Bokt.nl

**Geplaatst**: 10-04-17 18:34

Geplaatst: 10-04-17 18:34

Wendy schreef:
Indestal schreef:
Ik vind het een hele grote beslissing.....stel je ontmoet een man die je ineens in een hele andere mood brengt en hij wil wel kinderen en jij denkt er ineens ook anders over.

Ook aan vervelende menstruatie klachten kun je wat doen...als dat ook iets is wat dwars zit...verder je lichaam laten werken zoals het werkt vind ik altijd toch het veiligste en gezondste....straks met de overgang ga je merken wat het is om dit aspect veranderd te hebben.

Ik respecteer je keuze hoor, heb zelf ook bewust geen kinderen, maar ik heb om mij heen gezien dat vriendinnen altijd kinderen verafschuwde en op 40 jarige leeftijd ineens een man ontmoette en hups een liefdesbaby..

Misschien is het handig als je je verdiept in het onderwerp sterilisatie, voordat je ongefundeerde uitspraken doet.
Kleine tip.

Wat een vriendelijkheid..

Misschien zelf ook even lezen?
https://www.thuisarts.nl/sterilisatie-b ... erilisatie

Lees even kopje hoe succesvol sterilisatie omgedaan gemaakt kan worden....dus met welk risico je te kampen hebt...

**Geplaatst**: 10-04-17 21:08

Geplaatst: 10-04-17 21:08

Indestal schreef:
Wendy schreef:
Misschien is het handig als je je verdiept in het onderwerp sterilisatie, voordat je ongefundeerde uitspraken doet.
Kleine tip.

Wat een vriendelijkheid..

Misschien zelf ook even lezen?
https://www.thuisarts.nl/sterilisatie-b ... erilisatie

Lees even kopje hoe succesvol sterilisatie omgedaan gemaakt kan worden....dus met welk risico je te kampen hebt...

Je mist het punt. Sterilisatie heeft niets te maken met menstruatie of in de overgang komen.
Bovendien zijn de meeste vrouwen, net als mannen, volldig wilsbekwaam en daarmee in staat om te beslissen over hun eigen lichaam en toekomst.
Oh ja, in het kader van vriendelijkheid. Misschien moet je even verder lezen waarom ik meer van dit onderwerp weet dan jij.

**Geplaatst**: 11-04-17 10:18

Geplaatst: 11-04-17 10:18

Tja, eigelijk vind ik het vrij simpel: jouw lichaam, jouw keuze. Als je er goed over nadenkt zoals je met iedere ingreep zou moeten doen. Snap dat een arts het niet wil doen, maar dan moet toch de mogelijkheid bestaan naar een ander te gaan? Dat vind ik dus het kromme: voor abortus kun je overal terecht, voor een tatoeage ook. Maar blijkbaar gaat dit niet zo 'makkelijk.

Ik vind het niet aan de arts dat jij misschien spijt krijgt. De arts 'moet' wel goede voorlichting geven over de eventuele risico's, maar dat gebeurt bij andere operaties toch ook? Maar als jij dan later toch spijt krijgt, is dat toch jouw probleem?

Broertje heeft 2 kids, nu gesteriliseerd. Nieuwe vriendin en ze willen misschien nog kinderen: tja jammer, hij wist het toen zo zeker.

**Geplaatst**: 12-04-17 08:52

Geplaatst: 12-04-17 08:52

Wendy schreef:
Oh ja, in het kader van vriendelijkheid. Misschien moet je even verder lezen waarom ik meer van dit onderwerp weet dan jij.

Tja over vriendelijkheid gesproken, is maar een kwestie van communiceren, maar misschien was je daar nog niet achter?

Overigens had jij het over niet definitief zijn, lees eens hoe niet definitief het kan zijn, mocht je toch nog een kinderwens krijgen..en daar ging het stukje over wat ik stuurde..

Aangezien ik een heel stuk ouder ben, overzie ik misschien meer hoe mensen in 20 jaar kunnen veranderen, heeft niks met wilsbekwaamheid te maken.

Jouw wens is jouw wens hoor, gaat ook niet over joiw persoonlijk, wat jij doet in joiw leven daar denk ik geen seconde over na...

Ik schrijf mijn berichten voor het algemene, er leest vast iemand mee, die denkt, sjee dat wist ik niet, zit dus ook een risico aan verbonden...en daarmee de keuze wederom aan die persoon..

