Bokt.nl

**Geplaatst**: 09-11-13 17:51

Re: ADHD 'bestaat niet'

Geplaatst: 09-11-13 17:51

Ik zie mezelf niet als patiënt, waarom zou ik? Ik ben niet ziek, ik heb een stoornis. Daardoor moet ik harder mijn best doen om mee te komen, maar ik heb geen slecht toekomstbeeld.

**Geplaatst**: 09-11-13 17:56

Re: ADHD 'bestaat niet'

Geplaatst: 09-11-13 17:56

@Randalinpony, ik twijfel persoonlijk niet hoor. Maar ik kan me zo voorstellen dat wanneer er zoveel kritiek is en wanneer er zoveel twijfel gezaaid wordt dat ouders zich onzeker voelen. Men denkt het juiste te doen, door op de de diagnose van de arts af te gaan, maar als er publiekelijk wordt getwijfeld aan het hoe en waarom en de terechtheid waar mee deze diagnoses afgegeven worden, dan kan ik me zo voorstellen, dat er twijfel is.

**Geplaatst**: 09-11-13 19:00

Re: ADHD 'bestaat niet'

Geplaatst: 09-11-13 19:00

maar, als jullie zelf al twijfelen aan diagnoses. Hoe kan je dan van mij verwachten dat ik dat niet doe?

**Geplaatst**: 09-11-13 19:01

Re: ADHD 'bestaat niet'

Geplaatst: 09-11-13 19:01

Ik persoonlijk twijfel niet. Maar ik kan me voorstellen dat door alle ophef in de media er ouders zijn die dat wel doen. Zekers als men wil dat hun kind pillen gaat slikken.

**Geplaatst**: 09-11-13 19:18

Geplaatst: 09-11-13 19:18

randalinpony schreef:
Mindim als je twijfelt aan een diagnose, moet je op zoek naar expertise op dat gebied. Die is er in Nederland zeker wel ook volgens mij voor de combi ADHD/HB.

Menino ik kan je punt in je laatste alinea prima volgen. Ik vind ook dat we ons op glad ijs begeven met medicatie, zeker nu dat aan steeds grotere groepen kinderen gegeven wordt... en ik geloof dus ook niet dat dat alleen maar aan betere 'diagnosticering' te wijten is, precies om wat je hierboven stelt.

(In de VS heeft 1 op 10 jongetjes een diagnose ADHD... hebben we al die jochies altijd over het hoofd gezien, of is er daar iets anders aan de hand??)

Zelfde geldt overigens voor autisme, die cijfers van voorkomen in de populatie blijven maar groeien. Is dat terecht, of diagnosticeren we een beetje te overijverig en geven we onterecht een heleboel kinderen die een beetje 'anders' zijn, een beroerd toekomstperspectief?

Overigens zijn niet alle hoogbegaafde kinderen 'schoolkinderen', waardoor soms vmbo of havo inderdaad beter passen. Vooral bij kinderen die buiten school allerlei uitdagingen opzoeken. Maar doorgaans zal een probleemloze HB-er toch gewoon zonder te veel moeite het VWO moeten kunnen doorlopen hoor.

Wat betreft performaal en verbaal, laat je vooral niets wijsmaken Lifaya. Uit groot wetenschappelijk onderzoek blijkt dat de kloof niet wijst op problemen.

Suusenalvin
Citaat:
Onze zoon scoort performaal 129 en verbaal 115.. Doordat daar aardig verschil ligt, werkt hem dat vreselijk tegen.
Hij wil zo graag meer werk doen. Hij kwam de eerste weken bijna huilend van school (groep 1), omdat hij wéér niet had gerekend, geschreven en gelezen.

Gaat dit om een kleuter? Dan zegt dat verschil performaal/verbaal ook nog eens helemaal niets, omdat bij jonge kinderen alles nog zo in ontwikkeling is, dat zelfs het totaal IQ van de ene test op de andere nog zomaar tien of meer punten kan verschillen. (overigens is dat bij volwassenen ook nog zo, reden om erg voorzichtig met al die termen als HB te zijn...)

