Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
Huertecilla schreef:vikki schreef:Hij is er al, ik ga pas als hij een bron van inkomsten (en een 'privedak' voor boven ons hoofd) heeft gevonden om ons allen mee te 'onderhouden'
Kortom het standaard model.
Ik ben er erg blij mee en heel trots op dat mijn lief haar eigen betalende netwerk heeft van hier tot en met Barcelona voor haar artesenale bakkunst.
Ze staat nu de keuken te verwarmen met haar creatieve lekkers.
alleen dan in omgekeerde variant van hoe we het eerder hebben gedaan (in Nederland dus)...
Overigens wil ik ook een eigen bron van inkomsten zoeken en vinden hoor, maar first things first..
vikki schreef:...maar wel omdat ik eigenlijk (vreemd genoeg) redelijk honkvast en heel trouw in mijn vriendschappen ben en ik derhalve dus heel veel vriendinnen heb die ik het grootste deel van mijn leven al ken. Het lijkt me heel raar om wat dat betreft weer bij 0 te beginnen...
Huertecilla schreef:Moestuin wieden, hek reparen, hele huis witten, rivieropstopping vlot maken, houtwal ruimen, noem maar op.
Waarom denk je dat we een ´vacature´ hebben??!! Prachtig leven hier zo, maar bijvoorbeeld een wintervoorrad stookhout hakt zich niet zelf. Met een set handen meer minstens zo gezellig en wel lichter werk = meer kwali-tijd
vikki schreef:Nog een vraagje; hoeveel van jullie zijn van origine stadsmensjes zeg maar...? Ik geloof gerust dat ik mezelf vast bezig kan houden, maar ik ben er zo aan gewend om vooral veel mensen om me heen te hebben...
Ja dat is best wel eens moeilijk, dat contrast. Maar ik kan er nu zeer intens van genieten om eens een dag of twee in een echte stad te zijn. Ideaal voor een uitje dus. 
al een paar uur per dag met de paarden bezig, koken neemt ook een mooi dagdeel in, boodschappen en dingen regelen.. Dag is alweer om.. Zou geen tijd hebben om er een 'baan' bij te hebben
wij hebben gelukkig ieder een bescheiden inkomen en proberen daar gewoon zo simpel mogelijk van te leven
kynshiri schreef:ik ben ook een plattelandskind. nu logeer ik al 3 maanden bij mn moeder in een groot rijhuis met tuin in de stad en zelfs dat vind ik al vreselijk... echt nx voor mij... teveel mensen hier.
Same here... nooit in een stad gewoond, en ook echt niks voor mij... wanneer ik daar dan toch enkele uren moet vertoeven, krijg ik al gauw de kriebels.Citaat:Maar ik krijg geen stress van verbouwingen, en ik vind het ook geen probleem om in een halve ruwbouw te wonen. Als dat wel het geval was, was ik ondertussen wel geïnterneerd denk ik
http://www.mijnalbum.nl/Foto-EWAAD6TY.jpg
Dat was mijn vakantie..
Kortom, ik denk dat ik landelijk Frankrijk best een beetje raar ga vinden in het begin...
En ach, Frankrijk is best goed te bereiken met het vliegtuig, de trein, de auto... en voor mijn hartsvriendin (puberale term, maar die beschrijft onze band toch het beste
) maakt het niet uit of ik in Nederland of Frankrijk woon, zijn woont zelf nl alweer 14 (ofzo) jaar in Texas
.
) ? of maakte dat je man niet echt uit?
. de vaste verdeling op zaterdagavond (als het zondag mooi weer wordt zeker) is bij ons dan ook dat hij uitgaat en ik vroeg ga slapen om voor dag en dauw met de knol op stap te kunnen gaan
yole schreef:Huertecilla schreef:Moestuin wieden, hek reparen, hele huis witten, rivieropstopping vlot maken, houtwal ruimen, noem maar op.
Waarom denk je dat we een ´vacature´ hebben??!! Prachtig leven hier zo, maar bijvoorbeeld een wintervoorrad stookhout hakt zich niet zelf. Met een set handen meer minstens zo gezellig en wel lichter werk = meer kwali-tijd
Een vacature!? Waarom lees ik dat nu pas...
kynshiri schreef:waarom heb je niet voor australië gekozen dan; lijkt mij ook een heerlijk uitgestrekt land waar je gerust op je eentje kunt gaan zitten (tante van een vriendin woonde er, 3km tot de volgende buren) ? of maakte dat je man niet echt uit?
En bij mijn oh zo dierbare merrie die geniet van haar pensioen in Drenthe?
Daarom dus niet...
Ik 'hang' aanzienlijk meer aan mijn familie en vriendinnen dan mijn man, en hij wilde eigenlijk wel graag in Frankrijk (of Italie als 2e optie) wonen... Gelukkig...
Natuurlijk zou ik absoluut mee gaan naar Australie als hij daar weer zou willen wonen, maar stiekem ben ik wel erg blij dat het Frankrijk is geworden. Ik heb erg veel last van vliegangst, dus een plek waar vandaan ik met de trein of auto naar Nederland kan reizen vind ik erg prettig
.
. Overigens is werken voor een werkgever ook niet uitgesloten
. Het ligt er een beetje aan wat de meest logische keuze zal blijken te zijn. 
Ook hier een stel dat terug gaat naar basic en een klein beetje alvast selfsupporting kan worden. De droom om naar een terrein te verhuizen (liefst Frankrijk oid) om daar heerlijk met zijn 2tjes te gaan knussen is er wel alleen de uitvoering wat betreft werk is het probleem.
ook voor vlees over een tijd.Huertecilla schreef:Dat die droomplek én geld kost én werk inhoudt. Daar ligt de bottle-neck van ´slow´, want het houdt in dat je een bron van externe inkomsten nodig hebt.
(ofzo, maar dan warrig geschreven)