Bokt.nl

**Geplaatst**: 28-08-15 09:53

Geplaatst: 28-08-15 09:53

Nou, daar zegje een waar woord, Riverr: overleven!

Uitputting is een bekende trigger voor depressie, en het is goed aan te pakken, alleen de regliere medicatie doet er erg weinig mee. Je zou eventueel om overleg van een orthomoleculaire arts met je reguliere behandelaar kunnen vragen.

En idd: houd het in je achterhoofd. Rust, slapen, goed eten, wel bewegen maar vooral niet tot je grens gaan: allemaal keiharde noodzaak om de uitputting zich te laten herstellen.

**Geplaatst**: 29-08-15 21:18

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 29-08-15 21:18

We werken eraan!
Medicatie doet ook wel echt een hoop bij mij. T heeft me de vorige keer echt gered.

**Geplaatst**: 30-08-15 21:57

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 30-08-15 21:57

Medicatie kan vreselijk veel!
Maar reguliere artsen/ medicijnen richten zich niet op de uitputting zelf.

**Geplaatst**: 02-09-15 10:49

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 02-09-15 10:49

Dat klopt janneke en die is juist zo killing in een depressie.

**Geplaatst**: 02-09-15 12:06

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 02-09-15 12:06

Ja, die herken ik, het is verschrikkelijk. :(:)

**Geplaatst**: 02-09-15 12:11

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 02-09-15 12:11

Sterkte River.

Binnenkort ga ik hulp zoeken voor mijn hechtingsproblemen. Heb het voor mezelf redelijk duidelijk wat het probleem is, maar zelf oplossen kan ik (nog) niet.

**Geplaatst**: 16-09-15 13:14

Geplaatst: 16-09-15 13:14

Hoi meiden .
Ik ben helaas gisteren opgenomen.
Zit op een gesloten afdeling maar heb wel de vrijheid dat ik met bezoek uur met mn man en kind naar buiten mag.
Mis me kindje echt enorm maar ik was echt al te lang aan het aanmodderen.

**Geplaatst**: 16-09-15 13:24

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 16-09-15 13:24

Ach River.. Ik hoop voor je dat je rust gaat vinden en weer tot jezelf kunt komen hier. Fijn dat je nog wel man en kind kunt zien. Het is heel begrijpelijk dat je je zoontje ontzettend mist. Wat zal dat zwaar zijn.
Maar jij bent heel stoer en taai, dit red je!

Joolien.. hoe is het bij jou? Je gaf aan hulp te gaan zoeken voor je hechtingsproblemen. Is dat gelukt?

En hoe gaat het verder met iedereen?

**Geplaatst**: 16-09-15 18:49

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 16-09-15 18:49

Hier gaat het wel redelijk met afentoe een dipje maargoed dat hoort
Laatst wel bijna een paniekaanval gehad. Zat bij een klasgenoot in de auto en met de combinatie van warm lawaai en een subwoofer die hard aanstond ging het even mis. Gelukkig wel optijd aan kunnen geven!

**Geplaatst**: 16-09-15 19:12

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 16-09-15 19:12

River ook vanaf hier een knuffel!

Hier gaat het best goed al is het deze week ff zwaar, paar dagen vrij dus de dagen er voor zijn dubbel zo hectisch en nu dus behoorlijk overstressed maar nu omschakelen naar vakantie en genieten

**Geplaatst**: 16-09-15 19:45

Geplaatst: 16-09-15 19:45

Riverrr meid wat zal dit zwaar voor je zijn maar hoop dat je hier nu wel rust terug mag krijgen. Ik vind dat je echt zo sterk bent geweest eigenlijk zelfs te sterk.
Nu terug naar het vinden van je balans.
Sterkte.

Ik heb hier al een hele tijd niet meer gereageerd, heeft alles te maken met dat het eigenlijk wel goed met mij gaat.
Soms wel wat spanningsmomenten maar daar kom ik wel steeds weer uit. Mijn faal angst is nog niet weg maar ik onderneem wel veel om hier aan te werken.

**Geplaatst**: 16-09-15 21:51

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 16-09-15 21:51

Heel veel sterkte River....! Zoals eerder gezegd vind ik je een sterk mens en ik heb echt bewondering voor je.

