Bokt.nl

**Geplaatst**: 13-07-09 15:10

Re: Meer mensen met burnout/overspannen: deel 3

Geplaatst: 13-07-09 15:10

Dat is goed. Ik dek dat het verstandig is om eens met een maatschappelijkwerker te gaan praten. Dat is wel vaker de eerste stap. Als dan blijkt dat je toch meer hulp nodig hebt komt dat er wel uit tijdens de gesprekken. Voel je je een beetje opgelucht nu de huisarts gebeld heeft?

**Geplaatst**: 13-07-09 15:14

Re: Meer mensen met burnout/overspannen: deel 3

Geplaatst: 13-07-09 15:14

Dat is ook niet zo heel gek. Eigenlijk moet ik mijn vraag anders formuleren: Kan je je er in vinden?

**Geplaatst**: 13-07-09 15:22

Re: Meer mensen met burnout/overspannen: deel 3

Geplaatst: 13-07-09 15:22

Wat bedoel je met dat laatste?

**Geplaatst**: 13-07-09 15:27

Geplaatst: 13-07-09 15:27

_AJ_ schreef:
In een maatschappelijk werker? Ik weet nog niet echt wat ik nou wel of niet wil... Aan de ene kant heb ik echt zoiets van... Laat alles maar, ik heb der helemaal geen zin meer in... Maar aan de andere kant, het kan zo toch niet helemaal verder en hoop toch wel geholpen te worden...

Het is goed dat je zelf in ziet dat je zo ook niet verder kan. Als je geen hulp zoekt glij je alleen maar verder af. Dat moet je proberen te voorkomen, want dat is het laatste wat je wilt.

Maar het lijkt wel alsof je ergens bang voor bent. Ben je bang voor wat je gesprekken los zullen maken? Bang voor wat er naar boven komt? Probeer voor jezelf helder te krijgen waar je terughoudendheid vandaan komt.

**Geplaatst**: 13-07-09 15:31

Re: Meer mensen met burnout/overspannen: deel 3

Geplaatst: 13-07-09 15:31

Is er een makkelijkere weg dan? Had ik eerder moeten weten...

**Geplaatst**: 13-07-09 15:42

Re: Meer mensen met burnout/overspannen: deel 3

Geplaatst: 13-07-09 15:42

Mijn manier is ook vermijden om met mijn probleem om te gaan. Ik begrijp dus heel goed wat je bedoeld. Het is al heel goed dat je dit zelf inziet. Alleen kom je er niet verder mee, het haalt je alleen maar meer naar beneden, want je wereld wordt steeds kleiner.

Ik wil je dat gewoon heel duidelijk zeggen, omdat ik bang ben dat je geen hulp zoekt, omdat het makkelijker is om voor je probleem weg te lopen. Dat zou doodzonde zijn. Neem de kans en ga op gesprek bij maatschappelijkwerk zou ik zeggen.

**Geplaatst**: 13-07-09 15:51

Geplaatst: 13-07-09 15:51

Probeer jezelf voor te houden dat je daar uiteindelijk helemaal niks mee op schiet. Je komt er niet verder mee.

Ik heb ook nog steeds momenten waarop ik liever doe alsof er niks aan de hand en ik het liefst hard wegren voor mijn problemen en gevoelens. Maar je schiet er niks mee op.

Het is absoluut niet verkeerd bedoeld, maar wat het maatschappelijkwerk betreft moet je jezelf denk ik een flinke schop onder je kont geven en ervoor gaan. Doe je het nu niet, doe je het nooit. Niet bang zijn dat je het niet doet, gewoon tegen jezelf zeggen dat je er voor gaat, hoe moeilijk het ook is.

**Geplaatst**: 13-07-09 15:52

Geplaatst: 13-07-09 15:52

_AJ_ schreef:
Ik heb van die enorme moodswings. Het komt steeds vaker voor dat ik mij heel onzeker e.d. voel en dan krijg ik het gewoon echt niet voor mekaar om mijn moed bij elkaar te halen en iets voor elkaar te krijgen.
De andere keer voel ik mij zo zelfverzekerd als wat en maakt de rest van de wereld mij helemaal niks meer uit (zoals toen ik dat smsje stuurde naar mijn instructrice)...

