Bokt.nl

**Geplaatst**: 15-10-15 22:30

Geplaatst: 15-10-15 22:30

hier gaat het ook niet goed. zit thuis en wil graag naar school maar kan het gewoon niet. elke keer als ik op de fiets stap naar school moet ik continu huilen en gaat het gewoon niet. ( in de bus kan ik al helemaal niet want dan krijg ik paniekaanvallen) uiteindelijk beland ik dan weer op de bank

gelukkig heeft stage en school er begrip voor. en ik wacht nu op een intake bij het ggz die waarschijnlijk begin november gaat plaatsvinden.
ik zit er aan te denken om in lichttherapie te gaan, heeft iemand hier ervaringen mee? omdat ik toch elke keer rond deze tijd van het jaar weer terug val in mijn angst en depressies

**Geplaatst**: 15-10-15 22:40

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 15-10-15 22:40

Dit herken ik heel erg Claudia, ik studeer ook nog (nu mijn tweede en laatste master) en het lukt me nu niet om naar de uni te gaan. Stage moet ik nog helemaal niet aan denken.

En inderdaad, ik heb het ook altijd heel moeilijk rond deze tijd van het jaar. Ik wil dus ook graag meer weten over lichttherapie, ik ben op een punt gekomen dat ik zo wanhopig ben naar verbetering dat ik alles wil proberen, van elektroconvulsietherapie tot voodoo, maakt me allemaal niet meer uit, als 't maar werkt :')

**Geplaatst**: 15-10-15 22:50

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 15-10-15 22:50

haha ja mij precies hetzelfde! ik wil gewoon 'normaal' kunnen leven. en niet telkens in die neerwaartse spiraal zitten. ik bekijk nu ook alle opties die er te vinden zijn!
nou lijkt me voodoo niet zo heel super :')

**Geplaatst**: 16-10-15 08:20

Geplaatst: 16-10-15 08:20

Catnip schreef:
Edit: ik heb tot nu toe enkel ambulante therapie gehad, dus een uurtje per week of zo. In dagopname gaan is heel wat heftiger, heeft iemand hier ervaring mee?

Ik heb geen ervaring met dagopname. Een opname is wel ooit ter sprake gekomen, maar dat zag ik echt niet zitten om verschillende redenen.
Ik had toen wel de mogelijkheid om - als ik dat zag zitten - bv 2x/week een gesprek te hebben ipv 1x/week. Ik ben op dat moment ook naar een psychiater beginnen gaan en heb dan meer medicatie gekregen en ben aansluitend ook begonnen bij een tweede therapeute die AAT (animal assisted therapy) aanbiedt.
Als je (dag)opname niet ziet zitten, kan je misschien bekijken of het een optie is om vaker naar je therapeut te gaan, medicatie ter ondersteuning te nemen (als je dat nog niet doet), eventueel naast de therapie die je nu al hebt er een andere vorm van therapie bij te nemen,...

Jorine, hoe gaat het met jou?

claudiadvx schreef:
hier gaat het ook niet goed. zit thuis en wil graag naar school maar kan het gewoon niet. elke keer als ik op de fiets stap naar school moet ik continu huilen en gaat het gewoon niet. ( in de bus kan ik al helemaal niet want dan krijg ik paniekaanvallen) uiteindelijk beland ik dan weer op de bank gelukkig heeft stage en school er begrip voor. en ik wacht nu op een intake bij het ggz die waarschijnlijk begin november gaat plaatsvinden.
ik zit er aan te denken om in lichttherapie te gaan, heeft iemand hier ervaringen mee? omdat ik toch elke keer rond deze tijd van het jaar weer terug val in mijn angst en depressies

Vervelend dat je toch nog een tijdje moet wachten op de intake terwijl het niet goed gaat. Hier geen ervaringen met lichttherapie. Ik denk wel dat het je op dit moment zou kunnen helpen ter ondersteuning, maar ik vermoed dat dit geen langetermijneffect heeft en je dus volgend jaar opnieuw hetzelfde zou kunnen hebben...Bovendien denk ik eigenlijk dat het aan je angst niet veel zal veranderen. En je depressie...daarbij lijkt het mij de vraag wat voor depressie je hebt. Als je een seizoensgebonden depressie hebt, zou het kunnen helpen, als dat het niet is, ben ik niet helemaal overtuigd van de effectiviteit. Maar goed, eigenlijk weet ik er te weinig van om er deftig gefundeerde uitspraken over te doen...

