Bokt.nl

**Geplaatst**: 24-02-15 22:38

Geplaatst: 24-02-15 22:38

Lijkt me wel heel dankbaar werk. Wat voor opleiding heb jij gedaan, als ik vragen mag?

Ik heb trouwens net een boek binnen gekregen dat gaat over irrationeel denken en de 4 G's. Het heet 'Ik kan denken/voelen wat ik wil van Réne FW Diekstra. Het sluit heel erg aan op waar het nu over gaat met de psych.

**Geplaatst**: 24-02-15 22:40

Geplaatst: 24-02-15 22:40

Ik heb spw gedaan.

Dat is een interessant boek

**Geplaatst**: 24-02-15 22:42

Geplaatst: 24-02-15 22:42

Wat voor verdiepingscursus ga je dan volgen, Quera?
Fijn dat je op verschillende manieren (bv ook door hier mee te lezen) inzicht wil krijgen in hoe je je cliënten het beste kan helpen!

Leuk dat je een boek hebt gevonden dat aansluit bij je therapie, UhNee. Hopelijk is het een goed boek!

**Geplaatst**: 24-02-15 22:44

Geplaatst: 24-02-15 22:44

Ik ga de cursus borderline in de vg volgen

**Geplaatst**: 25-02-15 10:24

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 25-02-15 10:24

Nou.. maar weer eens even tijd maken om wat te typen.
Alles meegelezen hoor!

Duplo; wat dapper van je dat deze keus hebt gemaakt! Ik hoop van harte voor je rust gaat vinden, een huisje, een nieuwe start..
En een terugval is heel normaal, laat het gebeuren. Je zult zien dat je steeds sneller weer opkrabbelt.

Osmo; pittig denk ik, zo'n afscheidsperiode? Ik kan me voorstellen dat je er tegenop ziet om straks klaar te zijn met de dagbehandeling. Deze geeft je structuur, mensen die je kunnen helpen, een luisterend oor etc. Maar ik weet zeker dat jij je super goed kunt gaan redden hierna! Je bent een heel intelligente vrouw met een supergroot hart!

Welkom Quera! Uitdagend beroep

Hier gaat het z'n gangetje. De medicatie doet goed zijn werk, ik ben rustiger, kan alles beter relativeren en heb veeeeeeeeeel minder last van stemmingswisselingen.
Heel fijn zou je zeggen..
Maar heb ergens het gevoel dat ik opgesloten zit in mijn eigen lichaam. Ik voel niets, kan geen emotie tonen. Heel naar. Zelfs als er erge dingen gebeuren, dan voel ik daar niets bij!
Therapie bij de psychosomatische fysio heeft op dit moment dus ook geen zin, want ik kan op geen enkele manier bij mijn gevoel komen. Nu wil ik, maar kan ik niet hahha..

Volgende week weer naar de psychiater, en dan krijg ik ook te horen wat het vervolg plan is.
Ik hoop dat hij wat voorwerk heeft verricht, zodat hij me gericht door kan gaan sturen.

**Geplaatst**: 25-02-15 10:35

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 25-02-15 10:35

Suusenmalvin
Wat jammer dat de medicijnen je nu toch tegenhouden met wat je wil doen
Wel goed dat ze je rust geven natuurlijk maar zoals jij zegt 'opgesloten in je eigen lichaam' klinkt erg onprettig

En doorverwijzing van de psych, heb je al een idee welke kant dat op kan gaan?

**Geplaatst**: 25-02-15 11:18

Geplaatst: 25-02-15 11:18

Suusmalvin lastig is dat, nu je graag aan de slag wilt en je er niet bij kan komen.
Wellicht een optie om bij de psych aan te kaarten en misschien is er de mogelijkheid de dosering te verlagen?
Wel lief van je dat je mij intelligent noemt en aangeeft dat ik een groot hart heb. Ik hoor het wel vaker en vind het wel mooi als mensen dat zeggen maar het lijkt net of ik er in de praktijk weinig aan heb.

