Bokt.nl

**Geplaatst**: 05-11-09 23:10

Re: Mensen met een Burnout / Overspannen IV

Geplaatst: 05-11-09 23:10

PW wat een super nieuws! Ik ben ook wel blij dat je even post, kneep hem echt..

CIV: Rust maar lekker uit meid van het weekend! Als over een paar weekjes je mannetje thuis komt zul je het nog druk genoeg hebben met genieten van elkaar

**Geplaatst**: 05-11-09 23:20

Geplaatst: 05-11-09 23:20

Wat verwachten ze nou van je? Dat je overal blij van word???? Zo simpel ligt het helaas niet! Ik vind het een erg ongepaste vraag of ze vragen of je wel wilt dat beter gaat met je!

Dit is ook wat mij zo boos maakte. Ik had op dat moment zelf niet zo door wat er gebeurde. Pas na het gesprek kreeg ik er echt een rotgevoel van.

Bedankt verder voor je lieve woorden. Dat sterkte me.
Mijn vriend relativeerde mijn reactie in de groep ook. Hij vond het al een hele vooruitgang dat ik tenminste durf te uiten dat het me niet zint. Dat zou ik eerder niet gedaan hebben.

Daarnaast vind ik het jammer dat ze een gesprek plannen met je begeleider en behandelaar samen. Ik zou er een 2 tegen 1 gevoel van krijgen.
Klopt, ik had vooraf het idee dat ik naar een mondeling examenmoest. Ze noemen het een 3 gesprek. Het is een evaluatie hoe het in de deeltijd gaat. Ik heb me een beetje laten overbluffen en daar baal ik van, maar ja, wat wil je met twee professionals tegenover je?

Met het voorstelrondje is niks mis, maar kan er geen extra tijd vrij worden gemaakt voor het rondje hoe zit je erbij? Misschien door wat tijd af te snoepen van de pauze ofzo? Of van een andere therapie?
Dat vind ik dus ook. Het voorstelrondje is logisch en niet meer dan normaal. Na de pauze zouden we thema hebben. Dat kan best een keer vervallen, maar blijkbaar is dat opeens heel belangrijk?

Hoe reageerde je begeleider hier op? Wel ontzettend fijn van de groep overigens, maar dit is toch de taak van de begeleider? Ik vind dat mijn begeleider een beetje aan het doorslaan is. Zij noemt alles 'de verantwoordelijkheid van de groep' en daar ben ik het dus absoluut niet mee eens. Het is haar werk!

Autonomie? Wat is dat? Als je zo over de zeik bent, neemt je begeleider je dan niet even apart om tot rust te komen of moet je het maar in de groep zien te klaren?
Autonomie is zeg maar dat je op een gezonde volwassen manier reageert en voor jezelf op komt en dus niet in de slachtoffersrol, aanklagersrol of reddersrol gaat zitten. Ik begrijp dat allemaal wel, maar niemand is perfect en reageert altijd volgens het boekje.

Het is inderdaad wel eens eerder gebeurt dat ze me apart nam, maar nu dus niet. Ik heb het idee dat ze zichzelf aangevallen voelde ofzo, ik weet niet, heb er een heel naar gevoel over.

Echt heel fijn zo'n groepsgenootje! Toppie!
Ja echt super fijn, heb ik later ook nog tegen hem gezegd. Dat waardeerde ik echt. Het gaf me het gevoel dat ze betrokken zijn. Dat is fijn om te merken.

Daar heb je inderdaad een begeleider voor! Een begeleider moet er voor zorgen dat diegene die moeilijker de ruimte durven te nemen toch voldoende ruimte nemen. Zou fraai zijn zeg, als je dat allemaal zelf moet weten hoe je de tijd indeeld. Dus als de groep zegt, vandaag gaan we een uur klaverjassen, dan is dat voor haar ok?
Mijn begeleider is zoals ik al zei een beetje aan het doorslaan in het voorzitterschap en in het verschuiven van haar verantwoordelijkheid naar de groep. Ik vind het niet kunnen en het gaat me steeds meer tegen staan. Ik heb het er vanavond ook met mijn vriend over gehad en ik moet hier wel wat mee gaan doen. Toch maar eens in gesprek met haar. (wel heel eng!!)

Je echte persoonlijke dingen moet je met je behandelaar bespreken, dat is logisch! Maar als bepaalde dingen jou belemmeren om te functioneren vind ik dat je die mag delen met de groep. Wie weet heeft er iemand een tip, en zo weet de groep ook waar je mee zit. Het is toch de bedoeling dat jullie elkaar helpen en ondersteunen en zo van elkaar leren? Hoe kan je nou van elkaar leren als je je problemen niet mag bespreken in de groep?
Precies, dat vraag ik me dus ook af. En dit was niet eens iets persoonlijks. Ze zeggen altijd dat de groep is voor de dingen waar je in het 'hier en nu' tegen aanloopt. daar was dit één van. Ik was ook helemaal niet van plan om mijn begeleider of behandelaar af te kraken, ik wilde gewoon in het algemeen vertellen wat het met me deed dat anderen zeggen hoe goed het met me gaat, terwijl ik dat niet zo voel. Maar mijn begeleider was denk ik bang dat ik het over het gesprek van gisteren zou gaan hebben. Lekker professioneel van haar trouwens. Over aannames gesproken (zegt zij altijd als je voor een ander denkt, "Je pleegt een aanname")