**Geplaatst**: 13-04-17 06:13

Geplaatst: 13-04-17 06:13

Hello,

Gisteren bij de maatschappelijk werkster geweest, van het ziekenhuis.

Echt een heel goed gesprek gehad, ze was erg onder de indruk van de helderheid in mijn verhaal.
Ze was al onder de indruk van wat ze gelezen had, maar toen we aan het praten waren werd dat alleen bevestigd. Met onder de indruk bedoel ik, dat ze vond dat ik erg goed heb nagedacht over mijn besluit en het van meerdere kanten heb afgewogen.
Ze was wel geschrokken op papier van mijn leeftijd, maar in het gesprek zei ze, dat het voelde alsof ze met een leeftijdsgenoot sprak (lees, leeftijdsverschil van 30 jaar)

Ik heb groen licht gekregen! Volgende maand heb ik opnieuw een afspraak met de gynaecoloog. Maar het is dus al zeker, dat ik een sterilisatie krijg.

Wat ik degene zou willen aanraden, die er echt zeker van zijn, dat ze dit echt willen, schrijf je standpunten op, probeer, helder en duidelijk in elk geval voor jezelf te zijn, als je bij de ene geen gehoor krijg, probeer het dan bij een ander. Ik heb dat ook gedaan, de eerste gynaecoloog, nam mij helemaal niet serieus, maar gelukkig de volgende wel en ik heb nu groenog licht gekregen.

Als jullie he't leuk vinden, hou ik jullie op de hoogte.

**Geplaatst**: 13-04-17 06:48

Re: Sterillsatie... bij 27-jarige. Waarom niet?

Geplaatst: 13-04-17 06:48

Loisenpien, gefeliciteerd!

**Geplaatst**: 05-05-17 03:56

Geplaatst: 05-05-17 03:56

Hey,

Gisteren voor een tweede afspraak naar gynaecoloog geweest, het is nu officieel, ik sta op de wachtlijst voor een operatie.

Over twee weken gesprek bij de anesthesist en binnen nu en twee maanden is het gebeurt, dan ben ik gesteriliseerd.

Ik heb er voor gekozen om de eileiders dicht te branden, dan hoeft er geen lichaamsvreemdestof naar binnen gebracht te worden.

Hebben mensen hier ervaring mee?
En hoe was het om geopereerd te worden? Hoe voelde het na die tijd?

**Geplaatst**: 05-05-17 10:49

Re: Sterillsatie... bij 27-jarige. Waarom niet?

Geplaatst: 05-05-17 10:49

Gefeliciteerd!

Branden doen ze tegenwoordig met een laser, en schijnt veel minder complicaties met zich mee te brengen dan regulier hechten, lijmen of schroeien.

Even een hele andere praktische vraag, hoeveel moet jij nu betalen voor het totaal? (Mag ook per pb) ik hoor daar heel verschillende dingen over.

**Geplaatst**: 08-05-17 14:51

Geplaatst: 08-05-17 14:51

Wow, wordat ik vanochtend gebeld, de operatie is a.s vrijdag 12 mei al.

Het gesprek met de anesthesist verplaatst naar morgen en vrijdag is het al zo ver.

Spannend, maar ook fijn, als het achter de rug is.

De operatie wordt niet vergoed uit mijn aanvullende verzekering, ik heb echter een machtiging aangevraagd, omdat ik het op psychische gronden doe. Anders moet ik €1.400,- betalen....

Best vreemd, want ik kies voor iets dat op langere termijn veel geld kan besparen, (lees, ongewenst zwanger, jeugdzorg enzo enzo....) en dat is uit de basisverzekering gehaald....
Doet ze ontzettend moeilijk over.

Ik ben heel benieuwd hoe het zal gaan....

**Geplaatst**: 08-05-17 19:43

Re: Sterillsatie... bij 27-jarige. Waarom niet?

Geplaatst: 08-05-17 19:43

De medische financiële wereld blijft een hele bijzondere wereld... ondanks dat ik er speciaal voor opgeleid ben :')

**Geplaatst**: 08-05-17 22:35

Geplaatst: 08-05-17 22:35

loisenpien4 schreef:
Hebben mensen hier ervaring mee?
En hoe was het om geopereerd te worden? Hoe voelde het na die tijd?

