
Helaas nu alleen wachten weer een paar weken wachten tot de behandeling start

Fijn dat het zo goed ging. Dat je weer een hele tijd moet wachten op de behandeling is minder leuk, hopelijk gaat die tijd snel voorbij...

DezeNaam schreef:
Is het voor sommige hier ook herkenbaar dat als je je terug wat beter voelt tijdens het gesprek met de psycholoog/therapeut je je moeilijk in kan beelden/uitleggen hoe je je voelde toen je down was? Voor mij is dat dus echt zoiets onmogelijk en daarom ook vreselijk moeilijk voor de psychologen geloof ik..
Daarom ook mijn twijfels om terug te gaan of niet, daar heb ik heel wat minder stressfactoren en voel ik me automatisch beter waardoor ik op dat moment denk dat ik wel terug kan gaan en ik minder goed kan uitleggen hoe slecht ik me soms voel. Als ik zoals nu dus thuis zit en me slecht voel kan ik misschien wel uitleggen hoe het ongeveer zit, maar ik weet niet of hier weg zitten kwijnen en 1x per week een gesprek zo goed gaat zijn. x) ~~Aan de andere kant schaam ik me ook wel heel hard om nu al terug te gaan naar daar...~~

Het kan helpen om - op de momenten dat het niet goed gaat - op te schrijven wat er gebeurd (hoe voel je je? welke gedachten heb je? is er een oorzaak voor? ...) en dit mee te nemen naar je therapeut.

saffire schreef:
Ik vroeg me af of iemand hier ervaring heeft met van huis wegvluchte?
Of info heeft hoe en wat

Niet echt ervaring mee, al heb ik op sommige momenten wel geprobeerd om zo weinig mogelijk thuis te zijn en ben ik ook wel eens helemaal overstuur thuis weggegaan naar een vriendin (maar was maar voor een uurtje of zo).
Als je thuis echt weg wil zijn er vast wel instanties waar je terecht kan.

kevinsky schreef:
Vanochtend weer langs de psycholoog geweest. Ik moet de komende twee weken opschrijven wat ik allemaal doe en hoe moe ik dan ben. Om een beetje inzicht te krijgen in de vermoeidheidsklachten.
En als ik wat minder snel vermoeid word gaan we pas met de angsten enzo bezig.

Joolien schreef:
Aparte redenering. Ik was juist altijd moe omdat ik zoveel spanning en stress had. Zou dat ook niet bij jou zo kunnen zijn?

Beide kunnen. Door angst en/of depressieve gevoelens en veel piekeren wordt je mentaal hoe dan ook moe. Maar aan de andere kant maakt vermoeidheid je ook kwetsbaarder voor angstklachten of andere klachten. Na verloop van tijd wordt het in vele gevallen een vicieuze cirkel: vermoeidheid - klachten - vermoeidheid door de klachten - meer klachten - meer vermoeidheid enz.
Bij kevinsky is er bovendien sprake van pfeiffer wat de vermoeidheid mee kan verklaren.
Veel succes in elk geval Kevinsky!

**Geplaatst**: 05-11-15 14:18

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 05-11-15 14:18

ikkkke; dat zou best wel kunnen inderdaad..
Heb vandaag mijn eerste intake gesprek gehad met de psycholoog, verliep nog wel redelijk behalve dat ik me natuurlijk weer redelijk ongemakkelijk voelde, namelijk ook wel omdat mijn papa erbij was. Het enigste dat ik wel vond is dat ze meer door mocht vragen.. Ik had aangegeven dat ik misschien toch graag een 8-9 weken opname wou toen mijn vader de ruimte uit was maar daar heeft ze verder niks meer over gezegd en ze is er ook amper op ingegaan.
Ik vind het echt zo vreselijk frustrerend, er zijn nu al zoveel weken voorbij gegaan en ik lijk nog steeds stil te staan.--" Zou heel graag zelf willen bellen naar de psycholoog die ik bij mijn crisisopname had maar daar heb ik dus echt schrik voor.

**Geplaatst**: 05-11-15 15:08

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 05-11-15 15:08

Klopt Ikkkke! Ik weet dat je door het piekeren, spanning en stress ook erg moe kan worden.
Been there done that.. Maar deze vermoeidheid is wel anders. Vandaar dat ik eerst rustig aan moet doen.

**Geplaatst**: 05-11-15 20:41

Geplaatst: 05-11-15 20:41

Iemand ervaring met afkickklinieken terwijl de motivatie met regelmaat ontbreekt ?? In pb als t kan ?

**Geplaatst**: 09-11-15 22:06

Geplaatst: 09-11-15 22:06

Hallo Guys, ik meld me hier ook maar. Ik lees al heel lang mee en heb in het verleden ook al wel eens gepost. Ivm privacy heb ik nu een goedgekeurd SA. Mocht je menen dat je me herkent, dan graag even via pb en niet openbaar.

Mijn verhaal in een notendop:
Ik heb een opname achter de rug, nadat ik ben ingestort. Na de opname ben ik doorverwezen naar vervolgbehandeling ivm ernstige depressie, suïcide gedachten en een vermoeden van borderline ( een diagnose die ik bij mezelf grotendeels niet herken) En dit was geen overbodige luxe, maar bittere noodzaak.
Nu is het ruim 5 maanden later en er is nog steeds geen vervolgbehandeling gestart. De wachttijd voor alleen een intake is al bizar lang. Ik heb nu 2 intakes gehad. 1 instantie heeft gewoon nooit gereageerd op mijn inschrijving, een ander was mijn gegevens kwijt en bij de derde is me in juni al verteld dat de intake niet eerder dan november kon.Na de intake krijg ik nu te horen dat de wachttijd wederom 4 tot 5 maanden is _-:(

. De therapie die men mij aanraad is schematherapie en/of DGT. ( iemand hier ervaring met DGT?). Bij de intakes heb ik ook bij beiden gehoord dat ik eigenlijk niet goed in de therapie pas qua klachten. Maar dat we het wel kunnen proberen.

Ondertussen is mijn baas al lang klaar met het verhaal en word ik enorm onder druk gezet om meer te gaan werken en is mij gezegd dat ik per maart volledig aan het werk moet zijn en anders word ik ontslagen.

Ik herken veel van de dingen die hier worden besproken en ik wil graag meepraten met jullie en jullie input horen op mijn therapieperikelen. Waarschijnlijk is de lange wachttijd wel een herkenbaar fenomeen? Hoe zijn jullie daar mee om gegaan? Zijn bij jullie de evt betrokken bazen wel bereid om mee te denken?

Ik werk nu 1,5 dag per week en doe dan mijn eigen functie zonder aanpassingen ( baas is niet bereid om aan te passen) en ik wil ook graag terug keren in mijn functie. Ik ben echter nog heel erg kwetsbaar, heel snel moe, onzeker en faalangstig en heb last van paniekaanvallen. Vooral omdat er door zowel mijn baas, als door de arbo arts is gezegd dat ze denken dat het me niet gaat lukken om terug te keren in mijn functie en mijn baas me dus min of meer dwarsboomt.

Kortom ik wil van alles, maar krijg weinig steun of begeleiding en ik worstel me op dit moment op mijn laatste krachten door het leven en heb het gevoel dat ik alles zelf moet doen. erg frustrerend en zeer contra productief.

Sorry voor de lange ego post en mijn vermomming

. Ik ben zeker ook van plan om actief mee te denken.