Waarom wil je dat niet laten gebeuren? Tuurlijk weet ik wel dat je dat niet wilt omdat je je schaamt daarvoor. Maar misschien nemen ze je wel serieus als het eens goed mis gaat en ze ook zien wat er gebeurd. Zou best een goede les voor je begeleider kunnen zijn?
Omdat we de afspraak hebben dat er geen agressie getolereerd wordt in de groep. En terecht natuurlijk. Ik weet ook wel dat ik niemand aan zal vliegen, maar materialen zijn zeg maar niet veilig. En inderdaad zit er een groot stuk schaamte...

Ik zou wel gaan, en het met die andere begeleider bespreken en aan de groep vertellen wat er gisteren gebeurde en wat je zo kwaad maakte.
Ik ga inderdaad morgen naar de groep heb ik besloten. Het is wel fijn dat de man die er op vrijdag altijd is, lekker luchtig is.

@ Angela: Goed dat je het verteld hebt! Jammer dat je nu nog niet weet over zondag. Heb je haar telefoonnummer wel zodat je nog wel verder kunt afspreken?

Ik snap je angst over Pascal. Ik zou dat ook heel erg hebben, maar dat hoef ik na vandaag niet uit te leggen denk ik

Dikke knuffel voor jou in ieder geval.

@ Petite: Fijn dat je morgen nog bij de psycholoog terecht kan. Bij ons kan je trouwens niet zelf de crisisdienst bellen, dat moet via de huisarts hier. Ik heb ook met de crisisdienst te maken gehad, als het zover moet komen ben je blij dat je geholpen wordt, geloof mij.
Sterkte morgen!

@ CIV: Lekker dat je een rustig weekend op het programma hebt. Kan me wel voorstellen dat je er ook tegenop ziet. Alleen is toch wel heel alleen. Voor jou ook een dikke knuffel. Ben blij dat het op je werk nu verder rustig is gebleven.

Verder zie ik er tegen op om te gaan slapen. Ik ben erg aan het piekeren over de deeltijd en wat er vanmorgen en van de week in de gesprekken gebeurd is. Ik wist trouwens dat mijn vriend het gesprek had. Ik heb het zelf aangemoedigd, omdat ik het toch ook wel belangrijk vond. Hij praat er verder met niemand over. Maar ik vond het ook heel moeilijk toen ik achteraf hoorde wat ze besproken hadden, omdat het toch wel heel heftig en confronterend was. Dat maakte me heel bang. Maar achteraf is het heel goed geweest en heeft die maatschappelijkwerker mijn vriend een zetje in de goede richting gegeven door te zeggen dat hij ook voor zichzelf op moet komen en ook zijn gevoel meer moet uiten. En ik kwam erachter dat ik wat meer naar hem moet luisteren. Dat heb ik vanavond dus geprobeerd en het wierp meteen zijn vruchten af.

Het is wel klote om te zien hoeveel ik van mijn vadersgedrag heb overgenomen zonder dat ik dat zelf doorhad. Vanavond werd me dat opeens duidelijk. Mijn vader is heel egoïstisch en ik moest vroeger wel 3x nadenken voordat ik iets durfde te zeggen. Mijn vriend vertelde dat hij bij mij ook vaak had dat hij vooraf wel eerst goed nadacht of en hoe hij iets zou zeggen. Daar schrok ik heel erg van. Ik wil niet zo zijn.

**Geplaatst**: 05-11-09 23:21

Geplaatst: 05-11-09 23:21

Daarom vond ik het ook belangrijk om het jullie even te laten weten. Zeker door mijn kleine lettertjes in mijn bericht vanmiddag

Sorry als ik jullie aan het schrikken heb gemaakt. Dat was niet mijn bedoeling. Ik heb in de heftigheid van mijn emoties het bericht geschreven.

Wil jullie ook nog even bedanken voor jullie lieve woorden en medeleven. Dat waardeer ik echt enorm.
Jullie zijn lieve meiden, bedankt voor jullie steun.

Ik ga nu mijn bedje opzoeken. Ben compleet gesloopt. Hoop dat ik wat beter slaap dan afgelopen nacht. Probeer in te slapen met de gedachten aan mijn vriend en mij, ipv de deeltijd. Hopelijk lukt me dat ook

Weltruste allemaal!

**Geplaatst**: 05-11-09 23:45

Re: Mensen met een Burnout / Overspannen IV

Geplaatst: 05-11-09 23:45

PW: ik snap het wel hoor, in alle heftigheid kan je soms niet meer rationeel denken, hoe graag je dat wel zo willen.

Ik hoop dat je lekker slaapt, en tot morgen!

**Geplaatst**: 06-11-09 00:15

Re: Mensen met een Burnout / Overspannen IV

Geplaatst: 06-11-09 00:15

Bedankt Civ, Angela en PW.

Angela heel veel succes morgennacht/ vannacht? Met de nachtloop! Knap dat je het tegen je begeleider hebt gezegd en meedoet aan die loop. Ik zou het je niet nadoen.

