Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
MarcoBorsato schreef:Deels eens. Overleggen is heel belangrijk, elkaars keus respecteren ook.
quera schreef:Voor sommige mensen dus wel.
quera schreef:Dan nog gaan ze niet zomaar over op doneren nikass.
Sowieso moet iemand geschikt zijn..( weinig kans).
En dan is er nog het hele rijtje familie die het kan weigeren.
Dus de kans dat iemand die eigenlijk niet wilde doneren alsnog voor donatie op de operatietafel gaat acht ik nihil....
Firelight schreef:Nabestaanden kunnen niet zo makkelijk een orgaandonatie tegenhouden als iemand geregistreerd staat.
Dit is de huidige situatie:
https://www.rijksoverheid.nl/onderwerpe ... egenhouden
Dus alleen als je kunt aantonen dat je in zware psychische nood zal raken of als het om een persoon van onder de 16 jaar gaat.
Dit wordt de nieuwe situatie:
https://www.rijksoverheid.nl/onderwerpe ... wet-adr-in
Hierbij moet je als nabestaanden aannemelijk maken dat de overlevende echt geen donor had willen zijn.
En voor wat ik begrepen heb van een arts is dit laatste echt niet zo simpel, je moet echt zwaarwegende feiten kunnen overleggen waaruit blijkt dat de overlevende geen donor wilde zijn en daarbij denken aan geloofsovertuiging.
Het is echt niet zo dat jij als nabestaanden kan zeggen ik wil het niet dus het gebeurd niet.
Nikass schreef:quera schreef:Maar moet die grote groep vragers die anders dus dood gaan lijden onder die heeeele kleine groep die dat wel lastig vind?
Wat mij betreft: ja. Niet omdat een groep (hoe groot of klein die is laat ik nu maar even in het midden) het "lastig" vindt, maar omdat het zelfbeschikkingsRECHT boven de WENS om een donororgaan gaat. (wat mij betreft zou moeten gaan)
xU_Blinghx schreef:Maar die 'verantwoordelijkheid' ligt toch niet bij de persoon die gaat doneren, lijkt me?Het is jammer dat er in dit topic vooral ervaringsverhalen bestaan van nabestaanden met een nare smaak. Geen ervaringen van de mensen die weer konden leven dankzij de organen die gedoneerd zijn.
Helaas is het bij orgaandonatie echt een kwestie van leven en dood. Die paar dagen om 'afscheid' te nemen betekent voor sommige wachtende gewoon de dood.
Firelight schreef:Nabestaanden kunnen niet zo makkelijk een orgaandonatie tegenhouden als iemand geregistreerd staat.
Dit is de huidige situatie:
https://www.rijksoverheid.nl/onderwerpe ... egenhouden
Dus alleen als je kunt aantonen dat je in zware psychische nood zal raken of als het om een persoon van onder de 16 jaar gaat.
Dit wordt de nieuwe situatie:
https://www.rijksoverheid.nl/onderwerpe ... wet-adr-in
Hierbij moet je als nabestaanden aannemelijk maken dat de overlevende echt geen donor had willen zijn.
En voor wat ik begrepen heb van een arts is dit laatste echt niet zo simpel, je moet echt zwaarwegende feiten kunnen overleggen waaruit blijkt dat de overlevende geen donor wilde zijn en daarbij denken aan geloofsovertuiging.
Het is echt niet zo dat jij als nabestaanden kan zeggen ik wil het niet dus het gebeurd niet.
elnienjo schreef:We hebben in de vriendenkring een verongelukte man meegemaakt waarbij zijn vrouw en net volwassen kinderen diezelfde avond al soort van gepusht werden tot stekker eruit. Ze stonden als gezin op zich wel achter donatie en ook als zodanig geregistreerd, maar als een gezond gezinslid 's ochtends vertrekt en een paar uur later in het ziekenhuis ligt, mag dat dan alsjeblieft even een paar dagen landen voor die stekker eruit moet? Uiteraard wil niemand als kasplantje leven, dus dat die stekker eruit mag uiteindelijk staat vast, maar ik zou meer tijd nodig hebben. Dat was hen niet gegund en daar hebben ze toch een nare bijsmaak aan over gehouden.
Nikass schreef:quera schreef:Maar die kans acht ik nihil.. dat iemand die geschikt is en niet in staat is om een keus te maken... ook geen familie heeft. Familiebanden kunnen lang door gaan.
Nou ja nogmaals, ik ken geen cijfers, maar naar mijn inschatting is deze doelgroep dus juist best groot.
quera schreef:Maar die kans acht ik nihil.. dat iemand die geschikt is en niet in staat is om een keus te maken... ook geen familie heeft. Familiebanden kunnen lang door gaan.
elnienjo schreef:quera schreef:Maar die kans acht ik nihil.. dat iemand die geschikt is en niet in staat is om een keus te maken... ook geen familie heeft. Familiebanden kunnen lang door gaan.
Zou het geen goede zaak vinden als verre familie als tantes/oom/neef/nicht zo'n beslissing zou mogen maken. Als je geen naasten zoals ouders/volwassen kinderen hebt zou het dan naar een zelf aangewezen persoon (wellicht je beste vriend(in) moeten gaan, niet naar de volgende in lijn qua familie die je alleen op begrafenissen ziet.
Lusitana schreef:elnienjo schreef:We hebben in de vriendenkring een verongelukte man meegemaakt waarbij zijn vrouw en net volwassen kinderen diezelfde avond al soort van gepusht werden tot stekker eruit. Ze stonden als gezin op zich wel achter donatie en ook als zodanig geregistreerd, maar als een gezond gezinslid 's ochtends vertrekt en een paar uur later in het ziekenhuis ligt, mag dat dan alsjeblieft even een paar dagen landen voor die stekker eruit moet? Uiteraard wil niemand als kasplantje leven, dus dat die stekker eruit mag uiteindelijk staat vast, maar ik zou meer tijd nodig hebben. Dat was hen niet gegund en daar hebben ze toch een nare bijsmaak aan over gehouden.
Wie waren er dan aan het pushen? Want de vriendin van mijn tantezegger is echt wel een paar dagen aan de machine gebleven voordat er werd overgegaan tot vragen over donatie en de operatie...
Dit kun je gewoon overleggen. Ik denk dat mensen verschillen in wat ze ervaren als pushen...Je zegt zelf ook al "soort van".