Moderators: Ladybird, Mjetterd, xingridx, ynskek, Polly, Hanmar
BusyMissy schreef:Wat ontzettend moeilijk om die angst los te laten, om je over te geven aan het onbekende en je geliefden achter te moeten laten.... Ik hoop dat je de juiste weg in rust mag vinden.
En wat is er te vieren? Ik vier zaterdag een bijzondere vrouw, die verschil heeft gemaakt in dit leven. Die de kracht heeft gehad om te delen hoe intens moeilijk het is om ineens te horen te krijgen dat je leven binnenkort aan zijn einde is. Ik vier een prachtige vrouw die ons allemaal heeft doen beseffen hoe waardevol het leven is, dat we van iedere dag die ons gegeven is moeten genieten (met het maken van een taart of jam). Ik vier dat we Priscilla hebben mogen leren "kennen". Zij maakt het verschil. Heel veel sterkte, aanvaarding en rust toegewenst. In gedachten bij jullie.
BusyMissy schreef:Wat ontzettend moeilijk om die angst los te laten, om je over te geven aan het onbekende en je geliefden achter te moeten laten.... Ik hoop dat je de juiste weg in rust mag vinden.
En wat is er te vieren? Ik vier zaterdag een bijzondere vrouw, die verschil heeft gemaakt in dit leven. Die de kracht heeft gehad om te delen hoe intens moeilijk het is om ineens te horen te krijgen dat je leven binnenkort aan zijn einde is. Ik vier een prachtige vrouw die ons allemaal heeft doen beseffen hoe waardevol het leven is, dat we van iedere dag die ons gegeven is moeten genieten (met het maken van een taart of jam). Ik vier dat we Priscilla hebben mogen leren "kennen". Zij maakt het verschil. Heel veel sterkte, aanvaarding en rust toegewenst. In gedachten bij jullie.
spicegirl schreef:Lieve bokkers priscillas lichaam is bijna op en ze wil ons nog steeds niet achter laten ze is zo bang, bang voor de nacht bang voor wat komen gaat bang vorige de dood. De pijn is nu redelijk onder controle maar voor het verdriet en de angst bestaat helaas geen pilletje. Ze is bijna jarig maar wat valt er te vieren? Marcel namens priscilla. ..