PW ik kan heel goed begrijpen dat je zo bang bent dat je vriend het op een gegeven moment zat is. Ik weet ook niet zo goed wat ik daarop kan zeggen, de angst blijft toch. Gelukkig heeft hij wel voor jou gekozen en hebben jullie een fijn gesprek gehad, het moet dan wel een lieve jongen zijn!

Civ ik weet eigenlijk zeer weinig van je, ben je ook depressief? Wat ik begrijp heb je wel een man die over een tijd teru gkomt? Dat is wel erg fijn!! Sterkte dit rustige weekend.

**Geplaatst**: 06-11-09 11:54

Geplaatst: 06-11-09 11:54

Petite, beetje kunnen slapen? Hoe voel je je vandaag? Succes vanmiddag met je gesprek, zie je er tegenop? Dan nog even je vraag beantwoorden, ik zit hier ook al even maar ben (gelukkig) niet depressief, al zei mn huisarts eerst van wel, bij mij was/is het meer overspannen/burnout en dit uitte zich in paniekaanvallen en een angststoornis. Ben nog niet helemaal genezen en dat komt misschien ook wel niet maar het gaat gelukkig al veel beter met me. Ben weer aan het werk (nieuwe baan) en over 2 weken komt mn vriend terug, hij is 6mnd op uitzending geweest. Heb heel veel aan dit topic gehad en nogsteeds maar omdat het nu beter gaat ben ik hier wat minder te vinden, posten vind ik dan wat lastiger.

**Geplaatst**: 06-11-09 13:39

Re: Mensen met een Burnout / Overspannen IV

Geplaatst: 06-11-09 13:39

Ik heb wel een beetje kunnen slapen ja, expres mijn katten erbij ingelaten zodat ik slechter zou slapen en langer kon blijven liggen. Was om 12 uur pas wakker en ben gaan douchen. Voel me moe, verdrietig, rot. Ik zie niet zozeer op tegen het gesprek, maar meer wat de gevolgen daarvan zullen zijn (weer medicatie? Andere of meer therapie?).

Oh bah heb je last gehad van paniekaanvallen ja, dat is zo eng! Ik heb 1 keer zo'n aanval gehad, door het starten van de medicatie. Ik hoop dat nooit weer mee te maken, dan weet je echt niet wat je overkomt.

Fijn dat het beter met je gaat, zo 6 maand op uitzending is wel lang zeg om je vriend te moeten missen. Gelukkig komt hij over 2 weken terug, maar de laatste loodjes wegen het zwaarst.

**Geplaatst**: 06-11-09 15:17

Geplaatst: 06-11-09 15:17

Petite, je hebt nu je gesprek, ben benieuwd hoe het is gegaan? Hopelijk ben je er deze keer 'optijd' bij en krijg je een verdere behandeling waar je je in kan vinden?

Paniekaanvallen vond ik zeer beangstigend, ergens weet je dat het niet echt is (ik dacht dat ik dood ging) maar toch geeft je lichaam andere signalen. Heb ze nu nog zelden en ik hoop dat dat zo blijft. Ik had het wel nodig want anders zou ik niet naar mn lichaam hebben geluisterd, kreeg al eerder signalen maar ging maar gewoon door, na zo'n paniekaanval luisterde ik wel. Nu scheelt het voor mijzelf wel dat ik een uitgebreide medische keuring heb gehad op mn werk. Vorig jaar om deze tijd zat ik net thuis en als ik dan nu kijk, dan ben ik best trots op mezelf.

Hoe is het vandaag met PW, ben je nog gegaan vandaag?

En Angela hoe is het met jou? Hoe maken je Caafjes het? Ben je er al aanuit hoe je het dit weekend gaat doen?

**Geplaatst**: 06-11-09 16:26

Re: Mensen met een Burnout / Overspannen IV

Geplaatst: 06-11-09 16:26

CIV: Lief dat je naar mijn caafjes vraagt, is soms ook wel lekker om over luchtigere onderwerpen te kletsen. Maar ze maken het prima, ze hebben een mandje gekregen en zijn er super blij mee. En ik met hun, wat een gezelligheid in huis ineens!

Voel je overigens niet bezwaard om hier gewoon over 'leuke' dingen te praten, ik vind het erg fijn als je er bent, en waardeer je inbreng enorm. Dus ook al gaat het beter met je, het is niet alleen kommer en kwel hier

Ik ga straks die loop lopen, en morgen ga ik naar die clinic. Groepsgenootje had afgebeld dus dat was ergens wel fijn, maar het voelt weer alsof ik aan de kant word gezet.. Ik voel me best rot, ik ben bloednerveus..

PW: Hoe is het gegaan?

Petite: Ik ben ook wel benieuwd hoe je gesprek is verlopen?

