Ersina schreef:@Narnia.
Ik hoop dat je mijn overdenking niet ziet als een aanval, want natuurlijk mag je zelf weten hoe je over dingen denkt! Maar ik vind de zin,'als ik doodga jong of oud wil ik niets ontvangen wat mijn leven kan rekken, das gewoon mijn keuze"."OF als ik zo goed als dood ben wil ik geen gesleutel meer aan mijn lijf dit heb ik laten vastleggen in mijn testament en codicil"onrealistisch.
Er is een probleem als je bijvoorbeeld een ernstig auto ongeluk krijgt. Een testament wordt pas geopend als je werkelijk dood bent. Een codicil, draag je die altijd bij je? Wordt deze tijdig ongeschonden gevonden? En dan de mening van artsen, die een eed hebben afgelegd dat ze alles in het werk zullen stellen en mensenleven in nood te helpen. Een orgaan, daar krijg je 48 uur urgentie op, als je door een ongeluk deze dreigt te verliezen en ze kunnen je wel levensreddend helpen. Het leven rekken, ziet iedereen anders. Als er kans is op acceptabel herstel, is dit dat het leven rekken? Denk je, dat als je trouwt en kinderen krijgt, hetzelfde als nu? Weet je, een keuze kan je nog altijd veranderen. Een inzicht blijft vrijwel nooit je hele leven hetzelfde.
Sleutelen aan je lijf, kan ook zonder organen. In 2008 heb ik een ernstig ongeluk gehad. Men besloot om pennen in mijn heup te zetten, daar deze gebroken was. Ze hebben mij dit nooit gevraagd....in situaties van nood , wordt er vaak over je beslist. Ik was er blij mee. Maar als ik jou relaas lees , lijkt het alsof dat niet van jou hoeft. Geen gesleutel aan je lijf? Dan ga je in vele gevallen dood, terwijl het niet nodig is. Zie je, waarom ik dit een vreemde beredenatie vind?
Mijn familie is op de hoogte van mijn wensen...als mijn tijd daar is dan is ie daar..in welke hoedanigheid dan ook, ik zie niet in waarom mijn wens niet acceptabel is, het is toch mijn wens, ik werk zelf in de gezondheidszorg en heb juist mijn wensen tegenover mijn familie kenbaar gemaakt om problemen te voorkomen, ik ben donor mijn organen mogen ze hebben, codicil heb ik altijd bij me en 2e exemplaar er van zit bij mijn bescheiden waar mijn familie eveneens van op de hoogte is.
Ik zie het niet als aanval hoor