Cowgirl schreef:Het gaat nog steeds niet goed met mij.
Ik ben sinds vandaag uitbehandelt bij de fysio....het heeft eigenlijk niks geholpen. Nu gaat de fysio met zijn collega overleggen wat voor andere therapie ik kan gaan doen.
Ben er behoorlijk depri en sjaggie van. Ik was/ben weer volop aan het solliciteren maar ik houd werken nog geen 2 uur vol.
Morgen maar weer een belletje naar het uwv.
Hey...ik dacht dat dit topic al uitgestorven was...maar niet we leven nog steeds.
Mijn update:
Nadat ik gestopt ben met fysio ging het ineens beter

Na een aantal weken twijfelen of ik de behandeling voort zou zetten bij een andere fysiokliniek (die ik had gekregen van mijn 1ste fysio) heb ik toch maar gebeld.
Die konden mij melden dat het met mijn stabiliteit te maken heeft. Kreeg weer oefeningen mee en heb er thuis wat aangedaan.
Echter kan ik geen enkele motivatie meer bedenken om me er volop tegen aan te gooien. Na 5 jaar rotzooien heb ik het min of meer geaccepteert en het ingepland in mijn leven. Zelfs weer kunnen paardrijden is geen motivatie.
Ik heb al 2 gesprekken gehad met mijn fysio...die beurt me dan op...doe ik 1 dag oefeningen en de volgende dag is de motivatie weer weg en zie ik niet meer in hoe het mij zou kunnen helpen. Nu moet ik volgende week toch gaan beslissen of ik ermee doorga en een jaar lang training gaan volgen of dat ik er dus mee stop.(kan het altijd weer aanvragen als de motivatie weer terug komt)
Ik ben gewoon de tegenovergestelde persoon die ik 5 jaar geleden was. Toen lag ik daar zwaar onder de morfine in een ziekhuisbed, kon niet lopen allen maar liggen maar ik moest en zou weer paardrijden, op reis en te werk. Ze lachten me toen allemaal uit maar uiteindelijk heb ik het wel allemaal gedaan.
Nu kan het me eigenlijk niet zoveel meer schelen.
Ik heb misschien wel een baan...ik ga morgen een dagje meedraaien om te kijken of ik het echt leuk vind en het aankan.
