Bokt.nl

**Geplaatst**: 24-10-15 19:42

Geplaatst: 24-10-15 19:42

Sunneva schreef:
Dank je joolien!
Is het "over" nu, als in ben je er vanaf gekomen? Of is het iets dat altijd nog wat aanwezig blijft?

En ik heb net je blog gelezen, wat heb je dat ongelofelijk goed geschreven en hoe herkenbaar! En wat geweldig dat je je vriend je tranen durft te tonen, en dat hij het gevecht met jouw verdriet aandurft.

Dank je, mijn vriend is mijn held

Ik ben er nog heel hard mee aan het werk hoor, ik ben bewust bekwaam om het zo te noemen. Ken je dat?

Onbewust onbekwaam: je hebt niet door dat er een probleem is, en wat dat probleem dan is.
Bewust onbekwaam: je weet dat er een probleem is, wat het probleem is, alleen weet je niet hoe je dat moet veranderen.
Bewust bekwaam: je verandert je gedrag, maar staat hier nog wel bewust bij stil en iedere keer dat je je nieuwe gedrag wil uiten, is dat een bewuste uiting.
Onbewust bekwaam: je nieuwe gedrag is ingesleten, je hoeft niet meer zo na te denken om het gedrag te tonen, het gaat vanzelf.

Anyhow, ik heb/had heel erg bindingsangst ook. Een keer in de zoveel tijd, begon ik ontzettend te twijfelen aan mijn relatie, en of dit het wel was, en alles in mijn lijf zei dat ik weg moest bij hem. Om dan vervolgens wanneer dat gevoel weg trok, weer dolverliefd en intens gelukkig met hem te zijn. Dat is eigenlijk mijn staat waar ik normaal in verkeer.
Maar doordat ik nu bewust ben, blijven deze mmenten uit. Soms is de verliefdheid iets minder, maar dat is iets normaals.

**Geplaatst**: 24-10-15 19:45

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 24-10-15 19:45

ik ben onder behandeling op dit moment.. vind het niet echt nodig om mijn verhaal hier openbaar meer te zetten, vind het wel fijn om met anderen te praten. pb's zijn altijd welkom!

**Geplaatst**: 24-10-15 21:19

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 24-10-15 21:19

Hey mag ik mij hier ook melden?

Ik begin 3 november met mijn psycholoog te werken aan mijn paniek/angststoornis icm agorafobie en de steeds terugkerende depressies.

Ik heb al zo'n 7 jaar last van mijn angst en paniekaanvallen. Maar redde me er zelfs altijd redelijk mee.
Ooit eens een zware depressie gehad 7 jaar geleden. En daarna ging het met vlagen wel goed en soms wat minder tot een jaar geleden. Toen ik ook de ziekte van pfeiffer kreeg en daardoor zo in en in moe was. Dat ik er weer erg doorheen zat.

En nu een jaar later ben ik nog steeds niet meer de oude. Houd het zo'n 3 á 4 uren buiten huis vol. Voordat ik weer erg moe ben.

Ik wou in september beginnen met een nieuwe opleiding. Alleen de combinatie van de nasleep van pfeiffer en, door de oververmoeidheid en nieuwe omgeving enz, de in een razend snel tempo erger wordende angst en paniekaanvallen waardoor ik weer terug viel in een depressie. Heb ik in goed overleg met school en ouders en psycholoog besloten om eerst te stoppen met school. En hopelijk mentaal en fysiek weer beter te worden zodat ik weer lekker mijn leven kan leiden.

Ik hoop dat jullie het verhaal nog kunnen volgen :')

**Geplaatst**: 24-10-15 23:17

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 24-10-15 23:17

Kevinsky, dat lijkt wel mijn verhaal! Hier ook al meer dan 6 jaar de angst/paniek waarmee ik gewoon prima mijn bachelor en de eerste helft van mijn eerste master heb kunnen halen en veel vrijwilligerswerk en activiteiten deed, maar sinds ik 2 jaar geleden Pfeiffer heb gehad is mijn energieniveau zo idioot laag, en dat doet geen goed voor mijn mentale welzijn. Ook hier comorbiditeit met depressie wanneer de paniekaanvallen te vaak voorkomen.

Normaal is de boodschap bij depressie "activatie", dus hup, dingen doen! Maar ik kan juist helemaal niet tegen alles wat "moet" wanneer ik in that place ben. Geeft alleen maar meer angst en bijbehorend slecht gevoel.

