Geplaatst: 11-02-11 17:36 
Even kort uitgelegd :
je voelt je ongemakkelijk doordat je wat hoofdpijn krijgt , of benauwdheid , tintelingen , duizelingen , gevoel van misselijkheid , zenuwen , hartkloppingen , warm of koud worden..... wat dan ook
Omdat je dat voelt wordt je bang dat er iets ergs met je aan de hand is , of dat je een hyperventilatie / paniekaanval gaat krijgen.
Doordat je bang bent , gaat je lichaam adrenaline aanmaken. Doordat jij bang bent , denkt je lichaam dat er wat ergs aan de hand is , dat je bvb. oog in oog staat met een tijger , en dat je daarvoor zult moeten gaan vluchten. DAAROM maakt je lichaam die adrenaline aan.
En die adrenaline zorgt er dus voor dat je lichaam zich gereed maakt om te vluchten : je bloed gaat naar je spieren zodat je flink kunt gaan rennen. Doordat het bloed naar je spieren trekt , gaat het weg uit je hoofd en kun je duizelig worden. Doordat je lichaam verwacht dat je moet gaan rennen , legt het je maag en darmen stil , want verteren is op dat moment even niet belangrijk : alle aandacht moet naar je spieren om zo goed mogelijk te kunnen vluchten
Afijn , zo zijn alle symptomen die je kunt krijgen , een gevolg van je lichaam dat zich gereedmaakt voor een vlucht.
Als je dat beseft , dat je lichaam denkt dat er een tijger is (groot gevaar is) dan besef je dat je lichaam je alleen maar probeert te helpen door je hartslag en je ademhaling op te voeren enzo
Het is dus helemaal niet raar wat er gebeurt , het is juist GOED eigenlijk want je vertelt zelf tegen je lijf dat je bang bent en moet vluchten , je lijf reageert alleen maar op wat jij denkt
Je moet er dus voor gaan zorgen dat je bij die eerste klachten niet nog meer gaat stressen , want hoe meer adrenaline : hoe erger het wordt
Als je die eerste symptomen voelt moet je niet gaan paniek-denken van ojee , niet nu , wat gebeurt er , er zal toch niks ergs zijn , wat nu als ik flauw ga vallen / overgeven / de ambulance moet bellen.....enz.
Dan maak je jezelf alleen maar steeds banger = steeds meer adrenaline want je vertelt je lichaam dat het in gevaar is = steeds ergere symptomen = uiteindelijk een complete paniekaanval waarin je denkt dat je doodgaat
Bij die eerste symptomen moet je jezelf aanleren om in plaats van bovenstaande vicieuze cirkel , te denken :
okee , ik voel me akelig. Waar komt dat door ? En dan is het antwoord bijvoorbeeld dat je je ergens druk om maakt. Benoem dat
Dus je voelt je akelig omdat je .... vul zelf in. Bijvoorbeeld omdat je ergens naartoe moet waar je je niet op je gemak voelt.
Dit is dan de oorzaak van je vervelende gevoel op dat moment.
Besef dat het normaal is dat die oorzaak je die vervelende gevoelens geeft. Dat het daar vandaan komt , en je lichaam denkt dat er een tijger is. Als je dan tegen jezelf zegt : maar er is helemaal geen tijger , het is niet leuk , maar die situatie veroorzaakt geen paniek / hypervantilatie , IK doe het , omdat ik bang ben.
Er is geen tijger , er is niks om bang voor te zijn , mijn lichaam doet dit alleen maar om mij te helpen maar er is geen gevaar.
Dan kom je tot rust omdat je weet wat er aan de hand is
Voor mij werkt het perfect in ieder geval , je moet echt leren om die angst los te laten want die angst doet het hem. Het maakt geen fluit uit waar je bent , wat je doet of met wie : je bent zelf degene die je lijf vertelt dat er gevaar is
Vergelijk het met een paard dat tijdens het buitenrijden snel ergens bang voor is.
Als je dan zelf gespannen bent en een beetje bang bent dat het fout gaat , dan zal het ook fout gaan en zal dat dier elke keer gaan verschieten
Maar ben je zelf rustig en zie je de humor er wel van in.....dan is er meestal niks aan de hand omdat het diertje aanvoelt dat het allemaal wel okee is
Zo werkt het ookmet je lichaam : als jij gespannen bent dan zal je lichaam daarop reageren , want dat denkt dat jij iets van gevaar ziet , dus je lichaam bereidt zich voor om te kunnen vluchten.
Hou je jezelf echter ontspannen dan zal je lichaam er van uit gaan dat alles okee is , en ook rustig blijven
Ik bedoel , stel je krijg hartkloppingen of benauwdheid of iets en je denkt : och dat gaat wel weer over en denkt er verder niet over na : dan trekt het weg. Ga je je zorgen maken dan wordt je steeds onrustiger , lichaam voelt gevaar.....enz.
Je kan ditzelfde ook hebben als je een scheet laat , nu denk je : och dat is normaal , niks aan de hand.
Maar zou je bij het laten van die scheet denken : ojee wat is dat nu , als ik maar niet ongeneeselijk ziek ben ....enz. enz. dan zou je ook zo'n paniekaanval kunnen krijgen
Het is echt puur een kwestie van je ergens niet of wel druk over maken , welke kant het verder op gaat
