Bokt.nl

**Geplaatst**: 14-04-20 16:49

Geplaatst: 14-04-20 16:49

Zit je bij dezelfde

? Zo reageerde ze bij mij dus ook ongeveer. Werkt echt heel goed voor hoe je je nu voelt. Heb daarna flink wat tranen gelaten.

**Geplaatst**: 15-04-20 08:17

Re: Corona, sociale onthouding en psychische klachten

Geplaatst: 15-04-20 08:17

Oh nee, wat een ontzettend lompe reactie -O-

Is een andere psycholoog/groep nog een optie? Ik zou ook 3-4 maanden moeten wachten maar was na een maand al aan de beurt.

Ik zit zelf bij HSK vanwege burn-out gerelateerde klachten, en ben daar zeer over te spreken. Het serviceteam dat de afspraken inboekt en je belt is ook heel vriendelijk.

**Geplaatst**: 15-04-20 09:12

Geplaatst: 15-04-20 09:12

Inmiddels heb ik niet zo'n fijn gevoel meer bij ze inderdaad, maar de huisarts zei dat de wachttijd weer opnieuw inging als ik een nieuwe verwijsbrief wil voor een andere praktijk. Al lijkt me dat nu niet zo'n probleem meer eigenlijk.

Ik moet er een hebben die emdr aanbied en een aantal hier in de omgeving vallen daardoor al af. Denk dat ik straks nog even ga bellen naar de huisarts.

**Geplaatst**: 15-04-20 09:56

Geplaatst: 15-04-20 09:56

Mandarijn schreef:
Inmiddels heb ik niet zo'n fijn gevoel meer bij ze inderdaad, maar de huisarts zei dat de wachttijd weer opnieuw inging als ik een nieuwe verwijsbrief wil voor een andere praktijk. Al lijkt me dat nu niet zo'n probleem meer eigenlijk.

Ik moet er een hebben die emdr aanbied en een aantal hier in de omgeving vallen daardoor al af. Denk dat ik straks nog even ga bellen naar de huisarts.

Hoi,
Zelf geef ik ook EMDR in bijzijn van paarden, maar nu door Corona dus even niet. Persoonlijk zou ik ook geen online EMDR willen geven maar ik weet wel dat dat nu soms ook gebeurt. Waarschijnlijk is daar ook wel een wachtlijst voor maar misschien nog wel een optie om naar online EMDR te zoeken als dat voor jou wel goed voelt ? Dan is de omgeving ook minder belangrijk en ben je waarschijnlijk wel eerder aan de beurt.

**Geplaatst**: 15-04-20 10:56

Re: Corona, sociale onthouding en psychische klachten

Geplaatst: 15-04-20 10:56

Niet alle trauma’s zijn ook geschikt voor online EMDR.

**Geplaatst**: 15-04-20 11:17

Geplaatst: 15-04-20 11:17

belle_boef schreef:
Niet alle trauma’s zijn ook geschikt voor online EMDR.

Klopt ... Ik ga er van uit dat degene die wél online EMDR geven daar ook goed naar kijken maar misschien dat het dan een optie kan zijn als je al lang wacht. Zeker niet in alle gevallen.

**Geplaatst**: 15-04-20 12:17

Geplaatst: 15-04-20 12:17

Een vriendin van mij doet aan een soort van meditatie/yoga sessies en die wil ook echt alleen maar mensen helpen die een camera aan hebben staan.
Sommige mensen zijn labiel en ze wil in staat zijn de situatie in te schatten als bijv zou gaan hyperventileren of zo.
Ik neem aan dat bij EMDR de effecten nog groter kunnen zijn.

**Geplaatst**: 15-04-20 14:23

Geplaatst: 15-04-20 14:23

Zoals ik aangaf zou ik er zelf ook niet voor kiezen om EMDR online te doen. Ik doe het in bijzijn van paarden (niet erop) zodat ik de mogelijkheid heb om voor of achteraf met hulp van paarden ontspanningsoefeneningen te doen, en soms doen de paarden tijdens de sessie op afstand ook nog mee.
Ook tijdens de sessie vind ik het persoonlijk fijn om direct in de buurt te zijn als dat nodig is.