Ik word zo moe van mezelf

. Beantwoord ik ook gelijk Duplo haar vraag omtrent het vrijwilligers werk.
Ik ben enorm aan het uitstellen en nu vanmorgen toch maar eens wat site's bij langs geweest van zorgboerderijen waar ik eventueel vrijwilligers werk zou kunnen doen.
Gelijk mis dus. Ik voel mij nu labiel. Allemaal belemmerende gedachten.
Het neemt gewoon de overhand in mijn hoofd dat ik mogelijk niet weet om te gaan met de taken die ik zou kunnen doen.
Ik zie alleen maar onmogelijkheden en yep de angst maakt al dat ik alleen al last heb van hartkloppingen en de laptop door de kamer wil gooien omdat ik dit patroon niet weet te door breken.
En dan kijk ik alleen nog maar op een site

**Geplaatst**: 25-02-15 12:01

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 25-02-15 12:01

Suusenmalvin: ik herken het gevoel wel van opgesloten te zitten in je eigen lichaam al uitte zich dat bij mij op een iets andere manier. Ik kon wel voelen, maar kon geen weg met mijn emoties. Toch maar even bij de psychiater aankaarten dat je nu niets meer voelt. Lijkt me wel belangrijk dat daar aandacht voor is. Wel fijn natuurlijk dat je je rustiger voelt.

Osmo, ook jou verhaal herken ik wel. Als ik eerder een compliment kreeg (dat ik bv slim was of zo), dan vond ik dat altijd moeilijk te geloven en was er bij mij een of ander stemmetje dat me zei dat het niet waar was. Ik vind het moeilijk om aan te geven wat mij heeft geholpen hierbij. Ik denk dat het een groot deel te maken had met het feit dat ik met behulp van een andere therapie en therapeut gewoon in staat was om op een andere manier naar de dingen te kijken, positiever te kijken. Voorheen zag ik eigenlijk voornamelijk de dingen die niet goed gingen, maar ik heb geleerd om te kijken naar dingen die wel goed gaan, hoe klein ze ook zijn. En door daaraan te merken dat ik wel degelijk dingen kon, is het me ook beter gaan lukken om om te kunnen met complimenten. Zie het als een soort van indirecte complimenten die mij in eerste instantie meer hebben geholpen dan directe complimenten.
En ook je zoektocht naar vrijwilligerswerk lijkt wel samen te hangen hiermee. Ik begrijp dat je bang bent. Misschien is het een optie om bij je zoektocht naar vrijwilligerswerk aan de organisaties aan te geven dat je onzeker bent, maar wel heel gemotiveerd? Dat je wil kijken wat er lukt en wat niet... En weet je, ook niet alles moet perfect gaan vanaf dag 1 hé, je kan ook altijd bijleren. Een van de eerste keren dat ik vrijwilligerswerk ging doen (op een paardenkamp voor jongeren uit de bijzondere jeugdzorg), heb ik ook best veel fouten gemaakt. En man wat voelde ik mij toen slecht daarover, want ik kreeg er ook nog een opmerking over en ik zat toen al in een moeilijke periode. Maar ik heb de opmerking uiteindelijk wel meegenomen en het het gezien als een leerpunt voor mezelf. Ik heb het vrijwilligerswerk de jaren daarna nog verder gedaan en ik kan wel zeggen dat ik er veel van heb bijgeleerd. Ik doe het werk nu beter dan in het begin, iedereen is meer tevreden,...
Je hebt nu al zoveel stappen gezet, je hebt nu al zo'n evolutie doorgemaakt. Daarmee heb je bewezen dat je een doorzetter bent, dat je ervoor wil gaan, moeite doet, een sterk persoon bent door je problemen aan te pakken,... Vrijwilligerswerk zal je vast en zeker ook wel lukken. Leg niet te veel druk op jezelf, leg de lat niet te hoog, doe het stap voor stap en gebruik je krachten !

**Geplaatst**: 25-02-15 12:47

Geplaatst: 25-02-15 12:47

OsMo schreef:
Wel lief van je dat je mij intelligent noemt en aangeeft dat ik een groot hart heb. Ik hoor het wel vaker en vind het wel mooi als mensen dat zeggen maar het lijkt net of ik er in de praktijk weinig aan heb.

