Bokt.nl

**Geplaatst**: 02-01-19 20:09

Geplaatst: 02-01-19 20:09

Ohhh skvetta wat naar!!
Hele dikke knuffel.

Zwemmers van mijn vriend waren prima, iets van 62% al zegt mij dat niks

Bloedtest en uitstrijkje bij mij prima.
Maar mijn cyclus blijft zo onvoorspelbaar.

Vandaag bij de HA geweest, ze geeft aan dat met mijn vriend en mijn leeftijd (ze vindt me oud

ben 31...) we 40% kans hebben om zwanger te geraken.

Toch heeft ze ons gelukkig doorgestuurd naar de gynaecoloog. Daar moet ik nu een afspraak voor gaan maken

En inderdaad dat 2019 een vruchtbaar jaar mag worden

edit: ik heb niet alles precies helemaal gelezen, vanaf nu lees ik alles mee

**Geplaatst**: 02-01-19 20:29

Geplaatst: 02-01-19 20:29

oliebol Skvetta, dat doet echt zeer ja Y;(

De enige opsteker is dat je het a) aanslaat en b) je sneller zwanger kan worden (vlak) na een miskraam. Maar wát een rollercoaster hoor voor jullie

**Geplaatst**: 04-01-19 18:06

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 04-01-19 18:06

@Saul fijn dat je zwemmers in ieder geval goed waren en jouw bloedtest en uitstrijkje ook. Is PCOS al uitgesloten? Heb je inmiddels al een afspraak bij de gynaecoloog?
@Skvetta hoe gaat het nu?

Ik had op 27-12 een ei van 18mm, oestradiol geprikt, deze was 1.3 en was al best goed volgens de poli. Ze verwachten dat ik 29-12 een eisprong zou hebben. Vervolgens OV testen gedaan en pas op 1-1 kreeg ik een knal positieve test in de avond, 2-1 in de ochtend weer een knal positieve test, wat vervolgens af nam. Vanmorgen progesteron laten prikken, omdat ze de eisprong op 29-12 hadden ingeschat, maar deze bleek 6.1 (moet 25 zijn). Nu dus even afwachten of mijn progesteron gaat stijgen en ik dus op 2-1 of 3-1 een eisprong heb gehad. In ieder geval dus geen eisprong op 29-12.

Op een vruchtbaar 2019 voor ons allemaal

**Geplaatst**: 04-01-19 19:25

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 04-01-19 19:25

Ik lees hier af en toe mee, maar wil graag even reageren op Saul:

Ik had en heb ook cyclussen die gaan tussen de 11 en 68 dagen. Geen regelmaat op te plakken. Vaak ook gewoon geen eisprong. Volgens de gynaecoloog ging het niet makkelijk worden. Toch was ik bij de eerste ronde al zwanger. Mijn beste tip die ik kan meegeven is om te relaxen, jou niet op het zwanger worden te concentreren en om te genieten van elkaar. Uiteindelijk is het geen exacte wetenschap. Wij hebben ook onwijs veel geluk gehad. Ik hoop op evenveel geluk voor jou-jullie in 2019

**Geplaatst**: 11-01-19 20:43

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 11-01-19 20:43

Dankjewel voor de reactie deMolenhoek, het maakt me wel een beetje bang

Zeker ook met de wetenschap dat ik een gelukje was, mijn moeder had namelijk ook geen eisprong en werd zelfs niet eens ongesteld.

Momenteel ervaar ik enorm veel stress (denk dat ik in mijn leven nog nooit zoveel stress ervaren heb..) reden wil ik evt wel via PB geven. Maar we hebben besloten dat dit geen reden is om nu te stoppen met proberen. (toen we begonnen ervaarde ik overigens geen stress)

Het blijft wel een beetje een obsessie hoor het zwanger raken, kan dat niet zo goed opzij zetten 8)7

Dankjewel DeMolenhoek!

24 januari moeten we naar de gynaecoloog. Vriendlief zijn zwemmers waren prima

Mijn bloed en uitstrijkje waren prima. Wat is PCOS ?

