Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
pmarena schreef:Als liefhebbende vader wil je toch niet dat je je vrouw en kind achterlaat met een groot probleem?
Wij zijn er vrij zeker van dat die kleine gewoon zijn tijd moet krijgen mochten we in die situatie komen, en dat dat ventje er niet bij gebaat is als we dan moeten gaan touwtrekken om pappa bij ons te mogen houden.
dromertje2 schreef:Dat is jou gevoel. Ik heb geen schijt aan mijn familie, ik heb juist een familie die elkaars beslissing respecteert, en eigen gevoel niet boven de wens en wil zet van de overleden persoon. Of die nu geïnformeerd is of niet.
Dat jij dat anders ziet, is jou pakkie aan.
Er zullen ook mensen zijn die ongeinformeerd nee zeggen of na het zien van 1 propagandafilmpje. Die beslissing wordt ook gerespecteerd.
elnienjo schreef:Lusitana schreef:Er een gespecialiseerd transplantatie team. En natuurlijk vinden ze het geweldig als een orgaan "pakt" in een nieuw lichaam en een leven is gered, want dat is de intentie van een arts en leggen ze een eed voor af.
Wat voegt het toe om het filmpje wijd te verspreiden? Ze koos ervoor om te zien wat ze zag.
Donorschap is niet voor nabestaanden. Het is voor de donor en de ontvanger. Wat nabestaande ergens van vinden is feitelijk irrelevant. Ze kunnen al of niet de wens van de donor respecteren.
Ze had de keuze om nee te zeggen.
Nederland is een van de weinige landen waarbij mensen niet automatisch donor zijn/waren (ik weet niet hoe ver jullie niet zijn) en er is de grootste angst en onwetendheid en agressie rondom het gebeuren. Het lijkt mij logish dat de overheid er alles aan doet om het bespreekbaarder te maken en positief te belichten.
Wat moeten ze anders? Een campagne :"Doe niet aan orgaandonatie want er zijn mensen die er niet tegen kunnen hoe er wordt omgegaan met de donor!" ????
Ik ben blij dat zij koos te zien wat ze zag. Wil jij dat mensen al die handelingen met jouw vader/moeder uitvoeren? Ik in elk geval zeker niet! Ook al hoef je het normaal niet te zien, de wetenschap dat die dingen gebeuren vind ik niet passen bij het ingrijpendste moment in je leven: het afscheid van je dierbare.
pmarena schreef:Ik snap dat het fijn is als er zoveel mogelijk organen beschikbaar komen. Dat gun je de mensen die het nodig hebben ookMaar die organen krijgen van mensen / families die helemaal niet beseft hebben waar ze JA op zeiden.... dat zou niet moeten gebeuren vind ik.
pmarena schreef:_Lorette_ schreef:De kans dat een persoon met 'geen bezwaar' stiekem op geen enkele manier de gevolgen van zijn keuze had kunnen overzien door een beperking/wilsonbekwaamheid, is klein.
...
Er wordt alles aan gedaan om mensen een bewuste keuze te laten maken.
Vind je dat echt? Ik vind dat het behoorlijk ontbreekt aan het stukje "wat voor traject staat je als donor te wachten". Dat kan je wel vinden maar daar moet je zelf naar op zoek. De actieve informatieverstrekking dat is zover ik tegenkom, een verzameling van jubelverhalen over hoe blijde donoren (natuurlijk!) zijn.
Ik vind dat een 1-zijdig verhaal. Hoeveel mensen die JA zeggen beseffen er überhaupt dat dat hun lichaam nog leeft? Als je al ziet hoeveel mensen hier van schrikken....
Ofwel hoeveel mensen die geeneens een bijzondere beperking hebben, overzien nu eigenlijk volledig hun JA of geen bezwaar? Kijk naar het verhaal van die mevrouw Anjo, zij en haar man werkten al hartstikke lang in die orgaandonatie-omgeving, en zelfs zij was zich niet bewust van de gevolgen van hun keuze...
Ik snap dat het fijn is als er zoveel mogelijk organen beschikbaar komen. Dat gun je de mensen die het nodig hebben ookMaar die organen krijgen van mensen / families die helemaal niet beseft hebben waar ze JA op zeiden.... dat zou niet moeten gebeuren vind ik.