Wees blij dat je af en toe nog momenten hebt waarop je je zelfverzekerd voelt.
Dat kan ik niet zeggen

**Geplaatst**: 13-07-09 16:02

Re: Meer mensen met burnout/overspannen: deel 3

Geplaatst: 13-07-09 16:02

Tuurlijk is dat niet makkelijk, dat begrijp ik ook wel. Maar dat je af en toe nog wel zelfverzekerd bent in bepaalde situaties is wel fijn. Betekend dat je je zelfvertrouwen niet helemaal kwijt bent.
Dat is bij mij wel het geval.

Ik ga nu sporten. Doe kalm aan he en wijs de huisarts niet af morgen over maatschappelijk werk!

**Geplaatst**: 13-07-09 18:22

Geplaatst: 13-07-09 18:22

Zo, net even lekker gesport. Ging weer goed.

Daarna moest ik even de nagels van de hond knippen (van de vijfde teen). Hij laat dit alleen niet toe, dus moet hij een snuitbandje om. Ik heb die alleen niet en dus moest ik een touwtje gebruiken. Probleem is dat hij het meteen door heeft en dan al om zich heen hapt. Maar ik pakte gewoon door en het ging in 1x goed. Zijn bek zat goed dichtgesnoerd en ik kon zonder verdere problemen zijn nagels knippen.

Ik zet het hier neer omdat ik voor het eerst sinds tijden het gevoel had: Jheeh, ik kan het gewoon. Dat was wel even heel fijn, zeker omdat ik momenteel zo lekker aan mezelf twijfel. Het was even weer het gevoel iets waard te zijn, iets te kunnen...

**Geplaatst**: 13-07-09 19:41

Geplaatst: 13-07-09 19:41

Oja dit moet ik ook nog even vertellen!
Gisteren wreck this journal meegenomen naar de verjaardag van m'n moeder. Ze woont 6 hoog in een appartement, dus je raadt het misschien al: Ik heb hem vanaf het balkon naar beneden gegooid en ben hem op gaan halen. Hij was in de (hoge)struiken terecht gekomen en het kostte nog aardig wat moeite om hem er uit te halen.

Weer een opdracht volbracht..

Angela: Weet niet of ik morgenochtend nog tijd heb om een berichtje te plaatsen, dus bij deze alvast succes! Ik denk aan je en ben benieuwd hoe het gegaan is.

**Geplaatst**: 13-07-09 21:02

Re: Meer mensen met burnout/overspannen: deel 3

Geplaatst: 13-07-09 21:02

PW: dank je wel!

CM: ik herken het wel, ik zit ook echt in mijn maag wat ik moet doen als ik weer kan werken.. Ik ben allang blij dat ze vandaag niet gebeld hebben, ik moest volgens hun eigenlijk werken...

AJ: Weglopen is idd de makkelijkste weg in eerste instantie. Doe je dat te lang, knapt er iets en kom je te zitten zoals ik nu zit. Ik ben ook een wegloper, maar daar los je echt niks mee op. Neem de kans om die gesprekken aan te gaan met een maatschappelijk werker. Mij kon die niet helpen, en ik heb er weinig aan gehad dus ik ben blij dat ik doorverwezen ben.

Ik ben vandaag met 2 vriendinnen op pad geweest naar de grootste dierenwinkel van de wereld. Was erg gezellig. Een vriendin zit ook thuis met psychische problemen, dus dat is wel fijn. Ik wist het niet van haar, en zij niet van mij. We zijn niet zo close namelijk..

**Geplaatst**: 13-07-09 21:24

Geplaatst: 13-07-09 21:24

Wat fijn Angela om zo een lotgenoot te hebben. Jullie begrijpen elkaar nu waarschijnlijk erg goed

Wel vervelend voor haar ook.
Nog leuke dingetjes gekocht in de dierenwinkel?