Globe weet je al meer?

Edit DeMolenhoek nog een vraagje, is de cyclus bij jou altijd zo geweest?
Want de mijne was in het begin super op tijd.

**Geplaatst**: 12-01-19 15:57

Geplaatst: 12-01-19 15:57

Hoi meiden, ik meld me hier ook. (graag voor de meelezers, gelieve dit voor je te houden) $_/-\o_$

Wij zijn bezig voor Nr 2,nu alweer 2,5 jaar. Inmiddels zijn we na 5 iui behandelingen over gestapt op ivf omdat we er achter kwamen dat m'n eitjes niet weg sprongen tijdens de iui.
November afgelopen jaar gestart voor ivf poging 1,maar door de hypofyse remmer kreeg ik cyste's dus heb na 2 maanden rust nu weer begonnen met andere remmers en gelijk na m'n ongesteldheid met de gonal f. De cyste's waren maandag gelukkig web en as woensdag weer naar 't zkhs voor een echo.

Kleine notitie, voor onze 1e zijn we 4,5 jaar bezig geweest en die is uiteindelijk spontaan gekomen. Ons engeltje. :+:

en nu dus alweer 2,5 jaar bezig voor nummer 2.
In mijn omgeving ken ik weinig mensen die ook in de mmm zitten dus na lang denken en twijfelen kom ik me hier toch meldden.

Saul, je komt bij mij uit de buurt geloof ik toch?

**Geplaatst**: 12-01-19 16:08

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 12-01-19 16:08

Staat me wel iets van bij ja, weet niet precies waar je vandaan komt, maar je komt me bekend voor

Spannend dus voor jullie.

Ik moet zeggen dat de meeste hier voor mij nog in hocuspocus taal praten :Y)

Maar gok dat daar wel verandering in gaat komen haha.

**Geplaatst**: 12-01-19 19:09

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 12-01-19 19:09

Ik stuur je een pb Saul.

**Geplaatst**: 12-01-19 20:43

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 12-01-19 20:43

Saul: Ik ben altijd onregelmatig geweest.

Zelfs mijn bloeding van mijn stopweek van de pil is onregelmatig

**Geplaatst**: 13-01-19 13:12

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 13-01-19 13:12

@Saul, heel herkenbaar die obsessie. Ze zeggen wel, je moet er niet zo mee bezig zijn, maar als je elke dag medicatie moet nemen, je ovulatie op moet zoeken, moet afwachten of je ongesteld wordt, dan kan het haast niet anders dan dat je er dagelijks mee bezig bent. Fijn dat je vriend zijn zwemmers goed zijn, dat scheel zeker.

@Obelix, welkom! Ook een zwaar traject voor jullie dus.

Volgens OV testen had ik rond 3-1 een eisprong, het ziekenhuis had hem al rond 29-12 verwacht. Uit het bloed bleek dat mijn progesteron niet was gestegen, dus grote kans op geen eisprong. Ik heb toen direct een afspraak bij de gynaecoloog gepland. Besloten te gaan starten met spuiten van menopur en pregnyl. Volgens de gyn zou ik niet gaan menstrueren. Amper 2u later kreeg ik wat bruin verlies. Het heeft alleen niet echt doorgezet. Maar er gebeurde iets voor het eerst in 2 jaar. Volgende week op wintersport en daarna spuitinstructie. Inmiddels ook bij acupunctuur geweest.

**Geplaatst**: 14-01-19 13:24

Geplaatst: 14-01-19 13:24

Welkom Obelix, wauw na 4,5 jaar toch nog spontaan zwanger geworden. Hoop dat jullie voor een tweede niet zo lang hoeven te wachten. Hoewel 2,5 jaar natuurlijk ook al een hele tijd is. Veel succes met de echo woensdag.

Wat verwarrend allemaal Globe. Acupunctuur ben ik ook mee begonnen. Is mij wel goed bevallen, ben toevallig die ronde ook zwanger geraakt. Alvast veel plezier op vakantie.

Hier ben ik alweer aardig zenuwachtig, morgen afspraak voor terugplaatsing van een cryo.