Maar ik weet dus dat het, in deze tijden, ook online gebeurt (ik heb er een webinair over gevolgd), en wilde het puur als mogelijkheid aangeven als iemand er echt op zit te wachten en het daar moeilijk mee heeft. Ik ga ervan uit dat de professional dan een goede inschatting maakt of het verantwoord per cliënt/trauma.

**Geplaatst**: 15-04-20 14:46

Re: Corona, sociale onthouding en psychische klachten

Geplaatst: 15-04-20 14:46

Mijn uitzicht, waardeloos weer, al weken en nog twee weken regen in het vooruitzicht. Daar ga je niet voor in Spanje wonen. We zitten ook in een hele strenge lockdown, verplicht, maar zelfs de toegestane boodschappen in eigen dorp doen we niet. Mijn man is longpatiënt en we willen niets in huis halen, maar het beperkt je doen en laten wel heel erg. Soms voel ik me echt in een gevangenis, al storen die tralies voor de ramen me anders totaal niet.

Ik mis mijn kinderen, kleinkinderen en de buurtjes in ons Nederlandse appartement. We zouden deze week voor twee maanden naar Nederland vertrekken. We maken ons zorgen om de oudjes, die in oktober nog een weekje bij ons in Spanje waren. De buurvrouw van 81, buurman van 80 en zijn vrouw van 78. Gisteren hoorden we dat de buurman een herseninfarct heeft gehad, ik heb veel contact met hun dochter. Had de lieverd gevraagd of ze ´de Spanjaarden´ een mail wilde sturen, hij kon niet meer op onze namen komen.

Vanmorgen heb ik een fotoboek gemaakt van die vakantieweek en bij Albelli besteld, een voor de buurvrouw en hetzelfde boek voor de benedenburen. Ik hoop dat ze er blij mee zijn, want toen ik hen vanmorgen belden, waren er tranen omdat ze ons zo missen. Hoe lang nog? Voorlopig weten we dus nog niks, ons kleinkind wordt over een paar weken geboren, de stilte om ons heen is oorverdovend.

Maar van zulke kleine dingen als dat boek maken, straks online Spaanse les, de kleine lichtpuntjes en het contact met de buitenwereld, maken de dag weer een beetje goed.

**Geplaatst**: 15-04-20 15:06

Re: Corona, sociale onthouding en psychische klachten

Geplaatst: 15-04-20 15:06

Sterkte Monique, dat klinkt wel echt heel heftig en moeilijk! :(:)

Ik denk dat het fotoboek ontzettend gewaardeerd gaat worden.

**Geplaatst**: 15-04-20 15:21

Geplaatst: 15-04-20 15:21

Shadow0 schreef:
Sterkte Monique, dat klinkt wel echt heel heftig en moeilijk! Ik denk dat het fotoboek ontzettend gewaardeerd gaat worden.

Dank je wel ... ik ben geen klager, maar het is wel fijn om af en toe even je verdriet te delen.

**Geplaatst**: 15-04-20 20:13

Re: Corona, sociale onthouding en psychische klachten

Geplaatst: 15-04-20 20:13

Dank je, ik mis inderdaad gewoon het contact met mensen in het algemeen. We zien hier echt helemaal niemand. Het is al spannend als de groenteboer komt, bij wijze van spreke. Vanmiddag belde de eigenaar van de kaas- en notenshop waar we zo eens in de paar maanden stevig inkopen. Hij vroeg of hij ons volgende week in een bezorgende mocht opnemen, het is anderhalf uur rijden. Zó blij mee! En wat er ook gebeurt, hij krijgt koffie op 1,5 meter afstand!

**Geplaatst**: 15-04-20 22:17

Geplaatst: 15-04-20 22:17

MoniqueT schreef:
Dank je, ik mis inderdaad gewoon het contact met mensen in het algemeen. We zien hier echt helemaal niemand. Het is al spannend als de groenteboer komt, bij wijze van spreke. Vanmiddag belde de eigenaar van de kaas- en notenshop waar we zo eens in de paar maanden stevig inkopen. Hij vroeg of hij ons volgende week in een bezorgende mocht opnemen, het is anderhalf uur rijden. Zó blij mee! En wat er ook gebeurt, hij krijgt koffie op 1,5 meter afstand!