Hier gaat het goed! Ik ga na een zomerstop volgende week weer beginnen met therapie. Had het afentoe lastig in de periode zonder psych (vliegen, start nieuwe opleiding) maar ik heb me er doorheen gesleept.
Merk wel dat ik school nog steeds associeer met paniekaanvallen, en die verbinding in mijn hoofd moet 'kapot' gemaakt worden. Ook moet ik leren dat zenuwachtig zijn mag, dat het een menselijke eigenschap is, en dat dat niet automatisch paniek betekend. School gaat goed, tot nu toe vermaak ik me en ik merk dat het ritme me goed doet. Minder tijd en energie om te piekeren en na te denken, haha.

Vervelend claudiavdx, auto's en harde geluiden vind ik ook geen fijne combi.
Fijn OsMo!

**Geplaatst**: 17-09-15 09:16

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 17-09-15 09:16

Claudia; lastig is dat he, al die prikkels? Heb er ook snel last van.. En dan is het de kunst om die spanning af te laten vloeien. Misschien kun je daar eens in oefenen? Wat heb je nodig om spanning af te kunnen laten vloeien op zo'n moment? Lastige vraag, maar als je daar het antwoord op weet te vinden, dan gaat je dat een hoop spanning schelen

Osmo, wat goed om te lezen dat het nog steeds de goede kant op gaat met je!! Wat een zegen zeg.. wauw.

Uhnee; je hebt iig goed inzicht!

Heb je wel eens het piekeren opgespaard tot een piekermoment? Een moment op de dag dat je er even voor gaat zitten en het piekeren en de gedachten er gewoon even laat zijn? Wellicht de dingen opschrijven die omhoog komen?
Ik hoop dat je, nu je weer start met therapie, weer wat rust krijgt. Sterkte hoor.

Hier gaat het op en af. Therapie is nog steeds wel heftig. EMDR en brainspotting werken, maar brengen onwijs veel emoties met zich mee. Ben er een paar dagen flink beroerd van en net als ik weer een beetje de boel bij elkaar heb geraapt, dan is het alweer tijd voor de volgende sessie .
Overigens moet ik wel zeggen dat ik echt een hele fijne therapeut heb. Ondanks dat hij bepaalde zweverige ideeen heeft, (die ik afkap, daar hou ik echt niet van) weet hij me altijd gerust te stellen en zijn de dingen die ik stom vind, ineens niet zo stom. Een bevestiging dat ej je niet aanstelt en dat bepaalde gedachten echt bij een traumatisch verleden horen is lastig om te horen, maar wel fijn op een of andere manier.

**Geplaatst**: 17-09-15 16:33

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 17-09-15 16:33

Ik ben hier al een tijdje niet meer geweest, het ging eigenlijk super met mij. Alleen begin deze week een moeilijke beslissing gemaakt; om het contact met mijn vriendinnengroep te verbreken. Het deed ongelooflijk veel zeer, maar er waren alleen maar spanningen. Vooral sinds ik deels heb verteld wat er met mij aan de hand was. Je verwacht van je vrienden dat ze er voor je zullen zijn, je zullen steunen etc. Helaas is dit niet gebeurd en ben ik door merendeel keihard laten vallen. 2 personen heb ik kunnen vertrouwen en binnen kunnen laten, waarvan ik de laatste tijd met 1 ruzie heb gekregen en dit is niet meer goed gekomen. Ik heb toenadering gezocht; helaas was het maar van 1 kant. Ik heb meerdere malen mijn excuses aangeboden maar kreeg altijd stomme reacties terug. De ruzie ging om een discussie die we in de groep hadden; ik vroeg wat zij vonden van de dood etc. Dit is eerder al besproken maar ik wilde weer bevestiging. De volgende ochtend ging die vriendin tegen mij te keer en noemde ze de discussie uit het niets "fiets.d up" Ik deed eerst nog heel netjes, helaas is dit toch een ruzie geworden. Ik heb het contact begin van de week verbroken, kreeg ik van die zelfde vriendin te horen dat zij het allang van plan was. Dat deed me heel veel zeer en het doet me nog steeds zeer. Ik heb dit mijn ouders nog niet verteld. 17 Oktober vier ik mijn verjaardag en zij zouden ook allen aanwezig zijn; nu maar 1 iemand. Ik voel me ongelooflijk poedersuiker, alles gaat weer een beetje fout maar ik blijf volhouden. Ik wil niet weer terug vallen in het donkere gat.

Sorry ik moest dit even van mij af schrijven.

**Geplaatst**: 17-09-15 16:40

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 17-09-15 16:40

Hey allemaal,

Zou ik me hier mogen melden?
Ik ben net klaar met de vers 1 ( vaardigheid emotie regulatie stoornis ) en heb in de jaren daarvoor veel cognitieve gedragstherapie gehad.
Ik ben gediagnosticeerd met BPS zo'n 5 jaar geleden.

