gummie schreef:Ach, tis alleen zo vervelend dat veel mensen het niet begrijpen. Het valt ook bijna niet uit te leggen. En daarbij "geloven'' niet alle hulpverleners in hooggevoeligheid. Dus als je eindigt met een burn out of chronische vermoeidheid, dan wordt er vaak niet gedacht aan de mogelijkheid van hoogsensitiviteit als oorzaak daarvan. Terwijl op verschillende sites wel heel specifiek staat aangegeven dat hoogsensitiviteit gevolgd kan worden door burn out of chronische vermoeidheid. Vandaar dat ik me er over verbaas dat ik in dit topic zit te typen, want ik schiet daar niks me opZelfacceptatie is het belangrijkste denk ik! En wat de rest er dan van denkt.... Tja
Ik kreeg 2 jaar geleden een burn out op mijn werk. Heb toen aan de huisarts een doorverwijzing naar een therapeut gevraagd om getest te worden op HSP. Omdat ik gewoon niet de stress van het werk kon loslaten, en een manier zocht om met tegenslagen om te gaan, om niet meegezogen te worden in een neerwaartse draaikolk.
Helaas, de therapeut vond een test niet nodig. Volgens hem was het juist het omgekeerde, als je niet lekker in je vel zit kun je alle testen wel gaan aanvinken. Nee, het was belangrijker dat de problemen op mijn werk zouden worden opgelost en dan kwam alles vanzelf weer goed.
Ik heb proberen uit te leggen dat het niet om mijn werk ging, maar om het omgaan met negatieve emoties. Ik kreeg als antwoord een doorverwijzing naar een organisatie die bemiddelt in arbeidsconflicten...

Ben daar niet naar toe geweest, kreeg ik later een brief van de therapeut: dat hij ervan uit ging dat alle problemen op mijn werk waren opgelost en dat ik daarom geen contact op nam.
Wordt je toch moedeloos van...