Bokt.nl

**Geplaatst**: 12-02-21 16:03

Re: Depressief zijn in een lockdown

Geplaatst: 12-02-21 16:03

Super kaat ! Fijn weekendje gewenst

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-02-21 23:45

Geplaatst door de TopicStarter : 12-02-21 23:45

Omdat een beeld meer zegt dan woorden

**Geplaatst**: 12-02-21 23:46

Geplaatst: 12-02-21 23:46

Wouw wat een mooie foto's, en wat een mooi paard ook.

**Geplaatst**: 13-02-21 02:35

Re: Depressief zijn in een lockdown

Geplaatst: 13-02-21 02:35

zalig

! Waar is dat kaat?

**Geplaatst**: 13-02-21 10:38

Re: Depressief zijn in een lockdown

Geplaatst: 13-02-21 10:38

Wat een heerlijke plaatjes! ‘Home is where the horse is!’

**Geplaatst**: 13-02-21 14:17

Re: Depressief zijn in een lockdown

Geplaatst: 13-02-21 14:17

Meis, wat heerlijk...!

Lekker met volle teugen genieten!!!

**Geplaatst**: 13-02-21 14:20

Re: Depressief zijn in een lockdown

Geplaatst: 13-02-21 14:20

Heerlijke foto's. Geniet ervan

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-02-21 20:15

Geplaatst door de TopicStarter : 14-02-21 20:15

Ik heb een ontzettend gezellig weekend gehad

Nu wel effe k.o. op de zetel in mijn kamer maar ik voel me verder wel goed.

De foto's te paard zijn genomen op 5 min van thuis, ik woon in het Pajottenland dus we hebben hier wel mooie stukjes landbouwgebied.

Verder heb ik een drukke week voor de boeg: morgen langs de HA om voorschrift kinesist te verlengen, woensdag naar Grimbergen voor familiegesprek met psycholoog en psychiater (vind ik wel spannend.. Zin om het af te zeggen want wil even kunnen ontsnappen van het hele ziekenhuisgebeuren maar dat is weer ontwijkend gedrag en daar mag ik niet aan toegeven..), donderdag naar allergoloog in ziekenhuis en vrijdag wandelen met de hondjes met een vriendin. Zou mijn kamer ook wat op orde moeten zetten en valiezen verder uitpakken, starten met yoga, starten met studeren rijbewijs, poetsgerief schoonmaken dat ik wil doneren aan Grimbergen voor de ezeltherapie (ik wil mijn borstels eens vervangen en zij hebben enkel roskammen),.. Met andere woorden zal ik me niet vervelen

**Geplaatst**: 14-02-21 21:14

Re: Depressief zijn in een lockdown

Geplaatst: 14-02-21 21:14

Ik zit met een grote glimlach te lezen. Wat ben ik blij voor je dat je zulke goeie berichten heb

**Geplaatst**: 14-02-21 21:23

Geplaatst: 14-02-21 21:23

fijn Kaat, ik word blij van je post

**Geplaatst**: 14-02-21 22:34

Re: Depressief zijn in een lockdown

Geplaatst: 14-02-21 22:34

Oehhh is toch een eindje van gent zo...

Oh dat doet me plezier.. je bericht

..leuk om een volle agenda te hbb, geen tijd om te piekeren.

maar dat je er zo positief over staat. Super van jou +:)+

en Zooo lief je borstels doneren.. voor de ezeltjes

houden zo kaat. Je maakt mn dag goed +:)+

**Geplaatst**: 14-02-21 22:40

Re: Depressief zijn in een lockdown

Geplaatst: 14-02-21 22:40

Mooie foto's Kaat! Heerlijk genieten dit weekend hè! Ik vond het ook zulk fijn weer
Is je paard zo groot of ben jij zo klein

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-02-21 11:21

Geplaatst door de TopicStarter : 15-02-21 11:21

Klopt, is een uurtje van Gent. Maar dat was Grimbergen ook. Naar Gent geraak ik desnoods ook vrij makkelijk met het OV zolang iemand me kan brengen naar een station hier in een stad nabij. Zo ging ik vroeger wekelijks naar mijn kot (Vlaamse term voor op kamers).

Dat is wel waar ook Candy, die volle agenda geeft me idd weinig tijd om te piekeren! Maar volgende week heb ik (nog) niets opstaan dus dat gaat weer een groot contrast geven.