Ik heb al heel veel geleerd en ken mijn valkuilen en weet hoe ik mezelf daar over heen kan zetten, de pieken en dalen zijn inmiddels heuveltjes geworden en moodswings heb ik ook onder controle.

Ik zou hier graag steun vinden samen met jullie, verhalen/ervaringen uitwisselen en elkaar op het juiste pad brengen

Ik ben trouwens Iris, 24 jaar en kom uit regio Eindhoven!

**Geplaatst**: 17-09-15 18:36

Geplaatst: 17-09-15 18:36

Heel veel sterkte River! Een keimoeilijke periode nu, maar je gaat hier doorkomen! Het moet ontzettend moeilijk voor je zijn om je zoontje "achter te laten", anderzijds is het wel heel fijn dat je de kans krijgt om hem en je man regelmatig te zien. Momenten waar je telkens weer naar kan uitkijken, lijkt me.

Suusenmalvin, fijn dat je een therapeut hebt waarmee het zo klikt. Pieken en dalen, vervelend hé. Zolang de algemene trend maar stijgend is, is het goed. Spijtig genoeg horen ook dalen erbij, al worden ze als het goed zit wel steeds minder diep en korter.

Coldsummers: ik herken wel wat in je verhaal. Het is superrot als je de vriendschapsbanden verbreekt met vrienden. Heb het helaas ook een paar keer meegemaakt. Ik weet dat het nu vast niet zo zal lijken, maar op termijn kan het soms wel weer goed komen, als je dat wil natuurlijk. Ik heb dergelijke ruzies die tot een "breuk" leidden vaak wel uitgepraat na lange tijd. Bij sommigen is het respect voor elkaar hersteld, de vriendschap daarentegen niet. Met sommige andere vrienden is het wel weer helemaal goed gekomen. Het heeft lang geduurd, maar als je dat wil kan het na verloop van tijd weer in orde komen.
Ik begrijp dat je hoopt dat je vrienden je begrijpen en steunen, maar soms is het voor vrienden moeilijk om zoiets te begrijpen en/of zijn mensen bang en is het een vorm van zelfbescherming om jou dan "af te wijzen".

Blackflag, natuurlijk mag jij je hier ook melden. BPS lijkt me niet simpel om mee te leven. Ken zelf ook een aantal mensen die deze diagnose hebben.
Als ik je bericht zo lees heb je je klachten wel onder controle, wat erg knap is! Daar mag je best trots op zijn!

**Geplaatst**: 17-09-15 20:49

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 17-09-15 20:49

Bedankt ikkkke!

Het was ook indd ook geen makkelijke weg, en ik ben er nog lang niet!
Stabiele rustige relatie heeft mij veel goed gedaan, en probeer alles positief te bekijken. Al is dat niet altijd makkelijk.

Ik wil de EMDR therapie gaan doen, kan iemand me de voor en nadelen vertellen? Heb op internet wel wat gelezen maar het is sowieso per persoon verschillend. Maar ik vraag me af hoeveel nasleep zo'n sessie heeft.

**Geplaatst**: 17-09-15 21:14

Geplaatst: 17-09-15 21:14

Hoi meiden,
hier gaat het net niet goed, maar ook niet slecht. Wel te veel spanning gehad om te kunnen spreken van een ontspannen zomer, dus ik, ben moed aan het verzamelen voor de winter.

Riverr: veel sterkte! !!

Coldsummers: poedersuiker van die meiden zeg!!
Aan de ene kant: heel, verdrietig dat mensen zo reageren. - Maar houd je zelfrespect vast en je poot stijf, hoor!