**Geplaatst**: 14-01-19 14:08

Geplaatst: 14-01-19 14:08

Spannend Ramiro :):)

**Geplaatst**: 14-01-19 16:19

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 14-01-19 16:19

@Ramiro, spannend zeg, heel veel succes morgen... snap dat je zenuwachtig bent.

**Geplaatst**: 14-01-19 17:46

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 14-01-19 17:46

Globe, hoe gaat 't nu?

Ramiro, dank je wel. Ja 2,5 jaar is al weer een hele poos, maar ja, je doet wat er voor handen ligt he?
Spannend! Veel succes morgen!

Ik ben het hele weekend al beroerd van de medicatie om de eisprong tegen de gaan. Heb vanmorgen gebeld en mag morgen komen voor een echo, ook omdat ik veel buikpijn heb, hopelijk kunnen we vd week een punctie gaan plannen en geen over simulatie. Behoorlijk spannend dus.

**Geplaatst**: 15-01-19 16:01

Geplaatst: 15-01-19 16:01

bedankt dames, terugplaatsing inmiddels achter de rug. Ben de hele ochtend bang geweest dat ze zouden bellen dat de cryo's de ontdooiing niet overleefd hadden. Helaas heeft de eerste het niet overleefd, maar de tweede wel. We maken gelukkig weer een kans. Nu maar rustig afwachten, proberen in ieder geval.

Obelix, wij zijn inmiddels ook weer drie jaar verder. Aan de ene kant lijkt de tijd om te vliegen maar aan de andere kant zijn we eigenlijk nog net zo ver als drie jaar geleden. Hoop dat je echo goed was en de punctie kan doorgaan.

**Geplaatst**: 15-01-19 20:22

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 15-01-19 20:22

De echo was goed, wel weinig eitjes maar we gaan 'm toch door laten gaan. Morgen nog een extra echo en dan of vrijdag of maandag de punctie. Er zitten er 2 die goed zijn en 1tje waarvan ze hopen dat die nog wat mee groeit.

Ramiro, wat spannend! Fijn dat er toch een terug plaatsing heeft kunnen plaats vinden.

Ja de jaren vliegen om dat klopt. Is niet normaal hoe hard de tijd vliegt als je in de mmm zit..

Wanneer mag je testen? Succes met wachten. Het lastigste deel zowat van het hele gebeuren.

**Geplaatst**: 18-01-19 01:20

Geplaatst: 18-01-19 01:20

Ik kom weer even binnenvallen.
Ik lees nog af en toe mee.

Misschien heeft er iemand interesse.
https://www.facebook.com/groups/3084108 ... 598012144/

Het boek de innesteling heb ik tijdens ons traject veel aan gehad.

Saul waar is je bloed op getest?

**Geplaatst**: 18-01-19 09:42

Geplaatst: 18-01-19 09:42

Spannend Obelix, kan me voorstellen dat je het toch laat doorgaan. Anders heb je al dat spuiten ook weer voor niets gedaan en 1 goed embryo kan genoeg zijn. We hadden de eerste ivf poging veel folikels en eicellen en uiteindelijk maar 1 bevruchting, zegt allemaal niets. Veel succes alvast met de punctie!

Officieel mag ik 14 dagen na de terugplaatsing testen, maar onze eskimo was 5 dagen oud dus kan wel wat eerder. Vorige keer had ik vrij snel t gevoel dat het gelukt was en heb ik met tien dagen positief getest. Dat wachten vind ik het ergste van de mmm, wachten tot je ongesteld wordt, wachten of er folikels groeien etc. Voor nu probeer ik er maar niet teveel aan te denken en het af te wachten.

Bedankt voor de tip Linnie, ik heb me ondertussen ook al suf gegoogled over de innesteling

**Geplaatst**: 18-01-19 11:01

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 18-01-19 11:01

Even een kort berichtje, reageer later even uitgebreid. Punctie kon niet doorgaan, m'n eitjes zijn te vroeg gesprongen door de vervangende medicatie die ik heb gekregen. Dus voel echt ff klote nu..