**Geplaatst**: 06-11-09 18:01

Geplaatst: 06-11-09 18:01

Angela

heel veel succes, zal aan je denken. Je kunt het! Je loopt nu al veel verder en ik ruiger terrein dus dit gaat jou ook lukken, ik heb er alle vertrouwen in en denk aan je! En mocht het niet lukken, waar ik toch niet vanuit ga, dan heb je het toch mee mogen maken, al is het dan niet de gehele loop. Succes meisje, you go girl $*\o/*$

Zelf heb ik me wel vermaakt vandaag, vanmorgen de tuin bladvrij gemaakt en de vijver schoongemaakt. Vanmiddag de boodschappen, gewassen en naar stal, hond nog uitgelaten en zo bij pa eten. Vanavond bij de buren om de koffie, dat vragen ze al sinds mn vriend weg is

en ze blijven het vragen

dus ga vanavond maar even langs. Heb een bloementje gekocht en als ik het niks vind dan ben ik zo thuis

. Morgen poetsen, even naar stal denk ik en morgenavond uiteten. Morgenavond komt er misschien nog een vriendin langs, dat is wel gezellig natuurlijk. Probeer wel een beetje bezig te blijven, op mn eigen tempo want anders gaan de dagen lang duren.

**Geplaatst**: 06-11-09 21:28

Re: Mensen met een Burnout / Overspannen IV

Geplaatst: 06-11-09 21:28

Nou het gesprek vanmiddag wat 3 kwartier zou duren duurde een uur en 3 kwartier. Ze durfde me dit weekend niet zomaar alleen te laten dus heeft ze er een psychiater bij gehaald voor een second opinion. Afspraak gemaakt dat als het echt niet langer gaat ik de crisisdienst moet bellen. Plus vaker dan 1x in de week therapie, iig voor tijdelijk. Recept meegekregen, moet de seroxat weer op gaan bouwen. Mijn andere psychiater wilde mij graag op de prozac hebben, dit wil ik absoluut niet door nare verhalen erover. Daarbij wil ik niet nog een keer aankomen door anti depressiva.

Goede vriendin heeft me opgewacht in mijn huis en is net weg, samen bij de Mac gegeten. Nu voel ik me weer hartstikke beroerd. Ik snap niet dat dit gevoel bestaat en wat voor een reden het heeft. Het gaat iig zwaar poedersuiker en vraag me af hoe ik dit weekend door moet komen.

Mijn vriendin die komt morgen en dan eten we weer samen en blijft ze bij me slapen, dat is wel heel lief. Maar ik wil niet dat ze dat als een verplichting ziet en dan ga ik me daar weer druk over maken.

PW hoe is het met jou?
Angela heel veel succes met de nachtloop!

**Geplaatst**: 07-11-09 11:44

Geplaatst: 07-11-09 11:44

Petite

hoe is het vannacht gegaan? Wel fijn dat je gisteren even je verhaal kon doen bij je vriendin. Heb je nu de seroxat al of moet je dan wachten tot na het weekend? Ben niet zo thuis in de AD maar wat is het verschil met Prozac? Probeer je niet te druk te maken om je vriendin, snap het wel maar ze wil er zelf voor je zijn, daar zijn vriendinnen voor. Hoop dat je je snel wat beter zult voelen, wij zijn er hier voor je, digiknuffel voor jou.

Hier gaat het wel, weer redelijk geslapen vannacht. Gisteravond bij de buren langsgeweest, was wel gezellig, we hebben wat algemene praatjes gehad over de buurt, het nieuws etc. maar je bent weer een avond weg. Vandaag poetsen, vanavond uiteten en vanavond komt er een vriendin langs. Vermoed niet dat het me ook nog lukt om naar mn paard te gaan maar dan morgen weer een dag.

Angela, hoe is het gegaan? En hoe voel je je? Ben benieuwd, heb nog aan je gedacht.

PW, hoe voel jij je?

**Geplaatst**: 07-11-09 16:18

Re: Mensen met een Burnout / Overspannen IV

Geplaatst: 07-11-09 16:18

Even snel een berichtje.
Ik heb donderdagavond mijn andere medicijnen die ik naast mijn antidepressiva had weer gebruikt om wat rustiger te worden. Ik was helemaal over de zeik.

Gisteren wel naar de groep geweest, maar ik viel letterlijk bijna in slaap (kwam door de medicijnen). Dus ben ik maar weer naar his gegaan. Ik heb de hele dag geslapen, 's avonds weer vroeg op bed gegaan en de hele avond en nacht weer geslapen. Vanochtend naar de boerderij gegaan, wat me weer zwaarder viel. Daarna weer twee uur geslapen. Ik vind het wel even prima zo, dat vele slapen. Even niet na hoeven denken..

**Geplaatst**: 07-11-09 18:10

Re: Mensen met een Burnout / Overspannen IV

Geplaatst: 07-11-09 18:10

Hee dames!

Ik heb hem uitgelopen!!!! En zonder te hoeven gaan wandelen! Het was best spannend, en ik was ook behoorlijk gespannen, maar zodra ik liep vloeide dat van me af. Het parcours was redelijk vlak en de laatste kilometer ging bergopwaarts door het bos. Dat was het zwaarste stuk, over het zand-modder en ongelijke bodem, en je zag erg weinig. De weg was wel verlicht met duizenden kaarsjes langs weg dus dat maakte het wel heel speciaal om zo naar de finish te lopen. We liepen met zijn 6-en mee, van de loopgroep.