Blackflag, ik vond emdr een hele fijne therapie, heel respectvol. (Ik vond het prettiger dan cgt: "angst komt, als het getriggerd wordt, niet als jij fouten zou maken" vertelde mijn peute wel twintig keer.) En ik vond het fijn, dat de angst ook nog eens een keer verdween!
Wat wel belangrijk is, is dat je ten eerste een goede band hebt met de peut waamee je emdr gaat doen (... ik hoorde ooit van een vrouw, die na1 enkele sessie met een haar onbekende "therapeut" emdr moest gaan doen. Beneden maken is de betere optie. Bij emdr en therapie in het algemeen moet niets!)
En er zijn ook nog een serie voorbereidende oefeningen die er bij kunnen horen, om de eventuele naweeën zo klein mogelijk te houden. (Op Wikipedia staat er ook een leuk artikel over. )
@Suus van Malvin: doe het lekker in jouw tempo, hoor! Het dilemma herken ik: graag alles in 1x de nek om willen draaien is prima, maar dat het behapbaar blijft, is ook belangrijk. Die schat van mij had altijd het schema, dat als de voorbereidingen klaar waren en we aan de eerste echte sessies gingen beginnen, maakte ze meteen 3 principe afspraken van anderhalf uur binnen 1 week. Doel: het eerste rottige thema is voor het weekend de nek omgedraaid! Kost dat 3 of 4 uur - het zij zo. Voor het 2e rotbeeld/ thema deed ze iets vergelijkbaars: 1ste afspraak op maandag, 2e op woensdag, 3e op vrijdag. - in die week, dat ik dat wilde. Pauze tussendoor kon en mocht altijd, maar ze wilde altijd wel het liefste de klus eerst klaren (rotbeeld voelt neutraal, een prettig gevoel over jezelf, geen nare spanning meer in je lijf en vol vertrouwen de toekomst tegemoet zien). Uiteraard: tijdens het klaren van de klus hebben we vaak minipauzes gehad: "doen we nog een minuutje of wil je even naar je Patronus?" (=Ik ben een Harry Potter fan: een patronus is het beeld, dat jou maximaal goed kan beschermen tegen het Kwaad. Voor mij: mijn lieve man op mijn paard, in de zon, op het stalerf, beiden kijken naar mij met een glimlach op hun gezicht. )

Laatst bijgewerkt door Janneke2 op 17-09-15 21:29, in het totaal 2 keer bewerkt

**Geplaatst**: 17-09-15 21:20

Geplaatst: 17-09-15 21:20

Zo ik meld me hier ook maar weer eens.

River, wat vervelend dat je bent opgenomen. Ik hoop voor je dat dit toch goed gaat werken, want je zit nu wel op de goede plek. Tenzij het maar tijdelijk is natuurlijk? Soms is het niet erg om even een stap terug te doen. Wel vervelend dat je niet voor je kindje kunt zorgen, maar je eigen zorg is prioriteit. Je moet wel iets te geven hebben

Fijn dat UhNee, Suus en Bernadette weer op het goede spoor zijn. De stijgende lijn gaat soms met een dal, maar die wordt steeds minder diep. Geef jezelf de tijd, je zit op het goede spoor

Coldsummers, soms is dat nodig. Ik vind het heel knap, want je hebt voor jezelf gekozen. Dat die vriendin je zo'n trap na geeft zou enkel een bevestiging moeten zijn dat je de goede keuze hebt gemaakt.
Maar, ga niet bij de bakken neer zitten, zie er het positieve, hoe lastig soms, van in. Pas je verjaardag aan, ga desnoods iets leuk doen met je familie, goedkoop uit eten, of bowlen. Dan maak je van de nood een deugd. En verder, je hebt nu tijd om te investeren in nieuwe vriendschappen, pak die kans! Zelf ben ik alweer ruim 5 jaar terug verhuisd van west naar oost Nederland. Ik moest hier weer helemaal opnieuw eginnen, maar achteraf is dat goed. Want dat was ook de periode van therapie en verandering voor mij. Ik kon mensen ontmoeten en vrienden worden vanuit mijn echte ik, en dat zijn toch andere mensen als waar ik eerst bevriend mee was. Ik heb nu geweldige mensen om me heen, en dat is goud waard. Je moet alleen investeren, ga er op uit, spreek mensen aan, zoek op bokt mensen op. Het is even hard werken, maar je krijgt er mooie dingen voor terug!

Welkom Blackflag, wat goed at je al zo sterk bezig bent. EMDR is voor iedereen verschillend, ik heb er zelf geen ervaring mee, maar ik hoor bijna alleen maar positieve verhalen. Wat ik merk, is dat het vooral uitmaakt hoe je er zelf in staat. Als je de wilt hebt om hard te werken, het goed aan kunt en er voor gaat moet het goedkomen. Dat wil neit zeggen dat het niet zwaar is, want dat is het zeker. Maar het kan zoveel goeds brengen!