Kinderen kunnen door van alles gefrustreerd raken, dat is heel normaal en bij sommige karakters uit zich dat heftiger dan bij andere... Maar bij jouw zoon is zowel het performale als het verbale flink bovengemiddeld. De kans dat hij daardoor echt problemen van zou ondervinden, lijkt mij dus vrij klein...

Dit gaat idd om een kleuter. Ik ben me er zeker van bewust dat alles nog kan veranderen. Wat helaas niets voor dit moment veranderd. Hij presteert ver boven niveau op performaal gebied. Helaas heeft hij een enorme spraakachterstand. Tot een half jaar geleden kon hij bijna niet praten. Bedenk je maar eens in hoe afschuwelijk het is al je zoooooooooveel weet, maar totaal niet duidelijk kunt maken. Godzijdank kan hij nu redelijk goed praten en komt iedere dag weer meer intelligentie eruit. Hij vliegt met enorme sprongen.. Voor mij niet nodig, maar hij heeft écht de uitdaging nodig. Een groep hoger kan hij niet. Omdat hij dat sociaal-emotioneel niet gaat trekken, maar ook omdat hij verbaal gewoon niet op niveau zit.
Toen ik met hem als 2-jarig jongetje bij de Boni stond, stond hij bij de kassa altijd naar boven te staren: "B.. O.. N.. I".. Maar kunne praten; ho maar! Weet hoe je lastig dat is?
Ik hoop van ganser harte dat performaal en verbaal wat dichter bij elkaar komt te staan. En van mij hoeft hij heus niet zo'n hoog IQ te hebben (ik weet uit ervaring van mijn andere zoon dat dat helemaal niet handig is), maar we moeten er wel zorg voor blijven dragen hij het naar zijn zin heeft op school, zich kan blijven ontwikkelen en aansluiting kan blijven vinden bij vriendjes

**Geplaatst**: 09-11-13 19:23

Re: ADHD 'bestaat niet'

Geplaatst: 09-11-13 19:23

Ohh dat lijkt me inderdaad heel lastig Suuzenmalvin.

**Geplaatst**: 09-11-13 19:26

Geplaatst: 09-11-13 19:26

Citaat:
Waarom zou een autist zichzelf als patiënt zien? Dat is die ook niet, hij/zij heeft een beperking/handicap dat is heel wat anders.

Ja, een beperking dus... Of handicap.... dus iets wat belemmert in het dagelijks leven, zoals een patient ook belemmeringen ervaart...

Als steeds meer mensen worden opgezadeld met het idee dat ze beperkingen hebben, een handicap, belemmeringen, is dat dan goed?

En als ze het idee krijgen dat ze sociaal gemankeerd zijn, is dat dan positief?

Sorry dat ik het zeg maar autisme, asperger en ADHD zijn echt iets anders dan flaporen. Geen werkgever laat jou lopen om je flaporen of jubeltenen. Bij een sociale stoornis ligt dat wel even anders.
En denk je dat verzekeraars of CBR geinteresseerd zijn in jouw jubeltenen? Maar heb je een stoornis, ander verhaal.

En ik denk echt dat er tegenwoordig een heleboel kinderen een stoornis krijgen aangemeten, die niets anders is dan een hobbel in hun ontwikkeling, door allerlei redenen opgelopen. En die hobbel kun je dus ook weer gladstrijken.

Waar een echte autist of ADHD-er levenslang heeft.

En dus is mensen aanpraten dat ze levenslang hebben, terwijl dat niet zo is, afschuwelijk.