Het viel me allemaal reuze mee, en op het laatst heb ik nog een sprintje getrokken over de finish. Pascal stond bij de finish mij op te wachten. Ik was niet helemaal gesloopt en heb totaal geen spierpijn gehad!

Ik moet wel zeggen dat we een ontzettend leuk clubje hebben, waarvan er 3 psychische problemen hebben. Echt heel erg fijn!

Ik heb bijna 6 km gelopen in 40 minuten. Ik ben als 249e geeindigd van de ongeveer 600 lopers. In mijn leeftijdscategorie ben ik als 20e geeindigd van de 49 deelnemers.

**Geplaatst**: 08-11-09 00:32

Geplaatst: 08-11-09 00:32

PW

je lichaam zal het weer even nodig hebben die extra slaap, zo te lezen vind je het niet erg en het is goed dat je naar je lichaam luisterd. Even wat extra medicijnen is niet erg, daar zijn ze voor en het helpt jou je beter te voelen.

Angela $*\o/*$ zie je wel, had er alle vertrouwen in

Gelukkig is het ook écht goed gegaan en je hebt het er nog goed vanaf gebracht, je kunt trots op jezelf zijn! Volgend jaar weer zeker??

Vind het heel knap van je, dat je het ondanks je spanning toch hebt gedaan, zo zie je maar dat je meer kunt dan je denkt. Het lijkt me ook wel heel bijzonder zo'n loop. Was Pascal trots?

Hier gaat het wel, toch wel wat spanningen maar het was toch nog best een drukke dag. Heb gepoetst maar omdat ik vanmiddag al moest douchen heb ik niet alles af gekregen, toen uiteten geweest en er kwam een vriendin langs vanavond. Tussen thuiskomst en dat zij kwam zat maar een half uur dus niet echt ontspannen, ze is nu net weg dus ik hoop door de computeren weer wat rustig te worden en de spanning wat kwijt te raken, want zo is het nog niks om naar bed te gaan.

Petite, hoe is het met jou?

**Geplaatst**: 08-11-09 19:00

Re: Mensen met een Burnout / Overspannen IV

Geplaatst: 08-11-09 19:00

Gefeliciteerd Angela, super gedaan!

PW wat klote dat je je zo naar voelt, hoe gaat het nu met je?

Ik ben weer aant opbouwen met medicijnen. Ben heel dom geweest; heb gister de deur dichtgetrokken terwijl mijn sleutel nog aan de binnenkant zat, kom mijn huis dus niet meer in..
Gister naar mijn ouders gegaan en daar de maker gebeld vanuit de woningbouwvereniging en zodra ik thuis was moest ik ze bellen en kwam er gelijk iemand aan om het te maken.

Ik vanmiddag thuis weer erheen gebeld; ja mevrouw, u weet natuurlijk wel dat er 150 euro weekendtoeslag over de normale kosten heenkomen? Ik zeg nee meneer, dat is me niet verteld aan de telefoon.

Dus ben nu bij een vriendin, daar blijven slapen. Mijn vriend komt vanavond, kunnen alleen ff de stad in wat drinken aangezien we niet mijn huis in kunnen. Morgenochtend om 11u naar de psycholoog, daarvoor voor de derde keer de slotenmaker bellen. Het zal zo neerkomen rond de 75 euro om mij het huis weer in te krijgen.

Wat een klote zooi, kon er ook nog wel bij. Voel me al zo rot. Tgaat wel iets beter door het weer omhoog halen van de medicijnen.

**Geplaatst**: 08-11-09 19:21

Geplaatst: 08-11-09 19:21

Het gaat hier weer zwaar klote. Net het gesprek voor morgen met mijn behandelaar zitten voorbereiden samen met mijn vriend. Het liep weer uit in een zware woedeaanval. Het lukt me nu niet om de spanning kwijt te raken. Voel me echt zwaar belabberd...
Zie er vreselijk tegenop om morgen naar de groep te gaan en ook het gesprek vind ik doodeng. Ik ben bang dat ik heel boos word tijdens het gesprek, maar misschien is dat juist een keer goed als dat gebeurd. Ze hebben een 'te goed' beeld van me heb ik het idee. Ik heb mijn vriend ook gevraagd om eerlijk te zijn en me niet te sparen zeg maar, als hij me met bepaalde opmerkingen triggert, moet dat misschien maar zo zijn. Maar ik vind het doodeng. Ik heb zo'n vreselijk kort lontje momenteel...

Even een korte reactie op iedereen, het lukt me even niet om op iedereen uitgebreid te reageren.

@ Petite: Fijn dat je je door het opbouwen van de medicijnen iets beter voelt. Je hebt het even nodig (hoe vervelend je het waarschijnlijk ook vind, zie het niet als zwakte). Wat kwam er precies uit het gesprek met je psycholoog / psychiater? Heb je snel weer een gesprek? Weet je al concreet wat meer?

@ CIV: Hoe was je dag vandaag? Is het je nog gelukt om wat spanning kwijt te raken gisteravond voordat je ging slapen? Lukte het slapen een beetje? Hopelijk had je vandaag een beetje een rustige dag.

@ Angela: Goed gedaan he! Ben echt trots op je en je mag ook zeker trots op jezelf zijn!! Super gedaan meid!! Was Pascal niet trots op je?

