Vajramani schreef:Veulen84, weet niet precies meer wat jij hebt gehad. Ik had een pin in mijn scheenbeen. Die liep vanaf mijn knie tot aan mijn enkel. Kuit en scheenbeen waren de dwars door midden, en ik had nog een scheurtje vlakbij mijn enkel. Die was ook vastgezet met schroeven. Deze mochten er met 12 week uit. ik deed ook snel al heel veel en meer. Daarom ging mijn revalidatie ook vrij snel.
nu zeggen ze nooit echt dat het materiaal er weer uit moet. is zo gemaakt dat het zou kunnen blijven zitten. Maar en dat vertellen ze er niet bij, mijn chirurg gelukkig wel. en dat gaf mij ook de doorslag dat ik het eruit wilde hebben. Als ik zou vallen, bestond de kans dat onder of boven de pen mijn bot kon breken. Omdat de pen sterker is dan je bot. bij mij zou dat dan mijn enkel of kniegewricht zijn. Als dat zou gebeuren had ik nog meer ellende.
Mijn botgroei ging in het begin ook heel langzaam, tot het moment dat ik mocht belasten. Dan ga je het bot stimuleren om kalk/ nieuw bot aan te maken. Vanaf dat moment ging het supersnel een heelde het ook heel snel.
Ik had gelukkig wel een enorm fijne chirurg, die echt meedacht en meewerkte. Dat in tegenstelling met de chirurg die ik voor mijn arm had.
Tussen oktober en mei zit nog een hele tijd. kan dus best zijn dat je bot nu wel enorm aan het herstellen is. Zou toch bij het volgende bezoek aan de chirurg het er nog eens over hebben.
Ik heb in mei me enkel op 5 plaatsen gebroken, daarnaast me kuitbeen op 1 plaats, wat ligamenten tussen kuit en scheenbeen beschadigd en ook het kraakbeen in me enkel is beschadigd.
Ik heb 1 pin en een schroef in me enkel gekregen. Daarnaast een plaatje voor de breuk in me kuitbeen en nog 2 schroeven om het kuitbeen en scheenbeen aan elkaar te verbinden. Daarna 7 weken gips en daarna tot begin oktober op 2 krukken. Toen dus operatie om de 2 stelschroeven en het plaatje te verwijderen. Sinds half november zonder krukken.
Chirurg denkt super goed mee hoor. Hij weet dat ik vroeger 50 km per week liep en 10/15 uur paard reed en bijna de gehele dag staand werk doe. Chirurg is altijd eerlijk geweest over me kansen en mogelijkheden. Maar ook over het feit dat ik geduld moet hebben.