**Geplaatst**: 16-10-15 13:48

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 16-10-15 13:48

Ik heb (dag) opname altijd weten te voorkomen.
En of het er intensiever aan toe gaat, dat staat ook nog te bezien.

Een van mijn bezwaren: als ik "tegen het plafond" zit, wil ik niet dag in, dag uit samen moeten zijn met nog tien mensen die ook allemaal aan hun tax zitten en die ik niet heb uitgezocht.
En in een groep zitten houdt per definitie in, dat er ""groepsdynamiek"" is. Stel, je wilt werken aan onderwerp 1, maar de impliciete stemming in de groep is, 'dat dat onzin is' - moet je voor jezelf opkomen. (En het is impliciet, dus graag veel alertheid van de leiding!!! Risico: dat je zou gaan voelen, 'dat je je druk maakt over zeurpuntjes en maar eens flink moet leren worden'.... Dan mislukt de hele therapie. )

Verder is er een grens aan wat je als mens kunt behappen, dus bij veel dagopname programma's ligt het tempo expres laag.
Wel is het aanbod doorgaans breed, dat is een voordeel: je kunt experimenteren of dramatherapie jou ligt, "psycho motorische" therapie, tekenen/ schilderen/ dansen etc als therapie - dat kan zin hebben.

**Geplaatst**: 16-10-15 13:52

Geplaatst: 16-10-15 13:52

Catnip schreef:
En inderdaad, ik heb het ook altijd heel moeilijk rond deze tijd van het jaar. Ik wil dus ook graag meer weten over lichttherapie, ik ben op een punt gekomen dat ik zo wanhopig ben naar verbetering dat ik alles wil proberen, van elektroconvulsietherapie tot voodoo, maakt me allemaal niet meer uit, als 't maar werkt

Koop een bak daglicht. Bij phil'ps heet t bright Light - het gaat om het specifieke spectrum van daglicht.
Verder gaat het over jouw vermogen om zelf serotonine te maken: let bijvoorbeeld op je inname van vitamine B, dat kan een remmende factor zijn. (Vraag verdere details aan een orthomoleculaire arts. )
Buiten zijn en bewegen helpt ook.

**Geplaatst**: 16-10-15 17:39

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 16-10-15 17:39

Ikkke, bedankt voor het vragen. Het gaat niet zo goed, ik ben weer teruggevallen in automutilatie, mijn alcoholverslaving, etc... Ik krijg nu wel extra gesprekken op mijn behandelafdeling en word nog aangemeld bij verslavingszorg, medicijnen zijn opgeschroefd, dus ik word wel goed in de gaten gehouden, maar het is wel moeilijk...

**Geplaatst**: 16-10-15 20:34

Geplaatst: 16-10-15 20:34

Sterkte Jorine, wat lijkt me dat lastig zeg...

Bedankt voor de info, Janneke en ikkke, daar kan ik iets mee!
We hebben voor nu besloten dat ik minder uren naar school ga en ik denk dat dat al heel veel zal oplossen. Ik mag nu even niets "moeten". En dat klinkt echt heerlijk.

**Geplaatst**: 16-10-15 23:57

Geplaatst: 16-10-15 23:57

Wat naar dat het zo slecht gaat Jorine. Die terugvallen zijn zo lastig hé. Ik ben wel blij voor je dat je zo'n goede hulp krijgt nu. Hopelijk ben je er snel weer wat bovenop!

Catnip, ik zie dat je in Belgisch Limburg woont en ga er voor het gemak dan even vanuit dat je zoals de meeste psychologiestudenten uit Limburg in Leuven studeert... Weet dat je beroep kan doen op faciliteiten voor bijvoorbeeld examens. Ik denk hierbij bv aan examenspreiding. Misschien kan dat jou ook wel helpen om de komende periode door te komen. Om dat aan te vragen, heb je een attest van een psychiater nodig waarmee je dan naar de zorgcoordinator voor studenten met een functiebeperking (dienst studieadvies) gaat van de faculteit PPW. Heb je eenmaal zo'n attest voor bv examenspreiding, dan kan je met de ombudsdienst bespreken voor welke vakken je dit al dan niet gebruikt. Als je dat wil gebruiken, wacht er dan niet te lang mee, de deadlines zijn eerder strikt...