Suusmalvin: je kind heeft altijd nog een Verbaal IQ van 115, dus een complete standaarddeviatie boven het gemiddelde... Hij heeft dus problemen in het verwoorden, niet in het begrip en als hij zijn taalachterstand inhaalt gaat dat IQ waarschijnlijk veel harmonischer worden.

Tuurlijk zal ie veel frustraties ervaren nu, hopelijk lost dat zichzelf binnen niet al te lange tijd op...

Trouwens met een hoge intelligentie lijkt mij weinig mis. Mij zal je nooit horen zeggen dat mijn zoon van mij 'niet zon hoog IQ hoeft te hebben.' Ik ben zeer blij met mijn zoon, voor mij is ie goed zoals ie is. Dat is nu even lastig maar niet om hemzelf.

Tis meer dat het voor school nogal onhandig uitpakt.

Maar goed ik neem aan dat je het niet zo bedoelde. Wat betreft groepen overslaan, die keuze kan je alsnog nemen over een jaar of wat (versnellen van kleuters is zo lang ze zich in de kleuterklassen bezig weten te houden meestal geen aanrader maar ook bij ieder kind anders), maar we gaan nu wel erg off topic. In ieder geval verandert er vaak véél in gr3...

**Geplaatst**: 09-11-13 19:30

Re: ADHD 'bestaat niet'

Geplaatst: 09-11-13 19:30

Ja, ik heb dit levenslang, andere ook. Maar ik kan gewoon een normaal leven leide.
Mag ik je iets vragen, niets beschuldigend, maar vind je mensen met ADHD/ASS/asperger ed zielig? Of heb je medelijden?

**Geplaatst**: 09-11-13 19:43

Geplaatst: 09-11-13 19:43

randalinpony schreef:
Wat denk je dat het betekent om jezelf als 'patient' te zien en zo behandeld te worden tijdens je jeugd?

Ter vergelijking: stel dat een kind -5 gezichtsvermogen heeft en een bril nodig heeft, zeg je dat dan ook niet tegen zo'n persoon omdat hij zich anders misschien "patiënt" zou voelen?

Ik ken niet-gediagnosticeerde mensen die zich anders voelden dan de rest en zich de hele tijd afvroegen hoe het toch kon dat ze anders waren dan zijzelf...
Eén van die mensen ging het toen maar in lichamelijke ziektes zoeken: als ze ziek was, had ze tenminste een verklaring naar andere mensen toe waarom ze niet kon presteren en een baan aannemen zoals de rest. Let op: dat was dus iemand zonder etiketje.
Dus ontwikkelde ze een ziekte die in feite een paniek-aanval was, maar ja, die persoon redeneerde: "paniek zit tussen de oren, ik wil niet voor "gek" uitgemaakt worden want ik ben slim, dus is het migraine..."
Tientallen jaren lang heeft die persoon lichamelijke kwaaltjes aangegrepen om maar niet te hoeven meedoen in de maatschappij, als verklaring waarom er niet doorgeleerd werd... alles werd breed uitgemolken... maar haar leven is in feite vergooid doordat ze te trots was voor een stickertje.

Ik denk dat je kinderen die anders zijn gewoon moet leren dat ze niet minder zijn, en nèt als iedereen zich kunnen ontwikkelen, dus ook leren naar mogelijkheden, en werken naar wat zo'n kind kan.
En dat stickertje (hoewel het niet altijd meteen 100% juist is) helpt met het krijgen van de juiste begeleiding.

In feite hoort bij zo'n stickertje een bijsluiter: " Dit etiket is met de huidige kennis van de medische wetenschap aangebracht, en kan in de loop der tijd aangepast moeten worden, omdat er in de wetenschap sprake is van voortschrijdend inzicht, en is dus geen garantie voor de toekomst."