....zullen we zeggen: wat nu nog niet is, kan komen?
Rot hoor, dat alleen kijken naar sites al zoveel angst en gedoe oplevert! Heb je ooit dingen geleerd (van ademhaling tot meditatie tot noem maar op) om jezelf te kalmeren en moed in te spreken?

Citaat:
( ....)belemmerende gedachten.
Het neemt gewoon de overhand in mijn hoofd dat ik mogelijk niet weet om te gaan met de taken die ik zou kunnen doen.

Heel erg rot, maar zie het voor wat het is: zo denk je als mens als je bang bent. (...en dat is al afstand nemen, dat helpt ook. ..)
Met de waarheid heeft het verder weinig van doen.

**Geplaatst**: 25-02-15 12:53

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 25-02-15 12:53

@ Suus Malvin: malle toestand is dat toch, rust klinkt wel leuk, maar dit is idd overdreven. Een beetje afvlakken is tot daar aan toe - maar dat de afspraken met de psychosomatische fysiotherapeut nu zinloos is geworden is idd te veel van het goede....

**Geplaatst**: 25-02-15 13:02

Geplaatst: 25-02-15 13:02

Janneke2 schreef:
@ Suus Malvin: malle toestand is dat toch, rust klinkt wel leuk, maar dit is idd overdreven. Een beetje afvlakken is tot daar aan toe - maar dat de afspraken met de psychosomatische fysiotherapeut nu zinloos is geworden is idd te veel van het goede....

Tsja.. ik weet ook niet zo goed wat ik ermee aan moet. Rust is echt heel fijn, vooral ook naar mijn kinderen toe. Heb veel minder last van dwangmatige gedachten, paniek en dus die stemmingswisselingen.
Plus dat mijn omgeving vindt dat ze echt verschil merken. En dan komt mijn oude systeempje weer om de hoek kijken: Mijn omgeving vind mij goed op deze manier, dus dat betekend dat ik dit niet meer moet veranderen. Ze willen dus graag dat ik zo rustig ben, een wat langer lontje heb etc.
Lastig om dan toch voor jezelf te kiezen en aan te geven dat de medicijnen ook een flink nadelige kant hebben.
Ik zit nog maar op de laagste dosering (ik reageer altijd erg heftig op medicatie), dus verlagen heeft geen zin.

Hij wil mij doorsturen adhv het laatste onderzoek. Dat bespreken we volgende week. Ik had altijd de diagnose PTTS en angst/dwang en paniek stoornis. Maar hij vermoed een ontwijkende persoonlijkheidsstoornis.
Hij wil me doorsturen naar een psychotherapeut die gespecialiseerd is in EMDR om mijn PTTS de nek om te draaien. Mijn eigen PSychiater weet daar niet zoveel raad mee. Hij denkt dat EMDR alleen helpt voor 1 groot trauma, maar ik kan een boek vol schrijven met trauma's. Daarom wil hij me doorsturen. En afhandelijk van de diagnose dus even kijken wat voor vervolgplan. GGZ instelling kan, maar ik ben een zeer gesloten boek, het duurt bij mij minimaal een half jaar voordat je er wat uitgepullikt krijgt. En bij GGZ krijg je veel verschillende therapeuten voor je neus. Voor mij geen optie dus.

**Geplaatst**: 25-02-15 13:15

Geplaatst: 25-02-15 13:15

Janneke ik heb wel geleerd wat ik kan doen maar het zet dan ff geen zoden aan de dijk.
Het gaat nu ook wel weer goed.
Er over praten helpt eigenlijk al wel en er over schrijven ook, maar als het moment daar is dan is daar toch die knop die ik zelf alleen kan omzetten.

Ik ben bezig gegaan met andere dingen zoals bokken

.
Morgen nieuwe kans, dan ga ik een afspraak maken met een zorgboerderij om gewoon even te kijken.
Dat probeer ik mij ook maar gewoon voor te houden, gewoon kijken verder geen verplichtingen.

SuusMalvin lastig hoor. Je hebt dus al de laagste dosering.
Helaas ken ik de ervaring bij iemand die meerdere trauma's heeft en die dus verschillende emdr sessies heeft gehad.
Ik stuur je even een PB.

Dank je wel voor de bemoediging Ikkke.