Ik heb me vorig jaar laten steriliseren, en de operatie zelf viel me reuze mee. 's Morgens het ziekenhuis in, om drie uur weer naar huis, was zo gepiept. Ik heb de week erna wel veel last gehad, van mijn schouders door het gas wat in je buik doen om ruimte te maken, en van de wondjes, die in mijn navel was niet mooi gehecht en bleef aan een kant nog lang open. Maar, dit is een van de betere beslissingen geweest die ik ooit gemaakt heb! Geen gedoe meer met hormonen enzo, geen zorgen dat het misschien toch mis gaat, ik geniet van die vrijheid. Ik heb me niet om medische gronden laten opereren maar kreeg het wel vergoed, de kosten waren ong €1500 euro.

**Geplaatst**: 12-05-17 14:33

Geplaatst: 12-05-17 14:33

Zo....

Net terug uit het ziekenhuis, het is gelukt.

Vanmorgen om 08.30 uur melden in het ziekenhuis, ongeveer 1,5 uur later geopereerd en om 13.00 uur mocht ik weer naar huis.

Ze hebben geknipt en gebrand. Het gas in mijn buik, is eigenlijk vooral naar, dat voel ik goed in mijn schouder, vooral mijn rechterschouder.

Ben heel blij, dat het gelukt is.
Nu een beetje duf en raar van de narcose, maar ik ben heel tevreden.

**Geplaatst**: 19-05-17 08:38

Geplaatst: 19-05-17 08:38

Fijn om te lezen dat het allemaal vrij goed verlopen is, beide succes met het verdere herstel!
Ik ga volgende week weer in debat met een gynaecoloog :')

Als het nog even door blijft gaan heb ik straks sowieso de leeftijd dat we wel 'mag' _O-

**Geplaatst**: 19-05-17 08:53

Re: Sterillsatie... bij 27-jarige. Waarom niet?

Geplaatst: 19-05-17 08:53

Verloopt je herstel ook zoals gehoopt loisenpien4?

**Geplaatst**: 19-05-17 15:17

Geplaatst: 19-05-17 15:17

meintje schreef:
Verloopt je herstel ook zoals gehoopt loisenpien4?

Hier ben ik ook heel benieuwd naar!

En wat mag je allemaal wel/niet de eerste tijd na de ingreep? Tillen, sporten, etc?

**Geplaatst**: 19-05-17 17:08

Geplaatst: 19-05-17 17:08

Hallo,

Leuk dat jullie hiernaar vragen.

Mijn herstel verloopt super goed, de eerste 4 dagen vielen mij wel best zwaar (door het gas in mijn buik, heb ik verschrikkelijk veel pijn in mijn schouder gehad, beetje het gevoel alsof je gele erge steek in je zij hebt, alleen dan in je schouder. Kon ook slecht slapen hierdoor)

Ik ben maandag gewoon naar mijn werk gegaan, stallen gemest en alles, wel wat rustiger aan, maar dinsdag heb ik weer gewoon een flinke intensieve buitenrit gemaakt en donderdag en vandaag al weer gewoon flink gesport met krachttraining.

De eerste dagen vielen dus iets zwaarder, dan ik had gedacht, ik had gelezen dat iemand die volgende dag al fluitend naar haar werk ging, dat had ik niet, maar je mag gewoon alles doen en je voelt wel als het lukt of niet.

Twee hechtingen zijn er al uit, vanzelf gegaan en de derde zit ook al flink los. Zijn echt maar kleine sneetjes, dus dat is mooi.

Heb wel flinke spierpijn in mijn hals gehad van de buis die daar in heeft gezeten ( in mijn keel dan).

Ik ben echt super tevreden!

**Geplaatst**: 19-05-17 17:39

Re: Sterillsatie... bij 27-jarige. Waarom niet?

Geplaatst: 19-05-17 17:39

Wauw! Dan heb je dus eigelijk weinig last gehad als je zo snel alweer sport, uitmest, etc.

Op die paar ongemakken na, dan :(:)

**Geplaatst**: 19-05-17 17:50

Re: Sterillsatie... bij 27-jarige. Waarom niet?

Geplaatst: 19-05-17 17:50

Dat valt mee dan. Fijn!