**Geplaatst**: 09-11-13 20:04

Geplaatst: 09-11-13 20:04

Ja lastig is dat. Toen ik de sticker ADD kreeg was dat echt wel een opluchting. Ineens kon ik aan mensen uitleggen waarom het niet lekker ging en mensen hielden er soms zelfs rekening mee. Dat heeft mijn ego wel goed gedaan, moet ik zeggen... Eindelijk zagen mensen in dat sommige dingen me gewoon moeite kostte zonder dat er sprake was van luiheid oid.

Toen ik er achter kwam dat ik een flinke V/p kloof heb, als gevolg daarvan NLD en wellicht misschien zelfs een 'milde' vorm van Asperger (want dat is erg verwant aan NLD) was dat wel anders. Dat is voor mij best wel een lastig acceptatieproces geweest. Ik dacht altijd dat mijn sociale klunzigheid uit onzekerheid voortkwam... En het idee dat het (waarschijnlijk)voortkomt uit een hersenafwijking is nou niet echt heel bemoedigend oid.. Daardoor voel ik me soms ook wel ' hulplozer' dan denk ik nodig is. In dat opzicht vraag ik me ook af of ik niet beter onwetend had kunnen zijn, want dit werkt wel selffulfilling prophecy in de hand.

Ik denk dat als je iemand ziet worstelen, en als de omgeving veroordelend is tov die worsteling. Dat een diagnose dan rust kan geven en die veroordelingen weg kan nemen. Maar ik denk dat als die worsteling er (nog) niet is en iemand zelf het probleem nog niet inziet/ervaart (bij jonge kinderen dus) het niet nodig is om iemand op te schepen met zulke belastende informatie die het zelfbeeld onnodig aan kan tasten en iemand dus ' hulpeloos' kan laten voelen. Ik denk niet dat het goed is om iemand al vanaf jongs af aan op te voeden met het idee dat 'ie iets niet kan... Terwijl het in de praktijk met bepaalde aanpassingen misschien wel beter gaat dan je in eerste instantie zou verwachten. Dat proces sta je denk ik in de weg, als je al bij voorbaat zegt ' ja er is iets mis in jouw hoofd, waardoor het nooit zo goed zal gaan als bij anderen ' .

**Geplaatst**: 09-11-13 20:15

Geplaatst: 09-11-13 20:15

NatasjavE schreef:
Lante schreef:
Als ik dit zo hoor zou de werkelijke diagnose ook nog wel eens dichter bij Asperger kunnen liggen met hyperactiviteit. Veel mensen met Asperger en hyperactiviteit overgroeien het laatste in de puberteit.
Maar goed; ik ben geen psych natuurlijk, maar heb toch wel een aantal kinderen met Asperger in de begeleiding gehad en ook in mijn familie komt het een aantal keer voor. 'Het klinkt als' zeg maar.

We hebben zeer nadrukkelijk ook laten onderzoeken naar ASS/PDD-NOS/Asperger en daar was volgens de psychologen en psychiathers absoluut geen spraken van.
(onder andere doordat hij zowel verbaal als performaal zeer hoog scoort, brede interesses heeft, hij wedekerigheid vertoont, creatief is, sociaal is en nog een aantal zaken die niet bij autisme passen)

Volgens het centrum voor hoogbegaafde was hij een typisch hoogbegaafd kind met ADHD.

Waarom denk jij aan Asperger?

Zo te horen is het inderdaad dan geen Asperger hoor (ik ben geen psychiater zoals ik al zei), maar heb in de directe omgeving mee gemaakt dat het moeilijk is om hoogbegaafde kinderen te diagnosticeren. Met name bij Asperger komt hoogbegaafdheid heel vaak voor, en ook daar kan een grote mate van hyperactiviteit bij voorkomen. Maar zo zie je maar weer; elk geval is anders, dat maakt echt lastig; met name voor mensen die er omheen staan, maar er niet heel nauw bij betrokken zijn.

Het hele lastige is dat als een kind verbaal hoog scoort en performaal laag, dat het heel snel overschat wordt.

Als het performaal hoog soort en verbaal juist niet, dan wordt het heel snel onderschat.