**Geplaatst**: 25-02-15 13:47

Geplaatst: 25-02-15 13:47

Vervelend dat je bij GGZ zoveel therapeuten voor je neus krijgt. Dat maakt het lastig een vertrouwensrelatie op te bouwen en daar heb je toch nood aan. Wel fijn dat de psychiater daar rekening mee houdt en verder samen met jou op zoek gaat naar wat jou kan helpen. Ja die rust zal voor je omgeving aangenaam zijn. Dat is het voor jezelf denk ik ook. Maar nog beter is natuurlijk als Je rust hebt en verder kan, kan voelen, je goed voelen bij de behandeling. Op lange termijn heeft dat voor iedereen meer voordelen. Ik zou het dus toch even bespreken. Wie weet is er wel iets wat zowel voor jou als je omgeving goed voelt. Janneke kan je wellicht meer vertellen over EMDR, maar volgens wat ik weet zou het ook kunnen helpen bij meerdere traumas. Dan zijn er gewoon meer sessies nodig denk ik

**Geplaatst**: 25-02-15 14:14

Geplaatst: 25-02-15 14:14

Citaat:
Tsja.. ik weet ook niet zo goed wat ik ermee aan moet. Rust is echt heel fijn, vooral ook naar mijn kinderen toe. Heb veel minder last van dwangmatige gedachten, paniek en dus die stemmingswisselingen.
Plus dat mijn omgeving vindt dat ze echt verschil merken. En dan komt mijn oude systeempje weer om de hoek kijken: Mijn omgeving vind mij goed op deze manier, dus dat betekend dat ik dit niet meer moet veranderen. Ze willen dus graag dat ik zo rustig ben, een wat langer lontje heb etc.
Lastig om dan toch voor jezelf te kiezen en aan te geven dat de medicijnen ook een flink nadelige kant hebben.

Ja, die herken ik: je moet zogezegd tegen je overlevingssysteem heen en dat is verre van makkelijk!

Citaat:
Ik zit nog maar op de laagste dosering (ik reageer altijd erg heftig op medicatie), dus verlagen heeft geen zin.

Die snap ik eerlijk gezegd niet. Mogelijk heb je een bekwaam apotheker nodig: 'hetzelfde spul van een andere fabrikant is maar voor 80% werkzaam', of het spul in druppels, een pillensnijder - er zijn vele manieren om de dosis subtiel te verlagen. En drie tegen een werkt het dan nog steeds - zelfs beter, ipv het te sterke effect dat je nu hebt.
(Even een algemene opmerking over pillen: fabrikant 1 brengt goedje A op de markt met een patent. Na een aantal jaren verloopt het patent en mogen andere fabrikanten het middel namaken.
En nu komt het: fabrikant 1 houdt de bereiding/ het recept geheim. Fabrikanten 2 tot en met tig moeten zwoegen en ploeteren.
Onze overheid (college voor beoordeling van geneesmiddelen) laat nagemaakte middelen toe op de markt als ze een werking hebben tussen de 80% en 125% van het origineel.
Die cijfers zijn openbaar, maar er wordt te weinig mee gedaan. Het heeft altijd zin om dit percentage op te vragen bij de apotheek.)
....en jij zou zeer gebaat kunnen zijn met een middel dat een werkzaamheid heeft van 80% - en het is in principe nog mogelijk ook dat je nu iets slikt dat 125% werkt.

(En dat artsen en apothekers weinig hier over spreken: ik vind het meer dan raar. Een arts moet weten wat hij/zij voorschrijft! )

Citaat:
Hij wil mij doorsturen adhv het laatste onderzoek. Dat bespreken we volgende week. Ik had altijd de diagnose PTTS en angst/dwang en paniek stoornis. Maar hij vermoed een ontwijkende persoonlijkheidsstoornis.
Hij wil me doorsturen naar een psychotherapeut die gespecialiseerd is in EMDR om mijn PTTS de nek om te draaien. Mijn eigen PSychiater weet daar niet zoveel raad mee. Hij denkt dat EMDR alleen helpt voor 1 groot trauma, maar ik kan een boek vol schrijven met trauma's. Daarom wil hij me doorsturen.

