Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
Baxter schreef:@bravespots: helaas kan ik het niet met je eens zijn... het is niemand zijn beslissing om kinderen te "nemen"
(gezonde) kinderen krijgen is nog steeds een gift... hoe je het ook went of keert....
HubbaBubba schreef:Jij roept ook dat je dit ook MOET doen voor het kindje...
Maar weet je wel hoeveel mensen dolgraag zelf een kindje willen opvoeden, ook van iemand anders maar het ze niet gegund is op 1 of andere manier??
Ook adoptiekindjes kunnen in een warm en liefdevol nest terecht komen...
ikdoemaarwat schreef:juline schreef:Laat ik het zo stellen mensen, wat had ik moeten doen op mijn 16de net in me eerste vastigere relatie. Zelf nog op school. Vriend herstellende van psychiatrisch verleden. Had ik me ouders er mee moeten belasten? Had ik mijn leven weg moeten gooien en alleenstaande moeder moeten worden? Want bij lange na had mijn vriend dat toen nog niet getrokken en had de relatie geen stand gehouden. Had ik dat kindje enkel liefde kunnen geven maar geen normaal onderdak enz enz. Nee dat vindt ik niet eerlijk tegenover het kindje en mezelf.
Oke is was 11 dagen zwanger. Maar alsnog is het echt de keuze van ts zelf en kunnen en mogen wij daar niks over zeggen. Het is zeker moeilijk maar als ik toen der tijd zo ver was geweest had ik het wellicht ook weg laten halen maar daar kan ik nu niet over oordelen eerlijk gezegt
sorry maar je kan 11 dagen niet vergelijken met 17,5 weken......
loez schreef:TS: Ik vind het ontzettend knap van je dat zo goed weet wat je wilt. En ik vind je keuze in jou situatie best logisch, als jij pas kinderen na je 30e wilt is dat helemaal prima. En helemaal omdat je weet dat je het kind nu gewoon geen toekomst kán geven. Liever dit, dan een kinderleven/jeugd/of heel mensen leven verpesten. Dat vind ik persoonlijk vele malen erger. Hoe is het nu tussen jou en je vriend? Is de rust een beetje weder gekeerd?
Heel veel succes en sterkte de komende tijd
juline schreef:jawel de beweegredenen blijven het zelfde. het is een kortere duur van de zwangerschap maar de redenen van de ts blijven het zelfde. of ze nu 2 weken of 20 weken is. dat veranderd niks aan het gevoel. Als je zo erg in je hoofd hebt dat je echt geen kindje wil handel je daar ook naar. Het kan gewoon niet. Je ontwikkeld daardoor ook geen gevoelens naar het kindje toe.
LimaMambo schreef:HubbaBubba schreef:Jij roept ook dat je dit ook MOET doen voor het kindje...
Maar weet je wel hoeveel mensen dolgraag zelf een kindje willen opvoeden, ook van iemand anders maar het ze niet gegund is op 1 of andere manier??
Ook adoptiekindjes kunnen in een warm en liefdevol nest terecht komen...
had net een tekst getypt.. zie hem niet staan.. maar ja
nog maar een keer
ik snap best dat ts zoiets heeft dat het MOET.. als je al depressief bent en je moet 9 maand met een 'ding' in je buik lopen die je niet wil...
Citaat:Ik vind het heel goed dat TS serieus nadenkt voordat ze een kindje op de wereld zet.
Citaat:it vind ik ook ja. TS komt op me over als iemand die verstandig na kan denken.
Meld dit bericht
Erretje schreef:Sorry hoor, maar hier wordt ik even niet goed van. Als ze zo verstandig en serieus nadenkt was dit niet gebeurd. Ze geeft zelf aan dat ze niet verstandig en serieus met voorbehoedsmiddelen is omgegaan en pas heel laat actie heeft ondernomen waardoor het kindje al ruim 16 weken is.