Beide zorgt voor enorme frustraties en kan op latere leeftijd depressieklachten veroorzaken.

Ook voor ouders is het heel moeilijk als er een groot verschil is tussen performaal en verbaal, omdat de omgeving een ander kind denkt te zien; verbaal sterk = dus cognitief ook sterk denken ze (dan wordt je niet snel geloofd dat je kind bijvoorbeeld moeilijk lerend is), en andersom; als een kind verbaal zwak is, dan geloofd niemand zomaar dat het wel degelijk normaal tot zelfs hoog begaafd is.

**Geplaatst**: 09-11-13 20:16

Geplaatst: 09-11-13 20:16

@Menino: ik kan me jouw situatie heel goed voorstellen... ik was als kind erg stil en onzeker. In feite weet ik behoorlijk zeker dat als ik nú op school zou zitten, men van mij zou zeggen dat ik een typische Asperger ben.
Maar... er was bij mij thuis nogal wat aan de hand: mijn moeder was door een rampzalig einde van een eerdere zwangerschap (waarbij ze zelf bijna doodging en met de grootste moeite in leven kon worden gehouden) psychotisch geworden en mocht niet opnieuw zwanger worden... maar ze werd toch zwanger en dat kind ben ik dus... ze zat de eerste maanden van haar zwangerschap in een psychiatrische inrichting...

Pas toen ik op de middelbare school zat, ontdekte een arts een middel dat goed werkte bij mijn moeder... je kunt je wel voorstellen dat het vroeger bij ons niet zo gezellig was in huis.... Dus de vraag is: nature or nurture... kwam het door de thuissituatie dat ik zo onzeker en stil was, of door autistische trekken?

Wel weet ik dat ik in feite best wel begeleiding had kunnen gebruiken in mijn schooljaren, en ik vraag me af hoe mijn leven zou zijn verlopen als ik toen de begeleiding had kunnen krijgen die kinderen tegenwoordig krijgen.

**Geplaatst**: 09-11-13 20:29

Geplaatst: 09-11-13 20:29

Ceriadwen schreef:
maar, als jullie zelf al twijfelen aan diagnoses. Hoe kan je dan van mij verwachten dat ik dat niet doe?

Nogmaals even over deze post. Ik twijfel niet aan de diagnose, ik worstel wel erg met het wel of niet geven van medicatie.
Daar zit ik wel erg mee. We gaan het wel proberen, maar ik ga wel met haviksogen opletten. Als hij zich er niet goed bij voelt, dan stop ik meteen. Nee, de pillen geven vind ik wel een issue.

Maandag gaan we kijken of hij uberhaupt geschikt is voor de medicatie. Dan moet hij 24 uur per dag het slikken om de medicatie in te stellen, te beginnen op de allerlaagste dosering. Er mogen geen tot weinig bijwerkingen optreden en helpen vanzelf. Ik zie er wel tegenop. Want voor een kind van 7 is het misschien wel moeilijk om aan te geven wat anders wordt en wat anders voelt. Die van ons is al een binnenvetter, dus ja, wanneer doe het dan goed he. Nee, ik vind de pillen heel lastig.

Laatst bijgewerkt door Anoniem op 09-11-13 20:33, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 09-11-13 20:33

Geplaatst: 09-11-13 20:33

Ceriadwen schreef:
maar, als jullie zelf al twijfelen aan diagnoses. Hoe kan je dan van mij verwachten dat ik dat niet doe?

Ik twijfel geen seconde aan mijn diagnose. als ik praat met andere mensen die dezelfde diagnose hebben, voel je zo ontzettend veer herkenning, Voel je je even niet anders als alle andere mensen, mensen die je echt begrijpen, hoe je denkt en hoe je voelt. nee ik twijfel geen seconde over mijn diagnose ADHD/ PDD-nos

**Geplaatst**: 09-11-13 20:35

Geplaatst: 09-11-13 20:35

De twijfels waar jij het over hebt Ceriadwen zijn twijfels tussen wel ADHD of niks aan de hand, enkel slecht opgevoed en onaangepast.

