Safiera schreef:Misschien bedoelt je HA dat met manisch depressief, dat je aan de buitenkant zo'n vrolijk persoon ziet?
Ook heb je in een manische(re) periode meer last van prikkels, dat komt vaak voor...
Mmm...die overprikkeling heb ik eigenlijk altijd wel (paardlief ook trouwens, erg grappig gezicht, twee van die zure ouwe mutsen
) en het lijkt me dat HA er dan duidelijk geen kaas van gegeten heeft als ie denkt dat je direct manisch depressief bent als je jezelf vrolijker voordoet dan dat je bent. Maar heb donderdag een afspraak met een psychodinges en zal het haar zeker voorleggen. Wie weet...
Ik slik overigens al jaren fluvoxamine. Heb er vrij weinig last van gehad in het begin; twee dagen misselijk en een week lang in een euforische stemming. Dát was wel een leuke bijwerking die, wat mij betreft, wel wat langer mocht blijven. Verder, wat lor1_1984 ook schrijft, het maakt wat stabieler en de problemen daardoor iets handelbaarder. Ook wel seroxat geprobeerd, maar daar werd ik wel zo allemachtig ziek van dat ik dat wel heel snel heb gestopt.
@lrtj_: Een psycholoog zou je idd kunnen helpen, gewoon proberen. Dat je geen prater bent doet er niet toe, een psycholoog zou wel een beetje moeten weten hoe ze daar mee om moeten gaan, je bent vast niet de eerste die ze niet de oren van het hoofd babbelt (ik ben ook niet zo'n kletskop hoor).
Het is bovendien niet alleen dat je alsmaar moet praten maar zo iemand kan je ook wijzen op bepaalde gedrags,- en denkgewoontes die je in de put helpen, je leren hoe je er beter mee om kunt gaan en soms je gewoon even goed aan het denken zetten. Kan me wel voorstellen dat het eng voelt, had ik ook, zeker als je nog nooit in de buurt van psychodingessen bent geweest, maar ze bijten meestal niet hoor
. En als je tegen dingen aanloopt die je heel moeilijk vindt zal een goeie psychodinges je er doorheen helpen in je eigen tempo. Daar zijn ze voor. En als een psycholoog echt niet werkt zouden jullie samen kunnen kijken naar een soort van therapie die beter bij je past.