Sonja_vR schreef:Maar is het niet de keus van een persoon ?
Ik mag hopen dat iedereen dit soort Dingen met partners bespreekt van te voren en dat de partner niet de beslissingsbekwaamheid en zeggenschap over eigen lijf en leden van hun dierbare bij leven
, Bij dood teniet doet
elnienjo schreef:Zou jij dan van je partner accepteren dat hij zegt zich er ontzettend slecht door te voelen als jouw organen verder leven in andere personen? Kortom: boeit het jou in welke mentale staat hij achterblijft?
MarcoBorsato schreef:Sonja_vR schreef:Maar is het niet de keus van een persoon ?
Ik mag hopen dat iedereen dit soort Dingen met partners bespreekt van te voren en dat de partner niet de beslissingsbekwaamheid en zeggenschap over eigen lijf en leden van hun dierbare bij leven
, Bij dood teniet doet
Pmarena wel. Even serieus, mocht ik lezen dat mijn partner me zo te kakken zet op Internet dan heeft hij een probleem.
fransje23 schreef:pmarena schreef:Ik snap dat het fijn is als er zoveel mogelijk organen beschikbaar komen. Dat gun je de mensen die het nodig hebben ookMaar die organen krijgen van mensen / families die helemaal niet beseft hebben waar ze JA op zeiden.... dat zou niet moeten gebeuren vind ik.
Zoals ik je teksten lees gun jij dat de mensen die het nodig hebben helemaal niet.
Geeft niet, maar schrijf dan niet dat je dat wel doet.
Jij vindt het belangrijker om als de machines zijn uitgezet en het lichaam stopt langer dan 5 minuten afscheid te nemen van een lichaam. En daarmee heb je de keuze gemaakt om andere mensen geen kans op een beter leven te geven.
Ieder heeft zijn eigen prioriteiten maar maak dingen niet mooier dan dat ze zijn.
elnienjo schreef:dromertje2 schreef:Dat is jou gevoel. Ik heb geen schijt aan mijn familie, ik heb juist een familie die elkaars beslissing respecteert, en eigen gevoel niet boven de wens en wil zet van de overleden persoon. Of die nu geïnformeerd is of niet.
Dat jij dat anders ziet, is jou pakkie aan.
Er zullen ook mensen zijn die ongeinformeerd nee zeggen of na het zien van 1 propagandafilmpje. Die beslissing wordt ook gerespecteerd.
Zou jij dan van je partner accepteren dat hij zegt zich er ontzettend slecht door te voelen als jouw organen verder leven in andere personen? Kortom: boeit het jou in welke mentale staat hij achterblijft?
Shadow0 schreef:elnienjo schreef:Zou jij dan van je partner accepteren dat hij zegt zich er ontzettend slecht door te voelen als jouw organen verder leven in andere personen? Kortom: boeit het jou in welke mentale staat hij achterblijft?
Ten eerste: je kunt begaan zijn met iemands mentale staat, en desondanks een eigen keuze maken.
Verder is dat het gesprek dat je nu moet voeren. Als je moet vertrouwen op een ingewikkelde uitzondering om rondom iemands dood alsnog de keuze van de ander te gaan overriden dan gaat er heel veel niet goed.
pmarena schreef:Vind je dat echt? Ik vind dat het behoorlijk ontbreekt aan het stukje "wat voor traject staat je als donor te wachten". Dat kan je wel vinden maar daar moet je zelf naar op zoek. De actieve informatieverstrekking dat is zover ik tegenkom, een verzameling van jubelverhalen over hoe blijde donoren (natuurlijk!) zijn.
Ik vind dat een 1-zijdig verhaal. Hoeveel mensen die JA zeggen beseffen er überhaupt dat dat hun lichaam nog leeft? Als je al ziet hoeveel mensen hier van schrikken....
Ofwel hoeveel mensen die geeneens een bijzondere beperking hebben, overzien nu eigenlijk volledig hun JA of geen bezwaar? Kijk naar het verhaal van die mevrouw Anjo, zij en haar man werkten al hartstikke lang in die orgaandonatie-omgeving, en zelfs zij was zich niet bewust van de gevolgen van hun keuze...