De diagnoses voor ASS en AD(H)D zijn moeilijk, vooral bij jonge kinderen, omdat er een grote overlap is. Echter; de medicatie is gelijk, de aanpak grotendeels ook. Het is alleen maar net; in welk stukje zijn de meeste raakvlakken, dat is soms lastig te diagnosticeren. Maar dat er sprake is van AD(H)D of ASS is in het overgrote deel van de gevallen wel zeker.

**Geplaatst**: 09-11-13 20:51

Re: ADHD 'bestaat niet'

Geplaatst: 09-11-13 20:51

Nee Lante, daar heb ik het zeker niet over. Ik heb het over de twijfels van de vorige pagina waar jij de diagnose van Natasja in twijfel trekt.

**Geplaatst**: 09-11-13 22:38

Geplaatst: 09-11-13 22:38

Lante schreef:

Citaat:
Met name bij Asperger komt hoogbegaafdheid heel vaak voor, en ook daar kan een grote mate van hyperactiviteit bij voorkomen. Maar zo zie je maar weer; elk geval is anders, dat maakt echt lastig; met name voor mensen die er omheen staan, maar er niet heel nauw bij betrokken zijn.

Asperger is een vorm van hoogfunctionerend autisme waarbij de spraakontwikkeling niet vertraagd/beperkt is, zoals bij autisme wel vaak.
De intelligentie is gemiddeld tot hoog... Overigens zal deze omschrijving komen te vervallen in de nieuwe versie van de DSM waarschijnlijk. Er is nu al discussie of het niet hetzelfde is als hoogfunctionerend autisme.

Dat bij Asperger 'hoogbegaafdheid heel vaak voorkomt' (alsof het een bijkomend syndroom of symptoom is :(:)

) klopt dus op zichzelf niet.

Dat binnen de groep herkende HB-ers bepaalde stoornissen dan weer wel erg vaak gediagnosticeerd worden, is wel reden tot zorg. Want hoe komt dat?

Nog even over 'De Kloof"': het is tamelijk modieus om te roepen dat 'De Kloof' aanleiding is tot allerlei problemen. Dat is ten eerste al een omkering: bij bepaalde ziektebeelden (o.a. autisme) komt een kloof vaker voor. Vaak zijn er dan bepaalde, specifieke onregelmatigheden in het IQ-beeld te zien.

Andersom, en dit is heel belangrijk, komt een VP ofwel PV kloof ook in de normale populatie voor, en dit blijkt dan dus geen enkele negatieve uitwerking op het functioneren te hebben. Dit is uitgebreid onderzocht in onderzoeken in Nieuw Zeeland onder een grote groep kinderen.

Sterker, bij de hogere IQ-s komt een kloof(je) veel vaker voor. Je IQ is dan ook in dat geval dankzij enkele sterk gemaakte subtests zo hoog, niet te laag omdat je een soort 'uitval' hebt. Vaak zijn de slechter gemaakte subtests alsnog op gemiddeld tot begaafd niveau. Met andere woorden: in sommige tests ben je gewoon veel beter dan dan de gemiddelde populatie, maar niet in alle.
Sommige zaken zijn echt een kwestie van perceptie.

En dat hoeft echt geen problemen voor je functioneren te hebben en zeker niet te duiden op een stoornis.... Alhoewel dat wel kan natuurlijk, maar daar moet gericht onderzoek naar gedaan worden dan, uit een IQ-test alleen kan dat nooit afgeleid worden.

**Geplaatst**: 09-11-13 23:01

Geplaatst: 09-11-13 23:01

Ceriadwen schreef:
Nee Lante, daar heb ik het zeker niet over. Ik heb het over de twijfels van de vorige pagina waar jij de diagnose van Natasja in twijfel trekt.