Over mijn therapie ideeën. Eigenlijk gaat het de laatste tijd heel goed. Dat brengt me aan het twijfelen of ik hulp nodig heb. Ik denk dat ik het eerst alleen wil gaan proberen aan te pakken, door dingen anders te gaan doen. Dat doe ik nu al, en dat gaat heel goed. Ik heb van de zomer weer verschrikkelijke bindingsangst gehad naar mijn vriend, dit keer dacht ik echt dat het over was. Maar dat is nu weer in volle hevigheid terug. Ik ga goed kijken wat de trigger is dat die onzekerheid terug komt.
Wat ik nu anders doe? Ik merkte dat ik soms tijdens het knuffelen met armen om mijn eigen lichaam heen hield. Een simpel en misschien gek voorbeeld, maar dat is een vorm van blokkeren, onbewust. Je beschermt jezelf letterlijk voor de ander, ook al komt ie nog zo dichtbij. Dat soort lichamelijke dingen verander ik al. Kleine stapjes, maar imo wel belangrijk.
Met mijn schoonouders wil ik gewoon meer contact zoeken, meer ondernemen. Ik wil ook nog een keer het gesprek met ze aangaan hierover, maar alleen daaraan te denken krijg ik al tranen in mn ogen, geen idee waarom. Niet omdat ik het eng vind, maar om mij op die manier bloot te geven. Ik moet nog uitvinden waar dat aan ligt, want er is nog iets wat me tegenhoudt, maar ik weet niet wat.

Met het contact met mijn vader heb ik redelijk vrede. Ik heb hem gisteren een smsje gestuurd met felicitaties voor zijn verjaardag, was voor mij wel een stap, maar ik ben blij dat ik dat heb gedaan. Het is even goed zo.

Hoi Janneke, balen dat t niet al te best gaat, wat is loos?

**Geplaatst**: 17-09-15 21:36

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 17-09-15 21:36

Hoi Jolien,
mijn oren wilden wekenlang maar niet ophouden met piepen. - Wat een verschrikking!
De drogist is rijk van mij geworden: zonder magnesium, gaba, slaapcomplex, L-Glutamine en L-typtofaan sliep ik gewoon niet. Huuuuu.

En natuurlijk gebeurt dat, als vriendlief gedonder met zijn baas heeft. Daar lijkt momenteel ook wel weer iets van een oplossing te dagen, maar het vertrouwen is laag (of het wantrouwen hoog: "dit klinkt leuk, maar wat zouden ze nu weer verzinnen. ...?)

**Geplaatst**: 18-09-15 14:12

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 18-09-15 14:12

Dankjewel Janneke en Joolien!
Ga dat artikel zeker lezen. Volgende week heb ik weer een afspraak met mijn therapeut, dus ga zeker informatie vragen en hopen dat ik in aanmerking kom.

River, ik wil jouw ook veel sterkte wensen!

**Geplaatst**: 22-09-15 09:54

Geplaatst: 22-09-15 09:54

Bah loopt met veel te veel dingen rond
Alles komt weer in een keer

Weet echt niet wat te doen
Goede met mijn vader zit ook niet mee ( hij wil geen alimentatie betalen)
Net bijna weer een paniek aanval in de bus kon hem nog net wegdrukken
Moest dit echt even kwijt :PB

**Geplaatst**: 22-09-15 09:58

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 22-09-15 09:58

He Claudia, wat vervelend dat je je zo voelt. En een paniekaanval is zo naar!
Probeer de dingen voor jezelf op te schrijven en ernaar te kijken en het te accepteren hoe het is. Zonder oordeel!! Jij kunt er namelijk niets aan doen dt je vader geen alimentatie betaald en zo kun je wellicht aan een heleboel dingen niets doen.
Is er iets waarvan je kunt ontspannen? En let op je buikademhaling als je denkt dat je weer paniek gaat krijgen

Sterkte hoor!!!

**Geplaatst**: 22-09-15 10:02

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 22-09-15 10:02

Ontspanning is vaak ver te zoeken voor mij. Denk dat ik maar eens een dagje lekker weg moet gaan om wat leuks te doen. Buik ademhaling let ik op! Keer dan helemaal in mezelf tijdens een paniekaanval dus is best lastig
Dankjewel voor de tips!

**Geplaatst**: 22-09-15 15:01

Geplaatst: 22-09-15 15:01

claudiadvx schreef:
Net bijna weer een paniek aanval in de bus kon hem nog net wegdrukken

Het minder fijne nieuws is natuurlijk dat er een paniekaanval aankwam, MAAR het goede nieuws is dat deze niet heeft doorgezet omdat jij hem aangepakt hebt! Prima gedaan dus.
En als de paniek toch eens een keer uitbreekt, laat het er dan gewoon zijn. Fijn is het niet, maar het is "alleen maar" paniek.