Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
ilangok schreef:Sorry dat ik nooit op jullie reageer, ik heb gewoon niet veel zinnigs te zeggen. Maar ik lees het wel allemaal en ik wens iedereen veel sterkte.
Hier gaat het nogsteeds erg slecht. Ik eet steeds minder, heb dan ook weer eetbuien waardoor ik de deur nouwelijks uit durf, de zelfbeschadiging is ook erg nu, angsten zijn groter en ik ben gewoon heel erg somber. Suicidale gedachtes zijn ook nogsteeds erg heftig maar er zijn nu momenten dat ze er minder zijn. Wel ga ik nu 2 uurtjes per dag naar school, tenminste dat probeer ik te doen.
Ook ga ik begin maart overstappen naar een andere praktijk waar ze me meer kunnen helpen. Best spannend, maar het is het beste denk ik.
ikkkke schreef:Janneke2 schreef:Rot hoor, dat je angst dat jou door de neus boort!
Het heeft niets met lafheid te maken, trouwens. De zin van naar een feestje gaan terwijl je je hondsberoerd voelt ontgaat mij nu eenmaal.
Laat je psych maar maken dat je snel weer van je angsten af bent, dat zet tenminste zoden aan de dijk. Ik heb het niet zo op die malle afspraken van bibberdend van ellende iets doen en dat dan (wees assertief! wees positief! ) aan jezelf verkopen als een stap in een goede richting. (Wat er goed aan zou moeten zijn? Wat je wilt is dat je van te voren al zin hebt in dat feestje, je vriendin wilt feliciteren en het ter plekke leuk wilt hebben. In geloof niet zo in maandenlang "in stapjes iets opbouwen" met dit werk. Angst is prima de nek om te draaien met bijvoorbeeld emdr, maar angst is geen gedachte en al helemaal niet iets dat je zou moeten afleren ofzo.)
De psycholoog had exposeer aangeraden; jezelf blootstellen aan situaties die je bang maken om zo te ondervinden dat je niet bang moet zijn, maar dat het ook leuk kan zijn. Naar exposure is veel wetenschappelijk onderzoek gebeurd (zowel bij dieren als bij mensen) en is een zeer effectieve manier gebleken. En neen, ik spreek niet enkel vanuit theorie. Ik heb zelf met meerdere angsten (ook vergelijkbare angsten als UhNee) ontdekt dat dit wel degelijk werkt (al kan het inderdaad even duren eer je in dergelijke situaties niet meer angstig bent). Bovendien is het een methode die je ook later nog kan toepassen (als je bv een angst voor iets anders ontwikkeld hebt of opnieuw dezelfde angst voelt) zonder dat je daarvoor terug naar de psycholoog moet. Dat is bij EMDR minder het geval.
Het is fijn te weten dat jijzelf zoveel gehad hebt aan EMDR en fijn dat je anderen wilt helpen door hen iets aan te raden wat jou zo goed heeft geholpen. Wat ik me wel afvraag is het volgende (en ja nu overdrijf ik misschien een beetje): Telkens als er hier gesproken wordt over de behandeling van angsten, haal jij aan dat de persoon maar moet starten met EMDR en andere technieken voorgesteld door een psycholoog "onzin" zijn en beter niet toegepast worden. Maar wat doe je dan als EMDR geen optie is bij de persoon in kwestie? Er kunnen immers psychische redenen (bv psychisch niet stabiel genoeg, of dissociatief) of medische redenen (zoals in mijn geval) zijn waardoor EMDR geen optie is...
ikkkke schreef:Klopt, het is ondezocht (vooral op experimentele manier: "werkt het?" Antwoord: ja, het werkt.) Symptomen verminderen en dat is waardevol.Janneke2 schreef:In geloof niet zo in maandenlang "in stapjes iets opbouwen" met dit werk. Angst is prima de nek om te draaien met bijvoorbeeld emdr, maar angst is geen gedachte en al helemaal niet iets dat je zou moeten afleren ofzo.)