Ik kan me dat zo voorstellen! Mijn sociaal leven ligt plat, maar ik zie nog mensen op mijn werk. Via MS Teams en ook live als ik op kantoor ben. En ik woon buitenaf, maar er komen hier veel mensen langs die aan het wandelen of fietsen zijn. Soms stopt er een vader of moeder met kind om even naar de kipjes te kijken. En vandaag kwam de bejaarde buurman even het erf op, want hij had toch echt even hulp nodig met een lekke band. Ik vind het niet erg om alleen te zijn, maar af en toe iemand zien...dat heeft een mens toch wel nodig. Ik besef nu pas wat die alledaagse contacten betekenen in je leven, zelfs voor iemand als ik, die normaal vaak geniet van alleen zijn. Ik kan me dus zo indenken dat dit je zwaar valt....

Heb je wel contacten via FaceTime of Skype?

**Geplaatst**: 15-04-20 22:36

Re: Corona, sociale onthouding en psychische klachten

Geplaatst: 15-04-20 22:36

Jawel! Kinderen, kleinkinderen, vrienden, Facetime, Messenger, WhatsApp, heel kantoor hou ik er op na!

**Geplaatst**: 15-04-20 22:44

Geplaatst: 15-04-20 22:44

MoniqueT schreef:
Jawel! Kinderen, kleinkinderen, vrienden, Facetime, Messenger, WhatsApp, heel kantoor hou ik er op na!

Ah, fijn! Niet hetzelfde als mensen echt zien, maar niet helemaal alleen. Kleine virtuele lichtpuntjes.

Ik volg de buitenlandse ontwikkelingen niet zo, maar is er bij jullie al zicht op wat minder strenge maatregelen?

**Geplaatst**: 15-04-20 22:56

Re: Corona, sociale onthouding en psychische klachten

Geplaatst: 15-04-20 22:56

Nee, hier nog geen enkele concrete versoepeling aangekondigd ...

**Geplaatst**: 18-04-20 08:04

Re: Corona, sociale onthouding en psychische klachten

Geplaatst: 18-04-20 08:04

Wat ik merk is dat ik allemaal vervelende jeugdherinneringen aan het afspelen ben in mijn hoofd. Voeger veel gepest bijvoorbeeld maar daar was ik (dacht ik) al zo‘n 20 jaar helemaal klaar mee, raakte me totaal niet meer. Maar nu...uit het niets komt steeds weer dat beklemmende gevoel. Waarschijnlijk omdat ik in die tijd ook actief mensen weerde (?)
Ik heb al een paar keer zitten janken zelfs, vervolgens geef ik mezelf weer een trap onder mijn hol want eigenlijk gaat het nergens over.

**Geplaatst**: 18-04-20 10:35

Re: Corona, sociale onthouding en psychische klachten

Geplaatst: 18-04-20 10:35

Wat moeilijk, zowel Sizzle als RedPassion. Gisteren zelf ook weer zo'n dag, man en dochter die elkaar om niks in de haren vliegen en daarna allebei bij mij hun gelijk willen halen. Ben zó ontploft!
Wat erg als pesten je zo weer achtervolgt, mensen weten niet wat ze elkaar aandoen! Knuffel voor jullie allebei!

En RedPassion, in jouw post denk ik ineens terug aan het eerste en tweede jaar na het overlijden van mijn man, we woonden aan de route naar het plaatselijke zwembad en het landgoed waar iedereen ging wandelen en fietsen. De hele dag zag je met mooi weer gezinnetjes langskomen, mensen leken allemaal in paren te leven, ik voelde me zó ontzettend eenzaam, ondanks mijn kinderen. Je maakt ook weer dat ik even mezelf door elkaar schud, want ondanks de strubbelingen hier soms, zijn we wel samen en houden we zielsveel van elkaar, alledrie! Ik mis alleen de rest zo.

Stay strong, stay healthy!

**Geplaatst**: 18-04-20 10:46

Re: Corona, sociale onthouding en psychische klachten

Geplaatst: 18-04-20 10:46

Ik begin weer in een sleur te raken.. mis mijn werk en hoop zo dat ik weer mag... vind mijn leven saai aan het worden nu

**Geplaatst**: 18-04-20 10:53

Geplaatst: 18-04-20 10:53

RedPassion schreef:
Het oude geïsoleerde gevoel komt soms weer terug en in de supermarkt raakte ik vorige week een beetje in paniek. Omdat er nu mensen op je moeten wachten als ze bij hetzelfde schap willen voelde ik me te veel en alsof al die mensen mij haatten. En ontweken worden alsof je vies bent doet ook echt iets met me merk ik, al snap ik natuurlijk best dat het daar niet om gaat.