Ik trek niet de diagnose van Natasja in twijfel, tenminste; dat is niet mijn bedoeling. Ik ben namelijk geen psychiater, dus daartoe niet bevoegd. Ik merk wel op dat een bijzonder hoge intelligentie ook op asperger kan wijzen met hyperactiviteit. In een latere post leg ik uit dat ik het mee heb gemaakt dat diagnose's later aangepast werden naar asperger,vandaar. Het is niet mijn bedoeling om gestelde diagnoses in twijfel te trekken, al zie ik nu dat het wel zo over kan komen.

**Geplaatst**: 09-11-13 23:08

Re: ADHD 'bestaat niet'

Geplaatst: 09-11-13 23:08

@randalinpony: ik kan me vinden in je post, al heb ik wel de ervaring dat de kloof problemen op levert die ik genoemd heb, maar dit is gebaseerd op 2 cliënten met beide een extreem verschil, en natuurlijk niet gebaseerd op wetenschappelijk onderzoek.

**Geplaatst**: 09-11-13 23:20

Geplaatst: 09-11-13 23:20

Randalinpony, ik trek naar mijn zoon de vergelijking flaporen/beugels/brillen/kunstknieen ed om hem te laten zien dat iedereen wel wat heeft. Ik vind dat er luchtig en gemakkelijk over autisme gesproken moet kunnen worden. Zodat hij weet dat het niet erg is om anders te zijn, maar het ook niet als excuus mag gebruiken. Door deze aanpak lijkt hij nu meer rust te hebben in het feit dat hij asperger heeft, dat was voorheen wel anders. Terwijl ik zelf ondertussen natuurlijk ook wel weet dat asperger en ADHD meer invloed heeft op je toekomst dan een bril of flaporen. Maar zonder stempel had hij nu naar alle waarschijnlijkheid een depressief wrak geweest. En dat lijkt mij nog altijd veel beroerder voor je toekomstbeeld.

**Geplaatst**: 09-11-13 23:29

Geplaatst: 09-11-13 23:29

Freggle Edge, ja dat snap ik en vind ik heel wijs.

Mijn punt is echter, dat een kind dat foutief gediagnosticeerd wordt, leren leven met een 'handicap', schadelijk en wreed is.
Als je de normen maar breed genoeg maakt (wat bij zowel autisme spectrumstoornissen en ADHD is gebeurd..) dan ga je vanzelf een grotere groep mensen raken, en op den duur ook mensen diagnosticeren die wellicht wel wat puntjes vertonen die bij een stoornis zouden kunnen horen, maar die uiteindelijk gewoon alleen die puntjes hebben.. En zoals eerder opgemerkt, je ziet voornamelijk gedrag, niet de oorzaak..

Dat dat veel ruimte tot interpretatie geeft is zorgelijk genoeg. Zéker bij de 'twijfelgevallen'.

Zo is PDD-NOS een autismespectrumstoornis. De stoornis zelf betekent eigenlijk: 'wij weten het ook niet.'

**Geplaatst**: 09-11-13 23:38

Re: ADHD 'bestaat niet'

Geplaatst: 09-11-13 23:38

Dat kan idd gebeuren Randalinpony, dat er iemand ten onrechte een stempel krijgt. Dat is vervelend. maar andersom is minstens zo rot. Even als voorbeeld mijn familie. Mijn opa, tante en moeder zijn/waren psychiatrische patiënten. Dit zijn ze geworden na bepaalde trauma's die ze opliepen. Naar mijn idee zijn/waren het gewoon autisten die zo vaak overprikkeld zijn geraakt, dat ze er uiteindelijk iets ergers aan overhielden dan " maar een beperking". Als deze 3 als kind een stempel en de daarbij behorende begeleiding hadden gehad, dan had hun toekomstbeeld op werkgebied vast beter geweest dan nu. Alle 3 hebben namelijk nooit een fatsoenlijke baan gehad.