Ik vind vrieskou, zon en sneeuw echt heeerlijk. Al kijk ik nu ook wel uit naar de warmere temperaturen. Vooral mijn huid vindt dit weer niet zo tof helaas. Ik heb het idee dat de klierkoorts aan het beteren is - althans mijn klieren zelf doen niet zo veel pijn meer en fysiek valt het ook goed mee. Enkel nog wat keelpijn.

Haha, Independence, ik ben zo klein

Ik ben maar 1m50 groot. Vroeger heel wat complexen rond gehad, was ook een makkelijk mikpunt om die reden. Nu heb ik vooral het gevoel soms niet serieus genomen te worden en dat mensen denken dat ze me makkelijk kunnen imponeren/domineren.. Tinky, onze merrie is ongeveer 1m48 schofthoogte.

Heb vannacht sinds tijden terug in één stuk lekker geslapen, tot 8u toen de werkmannen hier de straat zijn beginnen opbreken.. Zijn hier overal werken, kunnen hier nog amper buiten laat staan met mijn paard. Dat is wel weer zo stom, terug een soort van opgesloten zitten maar dan wel in je eigen huis.

**Geplaatst**: 15-02-21 12:45

Re: Depressief zijn in een lockdown

Geplaatst: 15-02-21 12:45

Klein maar fijn en je ziet er erg leuk uit. Dus pas soucis geen probleem. Hier zijn die Françaises allemaal van die mini mensjes. Ik vind het wel leuk staan.

**Geplaatst**: 15-02-21 13:53

Re: Depressief zijn in een lockdown

Geplaatst: 15-02-21 13:53

Zitten we in eenzelfde parket: ik ben richting 1m90 dus ook wel het mikpunt geweest en heb er soms best veel moeite mee

**Geplaatst**: 15-02-21 13:59

Geplaatst: 15-02-21 13:59

Independence schreef:
Zitten we in eenzelfde parket: ik ben richting 1m90 dus ook wel het mikpunt geweest en heb er soms best veel moeite mee

Mijn dochter is ook heel lang en zij draagt met trots haar lengte en doet gerust zeer hoge hakken dragen. Zij is nog nooit gepest.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-02-21 15:13

Geplaatst door de TopicStarter : 15-02-21 15:13

Haha ja, ik ben echt nog van de oude garde Belgen..

Tegenwoordig schieten ze hier ook allemaal de hoogte in. De tekst die ik in het jaarboek heb laten zetten in het 6de middelbaar was het volgende: 'Waarom ik zo klein ben? Bloemen groeien langzamer dan onkruid' Ik vond het toen wel een goeie :')

Heel lang zijn lijkt me ook niet simpel inderdaad.. Te korte kledij lijkt me heel erg vervelend. Maar te lange is voor mij ook lastig, vooral broeken kopen is een drama.

Bedankt voor het complimentje trouwens Pien

**Geplaatst**: 15-02-21 15:16

Geplaatst: 15-02-21 15:16

Wat een fijne berichten weer en wat een leuke foto's van jou en Tinky!

**Geplaatst**: 15-02-21 15:20

Geplaatst: 15-02-21 15:20

3x proberen te antwoorden op jouw bericht. En poef opeens weg. _O-

gsm is ni altijd evident.

Ja haha kot.. kben van gent dus ik ken het wel. _O-

Niet te veel denken.. ne mens krijgt daar hoofdpijn van.

Geniet zoveel mogelijk van je paardje

Gelukkig is het al iets beter maar idd ..we verlangen allemaal wel naar tzonnetje.. ook veel beter voor je gezondheid...nog effe geduld. En we moeten vooruit e.

Liever klein en dapper, dan groot en ... _O-

ah meis. Tgeeft z'n voor en nadelen.. ik ben ook maar 1m60 .ni veel groter dus . Je hoeft u zeker ni onzeker te voelen.

Zalig e uitslapen..

ik verlang er ook es naar.. haha is hier al 6maand geleden ofzo _O-

dus slaapt u maar eens uit zolang je kan...

En ja werken in de straat.. altijd frustrerend. Gelukkig ist gdn mee vriezen. Kunnen ze voort doen nu. :(:)

**Geplaatst**: 15-02-21 15:27

Geplaatst: 15-02-21 15:27

Kaatastrof schreef:
Haha ja, ik ben echt nog van de oude garde Belgen.. Tegenwoordig schieten ze hier ook allemaal de hoogte in. De tekst die ik in het jaarboek heb laten zetten in het 6de middelbaar was het volgende: 'Waarom ik zo klein ben? Bloemen groeien langzamer dan onkruid' Ik vond het toen wel een goeie

Heel lang zijn lijkt me ook niet simpel inderdaad.. Te korte kledij lijkt me heel erg vervelend. Maar te lange is voor mij ook lastig, vooral broeken kopen is een drama.