**Geplaatst**: 22-05-17 10:07

Geplaatst: 22-05-17 10:07

Kennis van mij had een beetje het toppunt

Zij is 25, en al twee keer ongewenst zwanger geworden. Eerste keer bij gebruik van de pil, tweede keer bij een hormoon regulerend spiraal. Gelukkig beide in een goede en
stabiele relatie en voldoende financiële mogelijkheden en ze is heel blij met beide kinderen, maar als ze het had gepland was het veel later geweest ook ivm haar sportcarrière.
Maargoed ze was naar de huisarts geweest voor sterilisatie omdat ze niets meer vertrouwd en echt niet meer kinderen wil... gaat de huisarts haar niet doorverwijzen omdat ze pas 25 is. "Gebruik maar condooms" was het :')

Ze gaat nu dus naar een andere huisarts

**Geplaatst**: 22-05-17 13:18

Geplaatst: 22-05-17 13:18

Wat een verademing dit topic

Ik ben 25 en weet al in sinds puberjaren dat er geen kind komt , heb geen interesse in kinderen en een kort lontje en daarnaast een familie vol moeilijke kinderen (met stempel , oa Borderline-ADHD-autisme)

Heb een 5 jarig neefje en die is knetter druk en heb ik al moeite mee die te ontvangen hij is te veel aanwezig en kan niet stilzitten.

Ouders staan gelukkig achter mijn keuze , heb nu 7 tante zeggers en het is goed zo ook voor haar (al zien we de helft nooit)

Vind elke maand mijn menstruatie net een straf , wil geen kinderen en toch elke maand die bloederige ellende .

Zal vanavond eens het topic doorlezen

**Geplaatst**: 13-07-17 15:06

Geplaatst: 13-07-17 15:06

Topic is al een tijdje niet gebruikt, maar ik vroeg me even iets af.

Ik ben 21, bijna 22 en weet zeker dat ik geen kinderen wil. Mijn partner is het hier gelukkig 100 procent mee eens. In de toekomst wil of hij of ik me laten steriliseren, maar ik ben me er van bewust dat ze dat nu toch nog niet gaan doen. Dat heeft verder ook niet heel veel haast.

Nu bedacht ik me dat er altijd een heel kleine kans is dat een van ons niet vruchtbaar is, en het klinkt mosschien wat oneerbiedig, maar dat zou een hoop kosten en gedoe schelen natuurlijk.

Ik zag dat er voor mannen heel simpele tests gewoon voor thuis te koop zijn, maar voor een vrouw zie ik alleen maar ovulatie testen. En ik las dat er meestal gestart worst met een degelijk onderzoek na een jaar proberen om kinderen te krijgen. Is er echt geen andere optie om vast te stellen of je wel of niet vruchtbaar bent als vrouw?

En hoe zit dat als je je laat steriliseren, doen ze dan eerst wel een heel grondig onderzoek of doen gewoon de ingreep, met het risico dat dat niet nodig geweest was?

De hele maatschappij is natuurlijk ook niet ingericht op het uitsluiten van vruchtbaarheid om deze reden, maar toch lijkt het me wel belangrijk om te weten. (En fijn ook, scheelt veel voorbehoedsmiddelen en mogelijke operaties)

Hopelijk heeft iemand hier een antwoord op

**Geplaatst**: 13-07-17 16:36

Re: Sterillsatie... bij 27-jarige. Waarom niet?

Geplaatst: 13-07-17 16:36

Nee, dat kan je niet zomaar checken, omdat er een hoop verschillende redenen zijn waarom een vrouw niet vruchtbaar is. Als je een cyclus hebt, kan je er in beginsel vanuit gaan dat je vruchtbaar bent. Tenzij er geen eileiders meer zijn, is de kans dat een vrouw echt helemaal 100% onvruchtbaar is, ook niet zo groot. Natuurlijk kan je om heel veel verschillende redenen wel (sterk) verminderd vruchtbaar zijn (chlamydia, PCOS, schildklierproblemen, B12 tekort, stollingsproblemen, immuunsysteemproblemen etc), maar dat maakt je niet volledig onvruchtbaar.

**Geplaatst**: 13-07-17 16:46

Re: Sterillsatie... bij 27-jarige. Waarom niet?

Geplaatst: 13-07-17 16:46

Idd, mocht je nu al onvruchtbaar zijn dan is dat niet vast te stellen met zo'n hoog zekerheidspercentage als een sterilisatie, en ook zeker niet of je permanent onvruchtbaar bent of dat het komt door veranderlijke omstandigheden.