Hartstikke goed!
En maak je niet sappel over de term persoonlijkheidsstoornis: je gedragen als ware je een ontwijkende persoon kan zeer zinnig gedrag zijn in een onveilige omgeving. (Uiteraard is het triest - boffers van kinderen leren dat ze assertief mogen zijn, en hoe dat moet etc gewoon in hun opvoeding.)

Citaat:
ben een zeer gesloten boek, het duurt bij mij minimaal een half jaar voordat je er wat uitgepullikt krijgt. En bij GGZ krijg je veel verschillende therapeuten voor je neus. Voor mij geen optie dus.

Nee - zelf iemand kiezen uit diegenen die de juiste papieren, vaardigheden etc hebben werkt veel beter! En zo iemand zal ook snappen dat je tijd nodig hebt om vertrouwen op te bouwen en dat je je tot die tijd terughoudt.

**Geplaatst**: 25-02-15 14:31

Geplaatst: 25-02-15 14:31

Janneke2 schreef:
Die snap ik eerlijk gezegd niet. Mogelijk heb je een bekwaam apotheker nodig: 'hetzelfde spul van een andere fabrikant is maar voor 80% werkzaam', of het spul in druppels, een pillensnijder - er zijn vele manieren om de dosis subtiel te verlagen. En drie tegen een werkt het dan nog steeds - zelfs beter, ipv het te sterke effect dat je nu hebt.
(Even een algemene opmerking over pillen: fabrikant 1 brengt goedje A op de markt met een patent. Na een aantal jaren verloopt het patent en mogen andere fabrikanten het middel namaken.
En nu komt het: fabrikant 1 houdt de bereiding/ het recept geheim. Fabrikanten 2 tot en met tig moeten zwoegen en ploeteren.
Onze overheid (college voor beoordeling van geneesmiddelen) laat nagemaakte middelen toe op de markt als ze een werking hebben tussen de 80% en 125% van het origineel.
Die cijfers zijn openbaar, maar er wordt te weinig mee gedaan. Het heeft altijd zin om dit percentage op te vragen bij de apotheek.)
....en jij zou zeer gebaat kunnen zijn met een middel dat een werkzaamheid heeft van 80% - en het is in principe nog mogelijk ook dat je nu iets slikt dat 125% werkt.

(En dat artsen en apothekers weinig hier over spreken: ik vind het meer dan raar. Een arts moet weten wat hij/zij voorschrijft! )

Best wel interessant. Een arts moet inderdaad weten wat hij/zij voorschrijft, maar in sommige landen zijn ze (voor zover ik weet) verplicht het goedkoopste voor te schrijven... En dat zal dan waarschijnlijk als ik het zo lees niet altijd de beste oplossing zijn.

**Geplaatst**: 25-02-15 19:02

Geplaatst: 25-02-15 19:02

quera schreef:
Ik werk nu ruim 2 jaar bij deze baas, hiervoor in de gehandicaptenzorg gewerkt.
Je moet er wel geschikt voor zijn.
Ik mag over 2 weken weer een verdiepingscursus doen.
En vind de ervaringsverhalen van jullie erg interessant. Juist omdat ik niet altijd precies weet hoe iemand zich voelt en hoe daar op te reageren. Hier kan ik dan mooi een beetje meespieken hoe dit voelt.

Ik ben een beetje stil op het moment vanwege onze situatie, maar wat top dat je je op deze manier wil verdiepen in ons mensjes.

@ suusenmalvin: Ik wil even kort inhaken op je kijk op het GGZ. Ik zit zelf ook bij het GGZ en krijg gewoon dezelfde mensen steeds. Heb ook wel aangegeven dat ik dat nodig heb, dus weet niet of het daarom zo is geregeld.
Verder wat naar dat je zo met je bijwerkingen zit. Ik reageer ook altijd heftig op medicatie. Behalve slaapmedicatie. Word er zo suf van maar slapen, ho maar...
(ja deels wel, maar ben snel weer wakker.)

**Geplaatst**: 25-02-15 19:31

Geplaatst: 25-02-15 19:31

Riverrr schreef:
Behalve slaapmedicatie. Word er zo suf van maar slapen, ho maar...
(ja deels wel, maar ben snel weer wakker.)

