Bokt.nl

**Geplaatst**: 31-08-10 12:36

Geplaatst: 31-08-10 12:36

Twiggy2008 schreef:
Tallie, heb jij ervaring met zwanger zijn?

Toen ik zwanger was was ik stabieler dan ooit, alleen voelde ik me hondsberoerd 9 maanden lang (misselijk).
Ik denk niet dat je alle zwangeren over 1 kam kunt scheren, hoor.

Toevallig wel ja.. Ik heb alleen mijn zwangerschap af laten breken.. Omdat ik namelijk een vent had die zelf nog een kind was in zijn gedragingen en ik anders in exact dezelfde situatie had komen te zitten als TS: Alleen en zwanger..

Maar ik was ook een vuurspugende draak, was niet misselijk of ziek, maar mijn humeurrrr. OEI!

**Geplaatst**: 31-08-10 12:36

Geplaatst: 31-08-10 12:36

JessAndHope schreef:
Wil wel eens weten wat je zou hebben gedaan als je in mijn schoenen had gestaan. Alles op rolletjes liep, het plaatje perfect was, je aan een kind begon en daarna bleek dat de toekomstige vader wel erg zakkerig was mbt zwangerschap enz.
Kijken of je nog zulk commentaar als dat van jou zou waarderen...

Wat ik had (en heb) gedaan is verstandig geweest en geen kind gemaakt. Op je 20e kun je je nog zo volwassen voelen, vaak ben je te jong om je stabiel genoeg te kunnen gedragen voor de verantwoordelijkheid van een kind. Ik heb destijds besloten om lekker te genieten en mooie dingen te doen die het leven mij te bieden had en jaren later bleek dat mijn toenmalige partner inderdaad niet de ideale man was.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 31-08-10 12:36

Geplaatst door de TopicStarter : 31-08-10 12:36

Betteke schreef:
JessAndHope schreef:
Ik vind het toch knap dat er blijkbaar vrouwen zijn die denken dat iedereen maar een hormoonbom is zodra ze zwanger zijn.
Je mag het aan iedereen in mn omgeving navragen. Tis dat ik een buikband draag... maar anders zouden mensen echt niet weten dat ik zwanger ben.
Ik heb geen zwangerschaps gezicht, houd geen vocht vast en most of all... blijkbaar gedraag ik me dus nogsteeds normaal. Want als ik naar andere kijk (vriendin in mn omgeving die ook zwanger is) heb ik zoiets van: jeetje... hormoontjes? En dan meer in de vorm van in huilen uibarsten om niks enzo.
Je mag het vragen van mij part, maar je zal horen dat ik gewoon de redelijkheid zelve ben. Oók nu ik zwanger ben.

Ik ben dan toch heel benieuwd hoe je reageert als je niet zwanger bent. Als het dan volgens jou nu de hormonen niet zijn, heb je wel een heel groot probleem wat sociale interactie betreft.
Wat loop je je op te winden op internet, is ook helemaal niet goed voor een zwangere. Ga lekker met de beentjes omhoog op de bank liggen en lees het boek "de hufter op het witte paard".

Waarom denkt iedereen toch dat ik me opwind hier? Ik reageer gewoon fel en wind er geen doekjes om, maar thats me.... Met of zonder hormonen reageer ik toch wel zoals ik nu reageer! Mensen die met ongefundeert kritiek aan komen zetten, die 'kam ik af', omdat het gewoon zinloos is. En mensen die dingen goed kunnen onderbouwen, daar ga ik mee in discussie en laat ze mijn kant van het verhaal zien.

Alleen is het blijkbaar moeilijk te begrijpen dat iedereen (ook de niet zwangere mutsen) moe kan worden van het feit dat hij/zij alles 1000x moet herhalen of dat er posts niet goed worden gelezen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 31-08-10 12:37

Geplaatst door de TopicStarter : 31-08-10 12:37

Chubby schreef:
JessAndHope schreef:
Wil wel eens weten wat je zou hebben gedaan als je in mijn schoenen had gestaan. Alles op rolletjes liep, het plaatje perfect was, je aan een kind begon en daarna bleek dat de toekomstige vader wel erg zakkerig was mbt zwangerschap enz.
Kijken of je nog zulk commentaar als dat van jou zou waarderen...