Persoonlijk had ik al de nodige echo's gehad om te weten dat er waarschijnlijk niks aan de hand was waardoor ik onvruchtbaar zou zijn, maar er is in het traject naar de sterilisatie toe ook niet naar gevraagd of iets onderzocht.

**Geplaatst**: 13-07-17 16:52

Geplaatst: 13-07-17 16:52

veerledec schreef:
Nee, dat kan je niet zomaar checken, omdat er een hoop verschillende redenen zijn waarom een vrouw niet vruchtbaar is. Als je een cyclus hebt, kan je er in beginsel vanuit gaan dat je vruchtbaar bent. Tenzij er geen eileiders meer zijn, is de kans dat een vrouw echt helemaal 100% onvruchtbaar is, ook niet zo groot. Natuurlijk kan je om heel veel verschillende redenen wel (sterk) verminderd vruchtbaar zijn (chlamydia, PCOS, schildklierproblemen, B12 tekort, stollingsproblemen, immuunsysteemproblemen etc), maar dat maakt je niet volledig onvruchtbaar.

Hier zou ik niet te zeker van zijn. Iemand die ik ken had gewoon een eisprong en gewoon een cyclus + menstruatie dus...
Alleen haar eileiders zaten volledig verstopt waardoor de eicellen nooit om de baarmoeder terecht kwamen en uiteindelijk door het lichaam afgebroken werden.
Haar eileiders waren dus gewoon aanwezig

Volgens haar gynaecoloog was ze geen uitzonderlijk geval

**Geplaatst**: 13-07-17 17:08

Geplaatst: 13-07-17 17:08

LadyMadonna schreef:
veerledec schreef:
Nee, dat kan je niet zomaar checken, omdat er een hoop verschillende redenen zijn waarom een vrouw niet vruchtbaar is. Als je een cyclus hebt, kan je er in beginsel vanuit gaan dat je vruchtbaar bent. Tenzij er geen eileiders meer zijn, is de kans dat een vrouw echt helemaal 100% onvruchtbaar is, ook niet zo groot. Natuurlijk kan je om heel veel verschillende redenen wel (sterk) verminderd vruchtbaar zijn (chlamydia, PCOS, schildklierproblemen, B12 tekort, stollingsproblemen, immuunsysteemproblemen etc), maar dat maakt je niet volledig onvruchtbaar.

Hier zou ik niet te zeker van zijn. Iemand die ik ken had gewoon een eisprong en gewoon een cyclus + menstruatie dus...
Alleen haar eileiders zaten volledig verstopt waardoor de eicellen nooit om de baarmoeder terecht kwamen en uiteindelijk door het lichaam afgebroken werden.
Haar eileiders waren dus gewoon aanwezig

Volgens haar gynaecoloog was ze geen uitzonderlijk geval

Ja dat is precies wat ik bedoel, je kan soms een gewone cyclus hebben en dan toch onvruchtbaar zijn. Het lijkt me nogal stom als je gesteriliseerd wordt terwijl je onvruchtbaar was en dat helemaal niet nodig was geweest. Vooral nu ik laatst las over essure sterilisatie bij vrouwen die soms voor heel veel lichamelijke klachten kan zorgen.

Ik vraag me af wat nou de beste manier van steriliseren is? Alles laten verwijderen, dan komt je in de overgang en dat lijkt me voor je lichaam niet het beste. Die optie die ik net noemde mag volgens mij al niet eens meer. Maar wat voor opties zijn er dan nog meer?
Natuurlijk kan mijn vriend er uiteindelijk een knoop in laten leggen, maar wat als ik nou zelf ook van dat hele gezeur met ongesteld zijn af wil?

Ik heb soms echt heel heftige pms symptomen, ene maand erger dan de ander, maar ik voor me er soms echt weken mezelf niet door. Ik zie er niet echt naar uit dat de rest van m'n leven door te moeten. IK kan natuurlijk wel aan de pil, maar daar komen ook allerlei hormonen bij kijken waar ik ook niet goed op reageerde. Daarbij wíl ik ook gewoon geen hormonen gebruiken of vreemde voorwerpen in mn lichaam plaatsen. Maar om dan nog 10 jaar condooms te moeten gebruiken (tot ze me willen steriliseren) is ook niet echt een fijn idee...

[edit]: naam van sterilisatie toegevoegd