**Geplaatst**: 08-11-09 20:59

Geplaatst: 08-11-09 20:59

Het is niet alleen het vooruitzicht van het gesprek en de groep dat me een rotgevoel geeft. Een aantal dingen van afgelopen week zitten me ook gewoon nog erg dwars. Ik zit er gewoon helemaal weer even flink doorheen. Heb nog maar even weer een zyprexa ingenomen. (Die kreeg ik ook van de crisisdienst, werkt snel om een beetje rustiger te worden en minder te piekeren).

@ CIV: Kan me wel voorstellen dat je je alleen voelt. Dat je geslapen hebt is niet erg. Voel je daar niet te schuldig om. Kan me je gevoel wel voorstellen dat je overdag niemand gezien hebt. En je bent er toch even uit geweest door bij je vader te gaan eten. Sterkte meid!

**Geplaatst**: 08-11-09 23:50

Re: Mensen met een Burnout / Overspannen IV

Geplaatst: 08-11-09 23:50

CIV wat erg dat je je alleen voelt, dat is zo'n gigantisch rotgevoel! Heel fijn dat je man volgende week thuis is.

Poeh PW dat valt ook niet mee, lijkt wel alsof het steeds meer bergafwaarts gaat, of dat het je in ieder geval niet lukt om de negatieve cirkel te doorbreken. Ik ben heel benieuwd hoe lang dat nog gaat duren, het is gigantisch rot als je je zo'n tijd achter elkaar slecht voelt. Je komt er nog wel bovenop meid, dit kan en mag gewoon niet langer zo doorgaan.

Ik kan niet slapen, ben heel bang dat het die man niet lukt morgen of dat het heel duur is. Ik zat er wel aan te denken om het raam door te tikken, het is alleen wel een redelijk groot raam en dan zou ik vannacht zonder raam moeten slapen (slaapkamerraam) in die kou, dat leek me ook geen goed idee. Plus dat het dubbelglas is, geen idee hoeveel dat geintje dan gaat kosten. Ik denk niet dat je als je zelf je raam intikt het kunt verhalen op de verzekering, of je moet gaan liegen. Maar dan ben ik altijd bang daar problemen mee te krijgen. Pff het kan me niet snel genoeg morgenochtend worden. Ik bel die lui gelijk om 8 uur.

**Geplaatst**: 09-11-09 11:37

Geplaatst: 09-11-09 11:37

PW, hoe is het vandaag met jou? Heb je wat kunnen slapen en hoe is het gesprek verlopen, hoop dat het je mee is gevallen en dat je er in ieder geval iets aan hebt gehad. Hoe was het in de groep?

Petite, kun je je huis alweer in? Denk dat ze zoiets wel vaker aan de hand hebben dus het zal ze wel lukken. Hoe voel je je verder?

Angela, hoe is het met jou? Geen spierpijn meer gekregen? Hoe was je weekend verder nog? Weet dat het best druk was.

Hier gaat het wel, heb weer slecht geslapen, had wel iets ingenomen maar dat mocht ook niet baten. Wil nu zo dan toch gaan strijken en nog wat andere huishoudelijke dingen doen. Hoop dat ik vannacht wel kan slapen want morgen weer werken. Weet dat ik me er niet druk om moet maken maar het dan zie ik al op tegen morgen. Een knuffel voor degene die het nodig hebben :(:)

**Geplaatst**: 09-11-09 18:58

Re: Mensen met een Burnout / Overspannen IV

Geplaatst: 09-11-09 18:58

Hee dames!

PW: Wat ontzettend rot voor je dat het minder gaat. Ik hoop echt dat je dit dal ook weer overwint. Maar eigenlijk twijfel ik daar ook niet, ooit kom je er wel. Ik hoop dat je gesprek is meegevallen, meid. Altijd moeilijk zulke dingen... Sterkte...

Petite: Jeetje meid, dat klinkt allemaal ook niet zo lekker.. Hopelijk kun je zonder al te veel kosten te hebben gemaakt je huisje weer in. Ik hoop dat je snel de hulp vind en krijgt die je nodig hebt, zo kan natuurlijk ook niet langer. Voor jou ook een knuffel en veel sterkte!

CIV: Wat jammer dat je slecht hebt geslapen afgelopen nacht. Hopelijk slaap je vandaag wel iets beter. Hoe zijn je huishoudelijke taken gegaan? Spannend trouwens, je vriend komt ook alweer bijna thuis he? Ben je al voorbereidingen aan het treffen? Hoe gaat het met je paardje?

Nou ja.. Ik durf het bijna niet te zeggen maar hier gaat het wonderbaarlijk goed.. Ik heb afgelopen weekend een enorme sprong gemaakt. Vrijdag dan die loop, en hem gewoon uitlopen heeft me zoveel goed gedaan. Echt een boost van zelfvertrouwen heeft het opgeleverd en ik ben voor het eerst sinds lange tijd weer ergens trots op. Zaterdag ben ik naar een clinic geweest over veiligheid in mensport bij Harry de Ruijter, maar daar was naar mijn mening weinig aan. Was erg druk, waardoor de meeste mensen niks meekregen van het verhaal. Het eten was wel erg gezellig en lekker! Om 3 uur was ik thuis, en toen heb ik nogmaals tegen Pascal uitgesproken hoe erg ik tegen die avond op zag. Dat was wel een fijn gesprek.

