Dankjullie wel allemaal!
Gesprek ging goed, de arts baalt alleen wel dat de bijwerkingen nog niet weg zijn.
Dus nu zoiezo voorlopig nog door met prednison.
Er word nog wel een ct scan van z'n schouder gemaakt om te kijken of dat geen uitzaaiing is.
Omdat die veel pijn blijft doen.
Als over een tijdje de bijwerkingen minder of weg zijn, willen ze wel weer dezelfde kuur proberen.
In de hoop dat die dan wat beter aanslaat als wat die nu heeft gedaan.
Heel veel meer opties hebben we natuurlijk ook niet, dus ergens moet je dat risico wel nemen.
Dus nu.... weer wachten, altijd maar dat wachten Haha, daar word ik nog wel het meest zenuwachtig van.
Je leeft echt van de ene uitslag naar de andere uitslag.
Momenteel is het huis nog in verbouwing, dus afleiding genoeg.
Vriendlief heeft nog steeds z'n buien dat ik echt denk ik zet je ergens af.
Terwijl ik hem heel goed snap, maar ik hoef nog steeds niet alles te pikken.
Ben gister om 8 uur naar bed gegaan, en tot vanochtend 7 uur geslapen, voelde me eigenlijk heel gemeen, maar hoop dat die zo wel een beetje snapt dat ik echt alles voor 'm doe.
En dat doe ik uiteraard met alle alle liefde, hoef heus niet de hele dag dankje wel te horen, maar een beetje waardering mag wel.
Al denk ik dat dit ook wel bij de prednison hoort, wisselstemmingen, maar het maakt het wel heeel lastig af en toe haha.