Ik snap dat het fijn is als er zoveel mogelijk organen beschikbaar komen. Dat gun je de mensen die het nodig hebben ookMaar die organen krijgen van mensen / families die helemaal niet beseft hebben waar ze JA op zeiden.... dat zou niet moeten gebeuren vind ik.
Daphara schreef:Het heeft toch niets met gunnen te maken!
Ik vind het zo’n kromme beredenering dat als je bewust “nee” zegt tegen doneren, dat je een ander niets gunt, of dat een ander dood gaat om de keuze die jij maakt.
Ik persoonlijk gun elk (ziek) persoon een gezond leven, alleen niet over mijn lijk of dat van mijn naasten.
quera schreef:Annem84 schreef:Heb me jaren geleden al aangemeld als donor. Helaas 5 jaar geleden borstkanker gehad, dus kom niet meer in aanmerking volgens mij.
Ik sta ook nog steeds op ja ondanks uitzaaiingen.
Ze kunnen dan zelf bekijken wat wel en niet mogelijk is..
MarcoBorsato schreef:Sonja_vR schreef:Maar is het niet de keus van een persoon ?
Ik mag hopen dat iedereen dit soort Dingen met partners bespreekt van te voren en dat de partner niet de beslissingsbekwaamheid en zeggenschap over eigen lijf en leden van hun dierbare bij leven
, Bij dood teniet doet
Pmarena wel. Even serieus, mocht ik lezen dat mijn partner me zo te kakken zet op Internet dan heeft hij een probleem.
fransje23 schreef:Feitelijk ontneem je wel degelijk iemand anders een kans op een beter leven.
Dat geeft niet, het is een keuze die je mag maken. Er zijn dan dingen die je belangrijker vindt dan dan het afstaan van organen aan een ziek persoon.
fransje23 schreef:pmarena schreef:Ik snap dat het fijn is als er zoveel mogelijk organen beschikbaar komen. Dat gun je de mensen die het nodig hebben ookMaar die organen krijgen van mensen / families die helemaal niet beseft hebben waar ze JA op zeiden.... dat zou niet moeten gebeuren vind ik.
Zoals ik je teksten lees gun jij dat de mensen die het nodig hebben helemaal niet.
Geeft niet, maar schrijf dan niet dat je dat wel doet.
Jij vindt het belangrijker om als de machines zijn uitgezet en het lichaam stopt langer dan 5 minuten afscheid te nemen van een lichaam. En daarmee heb je de keuze gemaakt om andere mensen geen kans op een beter leven te geven.
Ieder heeft zijn eigen prioriteiten maar maak dingen niet mooier dan dat ze zijn.
fransje23 schreef:Daphara schreef:Het heeft toch niets met gunnen te maken!
Ik vind het zo’n kromme beredenering dat als je bewust “nee” zegt tegen doneren, dat je een ander niets gunt, of dat een ander dood gaat om de keuze die jij maakt.
Ik persoonlijk gun elk (ziek) persoon een gezond leven, alleen niet over mijn lijk of dat van mijn naasten.
Feitelijk ontneem je wel degelijk iemand anders een kans op een beter leven.
Dat geeft niet, het is een keuze die je mag maken. Er zijn dan dingen die je belangrijker vindt dan dan het afstaan van organen aan een ziek persoon.
Sunnda schreef:Men gaat er toch nog steeds vanuit dat er 'deeltjes' van de kanker rond kunnen gaan in het lichaam die gewoon niet zichtbaar zijn met de huidige technieken? Stel dat je dan doneert omdat het schoon lijkt, maar vervolgens wordt je ziek.
Hoe zie je dat zelf?
pmarena schreef:Mensen projecteren er allemaal onzin overheen die er helemaal niet staat.
Het schijnt heel moeilijk te begrijpen te zijn dat een bijna 40-jarige vent met wat meer informatie over een onderwerp en in een hele andere levensfase, wellicht inmiddels een hele andere mening heeft over zaken dan hoe hij daar als 18-jarig broekie over dacht.
Citaat:Het stikt van de mensen die 10 jaar geleden nog zeiden "ja hoor gebruik mijn organen maar" en dat inmiddels niet meer willen. Zo moeilijk is dat toch niet te begrijpen, dat die mening kan veranderen.