Zie je op tegen morgen?

**Geplaatst**: 13-07-09 21:44

Re: Meer mensen met burnout/overspannen: deel 3

Geplaatst: 13-07-09 21:44

Ik heb niet veel gekocht. Alleen wat krekels, een tak voor mijn gekko om op te klimmen, en schoonmaakmiddel voor mijn terrarium, en vitamine druppels voor de gekko. Het was echt super gaaf, ze hadden er zelfs krokodillen en apen!

**Geplaatst**: 13-07-09 21:46

Re: Meer mensen met burnout/overspannen: deel 3

Geplaatst: 13-07-09 21:46

Waar ben je geweest dan?

**Geplaatst**: 13-07-09 21:48

Re: Meer mensen met burnout/overspannen: deel 3

Geplaatst: 13-07-09 21:48

Die zit in Duisburg, duitsland. Ze hebben er echt vanalles, zoveel keuze in riempjes, manden, kussens enz.

**Geplaatst**: 13-07-09 21:51

Re: Meer mensen met burnout/overspannen: deel 3

Geplaatst: 13-07-09 21:51

Lijkt mij ook nog wel een keer leuk om daar naar toe te gaan.
Je kijkt je ogen uit volgens mij.

**Geplaatst**: 13-07-09 22:08

Geplaatst: 13-07-09 22:08

Nou ik zit net, het was een vermoeiende dag en ben best wel emotioneel/gespannen nu.

**Geplaatst**: 13-07-09 22:09

Geplaatst: 13-07-09 22:09

Kun je niet even lekker in bad? Dat werkt voor jou toch altijd wel? was je dag alleen vermoeiend of is er iets bijzonders gebeurd?
:(:)

**Geplaatst**: 13-07-09 22:26

Geplaatst: 13-07-09 22:26

Hey PW, het was gewoon drukke dag en vanavond liep alles anders dan gepland, wat ik niet lekker vind en daardoor had ik geen moment rust voor mezelf. Ben nog wel even in bad geweest maar ik kon ook niet echt onspannen omdat ze het pakketje voor mn vriend op zouden komen halen en dan ben je toch bang dat ze eerder komen. Dus echt onstpannend was de avond niet.

Leuk om jou hier ook weer te zien, heb je een aantal dagen gemist, alles goed? Zal het wel terug kunnen vinden maar het is zoveel tekst van vandaag.

**Geplaatst**: 13-07-09 22:32

Re: Meer mensen met burnout/overspannen: deel 3

Geplaatst: 13-07-09 22:32

Ja gaat wel redelijk hier. Druk weekend gehad, dus dat merkte ik vandaag goed. Maar verder mag ik momenteel niet klagen. Krijg weer wat meer ritme en regelmaat. Het gaat nog wat op en neer, maar al met al heb ik wel het idee dat het steeds wat beter gaat

Ik ga nu lekker mijn bedje in, het eigenlijk alweer later dan de bedoeling was

Weltruste he. Ik hoop dat je goed slaapt CIV!

**Geplaatst**: 13-07-09 22:33

Geplaatst: 13-07-09 22:33

Ik zal eens naar mn bedje gaan, morgen weer werken, ben benieuwd of ik het volhoud, ben bang dat het me allemaal wat teveel wordt. Moet nog 3dagen maar is dat niet teveel? Ga proberen kijken of ik iets kan regelen en nog minder kan werken deze week, ben zo bang weer terug bij af te zijn straks en dat wil ik echt niet. Maar misschien is het angst voor niets?? Slaap lekker meiden en tot morgen, hoop dat ik hier dan iets eerder zal zijn. :(:)

**Geplaatst**: 13-07-09 22:58

Re: Meer mensen met burnout/overspannen: deel 3

Geplaatst: 13-07-09 22:58

Welterusten allemaal! Ik heb net even met mijn mama gepraat, en dat was wel fijn.

