Bokt.nl

Nikass schreef:

Je bent niet verplicht om mee te werken aan een psychologisch onderzoek. En zelfs als iemand uiteindelijk in begeleiding zou komen kan nog niet iedereen een weloverwogen beslissing nemen.

Nikass schreef:

Ja, dat wil zeggen, op straat en bij foute vriendjes die hem voor hun karretje spanden, en zonder inkomen en sprak alleen Arabisch.

Annem84 schreef:

Heb me jaren geleden al aangemeld als donor. Helaas 5 jaar geleden borstkanker gehad, dus kom niet meer in aanmerking volgens mij.

hummer14 schreef:

Ik heb niet alles door gelezen dus weet niet of het al gedeeld is, maar wil dit filmpje delen.
https://m.facebook.com/story.php?story_ ... 8529885500

Lusitana schreef:

Ja die link doet het niet.
Je kunt ook in eigen bewoording een mening geven.

Firelight schreef:

Nabestaanden kunnen niet zo makkelijk een orgaandonatie tegenhouden als iemand geregistreerd staat.

Dit is de huidige situatie:
https://www.rijksoverheid.nl/onderwerpe ... egenhouden
Dus alleen als je kunt aantonen dat je in zware psychische nood zal raken of als het om een persoon van onder de 16 jaar gaat.

Dit wordt de nieuwe situatie:
https://www.rijksoverheid.nl/onderwerpe ... wet-adr-in
Hierbij moet je als nabestaanden aannemelijk maken dat de overlevende echt geen donor had willen zijn.
En voor wat ik begrepen heb van een arts is dit laatste echt niet zo simpel, je moet echt zwaarwegende feiten kunnen overleggen waaruit blijkt dat de overlevende geen donor wilde zijn en daarbij denken aan geloofsovertuiging.

Het is echt niet zo dat jij als nabestaanden kan zeggen ik wil het niet dus het gebeurd niet.

nynke55 schreef:

Firelight schreef:

Nabestaanden kunnen niet zo makkelijk een orgaandonatie tegenhouden als iemand geregistreerd staat.

Dit is de huidige situatie:
https://www.rijksoverheid.nl/onderwerpe ... egenhouden
Dus alleen als je kunt aantonen dat je in zware psychische nood zal raken of als het om een persoon van onder de 16 jaar gaat.

Dit wordt de nieuwe situatie:
https://www.rijksoverheid.nl/onderwerpe ... wet-adr-in
Hierbij moet je als nabestaanden aannemelijk maken dat de overlevende echt geen donor had willen zijn.
En voor wat ik begrepen heb van een arts is dit laatste echt niet zo simpel, je moet echt zwaarwegende feiten kunnen overleggen waaruit blijkt dat de overlevende geen donor wilde zijn en daarbij denken aan geloofsovertuiging.

Het is echt niet zo dat jij als nabestaanden kan zeggen ik wil het niet dus het gebeurd niet.

Hier schrik ik toch wel van. In het topic is al verschillende keren gezegd dat de nabestaanden uiteindelijk beslissen als iemand niet geregistreerd is, maar dat blijkt toch niet zo gemakkelijk.

Onali schreef:

pmarena schreef:

Als ik mag antwoorden: mijn man heeft een hele lieve, redelijk naïeve JA ingevuld.
Ik heb hem gevraagd dit te her-overwegen.

Ik wilde dat hij eerst het Zwartboek orgaandonatie, het verhaal van die mevrouw Anjo en andere verhalen van de andere kant tot zich zou nemen, en zich zou beseffen wat de impact van die hele procedure (waar hij zoals volgens mij de meeste mensen nog nooit over nagedacht heeft) op mij en onze zoon zou kunnen zijn.

Als hij zijn JA toch wil laten staan, dan zal ik het 100% zeker weten tegenhouden als ik denk dat het beter is voor onze zoon. Zelf kan ik er wel overheen stappen als ik het gevoel heb dat hij het voor zichzelf ècht goed overwogen heeft. Dan is het een kwestie "je moet het zelf maar weten". Maar onze zoon moet door en die gaat voor alles

Dat vind ik behoorlijk egoïstisch.
Wat geeft dat voor beeld aan je zoon. Papa wilde eigenlijk donor zijn, maar mama niet dus het hele feest gaat niet door.

Zou je man dat ook doen bij jou? Jij zegt nee, hij vindt van wel. Zou hij jouw wensen ook niet nakomen?

Askja schreef:

Met andere woorden; jij respecteert de keuze van je man in wezen niet. Noemt deze naïef. Dat vind ik nogal wat, dat zou in mijn eigen relatie toch een behoorlijke discussie opleveren.
Idem wat betreft je zoon. JIJ denkt dat het beter voor hem is. Waar baseer je dat idee op? Dat is toch ook invulling/projectie?

MarcoBorsato schreef:

Wat een respect en liefde voor je man.

elnienjo schreef:

Het is toch eveneens egoistisch om donor te willen zijn terwijl je weet dat je naasten het daar erg moeilijk mee hebben?
Vind het wel iets waar je als gezin goed met elkaar moet overleggen voor je zoiets drastisch besluit.

MarcoBorsato schreef:

hummer14 schreef:

Ik heb niet alles door gelezen dus weet niet of het al gedeeld is, maar wil dit filmpje delen.
https://m.facebook.com/story.php?story_ ... 8529885500

Dode link bij mij

_Lorette_ schreef:

De kans dat een persoon met 'geen bezwaar' stiekem op geen enkele manier de gevolgen van zijn keuze had kunnen overzien door een beperking/wilsonbekwaamheid, is klein.

...

Er wordt alles aan gedaan om mensen een bewuste keuze te laten maken.

dromertje2 schreef:

Ik kan enkel voor mijn eigen spreken, maar ik zou juist mijn eigen in mijn hraf omkeren als mijn partner mijn wens om te doneren heeft tegen gehouden.
Ik kan best voor mijn eigen beslissen, mijn partner moet niet doen alsof mijn ja uit een niet geïnformeerde beslissing komt en dan nog is het mijn beslissing
Andersom respecteer ik ook de beslissing van mijn partner en zou ik hem nooit onder druk zetten om van mening te veranderen.
Ik zou me daar zelf heel slecht over voelen om dat respect niet te hebben voor hem, zo zal ik dat ook uitleggen aan mijn kinderen want ik vind dat een heel belangrijk iets om aan mijn kinderen mee te geven. Een beslissing van een ander te respecteren ook al sta je er zelf niet achter.

pmarena schreef:

Vind je dat echt? Ik vind dat het behoorlijk ontbreekt aan het stukje "wat voor traject staat je als donor te wachten". Dat kan je wel vinden maar daar moet je zelf naar op zoek.

Citaat:

Ik vind dat een 1-zijdig verhaal. Hoeveel mensen die JA zeggen beseffen er überhaupt dat dat hun lichaam nog leeft? Als je al ziet hoeveel mensen hier van schrikken....

Citaat:

Ofwel hoeveel mensen die geeneens een bijzondere beperking hebben, overzien nu eigenlijk volledig hun JA of geen bezwaar?

pmarena schreef:

Dat is prima dat jij dat zo voelt. Maar dit verhaal heeft bijzonder weinig met mijn (ons!) verhaal te maken.

Als jij een èchte wens om te doneren hebt en scheit hebt aan wat je familie er van vindt, dan is dat jouw zaak. Er zijn echter ook mensen die ooit zonder veel verdieping hebben gezegd "ja doe maar" maar daar nu bij nader inzien helemaal niet meer achter staan.

Dus niks onder druk zetten, niks geen respect. Het tegendeel juist