Moderators: Essie73, ynskek, Ladybird, Polly, Muiz, Telpeva, NadjaNadja
manie schreef:Kelpla schreef:Lees net het vreselijke bericht dat Antonie Kamerling zelfmoord heeft gepleegd.
Op de een of andere manier kan ik dit gewoon niet begrijpen en vindt het bijna zelfs egoistisch. Hij laat een vrouw en kinderen achter..
Hoe zijn jullie meningen hierover?
Verdiep je in wat een depressie inhoudt en durf daarna NOOIT meer te zeggen dat het egoistisch is.......
manie schreef:Ik ben blij dat zoveel mensen in dit topic weten uit te leggen wat een echte depressie inhoudt
Mensen die het niet kennen of van dichtbij hebben meegemaakt, denken er vaak lichtzinnig over.
Komt ook een beetje door woorden/zinnen als 'ik voel me depri' of 'ik heb een dipje' etc etc.
Dat gevoel kent iedereen wel en is te verhelpen met jezelf een schop onder je hol te geven.
Maar lijkt in geen enkel opzicht op een echte depressie.
Kelpla schreef:Ik moet wel zeggen dat ik absoluut depressies niet ken en ook niet weet hoeveel impact dit op iemand kan geven. Hier moet ik dus even op terugkomen qua egoistisch zijn.. En sorry als er mensen zijn die hierdoor gekwetst zijn.
Qua andere problemen zoals financiel ed. blijf ik wel bij mijn mening dat dit ook anders opgelost kan worden.
Jessix schreef:Ik heb zelf moeite met mensen die depressief zijn. Ik weet dat het een ziekte is die ze overkomt, maar toch vind ik het moeilijk. Dat komt door het contrast die je ziet van mensen met bijv. kanker die vechten voor hun leven, hoe ondragelijk het eigenlijk al is en daarbij altijd de moed hebben om positief te blijven.
Nogmaals, ik veroordeel niemand, maar ik geef wel toe dat ik het moeilijk vind om altijd maar begrip te hebben voor depressie.
gohya schreef:@detour
Daar ben ik ook zo bang voor dat het terug komt.
Soms denk ik wel eens,wat doe ik hier eigenlijk nog op aarde?
Dan schrik ik van mezelf en denk dan:nee he, het komt toch niet terug.Ik vecht er ook tegen en ga dingen doen om het af te leiden.
gohya schreef:Een depressie is een kortsluiting in je hersens,je bent niet meer wie je bent/was.Je vind nix meer leuk,je haat het leven en wil maar 1 ding en dat is rust voor altijd.Therapiën,medicijnen,gesprekken,het helpt allemaal weinig tot niets.Alleen jijzelf kan er uit zien te komen,door die knop in de hersens weer om te zetten.Dit is zeer moeilijk,maar het is mogelijk.Ik heb zelf ook een vrij heftige depressie gehad,altijd als ik langs het station liep dacht ik:ik hoef maar te springen en ik heb voor eeuwig rust.Ik hoef dan nooit meer met tegenzin elke dag opnieuw door te komen.Maar ik vocht tegen dat denkbeeld,gelukkig was ik dus niet zo ver dat ik niet meer kon denken.Gesprekken en medicijnen hielpen niet,klinklaar gif wat je in neemt.Een depressie kan iedereen zomaar krijgen en is heel moeilijk voor de persoon zelf en vooral voor zijn omgeving,want die begrijpen er nix van.Als je zover in een depressie zit dat je alleen nog maar aan de eeuwige rust denkt,dan komt de dag ook dat je gaat.Niemand die je van die gedachte af kan krijgen,alleen jijzelf zou het kunnen maar vaak niet altijd.
Een depressie overkomt je,je kiest er niet voor.
En daarom is het ook NOOIT egoïstisch.
Jessix schreef:Ik heb zelf moeite met mensen die depressief zijn. Ik weet dat het een ziekte is die ze overkomt, maar toch vind ik het moeilijk. Dat komt door het contrast die je ziet van mensen met bijv. kanker die vechten voor hun leven, hoe ondragelijk het eigenlijk al is en daarbij altijd de moed hebben om positief te blijven.
Nogmaals, ik veroordeel niemand, maar ik geef wel toe dat ik het moeilijk vind om altijd maar begrip te hebben voor depressie.
Onassa schreef:Jammer dat deze ziekte nog steeds zo'n ondergeschoven kindje blijft.
Heino schreef:Onassa schreef:Jammer dat deze ziekte nog steeds zo'n ondergeschoven kindje blijft.
Idd, komt genezing niet bepaald ten goede.. Zo veel onbegrip en vooroordelen, wordt er gewoon naar van!
Jessix, mensen met zelfmoordneigingen willen niet zozeer dood, zij willen net zo goed als de kankerpatiënt een leven. Ze willen voornamelijk van de problemen af die in hun ogen (en soms ook werkelijkheid) niet te overzien en aan te pakken zijn.
Jessix schreef:Ik heb zelf moeite met mensen die depressief zijn. Ik weet dat het een ziekte is die ze overkomt, maar toch vind ik het moeilijk. Dat komt door het contrast die je ziet van mensen met bijv. kanker die vechten voor hun leven, hoe ondragelijk het eigenlijk al is en daarbij altijd de moed hebben om positief te blijven.
Nogmaals, ik veroordeel niemand, maar ik geef wel toe dat ik het moeilijk vind om altijd maar begrip te hebben voor depressie.
detour schreef:maar die vraag vind ik zo heerlijk menselijk: Als we het instinct van een dier hadden gehad, kwam die vraag niet eens in ons op.