Bedankt voor het complimentje trouwens Pien

Die is geniaal :')

Mijn vriend is 8 centimeter kleiner als ik. Volgens sommigen is het een schande dat ik hakken draag want ik ben al zoveel groter. Dikke middenvinger en doei. Mijn vriend vindt het mooi en ik voel mij er goed bij

**Geplaatst**: 15-02-21 16:37

Geplaatst: 15-02-21 16:37

Een leuke anekdote, van 47 jaar terug. Ik was 1.75 en dat was toen enorm groot voor een meisje en ik was 15 jaar oud. Ik was toen een aardig meisje en zeer zeker hulpvaardig. Enfin, we waren bij Roda JC de voetbalwedstrijd die tegen Feijenoord speelde en ik stond op de sta tribune. Wordt ik op mijn schouder getikt door een buitengewoon aardige mijnheer die aangaf dat ik door mijn lengte ervoor zorgde dat zijn dochtertje de wedstrijd niet kon zien. Dus ik kijk naar dat kleine meisje en zeg tegen die man, dat meisje mag voor me staan, maar ik blijf hier staan want ik vind het overal en altijd afschuwelijk dat ik zo lang ben, heb er echt last van, en nu heb ik eens een voordeeltje. U bent bijna net zo lang dus ik ga zeker niet achter u staan. Dus die kleine meid kwam voor me staan, ze vond me gelukkig aardig, waarop ik na 15 minuten weer een tikje voelde op mijn schouder en toen ik me omdraaide zei haar vader: "ik was even verbluft, maar weet je, ik vind dat je gelijk hebt en zo is het ook goed opgelost. Was je achter mij gaan staan dan had je nu zeker helemaal achter aan gestaan en dus niets gezien. Je hebt echt gelijk!" Dat is toch schattig . Dus mijn assertiviteit (die ik normaliter niet had) is toen beloond.

**Geplaatst**: 18-02-21 21:34

Re: Depressief zijn in een lockdown

Geplaatst: 18-02-21 21:34

Hey kaat, hopelijk hb je je dagen een beetje kunnen vullen... en hb he je geamuseerd. Groetjes

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-02-21 23:42

Geplaatst door de TopicStarter : 18-02-21 23:42

Moestuin, heerlijke mindset zo. +:)+

Pien, toffe anekdote. Assertief zijn is zeker een goede, maar vooral nuttige eigenschap in het leven. Iets dat ik nog behoorlijk moet leren maar ik ben zeker dat dit ook wel aan bod zal komen in mijn verdere traject.

Candy, wat lief dat je achter me vraagt. Ik heb deze week een hele drukke week. Vermoeiend, maar ook wel goed want ik heb letterlijk geen tijd om me down te voelen. Gisteren wel behoorlijk veel stress voor het familiegesprek die ik nog had met de psycholoog en psychiater van Grimbergen. Het was dan ook nog eens in hetzelfde lokaal waar mijn vonnis door de vrederechter heeft plaatsgevonden en die is toen niet zo positief verlopen.. Dus van zodra ik dat lokaal binnenwandelde even serieuze flashbacks. Dan daar zitten met de psycholoog en de psychiater voelde heel onwerkelijk. Ik kreeg terug dat onzettend gevoel van surrealisme over me heen. Zit ik hier nu echt weer? Is dit de realiteit? De dingen voelen dan gewoon zo nep. Als één of andere wazige droom en alsof ik er gewoon geteleporteerd ben ofzo. Wat uiteraard niet zo is, maar het is een typisch verschijnsel bij dissociatie. En dat is niet bizar, want in die ruimte zijn voor mij vrij heftige dingen gebeurd op emotioneel vlak en die heb ik gewoon getracht te verdringen. Idem met het hele collocatie gebeuren waarvan de herinneringen nog altijd niet teruggekomen zijn. Dat was voor mij zo'n traumatische, overweldigende ervaring dat mijn hersenen in survival modus zijn gegaan en besloten hebben alles te wissen om mijzelf te beschermen. Allemaal 'logisch' achteraf gezien maar dat maakt de ervaring niet milder. Dissociatie is overigens ook een typisch symptoom van een emotieregulariestoornies of BPD, dus het plaatje klopt wel gewoon..

