Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
Devil_ina schreef:Dank jullie wel voor de lieve woorden.
Ik ga zo lekker slapen, ben compleet gesloopt van de afgelopen 10 dagen.
Iemand vroeg of ik mamma nog gesproken heb nadat zij woensdag nacht wakker werd.
Jazeker, tot de dormicum aan werd gesloten is ze steeds even wakker geweest.
Beetje gepraat, en tv gekeken samen, gehuild en gelachen met z'n drieën.
Tot ze van de morfinepomp, is toch een hogere dosis, waar ze slaperig van werd, heel angstig werd. Om dood te gaan, maar vooral om in slaap te vallen.
Mam was heel bang om te stikken, door de copd en kanker.
Palliatieve verpleegkundige had met mam besproken dat zij gesedeerd kon worden op het moment dat zij erg benauwd en bang zou zijn.
Toen de arts daar gistermiddag over kwam praten, kon zij dat door de morfine waas niet meer volgen en raakte in paniek bij de woorden in slaap vallen en overlijden.
Ik heb vriend en dokter de kamer uitgezet en mamma in heel eenvoudige woorden uitgelegd, dat ze iets zou krijgen om rustig te worden, zodat ze lekker kon gaan slapen.
Ik heb haar niet verteld dat zij nooit meer wakker zou worden, dat had alleen maar meer paniek en angst veroorzaakt.
Al pratend en knuffelend is mam met haar hand in de mijne en de andere op haar hoofd heel rustig in slaap gevallen.
Verpleging had de afgelopen 2 weken ook al gemerkt dat zij direct rustig werd als ze mijn gezicht zag.
Voor mijn gevoel is dit de mooiste manier geweest voor mamma