**Geplaatst**: 17-10-15 01:50

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 17-10-15 01:50

Ik studeer in Maastricht

daar zijn ze ook wel fijn en behulpzaam meestal, en ik ga inderdaad komende periode 1 vak laten vallen zodat ik minder verplichte lesuren heb.

Ik vind het alleen zo jammer, qua intelligentie en capaciteit kan ik gemakkelijk het dubbele van de huidige studielast aan, maar ik ben simpelweg niet in staat om de lesuren op school bij te wonen...

maar beter wat langer erover doen dan mezelf zo de put in werken dat ik deze master helemaal nooit haal.

**Geplaatst**: 17-10-15 07:15

Geplaatst: 17-10-15 07:15

Je bent vast en zeker niet de enige die er langer over doet hoor. En weet je, jij beslist nu van een vak te laten vallen, anderen doen dat niet, maar moeten dan wel tweede zit of zo doen... Dus eigenlijk maakt het niet zo heel veel verschil qua duurtijd

**Geplaatst**: 17-10-15 11:05

Geplaatst: 17-10-15 11:05

Catnip schreef:
Ik studeer in Maastricht daar zijn ze ook wel fijn en behulpzaam meestal, en ik ga inderdaad komende periode 1 vak laten vallen zodat ik minder verplichte lesuren heb.

Ik vind het alleen zo jammer, qua intelligentie en capaciteit kan ik gemakkelijk het dubbele van de huidige studielast aan, maar ik ben simpelweg niet in staat om de lesuren op school bij te wonen... maar beter wat langer erover doen dan mezelf zo de put in werken dat ik deze master helemaal nooit haal.

Zelfde hier, alleen ook door lichamelijke klachten. Loop nu 1 jaar studievertraging op, maar heb zo wel meer rust

Dus ik begrijp je helemaal. Je wilt gewoon het in het aantal jaren doen dat iedereen doet, maar soms is het beter om je rust te pakken en er wat langer over te doen.

**Geplaatst**: 17-10-15 12:55

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 17-10-15 12:55

Bedankt voor de geruststellende woorden! Jullie hebben natuurlijk helemaal gelijk

Ik voel me nu ook al rustiger bij de gedachte minder uren op de uni te zitten, alleen dat irritante veel te ambitieuze deel van me vindt het erg jammer.

**Geplaatst**: 17-10-15 16:22

Geplaatst: 17-10-15 16:22

Begrijp ik wel hoor Catnip. Ergens is het ook niet leuk om er "langer" over te doen. Maar het belangrijkste is niet hoe lang je erover doet, wel dat je je diploma haalt. Als dat een jaartje langer duurt zal niemand daarover rouwen. Bovendien, het is al je tweede master hé.
Ik heb zelf ook meerdere jaren over mijn studie gedaan. Vond het ook niet altijd even fijn dat ik er langer over deed. Anderzijds ben ik wel blij dat ik het zo heb gedaan. Het heeft mij de kans gegeven om het iets meer op mijn gemak te doen en te zorgen dat ik er niet onderdoor ging door de (extra) druk van mijn studie. Ik heb daarmee ook stage kunnen doen op een geschikter moment. En, een vriendin van me is op hetzelfde moment als ik begonnen, heeft nu nog geen bachelordiploma en moet nog twee jaar doen vooraleer ze dus een bachelor heeft. En dit terwijl ze voltijds student was en ik maar deeltijds studeerde...

**Geplaatst**: 17-10-15 16:27

Geplaatst: 17-10-15 16:27

Catnip schreef:
Bedankt voor de geruststellende woorden! Jullie hebben natuurlijk helemaal gelijk
Ik voel me nu ook al rustiger bij de gedachte minder uren op de uni te zitten, alleen dat irritante veel te ambitieuze deel van me vindt het erg jammer.

Och, als Harry Potterfan spreek ik dat deel van mij maar aan met 'Hermione'. - En uiteindelijk is het waarschijnlijk je overlevingssysteem, dat het ooit in jouw leven veiliger was om fiks je best te doen en te presteren.

probeer dus lief tegen Hermione te zijn, ze kan al zo genadeloos voor zichzelf zijn...

**Geplaatst**: 17-10-15 17:25

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 17-10-15 17:25

Bedankt alweer, hier voel ik me beter door!