De psycholoog had exposeer aangeraden; jezelf blootstellen aan situaties die je bang maken om zo te ondervinden dat je niet bang moet zijn, maar dat het ook leuk kan zijn. Naar exposure is veel wetenschappelijk onderzoek gebeurd (zowel bij dieren als bij mensen) en is een zeer effectieve manier gebleken. En neen, ik spreek niet enkel vanuit theorie. Ik heb zelf met meerdere angsten (ook vergelijkbare angsten als UhNee) ontdekt dat dit wel degelijk werkt (al kan het inderdaad even duren eer je in dergelijke situaties niet meer angstig bent).
Citaat:Wat ik me wel afvraag is het volgende (en ja nu overdrijf ik misschien een beetje): Telkens als er hier gesproken wordt over de behandeling van angsten, haal jij aan dat de persoon maar moet starten met EMDR en andere technieken voorgesteld door een psycholoog "onzin" zijn en beter niet toegepast worden. Maar wat doe je dan als EMDR geen optie is bij de persoon in kwestie? Er kunnen immers psychische redenen (bv psychisch niet stabiel genoeg, of dissociatief) of medische redenen (zoals in mijn geval) zijn waardoor EMDR geen optie is...
OsMo schreef:Ik ben van mening dat angst ook gewoon gestart wordt door een belemmerende gedachte.
Janneke2 schreef:Klopt, het is ondezocht (vooral op experimentele manier: "werkt het?" Antwoord: ja, het werkt.) Symptomen verminderen en dat is waardevol.
Blijft staan dat ik er niet in geloof. We leven in 2015 en ik zie het nut er niet zo van in om te ploeteren met een methode die niet gebaseerd is op hoe we nu weten dat angst werkt.
UhNee baalt dat het niet lukt, dat is een ding. Ook met methodes zoals emdr heb je niet direct effect. Maar ze spreekt van lafheid - dat vind ik ook niet ideaal, om zo over jezelf te denken.
Janneke2 schreef:Goede vraag, maar ik zie het ruimer. Er zijn meerdere technieken die gebaseerd zijn op kennis van hoe angst ontstaat, hoe ons zenuwstelsel gebaseerd is op overleven (en daarna de rest pas, grof gezegd).[En ten overvloede: dat angst geen gedachte is, dat de angstgedachten reacties zijn op wat er allemaal dieper in het zenuwstelsel gebeurt. Dat maakt sommige aspecten van cognitieve gedragstherapie en exposure niet waardeloos, maar veel psychologen weten dit niet. ]
Ook bij wie niet stabiel is, kun je dit allemaal met moed, beleid en trouw toepassen. Zo is er binnen emdr een serie stabilisatie oefeningen; er is het project "healing trauma in psychosis" - en buiten emdr kun je kunt gespecialiseerde kinesiologie doen, de boeken lezen en de oefeningen van Peter Levine doen, er is hypnose, etc.
Uiteraard: als iemand een hartkwaal heeft zijn alle technieken met fikse emoties taboe, blijft toch nog gespecialiseerde kinesiologie over.
ikkkke schreef:Exposure is veelvuldig onderzocht en zeker niet alleen experimenteel. Er zijn tal van klinische studies gebeurt naar het effect van exposure (en de verschillende vormen van exposure).
Dat het niet gebaseerd is op hoe angst werkt, ben ik het evenmin met je eens. Bijvoorbeeld: in essentie is angst op zich inderdaad een overlevingsstrategie, maar in veel gevallen zijn de dingen waarvoor we bang zijn aangeleerd. Angst is dan een aangeleerde reactie (en nee we leren niet wat bang zijn is, maar wel dat we bang moeten zijn in aanwezigheid van een bepaalde prikkel). Bijvoorbeeld: iemand is mishandeld geweest door een man --> persoon is achteraf bang van mannen. Oorspronkelijk was de persoon niet bang van mannen, maar heeft geleerd dat mannen hem / haar pijn doen en vertoont dus als reactie op het zien van een man angst.
....en je kunt stommere dingen doen dan jezelf goede ervaringen in te prenten, beslist. Maar of dat dezelfde diepte qua verwerking geeft, is een volgende vraag. En een studie kan 'klinisch' zijn maar in essentie nog steeds neerkomen op 'werkt het, hoe tevreden zijn cliënten/therapeuten', etc. Ik ken geen onderzoeken waarbij is aangetoond dat hersencentra als amygdala, pag etc zijn significant kalmer, voor, tijdens en na blootstelling aan stress mbt de methode exposure.Citaat:Exposure bestaat er dan net in dat je andere linken gaat leggen (en neen, dit heeft zeker en vast niet enkel te maken met bewust gaan denken dat je niet bang moet zijn voor mannen). Met andere woorden, exposure is o.a. gebaseerd op leertheoretische principes over hoe angst ontstaat (en op nog meer dingen).