**Geplaatst**: 10-11-13 01:24

Geplaatst: 10-11-13 01:24

randalinpony schreef:
Zo is PDD-NOS een autismespectrumstoornis. De stoornis zelf betekent eigenlijk: 'wij weten het ook niet.'

Zo zie ik dat niet. Feit dat het een 'restgroep' is, betekent niet dat 'men het niet weet'. PDD-NOS betekent dat je dusdanig veel kenmerken laat zien dat er sprake is van 'afwijkend' gedrag, maar dat het niet voldoende is om de autistische stoornis vast te stellen

**Geplaatst**: 10-11-13 09:42

Geplaatst: 10-11-13 09:42

Lante schreef:
Ceriadwen schreef:
Nee Lante, daar heb ik het zeker niet over. Ik heb het over de twijfels van de vorige pagina waar jij de diagnose van Natasja in twijfel trekt.

Ik trek niet de diagnose van Natasja in twijfel, tenminste; dat is niet mijn bedoeling. Ik ben namelijk geen psychiater, dus daartoe niet bevoegd. Ik merk wel op dat een bijzonder hoge intelligentie ook op asperger kan wijzen met hyperactiviteit. In een latere post leg ik uit dat ik het mee heb gemaakt dat diagnose's later aangepast werden naar asperger,vandaar. Het is niet mijn bedoeling om gestelde diagnoses in twijfel te trekken, al zie ik nu dat het wel zo over kan komen.

Zo had ik je post begrepen hoor.

En over de diagnose,...ik kan ook niet garanderen dat deze op latere leeftijd niet aangepast gaat worden.
Hoogbegaafde zijn namelijk slim genoeg om bepaalde "tekortkomingen" in gedrag te compenseren waardoor sommigen signalen die wijzen op een bepaalde stoornis simpelweg over het hoofd gezien worden. Om het extra lastig te maken hebben bepaalde autistische kenmerken overeenkomsten met bepaalde hoogbegaafde kenmerken.(een onderwerp bij een hoogbegaafde moet eerst helemaal uitgekauwd worden voordat naar het volgende overgestapt word) Of lijken juist op ADHD(het snel verliezen van de interesse)

Het maakt niet uit. Met enige regelmaat gaan wij naar de kinderpsychiater en samen met school houden we de vinger aan de pols.
Voor nu gaat het erg goed met hem, heeft hij plezier in het leven en is dol op school.

Wat ik over de kloof geleerd heb is dat de kloof op zich niet de problemen veroorzaakt maar dat tot nu toe deze kloof vaker gevonden wordt bij mensen met een ontwikkelingsstoornis dan bij hoogbegaafde kinderen zonder ontwikkelingsstoornis. Maar het is dus niet zo dat als er geen kloof is er ook geen spraken kan zijn van autisme.
Je moet de "kloof" in combinatie met andere signalen zien.
Weet dat bij verreweg de meeste kinderen het IQ helemaal niet getest wordt en zo'n kloof wellicht veel en veel vaker aanwezig is bij de "normale" populatie. Dat weten we gewoon niet.

**Geplaatst**: 10-11-13 09:47

Geplaatst: 10-11-13 09:47

Janneke2 schreef:
Sabbel schreef:
Interessant.. Er zijn hier moeders die een kind hebben met adhd en er voor kiezen om het kind geen methylfenidaat te geven? Ik zou wel willen weten wat de beweegreden daarvoor zijn?

Bijv. dat andere therapieen de symptomen laten verdwijnen...?
Lijkt me een uitstekende reden.

Dat kan maar dat hoeft niet!! Ik geloof dat je 'm verkeerd opvat, het is geen oordeel.
Ik slik zelf wel medicatie en ik ben oprecht benieuwd naar de gedachtes achter wel of geen medicatie.