Wat ik had (en heb) gedaan is verstandig geweest en geen kind gemaakt. Op je 20e kun je je nog zo volwassen voelen, vaak ben je te jong om je stabiel genoeg te kunnen gedragen voor de verantwoordelijkheid van een kind. Ik heb destijds besloten om lekker te genieten en mooie dingen te doen die het leven mij te bieden had en jaren later bleek dat mijn toenmalige partner inderdaad niet de ideale man was.

Nogmaals, ik VOEL me niet volwassen, ik bén volwassen. Mensen schatten mij dagelijks in op 28 (op basis van gedrag) en daarnaast heb ik meer levenservaring dat sommige mensen van 30.
Dus ik ben zeker niet te jong of te onstabiel om de verantwoordelijkheid te dragen voor een kind.. danku!

**Geplaatst**: 31-08-10 12:37

Geplaatst: 31-08-10 12:37

Betteke schreef:
Ik ben dan toch heel benieuwd hoe je reageert als je niet zwanger bent. Als het dan volgens jou nu de hormonen niet zijn, heb je wel een heel groot probleem wat sociale interactie betreft.
Wat loop je je op te winden op internet, is ook helemaal niet goed voor een zwangere. Ga lekker met de beentjes omhoog op de bank liggen en lees het boek "de hufter op het witte paard".

Ik ben het helemaal eens met jou..

TS, lekker je ding doen, op je gemak wat dingen uitzoeken mbt de erkenning etc.. En vooral niet op bokt blijven vuurspugen!

**Geplaatst**: 31-08-10 12:38

Geplaatst: 31-08-10 12:38

Ben het wel eens met Betteke; joh, laat bokt lekker bokt zijn, laat iedereen kletsen en doe lekker je eigen ding. Rustig aan, boekje lezen, beetje rommelen, zaken regelen en die ex lekker laten gaan, voor zo ver mogelijk. Er is niets mooiers dan straks lekker genieten van je eigen, kleine meid, daar kan toch geen kerel tegenop

. Want dat is nu het belangrijkste in je leven, je meissie.

Ik ga stofzuigen en de badkamer boenen. :wave:

**Geplaatst door de TopicStarter** : 31-08-10 12:38

Geplaatst door de TopicStarter : 31-08-10 12:38

Tallie1979 schreef:
Twiggy2008 schreef:
Tallie, heb jij ervaring met zwanger zijn?

Toen ik zwanger was was ik stabieler dan ooit, alleen voelde ik me hondsberoerd 9 maanden lang (misselijk).
Ik denk niet dat je alle zwangeren over 1 kam kunt scheren, hoor.

Toevallig wel ja.. Ik heb alleen mijn zwangerschap af laten breken.. Omdat ik namelijk een vent had die zelf nog een kind was in zijn gedragingen en ik anders in exact dezelfde situatie had komen te zitten als TS: Alleen en zwanger..

Maar ik was ook een vuurspugende draak, was niet misselijk of ziek, maar mijn humeurrrr. OEI!

Hm, dat zou ik weer nooit doen. Tis 'jou' (even in de algemene zin van jou gesproken) fout dat je zwanger ben, dan moet je het niet af laten breken. Tenzij je extreem jong bent of het gegarandeerd geen toekomst kan geven die redelijk te noemen is.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 31-08-10 12:39

Geplaatst door de TopicStarter : 31-08-10 12:39

Twiggy2008 schreef:
Ben het wel eens met Betteke; joh, laat bokt lekker bokt zijn, laat iedereen kletsen en doe lekker je eigen ding. Rustig aan, boekje lezen, beetje rommelen, zaken regelen en die ex lekker laten gaan, voor zo ver mogelijk. Er is niets mooiers dan straks lekker genieten van je eigen, kleine meid, daar kan toch geen kerel tegenop . Want dat is nu het belangrijkste in je leven, je meissie.

Ik ga stofzuigen en de badkamer boenen.