$:\$

**Geplaatst**: 18-01-19 16:07

Geplaatst: 18-01-19 16:07

ahh obelix, wat waardeloos. Kan me voorstellen dat je enorm teleurgesteld bent, dat verwacht je toch ook niet. :(:)

**Geplaatst**: 18-01-19 16:21

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 18-01-19 16:21

Ah oliebol Obelix! Dat is een giga teleurstelling...

**Geplaatst**: 18-01-19 17:16

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 18-01-19 17:16

Mag ik mij hier ook melden?

Helemaal nieuw op dit gebied, 6 jaar samen, waarvan 5 jaar de instelling; een kindje is welkom mocht ik zwanger worden.
De laatste 2 jaar echt een kinderwens en ook meer er mee bezig.

Maar helaas...

Mijn man heeft vroeger een ontsteking beneden gehad, toen is hem verteld dat er mogelijkheid was tot minder of helemaal niet vruchtbaar zijn. Dit hebben wij laatst laten testen, de kwaliteit van het zaad is goed, alleen te weinig zwemmers (dit is wat ik hoorde van mijn vriend).

De 1e afspraak in het ziekenhuis is gemaakt, voor een echo en een gesprek dacht ik.

Wat ik behoorlijk spannend vind aangezien ik niet weet hoe of wat.. Maar ook wel een opluchting, nu gaan we meer horen over wat er aan de hand is.

**Geplaatst**: 18-01-19 20:08

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 18-01-19 20:08

Welkom iedereen die zich hier ook heeft gemeld.

Spannend hoor Ramiro, hopelijk een plakker.

Balen obelix dat de punctie dus niet door kon gaan :(:)

Hier van de week de formulieren voor gent ingevuld. Is dan best confronterend weer. Ook alweer 3 jaar bezig.
Collega is nu al 8 jaar bezig zonder resultaat. Ze is nu in Spanje onder behandeling. Het is de laatste keer bij het innestelen mis gegaan. Dit gaan ze nu onderzoeken daar. Weet verder niet hoe of wat maar toch knap dat ze dat kunnen onderzoeken.

**Geplaatst**: 18-01-19 22:43

Re: Als zwanger raken geen vanzelfsprekendheid is...

Geplaatst: 18-01-19 22:43

@obelix, wat ontzettend klote zeg!! Snap dat je flink baalt (en dat dekt de lading zeker niet) weer een cyclus afwachten.

@ramiro, hoe gaat het nu?

@lynn, welkom! Spannend dus ook voor jullie de komende tijd, sterkte en praat gezellig mee.

@linnie, ik ga de pagina even bekijken, bedankt!

@colinneke, pff slopend hoor, 3 jaar al. En 8 jaar, jeetje dat zou ik echt niet volhouden.

Morgenvroeg op wintersport en dan volgende week vrijdag uitgangsecho en prikinstructie. Kijken of ik direct met spuiten kan beginnen, een cyclus op moet wekken, of af moet wachten of ik zelf weer ongesteld wordt. (vorige week dus voor het eerst in 2 jaar iets ongesteld geweest onder invloed van clomid)

**Geplaatst**: 19-01-19 10:14

Geplaatst: 19-01-19 10:14

SofieHavan schreef:
Hoi dames

Ik zou hier ook graag meepraten.

Niet om mezelf (weer) te wentelen in zelfmedelijden maar gewoon omdat ik echt het gevoel heb dat ik het moet delen en graag steun wil krijgen maar ook geven!
Ik hoop dat dat mag & kan?

Even 't verhaal, ik heb een auto-immuunziekte, nl het antifosfolipidensyndroom. Hierdoor heb ik al 2x een trombose gehad en ben ik verplicht om levenslang antistollingpilletjes te slikken.

Deze ziekte heeft ook een grote invloed op het zwanger worden, zijn en blijven. Daarom hadden ze ons aangeraden om niet te lang te wachten met kindjes als we een kinderwens hadden.