Ja dat inderdaad. Het gaat natuurlijk nergens over want in dit geval heeft moet iedereen een beetje oppassen, maar blijkbaar wekt dat op een bepaalde manier oude associaties. Ik heb er normaal gesproken ook totaal geen last meer van en ben juist nu iemand die over het algemeen behoorlijk lak heeft aan de mening van anderen.
Gek is is dat, dat zo‘n associatie dan weer opspeelt.

Mijn dochter begon trouwens echt tekenen van eenzaamheid en depressie te krijgen en zelfs huiduitslag (waarschijnlijk stress). Gelukkig hebben we nu iemand gevonden die niet zo mega strikt is en kan ze weer samen spelen. Alle problemen waren meteen weg.

Laatst bijgewerkt door Mungbean op 18-04-20 10:54, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 18-04-20 10:54

Geplaatst: 18-04-20 10:54

Voor iedereen die het gebruiken kan :(:)

Ik denk dat velen er af en toe doorheen zitten.
Ben zelf eigenlijk best een optimist, maar ook ik merk dat ik steeds vaker een beklemmend gevoel heb, en me afvraag hoe moet dit verder.

En dan zit ik niet eens alleen, maar met partner en huisdieren.
Fijn huis, grote tuin...

Je mist je familie en vrienden, en durft ook niet op bezoek te gaan, bang dat ze ziek worden.
Een van mijn broers heeft vorige zomer al zo lang in het ziekenhuis gelegen met een rot longontsteking, vocht op de longen, en dat werd maar niet beter

**Geplaatst**: 19-04-20 15:59

Geplaatst: 19-04-20 15:59

Ik voel me vandaag even flink gefrustreerd en verdrietig. Heb mijn ouders, zusje, schoonouders en vrienden ook vanaf half maart niet meer gezien. We gaan nergens naar toe en bestellen boodschappen online. Werk in een verpleeghuis en ben daardoor extra bewust en voorzichtig. Zoontje al weken thuis, lange wandelingen met de honden die ik elke dag deed lukken daardoor oa niet meer. Het enige uitje wat we hebben is af en toe met de bakfiets even eruit samen met ons fjordje. Zoon kan in de bakfiets en fjordje draaft lekker mee. Kan ik hem toch beweging geven vooral nu weideseizoen weer is begonnen noodzakelijk.

Maar man man... zelfs mijn rustige route vandaag was vol wielrenners en mountainbikers. Niemand remt af. Niemand houdt netjes afstand. Regelmatig rakelings gepasseerd. Wandelaars op het fietspad die gewoon naast elkaar blijven lopen. Waar ik zo nood had aan even genieten en ontspanning, kwam ik totaal gefrustreerd en gestresst weer op stal aan. Ik begrijp het gewoon niet. Als ik rekening kan houden met de ander en 100x mijzelf met bakfiets en paard in een berm kan parkeren voor de nodige afstand, waarom kan dan bijna niemand wat vaart minderen en meehelpen aan die afstand? Maar 3x was er een wederzijdse afstandneming en meteen ook opluchting en begrip als je elkaar aan kijkt van eindelijk jij wel dank je!

Alles wat wij zelf doen aan thuis blijven en buiten heel bewust bezig zijn, voelde even allemaal zo nutteloos.

**Geplaatst**: 19-04-20 16:06

Re: Corona, sociale onthouding en psychische klachten

Geplaatst: 19-04-20 16:06

Iedere andere mens wordt een potentiele bron van besmetting.En dat is niet zo leuk...

**Geplaatst**: 19-04-20 16:21

Re: Corona, sociale onthouding en psychische klachten

Geplaatst: 19-04-20 16:21

Nee....het is geen prettig gevoel inderdaad.

**Geplaatst**: 19-04-20 16:50

Re: Corona, sociale onthouding en psychische klachten

Geplaatst: 19-04-20 16:50

Als ik buiten wil ontspannen maar juist gefrustreerd raak door iedereen neem ik de kortste weg terug en doe ik op een andere dag/ander tijdstip een nieuwe poging.
Ik herken dus veel in wat je schrijft, maar heb geen betere oplossing.