Ben ik net mee klaar! Dus suc7

**Geplaatst**: 31-08-10 12:40

Geplaatst: 31-08-10 12:40

JessAndHope schreef:
Hm, dat zou ik weer nooit doen. Tis 'jou' (even in de algemene zin van jou gesproken) fout dat je zwanger ben, dan moet je het niet af laten breken. Tenzij je extreem jong bent of het gegarandeerd geen toekomst kan geven die redelijk te noemen is.

Dat laatste dus

Dus ik had er een reden voor

Sterker nog ik WIL niet eens kinderen

Mij te veel gedoe, handenbindertjes, het gejank continue, nee blech.. :')

Maar goed dat is offtopic

**Geplaatst door de TopicStarter** : 31-08-10 12:42

Re: Ik word er zo ontzettend moe van ...

Geplaatst door de TopicStarter : 31-08-10 12:42

Iedereen heeft er zijn redenen voor.
Ik zeg niet dat ik het lekker breed ga hebben met die kleine, maar ik kom er wel.
Tis tegenwoordig in NL niet meer zo dat je kind opgroeit zonder schoenen aan zn/dr voeten of zonder dak boven zn/dr hoofd.

Gelukkig maar!

**Geplaatst**: 31-08-10 12:43

Geplaatst: 31-08-10 12:43

Tallie1979, nou, dan had jij wel last van die gedragshormonen

..... Ik had die geloof ik veel liever gehad, dan mijn eeuwig durende misselijkheid, hoor.

Maar je hebt het niet voor het kiezen, hoe je zwangerschap verloopt.

Maar ik doe mijn stofzuiger weer aan, hoor, haha.....

**Geplaatst door de TopicStarter** : 31-08-10 12:45

Re: Ik word er zo ontzettend moe van ...

Geplaatst door de TopicStarter : 31-08-10 12:45

@Twiggy: doe mij die gedragshormonen ook maar, liever dát dan die misselijkheids hormonen.
Ben even nieuwsgierig: was je zwanger van een meid?

**Geplaatst**: 31-08-10 12:47

Geplaatst: 31-08-10 12:47

JessAndHope schreef:
@Twiggy: doe mij die gedragshormonen ook maar, liever dát dan die misselijkheids hormonen.
Ben even nieuwsgierig: was je zwanger van een meid?

Ja, ik heb een dochter van 5 jaar inmiddels. Maar ik ken ook mensen die heel misselijk waren bij een jongen, hoor, dus dat fabeltje dat je dat bij een meisje meer hebt (die hoorde ik heel vaak namelijk), nee, daar geloof ik niet in. Het is gewoon een hormonenkwestie, waar je weinig aan kunt doen. Ben tot aan de bevalling echt kots- en kotsmisselijk geweest. Ben ook opgenomen in het ziekenhuis met 32 weken zwangerschap. Ik was uitgeput, uitgedroogd en mijn kindje bewoog niet meer. Gelukkig was er met haar niets aan de hand, ze hield zich gewoon rustig, maar wat ben ik toen geschrokken...... Nee, ik hoef nooit meer zwanger te zijn, hoor, echt niet!!! Ik wil ook geen kinderen meer, dus dat scheelt.

Sterkte, maar nu moet ik echt wat gaan doen HIER!!!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 31-08-10 12:50

Re: Ik word er zo ontzettend moe van ...

Geplaatst door de TopicStarter : 31-08-10 12:50

T schijnt wel zo te zijn dat de kans groter is dat je dan misslijk word, omdat t dametje je hormonen weg zou vreten. Meer dan een jongen.
Ik lag dus van de stress in het ziekenhuis omdat die kleine niet meer bewoog. Gelukkig ook met haar alles goed.

Ik wilde al geen 2de meer, en nu zeker niet meer

Tenzij er een gozer is die echt een heel heel heel heel goed argument weet te verzinnen...

**Geplaatst**: 31-08-10 12:51

Geplaatst: 31-08-10 12:51

Twiggy2008 schreef:
Tallie1979, nou, dan had jij wel last van die gedragshormonen ..... Ik had die geloof ik veel liever gehad, dan mijn eeuwig durende misselijkheid, hoor.
Maar je hebt het niet voor het kiezen, hoe je zwangerschap verloopt.