In 2011 kreeg ik de diagnose en plots begonnen mijn eierstokken te rammelen als gek, ik moest én zou kinderen hebben helaas na 2 jaar proberen was er nog steeds geen zwangerschap. Uit onderzoek bleek het zaad van mijn vriend niet ideaal dus gingen we de medische molen in. Gelukkig bleek ik na de 2e IUI zwanger. Dankzij een goede opvolging verliep alles prima en werden we in 2014 ouders van een prachtige meid.

Graag hadden we ook een broertje/zusje voor onze dochter. Aangezien we uitgingen van onze slechte vruchtbaarheid, gebruikten we geen voorbehoedsmiddelen en de verrassing was dan ook compleet toen ik in maart 2017 zwanger bleek. Helaas liep deze zwangerschap op amper 4 weken al mis. Deze miskraam wou ik graag zien als iets "positief": we konden dus gewoon zwanger worden! In juli bleek ik opnieuw zwanger maar ook hier was het geluk van korte duur. Op 5 weken kreeg ik een nieuwe miskraam. Augustus was "raar", na de miskraam belandde ik midden augustus in het ziekenhuis met een helse eisprong. Dat blijkt niet ongewoon na een miskraam. In september mocht ik opnieuw een positieve test vasthouden... Maar je raad het wel al. Na 7 weken een nieuwe klap, miskraam nummer 3 was in aantocht.

De eerste miskraam kon ik goed plaatsen, het was een complete verrassing en ik wou er graag het positieve van zien. De tweede miskraam kwam al iets harder aan... De laatste miskraam heeft mij enorm veel verdriet gedaan. In je hoofd zijn die celletjes al zoveel meer, in je hoofd gaat het om een kindje dat zo welkom is... Volgens de gynaecoloog kunnen de miskramen meerdere oorzaken hebben, maar vermoedelijk ligt de auto-immuunziekte aan de basis... Zijn advies is om ipv de pilletjes antistolling over te schakelen naar spuitjes omdat de pilletjes embryotoxisch kunnen zijn. En om geen maanden te moeten spuiten, raadt hij opnieuw IUI aan (ik heb nog 4 terug betaalde IUI's over).

Het klinkt stom, maar ook dat is een soort van verwerkingsproces, ik had zo graag een kindjes op een "natuurlijke" wijze kunnen krijgen, zonder weer al de stress, verdriet en ontgoochelingen van de medische malle molen. Door de spontane zwangerschappen had ik ook goede hoop dat het mogelijk was.

Ondertussen haal ik "gevaarlijke" toeren uit en neem ik mijn antistollingspilletjes tot aan mijn eisprong en nadien stop ik de medicatie tot aan mijn NOD. Op die manier kunnen de pilletjes een eventuele zwangerschap toch niet in de weg staan. Compleet onverantwoord, maar ik zie eventjes geen andere optie.

Ik hoop dit vol te houden tot maart ofzo, dan kan ik nog enkele maanden wennen aan't idee dat het toch weer de medische malle molen wordt...

Alleen, ik hoop dat ik nu "normaal" kan blijven want de twee jaren voor we onze dochter kregen, hebben een zware stempel op mij gedrukt. Ik was werkelijk depressief en gunde andere vrouwen met kinderen het licht in de ogen niet. Zwangeren en vrouwen met jonge kinderen of baby's kon ik wel neerkogelen. Ik was getekend door jaloezie en afgunst... Zo wil ik nooit meer worden!

Het is nu 2 januari en ik wens alle vrouwen hier een prachtige zwangerschap toe, 2018 wordt ons jaar ons baby jaar! Véél succes allemaal!!

Een jaar geleden plaatste ik dit bericht, na 3 miskramen en veel verdriet. Ondertussen ben ik opnieuw mama geworden van een prachtig meisje en geniet ik elke dag super dankbaar van deze prachtige baby.
Ik lees hier geregeld mee en met het nieuwe jaar wil ik jullie opnieuw een hart onder de riem steken. Hou vol en heel veel sterkte! Ik duim dat jullie, net als mij, eindelijk die gezonde baby in jullie armen mogen houden!!