Vrijdagavond heb ik mijn beste vriendin (die nu echt met stip op 1 staat) een sms gestuurd met het verhaal dat ik er gigantisch tegenop zag dat Pascal alleen ging stappen. Dat ik erg onzeker was, en dat ik bang was dat hij er vandoor ging met een ander die niet ziek was. Meteen belde ze, en ik heb toen eerlijk gezegd dat ik het niet zag zitten om alleen thuis te blijven. Ik had eigenlijk zelf ook een afspraak staan maar die belde af, en toen had ik een nieuwe afspraak gemaakt en toen belde die ook af. Mijn vriendin aarzelde geen moment en bood aan dat ik bij hun kon blijven slapen die nacht.

Dus ik ben zaterdagavond uit logeren geweest. Eerst heb ik met haar kindje gespeeld en toen die naar bed toe was na haar laatste flesje, hebben wij ook een flesje wijn opengetrokken. We hebben een heel openhartig en fijn gesprek gehad, was echt heel fijn. Ik heb echt een top avond gehad waarin ik me wel heel erg bloot heb gegeven. Ik heb ook Pascal besproken met haar en ze heeft me weten gerust te stellen.

De volgende ochtend hebben we gezellig ontbeten en toen ben ik naar huis gegaan. Pascal lag nog in bed, en ik ben er nog even bij gekropen. Hij vond het echt ontzettend fijn dat hij toch op stap heeft kunnen gaan, en dat hij heeft kunnen bewijzen dat hij zulke dingen niet doet. Ook dit was weer een erg fijn gesprek, en ik vertrouw hem nu al wat meer. Al met al een erg fijn weekend.

Vanmorgen had ik eerst runningtherapie, en daar moest ik natuurlijk vertellen hoe ik het had gedaan afgelopen vrijdag. Ik werd helemaal in the picture gezet en geprezen. Ik vond dat wel moeilijk, ik sta niet graag in de belangstelling. Ik vind complimentjes accepteren ook erg moeilijk.. Maar ik heb nu dus geen schema meer, ik ren nu 30 minuten aan een stuk! Ik ben zo blij ermee! Ik kreeg diverse malen te horen dat het leek alsof er iets van me af is gevallen, zo goed zag ik er uit. En dat klopt ook, ik heb namelijk een aantal dingen ontkracht waar ik heilig van overtuigd was. Namelijk; Pascal gaat vreemd en laat me in de steek, Ik ben nergens goed in, En ik heb geen echte vriendinnen. En man.. Wat lucht dat op zeg! Ik ben er nog niet, maar dit is wel een goede stap in de richting.

Bij cognitieve therapie gaan we nu door op het daadwerkelijk ontkrachten van zulke oordelen die je zelf hebt. Zo ga ik aanstaande zaterdag een gedachte ontkrachten, als huiswerkopdracht. Ik ga namelijk op stap met de vriendengroep van Pascal. In mijn gedachte kom ik alleen te staan en praat niemand tegen me. En mijn opdracht is om actief deel te nemen aan de groep en me niet meer terug te trekken. Ik ben dus heel benieuwd!

Oei, het is best een heel verhaal geworden...

**Geplaatst**: 09-11-09 19:52

Geplaatst: 09-11-09 19:52

CIV: Wat rot dat je zo slecht geslapen hebt. Hopelijk slaap je aankomende nacht weer wat beter.

Petite: Heb je nog een beetje kunnen slapen? En hoe is het vandaag gegaan? Is het opgelost?

Angela: Fijn om te lezen dat je je zo goed voelt. Je hebt een hoop positieve dingen gehad dit weekend, dat is super! Dat pakt niemand je meer af. Geniet er maar lekker van meid!

Vanmorgen in de groep heb ik me heel afzijdig gehouden, bijna bij het onverschillige af. Ik weet nog niet zo goed wat ik hier mee ga doen, maar ik irriteer me heel erg aan onze begeleider.

Het gesprek dat mijn vriend en ik hadden met mijn behandelaar was heel zwaar. We hebben het vooral gehad over de invloed die alles heeft op onze relatie. Mijn boosheid werd dus gelukkig niet getriggerd. Er kwam wel een bepaalde pijnlijke ervaring uit het verleden opeens naar boven. Dat is echt ontzettend kl*te, maar verklaart wel bepaalde problemen tussen mijn vriend en mij. We hebben bijna anderhalf uur zitten praten en hebben volgende week weer een gesprek. Ik ben nu echt helemaal gesloopt...

Ik ga een rondje met de hond wandelen, nog even thee drinken en dan duik ik denk ik mijn bed in. Ben toch alleen thuis...

