
Ik heb weer even in je profiel gekeken, en krijg er iedere keer weer kippenvel van als ik die gedichtjes over jullie joey lees

Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
tamorka schreef:Tsja, maar niet iedereen blijft bij zijn jeugdliefde. Meestal zijn jeugdliefdes maar kortstondig.
tamara_85 schreef:Heel erg bedankt, vind ik zelf natuurlijk ook
Ik heb weer even in je profiel gekeken, en krijg er iedere keer weer kippenvel van als ik die gedichtjes over jullie joey lees
tamorka schreef:Tsja, maar niet iedereen blijft bij zijn jeugdliefde. Meestal zijn jeugdliefdes maar kortstondig.
Breitling schreef:Er zijn ook mensen die graag het kind willen houden maar het gewoon weg niet kan.
lor1_1984 schreef:Breitling schreef:Er zijn ook mensen die graag het kind willen houden maar het gewoon weg niet kan.
Dat gaat met wat pech ook voor mij op, dankzij die k*tziekte die ervelijk is...
Als ik nu een kleine krijg is de kans minimaal 60% maar wsl zelfs stukken groter dat het kanker heeft/krijgt...
Rock schreef:Ik vind dat echt maf eigenlijk. Ik denk dat dat écht te maken heeft met stoerdoenerij of zo... Vroeger was het héél normaal om op die leeftijd al je levenspartner te hebben.
Mijn man en ik waren elkaars eerste liefde, en het is gewoon goed!
Rock schreef:tamorka schreef:Tsja, maar niet iedereen blijft bij zijn jeugdliefde. Meestal zijn jeugdliefdes maar kortstondig.
Ik vind dat echt maf eigenlijk. Ik denk dat dat écht te maken heeft met stoerdoenerij of zo... Vroeger was het héél normaal om op die leeftijd al je levenspartner te hebben.
Mijn man en ik waren elkaars eerste liefde, en het is gewoon goed!
MISTRAL94 schreef:Rock schreef:Ik vind dat echt maf eigenlijk. Ik denk dat dat écht te maken heeft met stoerdoenerij of zo... Vroeger was het héél normaal om op die leeftijd al je levenspartner te hebben.
Mijn man en ik waren elkaars eerste liefde, en het is gewoon goed!
Nou vind ik dit wel erg kort door de bocht, de vader van mijn kind is iemand met geestelijke problemen, iemand die je zowel geestelijk als lichamelijk mishandeld moet ik daar dan maar bij blijven omdat het stoerdoenerij is om bij hem weg te gaan?
tamorka schreef:Hm, in dit geval ben ik het helemaal met je eens! Zomaar met iemand het bed in duiken zonder dat er diepere gevoelens mee gepaard gaan, dat getuigt niet van respect. Nog voor jezelf, nog voor de ander. Het is alleen maar bezig zijn met 1 bepaald ding hoewel er nog zoveel meer is.
vikki schreef:Tsja... dit blijft een beladen onderwerp, maar ik (vrouw, 34) ben voor. Ik vind dat er meerdere geldige redenen zijn en de meeste zijn al wel genoemd, hoef ik dus vast niet nog een keer te doen. Ik moet er zelf ook echt niet aan denken om zwanger te zijn / kinderen te hebben... ik heb er wel eens over gedroomd en toen werd ik letterlijk badend in het zweet wakker, ik was overvallen door paniek. Wat was ik blij toen ik wakker werd en me besefte dat het maar een droom was...Gelukkig ben ik nog nooit zwanger geweest en ik hoop het ook nooit te worden, maar goed... en ongeluk kan helaas echt in een klein hoekje zitten en ik ben blij dat ik iig mijn eigen keuze zou mogen maken mocht het per ongeluk toch ooit gebeuren *ik klop het maar even af*...
Rock schreef:Dat is heel heftig. Is er geen genetisch onderzoek te doen tijdens de zwangerschap?
lor1_1984 schreef:Rock schreef:Dat is heel heftig. Is er geen genetisch onderzoek te doen tijdens de zwangerschap?
Ik zal eerst aan de FSH moeten om te zorgen voor meer rijpe eicellen.
Dan halen ze het defecte gen ertussen uit en word het eitje va IVF oid bevrucht en terug geplaatst.
Maar...
Wsl kan dat ook niet omdat het toedienen van hormonen er ook voor kan zorgen dat de kanker terug komt bij mij.
Maar ik ga binnenkort om de tafel met mijn internist om te vertelen dat er een grote kinderwens is en dan de mogelijkhede en risico's afwegen.
Djoena schreef:ik was net 14 toen ik met mijn ex (hij was 18) kreeg en het is een half jaar geleden door mij verbroken. hij bleef inderdaad hangen in zijn pubertijd en ik groeide door en
doordat mijn ex ongeveer 6500 euro van mij gestolen had... was ik het zat..(we hebben 6 1/2 jaar wat gehad) kwam er toen later achter dat ik zwanger was van hem (na 9 weken) maar had al wel een nieuwe vriend.... mijn ventje heeft mij super gesteund, laat het kindje maar komen, ik zal voor hem zorgen alsof het van mij is... was wat hij zei...
we hebben het mijn ex wel verteld, maar die had er geen oog voor... hij is drugsverslaafde en dealer dus had alleen maar oog voor zijn zaakjes...
zelfs toen mijn ex de foto's zou komen bekijken van dus eigenlijk zijn overleden zoon...
liep mijn moeder even weg en zat hij al met zijn hand in de spaarpot van mijn kleine zusje....
hoe ziek kun je wezen, en hoe zielig kan je zijn... toen ben ik echt met mijn voeten op de grond gezet! als er ook mensen zijn die mij niet goed kennen en ik heb geen zin om het uit te leggen, zeggen we dus vaak dat mijn ventje de vader is van Joey... hij is immers 10x meer vader geweest dan mijn ex... mijn ventje is bij de bevalling geweest, heeft de navelstreng doorgeknipt, en heeft hem in zijn armen gehad... en het allerbelangrijkste, hij heeft mij gesteund in alles beslissingen die ik heb gemaakt...
dat is pas een man met ballen
Djoena schreef:ja ik had het in het zwangersschaps topic één keer gemeld, en vragen daarover ook niet beantwoord...lag nogal gevoelig toen der tijd...