Wat toevallig dat je dat zegt Janneke, ik word vaak door anderen vergeleken met Hermione, we hebben veel van elkaar weg qua innerlijk

**Geplaatst**: 17-10-15 18:30

Geplaatst: 17-10-15 18:30

Wat leuk...!

(Uiteraard: trauma's niet meegerekend. )

**Geplaatst**: 18-10-15 20:35

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 18-10-15 20:35

Even een egopost. Hier gaat het al een paar weken niet top. Het lukt okk niet om er zelf uit te komen. Nou is er ook wel wat gebeurd, opa is oa overleden.
Heb ook weinig energie en heb ook hetzelfde met school. Heb weinig energie, dus het lukt vaak niet om naar school te gaan of om huiswerk te maken. Il baal ervan maar kan mezelf dan ook wel vergeven dat het soms gewoon niet gaat. Maar leuk is anders.

**Geplaatst**: 18-10-15 22:16

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 18-10-15 22:16

Ik heb er weer een blog over geschreven.
http://psychevecht.weebly.com/blog/huilen

**Geplaatst**: 19-10-15 02:12

Geplaatst: 19-10-15 02:12

Ik heb nu ook even een ego post.
Na het lezen van de 2 bloggen van joolien storte ik weer in. Heb gejankt als een klein kind er ik heb er al zon hekel aan om me te uitten. Ik haat mezelf en ik haat mijn stoornis voorral. was hij nou maar gewoon weg. Waarom kan ik niet gewoon een normaal mens zijn die normaal zijn dingen kan doen. Zonder dat zijn hele leven beïnvloed word door die stomme stoornis. Oh ik haat dat ding echt waar! Want ja dat doet hij, mijn leven compleet verwoesten. Ik ga niet meer naar school of stage, zie mijn vriendengroep niet meer. Naar mijn pony toe gaan doe ik dan nog net wel maar moet ik mezelf ook wel dwingen.
Ik wou gewoon dat ik mijn stoornis weg kon toveren

**Geplaatst**: 19-10-15 08:40

Geplaatst: 19-10-15 08:40

Beste Claudia probeer er niet tegen te vechten. Ik begrijp dat het je leven beinvloed maar dat hoeft het niet altijd te doen.
Er zal een moment komen in je leven dat je er mee om kan gaan zodat het je leven niet meer overneemt.
HEb geduld met je zelf en wees niet te streng voor jezelf.
Geef jezelf de tijd om aanjezelf te werken.
Het gaat ooit beter worden en hoe snel dat zal gaan ligt er maar net aan in hoeverre je lief bent voor jezelf en het geduld.

Hoemeer je jezelf gaat haten, hoe zwaarder het alleen maar wordt.

En huilen is alleen maar goed. Schijnbaar heeft Joolien haar blog iets aangetikt bij jou.

**Geplaatst**: 19-10-15 20:37

Geplaatst: 19-10-15 20:37

claudiadvx schreef:
en ik heb er al zon hekel aan om me te uitten.

In een naar verleden werd ik gepest - en dan is het idd zaak om niet te huilen etc etc.
Maar dat is ""hun"" oordeel, het is belangrijk om je eigen leven te leiden (korte ei svp, lijden =pijn!) - op jouw eigen manier en met jouw ideeën, gevoelens en wat al niet als lei-draad.

Citaat:
en ik haat mijn stoornis voorral. was hij nou maar gewoon weg.

.....neem wat afstand, kijk "op zijn NLP-'s naar het plafond, doe alsof je een Britse professor bent,
en zeg uiterst nuchter, feitelijk en nieuwsgierig:
"Well, yes, indeed - wat is toch precies die stoornis....?" (Dit soort professoren is niet geïnteresseerd in een enkel labeltje, maar wil gewoon nuchter weten wat er aan de hand is.)

GROOT nadeel van deze aanpak: veel mensen krijgen veel te weinig informatie over wat bijvoorbeeld angst is. (Dat is je overlevingssysteem, en ontrekt zich daarom soms compleet aan alles wat je je rationeel hebt voorgenomen. En ook je overlevingssysteem is goed bij te sturen, zodat angst en trauma kunnen verdwijnen. Maar dan moet je dit soort zaken wel weten. )

Idem depressie: dat is een rotziekte met een eigen logica, de rotziekte is net zo min als griep te sturen dmv gedachten. (.... lief zijn voor jezelf kan wel helpen om ietsje sneller te herstellen van griep, maar een gebroken been geneest er niet sneller mee en verwacht ook niet te veel bij depressie.)
Uitputting kan een manier zijn om in een depressie te belanden en er zijn helaas psychotherapeuten die depressie in stand houden door te stellen "dat er intensief gegraven zou moeten worden".