Ondanks de omstandigheden vrij heftig waren en ik veel stress ervaarde was het gesprek inhoudelijk wel gewoon goed. Op die moment merkte ik ook wel hoeveel vooruitgang ik eigenlijk al geboekt heb, maar ook waar mijn grenzen liggen. Dat kwam vooral aan het licht toen er mij gevraagd werd of ik aan mijn ouders zou kunnen aangeven wanneer ik een crisismoment heb. En het antwoord is simpelweg nee, daar ben ik nog niet klaar voor. Ik kan er gerust over praten met vrienden of met professionals, maar het verleden heeft bewezen dat dat voor mij - indien ik zo ver zit - weinig uitmaakt. Het gevoel gaat niet weg. De ervaring is even intens. En zodra ik alleen ben (want ik kan nu eenmaal niet verwachten dat mensen constant bij me blijven), loopt het dan alsnog vaak mis. Van de psycholoog moest ik het toch nog blijven proberen, maar dat vind ik heel moeilijk. Ik ben heel resultaatgericht en als de dingen niet lijken te lukken geef ik snel op want dan raak ik enorm gedemotiveerd. Weer een werkpunt, maar ik moet zien dat ik niet overweldigd raak door al die werkpunten want het zijn er behoorlijk wat (en overweldiging is weer stress en stress veroorzaakt slechte gedachten en lichamelijke klachten hebben we al ontdekt

). We hebben dankzij het gesprek wel een paar dingen kunnen uitklaren en mijn ouders zijn nu ook meer op de hoogte van wat mijn diagnose en DGT precies inhouden.

Vandaag ben ik ook terug naar het ziekenhuis geweest voor mijn huidproblemen en helaas gaat het daar weer slechter mee.. Echter denken zij - buiten de huisstofmijt allergie die nu echt zwart op wit staat - verder niet dat het een allergisch proces is (buiten het zwellen van mijn lippen tijdens mijn opname maar we weten nog altijd niet door wat het is, dachten aan kiwi maar dat is negatief). Dus word ik gewoon behandeld als een eczeem patiënt. Mijn haarverlies is helaas nog steeds slecht en ik dien zelf de dosis Minoxidil te verhogen.. Blijkbaar heb ik naast atopische eczeem ook seborrhoïsch eczeem dus alez, we hebben weeral iets om toe te voegen aan de waslijst van alles wat er wel niet aan mij mankeert. :')

Ik heb letterlijk een lijst van 10 soorten verschillende zalfjes en medicatie alleen al voor mijn huid, haar en littekens en dat voor een behandelingsproces waarmee ik 2 maanden zoet ben, schol!

Enfin, laat ons hopen dat als ik dit keer braaf blijf smeren ik er toch wel eventjes vanaf ben allemaal.

Morgenvroeg komt een vriendin me oppikken om te gaan wandelen met de hondjes en 's avonds terug naar de kinesist. Ik heb gelukkig heel snel een fijne kinesist gevonden hier thuis dus mijn 2 wekelijkse massage hoef ik niet meer te missen. Volgende week is het een stuk rustiger dus hopelijk houd ik me dan even goed.

Ik moet wel zeggen dat ik nu de laatste paar dagen wel weer wat ronddwarrelende donkere gedachten heb maar het zijn gelukkig niet al te concrete zaken.. Maar ik denk ook niet dat ik van mezelf mag verwachten dat alles ineens weer normaal is..

**Geplaatst**: 18-02-21 23:57

Geplaatst: 18-02-21 23:57

Kaat, ik vind het bijzonder hoe goede kijk jij op het geheel hebt en ook hoe je gegroeid bent in zo'n korte tijd.
Fijn om te lezen!

**Geplaatst**: 19-02-21 10:37

Re: Depressief zijn in een lockdown

Geplaatst: 19-02-21 10:37

Hey kaat , blij dat alles goed gaat. En ja er is nog wat te doen met je herstel. Maar idd al een serieuze positieve weg afgelegd e.

Buiten je huid, echt irritant.... is het geen allergie van wasproduct ofz? Mss door de lakens van de afdeling waar je verbleef? Ja kan van alles zijn e. Waardoor je irritatie hbt... maar idd flink zijn en blijven smeren e .. in de hoop dat snel geneest.

als je donkere gedachten ervaart. Zou dit niet helpen om een berichtje hier te plaatsen.. helpt dat niet om aan iets anders te proberen denken ...? Is maar een idee hoor. :(:)

zou no graag hbb dat je ervalt nu je zo super goe bezig bent ...