**Geplaatst**: 09-11-09 20:07

Re: Mensen met een Burnout / Overspannen IV

Geplaatst: 09-11-09 20:07

PW: Lijkt me heel moeilijk dat je je zo aan je begeleider irriteerd. Ik zou zelf ook niet weten wat je eraan kan doen? Weet je zelf ook wat je zo aan haar irriteerd? Is het het feit dat ze jou niet lijkt te begrijpen en daardoor niet kan helpen? Zijn er misschien nog andere groepen met een andere begeleider? Staat die begeleider er alleen voor of zijn ze met zijn 2-en? Hier zijn ze namelijk altijd met zijn 2-en.

En ook al zo'n moeilijk gesprek gehad, vond je vriend het ook zwaar? Ergens wel goed dat die ervaring naar boven kwam, zo kan je er ook aan gaan werken. Je bent echt op de goede weg, en vergeet niet wat je laatst tegen mij zei; in de dalen leer je het meest..

Heel veel sterkte!

**Geplaatst**: 09-11-09 20:26

Geplaatst: 09-11-09 20:26

Fijn dat je me even helpt herinneren aan die opmerking

Het is inderdaad zo, al vergeet je dat zelf vaak tijdens een dip. Lief dus dat je dat nog weer even noemt.

Ik weet inderdaad wel ongeveer wat me zo irriteert aan haar. Misschien moet ik het van de week (als het allemaal weer even wat rustiger is) voor mezelf opschrijven zodat ik het wat duidelijker op een rijtje heb. Ik kon me er nu nog niet echt toe zetten om dat te doen. Ik denk dat als ik de punten opgeschreven heb, ik toch maar weer met haar in gesprek moet (naast groepsleider is ze namelijk ook nog mijn persoonlijk begeleider). Wel moeilijk hoor...

Morgen is ze er gelukkig niet. Als ik het goed begreep draait ze vanaf nu de groep niet meer op dinsdag en vrijdag. Dan hebben we dus een ander. Degene die vanaf december op die dagen de groep gaat doen is een hele lieve vrouw, die me goed ligt. Tot die tijd doet een man op di en vr de groep. Die doet het op zich ook niet slecht, alleen mis ik dan een beetje diepgang. Maar voor tijdelijk is dat niet zo erg.

Wel goed dat ze bij jullie met z'n tweeën zijn. Vind ik eigenlijk wel beter.

Mijn vriend vond het inderdaad ook erg zwaar. Hij is ook niet meer gaan werken daarna. Daarna bleef hij er echter maar over door praten, terwijl ik al een paar keer aangegeven had dat ik het even niet meer trok. Hij vond het toen vreemd dat ik geïrriteerd reageerde en baalde daarvan. Hij begrijpt op zo'n moment niet dat mijn concentratie nog lang niet is wat het geweest is en dat het na een zwaar gesprek gewoon even 'op' is bij me. Ik ben dan eerlijk gezegd ook wel blij dat hij vanavond niet thuis is. Vanmiddag hebben we samen film zitten kijken, dat scheelde ook wel. Anders komt het onderwerp van het gesprek toch steeds weer terug op onze huidige situatie.

Verder ging het gesprek er ook over dat mijn vriend zich eigenlijk teveel wegcijfert. Dat heeft zijn bedrijfsmaatschappelijkwerker ook al tegen hem gezegd. Ik ben het hier wel helemaal mee eens, maar nu reageert hij soms opeens heel lomp. Ik heb bij bepaalde dingen bijvoorbeeld heel veel moeite om hem aan te kijken (wanneer we een moeilijk onderwerp bespreken). Van de week irriteerde hem dat en omdat de maatschappelijkwerker tegen hem had gezegd dat hij meer zijn gevoelens moest uiten riep hij: "Kijk me aan als ik tegen je praat!". Dat schoot bij mij helemaal verkeerd (Onder andere omdat mijn vader vroeger letterlijk hetzelfde schreeuwde als hij kwaad was). Ik ging toen helemaal over de zeik, omdat het echt geen onwil is dat ik hem op zo'n moment niet aankijk en dat weet hij.

Ik vind het echt heel goed dat hij zijn gevoelens en gedachten gaat uiten, begrijp me niet verkeerd, maar het zou toch wel heel fijn zijn als hij dat iets genuanceerder en tactischer deed. Dit is jammer genoeg nog niet ter sprake gekomen vandaag, maar staat op het lijstje voor volgende week. Ik heb daar namelijk echt moeite mee.

Nou ja, het valt me dus allemaal niet mee.

Ben nu aan het proberen mijn huiswerk voor schemagerichte therapie te maken. Bedacht opeens dat ik dat helemaal vergeten ben...

**Geplaatst**: 09-11-09 20:34

Re: Mensen met een Burnout / Overspannen IV

Geplaatst: 09-11-09 20:34

Ik kan me goed voorstellen dat zoiets verkeerd valt! Zou bij mij ook verkeerd vallen. Ik denk dat dit een proces is waar je vriend ook nog veel te leren heeft. Maar de wil is er, en dat scheelt een hoop. Ik denk als je dat aan kan geven, op een rustige manier dat jou vriend wel daarna kan en wil luisteren.

Misschien is het iets voor je vriend om zelf ook hulp te krijgen binnen het GGZ, bijvoorbeeld een assertiviteitscursus waarin hij leert om te gaan met zijn gevoelens en het uiten op een goede manier. Er is volgens mij ook een cursus omgaan met depressie binnen het GGZ.