Al begrijp ik heel goed dat dit niet eenvoudig is, ik wens het je wel toe.
Hoop dat het snel beter met je gaat
Ik heb even een time-out gehad w.b.t. dit topic.
Zat niet zo goed in mijn vel en door hier te lezen ging ik mij niet beter voelen want het maakte mij allemaal troostelozer.
Het gaat nu beter met mij en ik hoop dat ik hier gewoon even van kan genieten.
Ik zit nog steeds tegen het vrijwilligerswerk aan te hikken, ik weet dat het goed voor mij is en ik wacht wat op het moment dat ik de knoop gewoon durf door te hakken en een afspraak maak.
Simpelweg door gewoon ergens te kijken.
Volgende week laatste week dagbehandeling en dat voelt echt mega raar want ik heb er toch bijna een jaar opgetrokken met mensen. Ik ga ze zeker missen.
Ik ben er trouwens achter gekomen dat de coach die ik heb van nieuw leven, ook de moeder is van de sociotherapeut van dagbehandeling.
Dat was even apart, gelukkig heb ik dan volgende week mijn laatste week dagbehandeling dus het is nu niet perse een probleem voor mij.
Ik kan goed met mijn coach en ik had haar eigenlijk wel willen vragen of ik contact met haar zou mogen houden als het programma nieuw leven zou aflopen.
Maar nu ik weet dat ze de moeder is van de sociotherapeut en dat veranderd het wel.
Klinkt misschien stom maar ik kan er ook niet goed de vinger er op leggen wat nu precies mijn probleem is.
Ben al een paar dagen heeeeel moe, vandaag ook de hele dag in bed gelegen en Netflix gekeken. Bah
zeker als er om je heen zoveel heftige dingen gaande zijn!
maar het is meer dat ik het wel red op m'n eigen regels en ik ben niet suicidaal; uitstellen is niet heel risicovol, zeg maar.
. Snap het nut wel, maar je hebt erg weinig zeggenschap over he leven en ik, als controlefreak, vind dat heel eng!!