En het feit dat je wilt dat het bamibal fiets ellende poedersuiker banketstaaf ding zou verdwijnen
alleen maar GROOT gelijk!!!!!

**Geplaatst**: 19-10-15 21:53

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 19-10-15 21:53

Hoi iedereen! Ik heb een tijdje niet gepost omdat ik niet in het topic wou kijken haha. Voelde me niet zo lekker en was bang dat ik me slechter ging voelen door slechte verhalen. Heb het voor een deel nu bijgelezen, maar ga express niet door, ik trek me jullie pijn ook aan. Bij deze dus dikke knuffel voor iedereen die het nodig heeft. En voor de mensen die niet tegen knuffels kunnen een geruststellende hoofdknik

Ik heb het topic toch weer aangeklikt omdat ik mijn ervaring met EMDR wil delen en om hulp wil vragen.
Ik heb twee weken terug voor het eerst EMDR gehad, maar reageerde er zo heftig op dat we het toch maar niet gaan doen. Ik ben bang dat dat vooral m'n eigen schuld is. De therapeut ken ik natuurlijk nog pas kort en ik krijg het hondsbenauwd als ik eraan denk dat ik moet huilen waar hij bij is... Ook het vertellen wat ik in m'n hoofd krijg tijdens de EMDR lukt me niet. Ik wil het wel! Maar ik krijg het letterlijk niet over m'n lippen. Ik schaam me ervoor, en ik voel me er zo klein door. Ik snap best dat ik me niet groot hoef te houden voor hem, maar m'n gevoel spreekt me tegen...

Toen ik vertelde dat ik me nog niet genoeg op m'n gemak voelde, stelde hij voor eerst rustig een paar weken alleen te praten en daarna de EMDR in kleine stukjes te doen. Dat had een andere naam maar die ben ik vergeten

Ik wil dolgraag van m'n alarmsysteem af dat telkens afgaat terwijl dat niet nodig is. Dat ik in college kan zitten zonder dat ik me verdrietig en alleen voel als iemand niet meteen reageert als ik iets zeg of vraag. En dat ik niet een huilbui krijg als m'n beste vriendin te laat op whatsapp reageert...
Dus ik zou graag EMDR hebben.

Pak ik het goed aan, is er een manier om mezelf hierbij te helpen, of moet ik het op z'n beloop laten?

Enne bedankt als je alles hebt willen lezen. Kan me goed voorstellen dat een lange tekst verwerken voor de meeste hier op t moment niet echt kan (lukt me zelf ook niet

)

**Geplaatst**: 19-10-15 22:08

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 19-10-15 22:08

Mooie blog weer Jolien!

Sunneva, wat naar dat je wel de stap hebt gezet naar hulp maar dat je nu het gevoel hebt dat je 'blokkeert' bij die hulp. Gelukkig is een goede psycholoog daarop voorbereid! Ga je vooral niet schamen of slecht voelen als het niet lukt, dat is heel normaal en je bent echt niet de enige. De psycholoog is er voor je, die heeft er alle geduld mee en begrip voor. Wees open over het feit dat je het moeilijk hebt. En neem samen de tijd. Er zit helemaal geen druk achter, ook het opbouwen van een vertrouwensband tussen jullie hoort bij de therapie.

Ik heb helaas geen magische, snelwerkende tip voor je, onthoud gewoon dat je je nergens voor hoeft te schamen en gun jezelf de tijd. En dan zul je zien dat het openstellen makkelijker wordt.

Er is hier één "maar" aan: soms klikt het simpelweg niet tussen cliënt en therapeut, als je geen goed gevoel erbij hebt kun je beter overstappen naar iemand waar je je beter bij voelt.

**Geplaatst**: 20-10-15 08:06

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 20-10-15 08:06

Dank je catnip

Ik ga het nog even tijd geven, ik zal er ook geen datum opzetten maar als ik over een tijdje echt het gevoel heb dat ik niet verder kom zoek ik iemand anders