Maar ik doe mijn stofzuiger weer aan, hoor, haha.....

Ik ben er zelf van geschokken hoe heftig ze waren.. En ik zat pas op 3 tot 4 weken toen ik erachter kwam.. Ik wil niet eens weten hoe het was verlopen als ik het had uitgedragen :')

Denk dat ik tegen de tijd van maand 3 iemand had omgelegd! _O-

**Geplaatst**: 31-08-10 12:57

Geplaatst: 31-08-10 12:57

JessAndHope schreef:
T schijnt wel zo te zijn dat de kans groter is dat je dan misslijk word, omdat t dametje je hormonen weg zou vreten. Meer dan een jongen.
Ik lag dus van de stress in het ziekenhuis omdat die kleine niet meer bewoog. Gelukkig ook met haar alles goed.

Ik wilde al geen 2de meer, en nu zeker niet meer Tenzij er een gozer is die echt een heel heel heel heel goed argument weet te verzinnen...

Niet meer zo stressen dus, hoor, is niet goed! Ik hoop dat je ondanks de zeer moeilijke situatie, toch een beetje rust voor jezelf en die kleine kunt vinden. Geen vent is het waard, je te druk te maken.

Nou, ik had laatst iemand in mijn leven die nog wel even een kind met mij wilde. Aangezien mijn bindingsangst nog groter dan groot is, ben ik toen echt helemaal heel hard weggerend.

No way!! Bovendien wordt ik over 2 maanden 40, dus tja....... Ik weet wel dat ik er nog niet echt zo uitzie, maar het is toch echt zo en ik was niet van plan om nog even snel een kind bij een andere vader te maken. Ik vind mijn leven zo al gecompliceerd genoeg.....

**Geplaatst**: 31-08-10 12:58

Geplaatst: 31-08-10 12:58

Tallie1979 schreef:
Ik ben er zelf van geschokken hoe heftig ze waren.. En ik zat pas op 3 tot 4 weken toen ik erachter kwam.. Ik wil niet eens weten hoe het was verlopen als ik het had uitgedragen Denk dat ik tegen de tijd van maand 3 iemand had omgelegd!

Jaaahaaa, hormonen kunnen hele rare dingen met een mens doen!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 31-08-10 12:58

Geplaatst door de TopicStarter : 31-08-10 12:58

Daar kan ik me dus totaal niet in herkennen! Ik ben nog precies hetzelfde als vóór de zwangerschap, al heb ik wel een hoge beschermingsdrang richting die kleine in mn buik. Maar das normaal denk ik!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 31-08-10 12:59

Geplaatst door de TopicStarter : 31-08-10 12:59

Twiggy2008 schreef:
JessAndHope schreef:
T schijnt wel zo te zijn dat de kans groter is dat je dan misslijk word, omdat t dametje je hormonen weg zou vreten. Meer dan een jongen.
Ik lag dus van de stress in het ziekenhuis omdat die kleine niet meer bewoog. Gelukkig ook met haar alles goed.

Ik wilde al geen 2de meer, en nu zeker niet meer Tenzij er een gozer is die echt een heel heel heel heel goed argument weet te verzinnen...

Niet meer zo stressen dus, hoor, is niet goed! Ik hoop dat je ondanks de zeer moeilijke situatie, toch een beetje rust voor jezelf en die kleine kunt vinden. Geen vent is het waard, je te druk te maken.

Nou, ik had laatst iemand in mijn leven die nog wel even een kind met mij wilde. Aangezien mijn bindingsangst nog groter dan groot is, ben ik toen echt helemaal heel hard weggerend.
No way!! Bovendien wordt ik over 2 maanden 40, dus tja....... Ik weet wel dat ik er nog niet echt zo uitzie, maar het is toch echt zo en ik was niet van plan om nog even snel een kind bij een andere vader te maken. Ik vind mijn leven zo al gecompliceerd genoeg.....

Whaha! Die bindingsangst herken ik wel, moet er momenteel niet aan denken om weer wat te beginnen. Lekker die kleine meid en ik saampjes... het perfecte plaatje!