?Citaat:Bovendien geef je zelf aan dat angst optreedt door reacties uit ons zenuwstelsel. Ten eerste, ook daarnaar is er bij exposure onderzoek gebeurt (vormen van verbindingen tussen verschillende neuronen).
Citaat:en tweede, je zegt zelf steeds dat medicatie uit den boze is
Citaat:Ja UhNee spreekt over lafheid, maar dat heeft (denk ik, corrigeer me als ik fout ben UhNee) niets te maken met de gehanteerde techniek. Het is een gedachte van UhNee zelf, die zij zelf maakt.
....zij het, dat het dan een stapje van niets en niemendal is, want de angst is weg.Citaat:En trouwens, ook als je EMDR toepast of wat voor techniek dan ook, ooit zal de persoon in kwestie toch de stap (moeten) zetten om iets te doen waarvoor die eerder bang was...
Citaat:Bovendien (en ja ik weet het, ik reageer wellicht té direct) valt het mij op dat je op veel berichten in dit topic reageert met iets in de aard van "wat jou psycholoog zegt is onzin, dat moet je niet doen" "EMDR is veel beter",... Ik weet eerlijk gezegd niet of mensen zich van zo'n opmerkingen beter gaan voelen... Ik zou mij daar in elk geval niet beter bij voelen, in tegendeel. Je wil iets veranderen aan je situatie, je wil verbetering en je bent bereid je daarvoor in te zetten. Eindelijk krijg je dan hulp van iemand die daarvoor is opgeleid en heb je er vertrouwen in dat het beter kan worden, dat je je klachten kan aanpakken. En dan te horen krijgen dat je "niet goed bezig bent" als je het advies van de therapeut opvolgt? Tja ik zou daarvan enorm balen en de moed verliezen denk ik (en dan spreek ik vnl voor mezelf)...
Citaat:Inderdaad, er zijn veel technieken die gebaseerd zijn op hoe angst werkt. De meeste technieken die goed opgeleide psychologen en therapeuten hanteren zijn dat, zo ook exposure.
Roerend mee eens, mijn pleidooi is: betrek neuropsychologische inzichten bij die keuze, want ik kom niet met iets van een zolderkamertje, maar met moderne wetenschap.Citaat:Wat jij aangeeft is één mogelijke visie (angst als overlevingsmechanisme), maar psychologie bestaat uit véél meer dan enkel evolutietheorie; er zijn veel standpunten en theorieën, aspecten. Kunst bestaat erin om die dingen te selecteren en te combineren waar je als therapeut in gelooft, die uit wetenschappelijk onderzoek effectief zijn gebleken, die werken bij een bepaald persoon (en als iets niet werkt ga je op zoek naar eits anders, iedereen is immers uniek.
Citaat:En EMDR is voor iemand als ik geen optie vanwege mijn visuele beperking.
OsMo schreef:Om eerlijk te zijn Janneke merk ik soms wel een iets negatieve lading in reacties van jou als het gaat om therapeuten etc.
Citaat:Maar het kan iemand ook gigantisch aan het twijvelen brengen.
Ik praat dan vooral over mezelf, ik ben best onzeker en enorm gevoelig voor wat een ander denkt.
...en dat is natuurlijk absoluut niet de bedoeling, al weet ik niet exact wat je bedoelt met "reacties die ik als feiten breng".Citaat:En jij kunt je reacties als feiten over brengen waardoor ik ga twijvelen over waar ik mee bezig ben.
Citaat:Ik hoop dan ook dat je mijn reactie kunt zien als tip en niet als dat ik je de les wilt lezen.
quera schreef:Ik werk als begeleider op de groep.nu moet ik zeggen dat de kliniek waar ik werk ook voor mensen met een verstandelijke beperking is icm psychiatrische stoornis. Dus vaak net wat meer hulp en ondersteuning nodig hebben dan iemand die op een 'normaal'( vind dat zo'n naar woord in deze contact want wat is normaal) niveau functioneert.
Als jullie vragen hebben chroom je niet.