De tweede helft van mijn eerste master ben ik dus puffende en zuchtend doorheen gekomen. Sinds september aan mijn tweede master begonnen, maar het is zó moeilijk!

Ik denk dat je een goede keuze hebt gemaakt door voorlopig te stoppen met school

als jouw gevoel zegt dat het niet gaat of dat het het zelfs erger maakt, dan moet je het gewoon niet doen.

**Geplaatst**: 25-10-15 08:18

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 25-10-15 08:18

Ik had wel mijn mbo 4 diploma gehaald met twee uren in de week :')

Idd hier ook, mijn moeder zecht ook hup niet aanstellen gewoon leuke dingen doen. Dan gaat het vanzelf over en word je vast minder moe.
Gelukkig vind de psycholoog dat ik tussen de intake en onze eerste sessie ff 3 weken rustig aan moet doen. En wel proberen om te kijken hoeveel leuke dingen ik er bij kan doen zonder te moe te worden.

Als ik zeg maar maandag en dinsdag leuke dingen heb gedaan die langer dan 3 uren per dag duren dan beland ik een een brainfog waardoor ik juist angstiger word en mij nog slechter voel

En moet ik echt wel 3 dagen weer heel rustig aan doen om bij te komen.

School was gewoon veel te veel waardoor ik zo moe werd en daardoor heel snel overprikkeld was en kon niks meer lezen en kon niet tegen ligt en had het idee dat de hele wereld door ging behalve ik.. En toen werd ik daar van het ene op het andere moment zo angstig door dat ik niet meer zonder begeleiding op school aan kwam omdat ik op een bepaald moment niet eens meer de voordeur uit durfde of de trein in te stappen. Wat nog meer stress en dus nog meer vermoeidheid gaf waardoor het nog slechter ging

**Geplaatst**: 25-10-15 08:39

Geplaatst: 25-10-15 08:39

Donjalover13, welkom, praat gerust mee. Je deelt hier uiteraard wat je zelf wil

Kevinsky, jij ook welkom.

Catnip, hoe is het met je examen gegaan?

**Geplaatst**: 25-10-15 13:52

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 25-10-15 13:52

Het examen ging tegen alle verwachtingen in goed!

**Geplaatst**: 26-10-15 08:54

Geplaatst: 26-10-15 08:54

kevinsky schreef:
Ik begin 3 november met mijn psycholoog te werken aan mijn paniek/angststoornis icm agorafobie en de steeds terugkerende depressies.

De datum 3 november ligt mij aan het hart gebakken: de sint Hubertusjacht!
Ken je deze psycholoog al?
Heb je een idee hoe jullie, maar jij vooral, wil/kan /gaan werken aan jouw angsten?

Citaat:
Ik wou in september beginnen met een nieuwe opleiding. Alleen de combinatie van de nasleep van pfeiffer en, door de oververmoeidheid en nieuwe omgeving enz, de in een razend snel tempo erger wordende angst en paniekaanvallen waardoor ik weer terug viel in een depressie. Heb ik in goed overleg met school en ouders en psycholoog besloten om eerst te stoppen met school. En hopelijk mentaal en fysiek weer beter te worden zodat ik weer lekker mijn leven kan leiden.

Vreselijk, dat je een zware depressie hebt gehad!
Maar dat je nu terugvalt klinkt logisch: uitputting is een bekende voedingsbodem voor zowel angst (hoe die angst er verder uitziet of beschreven wordt) en depressie.

**Geplaatst**: 26-10-15 09:04

Geplaatst: 26-10-15 09:04

kevinsky schreef:
Idd hier ook, mijn moeder zecht ook hup niet aanstellen gewoon leuke dingen doen. Dan gaat het vanzelf over en word je vast minder moe.

Snik!!
Afhankelijk van het tijdstip is dit advies redelijk zinnig (compleet aan het begin - en dan echt selectief zijn, alleen wa echt energie geeft)
tot desastreus. De ziekte depressie is verre van aanstelleritis, en houdt juist in dat bijna niets meer energie geeft (not to mention: leuk is).

Citaat:
Gelukkig vind de psycholoog dat ik tussen de intake en onze eerste sessie ff 3 weken rustig aan moet doen. En wel proberen om te kijken hoeveel leuke dingen ik er bij kan doen zonder te moe te worden.

Verstandig. Ook om te 'kijken' hoe je er voor staat!

