Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
Suusenmalvin schreef:Welkom uhnee! Wat goed van je dat je hulp hebt durven zoeken! De eerste en belangrijkste stap is gezet..
Hopelijk gaat de therapie je datgene opleveren dat je weer optimistischer en sterker door het leven gaat!
Aria_zz schreef:Therapie gisteren was... Apart. Nog niet echt veel gedaan. Moet omega 3 pilletjes gaan nemen ter ondersteuning en we gaan werken aan versterking van mijn karakter.
Het heeft vooral met energie te maken. Alhoewel ik er wat kritisch tegenover sta, voelde ik me veel rustiger na de behandeling.
Over een maandje terug.
PortRoyal schreef:OsMo, dat ligt misschien ook een beetje aan de mentaliteit in het noorden...we laten niet graag het achterste van de tong zien, en willen niet een ander tot last zijn of teleurstellen. Ik heb nogal een hoog plichtsgevoel, alles gaat voor mij. Dat eist teveel van me de laatste tijd. Ik werk ook niet aaneengesloten, dat is ook niet prettig. Ik zit altijd op de klok te kijken voor de volgende ronde. Eigenlijk moet ik kiezen tussen ochtend of middag...maar ja dat rottige geld...de schoorsteen moet wel blijven roken.
Maar...vanmiddag naar de fysio voor het eerst. In de praktijk zit ook een haptonoom. En omdat ik toch nog niet helemaal overtuigd ben van mijn falende psyche...ga ik ook nog naar de kno arts. Gisteren nog zitten janken als een kind bij de huisarts. Ze vond dat er reden genoeg was voor een burnout na mijn verhaal, vooral over mijn werk. Raar dat je dat dan zelf toch nog niet wilt zien eigenlijk.
En...pak die duiveltjes in je hoofd maar even stevig aan!
Suusenmalvin schreef:UhNee, je hebt dus mooie voorbeelden om je heen? Da's mooiAl biedt dat natuurlijk geen garantie
![]()
Mooi he, hoe je tot bepaalde inzichten komt tijdens therapie?! Ik ben wat dat betreft door alle theapie ook een stuk wijzer geworden haha..
Paniekaanvallen zijn zeker stom! En dat vind ik best licht uitgedrukt.. Succes hoor, met je therapie!
Sas, hier geen ervaring met EMDR.
Weet dat Janneke2 hier wel ervaring/verstand van/mee heet. Wellicht kun je haar even een berichtje doen?
Joolien schreef:PortRoyal schreef:OsMo, dat ligt misschien ook een beetje aan de mentaliteit in het noorden...we laten niet graag het achterste van de tong zien, en willen niet een ander tot last zijn of teleurstellen. Ik heb nogal een hoog plichtsgevoel, alles gaat voor mij. Dat eist teveel van me de laatste tijd. Ik werk ook niet aaneengesloten, dat is ook niet prettig. Ik zit altijd op de klok te kijken voor de volgende ronde. Eigenlijk moet ik kiezen tussen ochtend of middag...maar ja dat rottige geld...de schoorsteen moet wel blijven roken.
Maar...vanmiddag naar de fysio voor het eerst. In de praktijk zit ook een haptonoom. En omdat ik toch nog niet helemaal overtuigd ben van mijn falende psyche...ga ik ook nog naar de kno arts. Gisteren nog zitten janken als een kind bij de huisarts. Ze vond dat er reden genoeg was voor een burnout na mijn verhaal, vooral over mijn werk. Raar dat je dat dan zelf toch nog niet wilt zien eigenlijk.
En...pak die duiveltjes in je hoofd maar even stevig aan!
Hier zeg je al dat de kans groot is dat het psychisch is, en daarnaast je bent in dit topic belandt
En niet zo streng zijn voor jezelf, je hebt geen falende psyche en je hoeft je niet schuldig te voelen, maar dat is natuurlijk juist het 'probleem' denk ik. Jezelf zwak opstellen kan niet want dat deed je nooit. Maar wat als je je wel zwak op moet stellen, als je nee moet zeggen, wat gebeurt er dan? Stort de wereld dan in? Gaan er mensen dood? Hoe erg is het als je even niet sterk bent. Even zegt 'jongens ik neem een stap terug, ik kan het even niet.' Wat verwacht jij dat mensen over jou zeggen of denken als jij een stap terug doet?