Vannacht een pittige nacht gehad. Ze begon rond 22:00 heel erg te huilen. Maar weet voeding gegeven. Uiteindelijk bij m’n man even in slaap gevallen. Daarna bleef ze weer echt huilen. Last van krampjes. Uiteindelijk heb ik der over genomen zodat man kon slapen. Tijdje staan wiegen, en daarna op mn benen gelegd en wat bewogen met der. Nog even aan de borst en ook dat ging weer goed
Daarna viel ze in slaap en kon ik der heel voorzichtig naast mij leggen.
Daarna man over genomen en lag ze bij hem zodat ik kon slapen. Vanmorgrn laatste voeding was 7:00 daarna nog tot half 10 geslapen.
Was een pittig begin. Vind nog erg lastig om uit te vinden wat het nou precies is, en wat je er tegen doet en dan wordt het mij echt even te veel.

voel je niet schuldig. Het is ook heel zwaar en het gaat niet altijd zoals je zelf wil. Bevallen zelf is al heel pittig en dan ben je opeens verantwoordelijk voor zo'n kleintje die jou nodig heeft bij alles. We willen het allemaal perfect doen, maar ik denk dat in de praktijk niemand het perfect doet ook als we dat wel proberen en dat de kunst is om daar zo goed mogelijk mee om te gaan.



Hopelijk komt Jane snel aan zodat jullie lekker naar buiten kunnen.