Citaat:
Als ik zeg maar maandag en dinsdag leuke dingen heb gedaan die langer dan 3 uren per dag duren dan beland ik een een brainfog waardoor ik juist angstiger word en mij nog slechter voel En moet ik echt wel 3 dagen weer heel rustig aan doen om bij te komen.

.....dat is niet best!! :(:)

En je lichaam heeft alleen maar groot gelijk, dat je tijdens die brainfog angstiger wordt (=daar hoef je geen therapie voor! ).

Citaat:
School was gewoon veel te veel waardoor ik zo moe werd en daardoor heel snel overprikkeld was en kon niks meer lezen en kon niet tegen ligt en had het idee dat de hele wereld door ging behalve ik.. En toen werd ik daar van het ene op het andere moment zo angstig door dat ik niet meer zonder begeleiding op school aan kwam omdat ik op een bepaald moment niet eens meer de voordeur uit durfde of de trein in te stappen. Wat nog meer stress en dus nog meer vermoeidheid gaf waardoor het nog slechter ging

Jammer dat er regulier zo weinig met dit proces gedaan kan worden, er is al een jaar of dertig wetenschappelijke literatuur over, inclusief gegevens over maatregelen die mensen kunnen helpen.
Nu ja: moed houden: kijk wat de psycholoog voor jou kan doen, weet hoe dit proces in elkaar steekt en er kan nog wel meer ook.

**Geplaatst**: 26-10-15 09:20

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 26-10-15 09:20

Bedankt janneke!
Ik ken deze psycholoog al. In januari ben ik er ook geweest. Omdat ik toen echt geen vrede kon krijgen met dat ik ziek was. Gelukkig had het toen wel geholpen! Alleen had ik hem niks echt verteld over de angsten. Omdat ik daar domweg niet bij stil stond omdat het voor mij al zo normaal was geworden.

Ik begon er laat van te krijgen toen ik 12/13 jaar was en ben nu bijna 21. Dus ik zou niet eens meer weten hoe het voelt om geen last meer van de agorafobie te hebben

**Geplaatst**: 26-10-15 09:28

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 26-10-15 09:28

Balen dat het al zo lang gaande is! "Een mens went aan alles..."
Gelukkig is het voor het slagen van een therapie niet nodig dat je je kunt voorstellen hoe het zonder ook al weer is....!

**Geplaatst**: 26-10-15 14:06

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 26-10-15 14:06

Ik snap em jolien, knap hoor!
Super catnip!!
Veel succes en een knuffel voor kevinsky

Iemand ervaring met onrust en soort van angst om te gaan leren? Ik begin altijd te laat omdat ik zo onrustig wordt van leren. En omdat ik dan al te laat begin wordt ik alleen maar onrustiger en wordt alles alleen maar erger. En nu is m'n tentamen morgen en heb ik nog nauwelijks wat gedaan...

**Geplaatst**: 26-10-15 15:40

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 26-10-15 15:40

Ik heb dat precies hetzelfde Sunneva. Ik zit momenteel ook pp de bank terwijl ik aan m'n huiswerk moet... Ik schuif het ook graag weg.

**Geplaatst**: 26-10-15 15:54

Geplaatst: 26-10-15 15:54

Succes Jolien en Sonnega.

Ik zit ook op de bank, alleen heb ik al sinds vrijdag wat buikpijn. Ik dacht dat het door de stress kwam. Maar ik kreeg wel hele warme wangen, dus ja weer koorts. Ik was wel twee weken koorts vrij.. Maar hopen dat het wat af zakt. Anders bel ik morgen de dokter weer. Loop al maanden met buikpijn door mijn hele buik, vermoeidheid, keelpijn, pijnlijke spieren, dikke klieren in mijn hals en regelmatig koorts. Maar er komt tot nu toe niks uit.

Gelukkig ligt mijn lieve hondje mijn buik warm te houden

**Geplaatst**: 26-10-15 15:59

Geplaatst: 26-10-15 15:59

En hoe doorbreek je het joolien?
Of weet je dat ook nog niet? Ik stel het nu namelijk al zo'n 6 en een half uur uit

**Geplaatst**: 26-10-15 16:01

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 26-10-15 16:01

Ik ga nu de tv uit doen, mijn spullen pakken en gewoon zitten. En dan gewoon beginnen zonder nog langer te piekeren.

**Geplaatst**: 26-10-15 16:41

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 26-10-15 16:41

Haha joolien, was t maar zo makkelijk. Ik word zo onrustig als ik er aan begin dat ik er ook meteen weer mee stop... Maar je hebt wel gelijk! Gewoon doen en doorzetten.