**Geplaatst**: 14-07-09 00:20

Geplaatst: 14-07-09 00:20

Hoi iedereen, hier gaat het weer even erg slecht. Dan denk je dat je ondertusen wel al de oliebol met je vriend en zijn familie hebt gehad. Nee hoor, het kan nog erger. Ik heb al die tijd dat we samen zijn wel geweten dat mijn vriend een studieschuld heeft opgebouwd tijdens zijn studies, maar hoe of wat verder geen idee. (ik ben compleet niet bekend met heel dit gebeuren omdat ik uit belgie kom)

Dit weekend waren we aan het rommelen op zijn bureau en kom ik de brief van de IB groep die begin dit jaar naar hem is opgestuurd aangaande beginnen terug te betalen van af januari 2010. Maandelijks bedrag 300 euro !!! Opgebouwde schuld: erg hoog. Nu zou je nog kunnen denken: ja dat hebben er wel meerdere. En ja dat is zo, maar kunnen jullie begrijpen hoe boos ik ben op zijn ouders: dit zijn mensen die er altijd minimum 4 paarden op een pensionstal hebben op nagehouden, nu zelfs 7; die enorm dure reizen maken meerdere keren per jaar; die enorm dure auto's rijden en noem zo maar verder op. Alles wat betreft uiterlijk vertoon is belangrijk. Ondertussen heeft moederlief zoonlief vanaf zijn 18e opgezadeld met de hoogste studielening die een mens maar kan krijgen met dit resultaat als gevolg. Dat kan er bij mij (en meerdere mensen die ik er over heb gesproken) écht niet in...

Ja mijn vriend is hier in erg naïef geweest, maar hij is altijd heel beschermend opgevoed wat dat betrefd: zijn bankzaken werden voor hem geregeld en hij heeft er eigenlijk nooit bij stil gestaan waar al dat geld vandaan kwam en eigenlijk moet je ook gewoon kunnen er op vertrouwen dat ouders het beste met je voor hebben. Maw is hij gewoon dom gehouden en er is m.i. ook getracht hem financieel afhankelijk te houden van zijn ouders (moeder).

Dit weekend had ik het gevoel dat hij zijn hoofd voor dit alles verder in de grond bleef steken, zoals hij al een paar maanden deed.(het is toen gewoon niet tot hem doorgedrongen hoe of wat die brief inhield). Want die brief is van februari. Dus ik heb hem een paar keer erg hard aangesproken (voel ik mij dan weer slecht bij) en zelfs vandaag over de telefoon nog. Dat laatste was er teveel aan, want hij is volledig overstuur naar huis gestuurd door een collega en dat schiet natuurlijk ook niet op. Hij heeft al zoveel te incasseren gehad en moeten inzien aangaande zijn ouders op korte tijd, dat kan een mens niet ongestraft blijven ondergaan en nu had hij enorme schrik om mij ook kwijt te geraken.

Ik krijg soms het gevoel of er telkens als ik/we een probleem overwonnen hebben, het volgende al weer voor de deur staat. Het lijkt niet op te houden. Soms zou ik echt op de vlucht willen slaan en alles achter mij laten, maar ik weet dat dit de oplossing niet is. Ik heb ook schrik, schrik dat we hier niet uit gaan komen als koppel zijnde, alhoewel we al zoveel ellende hebben doorstaan samen. We zijn donderdag een jaar samen maar we hebben de ellende van 10 jaar in dat ene jaar gehad. En hoeveel kunnen we nog incasseren ? Ik hoop dat we hier beide uit kunnen komen zonder verdere kleerscheuren, maar begin nu ook schrik te krijgen voor de emotionele toestand van mijn vriend.

Sorry voor egobericht maar moest het even van me af kunnen schrijven...

**Geplaatst**: 14-07-09 08:25

Geplaatst: 14-07-09 08:25

Angela SUCCES vandaag!!

Heb je een beetje geslapen? Probeer maar niet te zenuwachtig te zijn, het komt allemaal goed :(:)