Ik heb nooit geweten dat ik het heb, na jaren van tegenslagen etc.
gingen ze me testen voorschotelen en daar bleek uit dat ik wel extreem gevoelig was
voor pijn/spanning/stress/gevoelens van anderen/ emoties/ weersomstandigheden/licht/geluid/trillingen/ bepaalde kleuren etc.
Ik had zelf nog nooit gehoord van HSP, en toen ik eenmaal me er meer in ging verdiepen,
gingen stukjes wel op hun plaats vallen. Opeens had ik een verklaring voor bepaalde dingen.
Ook al is het zoals bij bijv. fybromialgie ( als ik het zo goed schrijf) niet echt te beweijzen en dus nooit met zekerheid te zeggen.
Toch vind ik dat ze dit soort dingen verder moeten gaan testten en uitzoeken,
want veel mensen kunnen dan geholpen gaan worden.
Hooggevoelige mensen kunnen echt een vervelend leven lijden
en alles wat je daar ook maar tegen zou kunnen doen is mooi meegenomen dacht ik zo.
Ikzelf ga bijv. een studie psychologie doen... ik vraag me wel constant af of ik de juiste keus maak,
omdat ik erg gevoelig ben voor emoties van anderen en het me vreselijk aantrek.
Aan de andere kant: ik heb gewooon een natuurlijke aanleg/drang om mensen te helpen en aan te kunnen voelen.
Dus ergens zit het me als gegoten dat psycholigisch gedoe

en zou ik mensen hartstikke goed kunnen helpen.
Hooggevoeligheid moet je ook mee leren leven denk ik, het kan lastig zijn,
maar sommige dingen zijn psychologisch ( of met haptonomie) al heel goed te verhelpen. ( denk aan bepaalde stress situaties oid.)