**Geplaatst**: 31-08-10 13:05

Geplaatst: 31-08-10 13:05

JessAndHope schreef:
Daar kan ik me dus totaal niet in herkennen! Ik ben nog precies hetzelfde als vóór de zwangerschap, al heb ik wel een hoge beschermingsdrang richting die kleine in mn buik. Maar das normaal denk ik!

Dat is normaal, maar je vriend heeft dat dus niet en dan kunnen bepaalde 'eisen' hem overdreven in de oren klinken. Je vriend had dat in moeten zien en had dat uit moeten zitten.
Maar ik schat zo in dat jullie dit vantevoren ook helemaal niet besproken hebben.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 31-08-10 13:07

Geplaatst door de TopicStarter : 31-08-10 13:07

LindyH schreef:
JessAndHope schreef:
Daar kan ik me dus totaal niet in herkennen! Ik ben nog precies hetzelfde als vóór de zwangerschap, al heb ik wel een hoge beschermingsdrang richting die kleine in mn buik. Maar das normaal denk ik!

Dat is normaal, maar je vriend heeft dat dus niet en dan kunnen bepaalde 'eisen' hem overdreven in de oren klinken. Je vriend had dat in moeten zien en had dat uit moeten zitten.
Maar ik schat zo in dat jullie dit vantevoren ook helemaal niet besproken hebben.

heel goed dat eisen tussen aanhalingstekens staat... want die zijn er echt niet aan hem gesteld. Wel de vraag of hij wat begrip wilde tonen, en dat was dus teveel gevraagd.
Hij was juist diegene die zei dat er veel zou veranderen en dat het veel verantwoordelijkheid was....

**Geplaatst door de TopicStarter** : 31-08-10 13:08

Re: Ik word er zo ontzettend moe van ...

Geplaatst door de TopicStarter : 31-08-10 13:08

Btw, nu ik er over nadenk ben ik zelfs rustiger dan voor mn zwangerschap. Mn moeder zegt dat ik hem er 3 maanden geleden al uit had gegooid, normaal gesproken, maar stond ervan te kijken dat het nog zolang heeft geduurd...

**Geplaatst**: 31-08-10 13:12

Geplaatst: 31-08-10 13:12

JessAndHope schreef:
Daar kan ik me dus totaal niet in herkennen! Ik ben nog precies hetzelfde als vóór de zwangerschap, al heb ik wel een hoge beschermingsdrang richting die kleine in mn buik. Maar das normaal denk ik!

Nou, ik had wel ineens een afkeer van fruit (vooral rijpe meloen, als ik die rook, kotste ik al

), terwijl ik normaal gesproken op fruit kan leven. Ik vind het heerlijk!!! Maar toen effe echt niet.

En zo had ik wel meer rare dingen.... kwam door de hormonen. Maar qua stemming was ik heel rustig, heel stabiel. Vooral dat rustige vond ik best apart, want ik ben van nature juist vrij onrustig.

Mijn badkamer is af, nu de kattenbakken nog en stofzuigen. :):)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 31-08-10 13:19

Re: Ik word er zo ontzettend moe van ...

Geplaatst door de TopicStarter : 31-08-10 13:19

Gelukkig dat allemaal gister al gedaan

En ik kan nu juist niet zónder meloen! Heerlijk!
Wat ik echt niet meer kan luchten of zien, is een reep witte chocola.... argh, dan ga ik over mn nek!
Terwijl ik eigenlijk altijd wel een reep per dag kon wegwerken (deed het niet, maar als het toch eens had gekunt!).

Sinds een dag of 3 valt eten me in het algemeen zwaar omdat die kleine zo beroerd ligt. Na twee happen word ik misselijk en moet ik weer naar de plee rennen.
Ik drink wel weer extreem veel, om een béétje vulling te hebben.

**Geplaatst**: 31-08-10 13:22

Geplaatst: 31-08-10 13:22

eet licht en in kleine beetjes maar blijf wel eten, je kleintje groeit op het moment heel hard

ik werd misselijk van de lucht van gebraden vlees en koffie(vind ik nog steeds stinken trouwens, koffie lucht)