Op slaapmedicatie reageerde ik ook nogal raar. Ik kon dan nog steeds de ganse nacht wakker liggen, voelde me de volgende dag barslecht (aan de agressieve kant zelfs),... maar gelukkig sliep ik dan de nacht daarop wel. Het hielp mij vaak beter om een dafalgan te nemen. Daar sliep ik wel van en daar had ik geen bijwerkingen van. Denk dat het te maken had met het feit dat dat wat ontspannend werkte. Een vriendin van mij had dit ook, zij had ook niet veel aan slaapmedicatie, maar wel aan zo af en toe een dafalgan om eens een nachtje beter te slapen.

Hoe gaat het nu met jou, River, gezien de situatie? En met je zoontje; is hij nog steeds stabiel? (Als je liever niet antwoordt moet dat niet hoor

. In elk geval, moest je er ooit behoefte aan hebben, mijn pb-box staat open )

**Geplaatst**: 25-02-15 20:13

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 25-02-15 20:13

Dank je wel voor je reactie Janneke! Nooit geweten, dat stukje van procenten. Zal het eens na gaan vragen.

River!! Hoe is het met jou en met je zoontje? Dacht van de week nog aan je.. (maar durfde niet zo goed naar je te vragen

)

**Geplaatst**: 25-02-15 21:11

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 25-02-15 21:11

Janneke bedankt voor je post.

Ik ga hier nog even nalezen, heb ik nog geen tijd voor gehad.
Hier gaat het nu wel goed, enkel goed nieuws gehad de laatste dagen en het lijkt er op dat alles waar ik me zorgen om maakte in orde aan het komen is. Dan heb ik andere dingen om op te focussen

**Geplaatst**: 25-02-15 21:15

Geplaatst: 25-02-15 21:15

Aria_zz schreef:
Janneke bedankt voor je post.

Ik ga hier nog even nalezen, heb ik nog geen tijd voor gehad.
Hier gaat het nu wel goed, enkel goed nieuws gehad de laatste dagen en het lijkt er op dat alles waar ik me zorgen om maakte in orde aan het komen is. Dan heb ik andere dingen om op te focussen

Goed om te lezen Aria!! Fijn dat je je kunt gaan focussen op andere dingen. Hopelijk geven die andere dingen je wat minder zorgen?

**Geplaatst**: 25-02-15 22:33

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 25-02-15 22:33

Dafalgan ken ik niet, ik ga eens googlen. Meestal werkte oxazepam redelijk maar nu ik wel inslaap maar niet doorslaap heeft t weer weinig nut. Ik heb ook nog promethazine gehad, dat is echt olifanten drogeer spul, voelde ik me verschrikkelijk door de dag erna. En nu heb ik temazepam. Ga er van snurken volgens mn vriend en ben na een paar uur alsnog wakker .

Suus en ikke: bedankt voor de belangstelling. mijn zoontje heeft helaas een infectie opgelopen dus is nu aan t knokken om die te overwinnen. Zijn we heel erg van geschrokken want hij ademde ook niet meer zelf. Gelukkig lijkt de antibiotica nu wel aan te slaan.

**Geplaatst**: 25-02-15 22:50

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 25-02-15 22:50

Oh jakkes River, dat is zeker schrikken!!! Ik hoop echt van harte dat hij snel op zal knappen. Ligt hij nu ook aan de beademing dan? Sterkte hoor.. Dikke :(:)

**Geplaatst**: 25-02-15 23:40

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 25-02-15 23:40

Dankje suus. Ja hij ligt aan de beademing, was er net vanaf want hij is sterk genoeg om zelf te ademen maar nu hij ziek is dus niet meer.

**Geplaatst**: 26-02-15 01:00

Geplaatst: 26-02-15 01:00

Ach lieve riverr wat sneu dat jullie zoontje ziek is en aan de beademing ligt.
Sterkte voor jullie en alle kracht voor jullie zoontje.

**Geplaatst**: 26-02-15 06:44

Geplaatst: 26-02-15 06:44

Het zit jullie ook niet mee he, River... Ik hoop van harte dat je zoontje goed herstelt van de infectie en dat er snel betere tijden voor jullie aanbreken! Veel sterkte!