**Geplaatst**: 26-10-15 16:53

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 26-10-15 16:53

Ik zit nu inmiddels weer te bokken, ben moe en mn hoofd is druk.
Ik heb net l-theanine besteld, dit is een rustgevend middel met dezelfde werking als ritalin, alleen dan natuurlijk. Ben benieuwd of het gaat werken.

**Geplaatst**: 26-10-15 17:03

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 26-10-15 17:03

Klinkt interessant, ben benieuwd naar je ervaring.
Ik begin telkens opnieuw, in de hoop dat ik er een keer mee doorzet. Net lukte het even, maar toen kwam de hond m'n kamer in omdat ze honger was, en nu zit ik dus weer op bokt...

**Geplaatst**: 26-10-15 17:06

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 26-10-15 17:06

Herkenbaar :')

Nu komt t ook doordat ik moe ben en dat sla ik toch niks op. Ik ga nu eerst maar eten maken en dan vaak s'avonds wil het wel aardig.
Ook een externe tegenprikkel gehad net, want ik moet woensdag bij iemand een test afnemen, en klasgenoten hebben dat vandaag gedaan en we dachten allemaal dat het heel meoilijk was, maar dat valt dus wel mee _O-

Dus dan denk ik al snel ach laat dan maar, doe ik morgen wel :')

Ik krijg t morgen of woensdag binnen, dus dan hoor je het wel!

**Geplaatst**: 01-11-15 19:26

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 01-11-15 19:26

Is een van jullie bekend met persoonlijkheidsverandering door anti depressiva?
Het slaat nu goed aan bij mij, maar herken mezelf niet meer

**Geplaatst**: 02-11-15 10:21

Geplaatst: 02-11-15 10:21

En wat is er dan veranderd dat je niet meer herkent?
Een echte persoonlijkheidsverandering lijkt mij niet heel waarschijnlijk, maar het gevoel dat je jezelf niet meer herkent komt bij sommige mensen wel voor.

**Geplaatst**: 02-11-15 10:54

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 02-11-15 10:54

Hoi Eline,
...nou weet ik nooit wat een persoonlijkheid precies is....
Maar wat ik me wel kan voorstellen: ik heb jaren met forse angsten geleefd, als je via pillen opeens die angsten kwijt bent "dan is dat wennen". (Weliswaar een fijne verandering - maar je staat dan toch anders in het leven, doet andere dingen wel/niet, je stelt je wellicht anders op, mensen reageren anders op jou, en daar 'moet je ook weer mee omgaan', etc. etc.)

**Geplaatst**: 02-11-15 12:06

Geplaatst: 02-11-15 12:06

Eline, als het positief is zou ik me niet te veel zorgen maken. Ik ken er niet veel van maar het lijkt me logisch dat je een beetje veranderd als je antidepressiva neemt. Maar ik neem aan dat je naar een psychiater ofzo gaat? Misschien kan je het voor de zekerheid daar nog eens aanhalen. (:

Sorry dat ik trouwens niet uitgebreid op iedereen reageer, ik ben nu maar dan twee weken weg geweest van thuis in een crisisopvang dus heb niet veel bij kunnen lezen..
Dus even een kleine ego-post:
Ik heb twee weken en vier dagen doorgebracht in een crisisopvang, normaal gingen het exact twee weken zijn en was ik woensdag dus weg maar ik had het erg moeilijk om er te vertrekken. Zo had ik dinsdag dus een gesprek met de psycholoog van daar en ze vertelde me dat ik naar huis mocht gaan, ze merkte toen wel al dat ik het redelijk moeilijk vond en ze heeft toen haar nummer gegeven dat moest het niet gaan ik altijd kan bellen, er is toen ook besproken dat ik ook nog terug kon komen voor een 8-9 weken opname..
Heb me toen nog wel even sterk kunnen houden maar heb later die dag toch nog wel enkele breakdowns gehad.. Ik vind het ook erg moeilijk om aan te geven aan de begeleiding dat het even niet meer gaat, ik schaam me op dat moment dan ook vooral omdat ik bijna constant moet wenen maar ik mijn tranen toch terug probeer te dringen.. Maar ze zijn gelukkig wel redelijk oplettend en dan komen ze wel even met je praten.. Ik heb toen dus verteld dat ik het erg moeilijk vond om naar huis te gaan etc.. Voornamelijk ook omdat ik de mensen (begeleiding..) daar zou missen en mede omdat ik schrik heb dat ik terug herval en dat ik terug domme dingen ga doen.. Ik heb iets meer dan twee weken geleden namelijk een overdosis genomen..in de hoop er niet meer te zijn.. Ondanks dat ik vaak over zelfmoord nadacht was dit erg impulsief gebeurd en vandaar ook mijn angst, nu voel ik me goed, maar straks kan dat weer helemaal anders zijn.

