Geplaatst: 16-04-15 20:29 UhNee schreef:Mooi dat het jou zo positief heeft geholpen ankem! Het is ook niet dat ik weet wat ze gaan doen, maar ik ben vooral bang voor de gevoelens zoals je ze inderdaad beschrijft. Het overgeven van angst bijvoorbeeld, het gevoel de controle te verliezen... Daar kan geen therapeut me op voorbereiden vrees ik. Het liefst prop ik alle gevoelens die bij die 'trauma's' horen diep weg en dan 'zien we wel'. Veel te bang dat er een berg aan emoties uitkomt.
.....nou, zo te horen hebben jullie er veel te weinig over gepraat, want je maakt je echt bang voor niets.
Het is bij emdr NIET nodig, dat jij je overgeeft aan angst.
Er is de mogelijkheid, dat je afwisselt tussen jouw positieve beeld en het rotbeeld, waarbij je om de gedachte te bepalen gedurende drie seconden naar het rotbeeld kijkt, en daarna drie minuten naar je positieve beeld. Net zo lang tot jij weer rustig bent na die drie seconde ellende.
En als je het ziet zitten, en niet eerder, dan kun je die drie seconden oprekken naar 4 seconden, 10 seconden etc etc.
Als jij dat nodig hebt, dan is dat nodig en dan is dat, hoe jullie emdr doen, punt.
Okee, er is ook een emdr gezegde, dat je "als je midden in de tunnel zit, je maar het beste in volle galop voorwaarts kan, dan ben je het snelste de tunnel weer uit" - daar zit een element van waarheid in, maar het grote punt is, dat het gaat om jouw keuzevrijheid. Kun jij midden tijdens een opkomend rotgevoel etc links rechts werk blijven doen, dan heeft dat de voorkeur.
Kun je dat niet, dan "ga je naar je paard" of welk positief beeld jij maar hebt.
Doe maar niet, want dat is nergens voor nodig! !Citaat:Ik ga het volgende week allemaal maar over me heen laten komen en er voorlopig niet aan denken.
Ik hoop dat de therapeut mij dat kan bieden bij een emdr sessie.
. Als ik echt in crisis zit, kan ik wel contact opnemen met een van mijn therapeuten, maar dat is iets wat ik niet snel ga doen. Daarnaast kan ik ook terugvallen op familie en vrienden als dat nodig is. In de periode dat het heel slecht met me ging, belde ik dan regelmatig even met mijn vader of ging ik daarheen (of kwam hij naar mij). Maar ik ben ook wel eens volledig overstuur naar mijn beste vriendin toe gegaan. Zij heeft me toen wel wat kunnen kalmeren. En daarnaast zijn er nog wel mensen die ik kan / mag bellen of zo als het niet gaat, maar zoals gezegd ga ik dat echt niet snel doen al is dat niet altijd de beste keuze. 