Toen hadden ze woensdag bij het het adviesgesprek dus met mijn ouders besproken om eventueel nog twee weken daar te blijven, daar heb ik toen ook wel even over nagedacht maar heb uiteindelijk besloten om toch naar huis te gaan. Voornamelijk omdat ik zelf denk dat het niet echt meer zou helpen voor mijn problemen. In de instelling daar voelde ik me wel redelijk goed, maar dat kwam mede doordat ik geen stress meer had voor school en andere dingen van buitenaf en omdat er constant mensen aanwezig waren..
Maar op het gebied van mijn angst/paniek en depressieve klachten zou ik denk ik niet echt verbetering zien. Ik zou het dan denk ik ook nog moeilijker gehad hebben om afscheid te nemen van de begeleiding..
Nu had ik daarna ook wel nog aan kunnen geven bij de psycholoog dat dat ook wel een werkpunt voor me was, het afscheid nemen van mensen, oftewel dat ik me veel te snel hecht aan personen..
Ze zei toen dat ze het best wel nog iets moois vond dat ik het moeilijker had om afscheid te nemen, dat ik er niet gewoon buiten liep alsof het me niets kan schelen. Ze zei dat het ook wel erg logisch was omdat ik er in een moeilijke periode gekomen ben.. Maarja voor mij zit dat soms toch wel echt erg tegen.
Ook nog iets wat iemand gisteren tegen me zei toen ik vertelde dat ik moe was: "Je hebt ook een moeilijke twee weken achter de rug gehad"
Maar ik heb iets van.. Dat was helemaal niet moeilijk, hier gewoon buiten zijn is verdomd moeilijk, maar ik kan toch niet mijn hele leven opgesloten zitten?

Maar nu ga ik dus ambulante hulpverlening krijgen, donderdag ga ik er voor de eerste keer naartoe gaan dus ben wel benieuwd.. Ik hoop vooral dat het gaat klikken met de psycholoog zodat ik niet te veel moet switchen.
In januari ga ik ook sociale vaardigheidstraining krijgen maar helaas duurt dat dus wel nog even..

Ik vroeg me ook nog wel een ding af, geen idee of iemand hier het antwoord zal weten maar ik zal het gewoon maar even vragen.. Heeft iemand enig idee of je midden in het schooljaar kan besluiten om je jaar opnieuw te doen? Ik zou dat namelijk graag willen weten als ik toch besluit die 8-9 weken opname te doen, want het zou heel vervelend zijn moest ik dan alsnog alles van school moeten inhalen.
Want dit blijft toch wel echt de hele tijd door mijn hoofd lopen.. Ik zou deze opname misschien toch wel graag willen doen omdat ik amper twee dagen thuis ben en bijna alles is gewoon terug als ervoor.. Hoewel ik het wel moeilijk ga vinden om dit tegen mijn vader te vertellen maar ik ga het er donderdag eerst eens met de psycholoog over hebben..

Sorry voor deze lange post, hoop dat jullie er een beetje aan uit kunnen.

**Geplaatst**: 02-11-15 20:02

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 02-11-15 20:02

@DezeNaam: ik zie dat je in België woont. Mag ik vragen wat voor opleiding je doet? (voltijds secundair onderwijs, deeltijds onderwijs / leertijd, hoger onderwijs, CVO,...) Om op je vraag te kunnen antwoorden (of je kan beslissen je jaar opnieuw te doen), is die info nl relevant. Als je daar liever niet op ingaat is dat ook oké hoor of als je dat liever doet mag het natuurlijk ook via pb.
Als je nog in het secundair onderwijs zit, raad ik je aan contact op te nemen met de CLB-medewerker van je school. Hij/zij kan jou hierbij vast helpen. In het hoger onderwijs kan je contact opnemen met de mensen van studieadvies of de ombudsdienst (beetje afhankelijk van hoe het geregeld is aan je hogeschool / univ).
Ik hoop van harte dat het klikt met je psycholoog en dat je je snel weer beter voelt! Veel succes in elk geval!