Nou, vorige week heb ik een bezoek bij de bedrijfsarts gehad.
En daar kreeg ik echt een lieve vrouw, ik ging van het ergste uit. 
We hebben alles besproken en heb haar heel eerlijk gezegd dat ik dus weer rijd en me ook op had gegeven voor wedstrijd.
Ze zei dat ik maar moest rijden al sik dat wou, ze hield me niet tegen, het is immers voor het herstel goed dat je zoveel mogelijk leuke dingen doet. 
Ik was echt blij.
Ik heb dan ook in Hardenberg gestart, wat me 2 winstpunten opleverde.
De bedrijfsarts gaf me als advies om deze week toch even het ziekenhuis op te bellen, het duurt allemaal best lang.
Dus heb vanochtend de neurologie-afdeling aan de telefoon gehad.
De brief was in de derde week naar Zwolle gestuurd naar een epilepsiecentrum. 
Ik schrok daarvan, had de neuroloog me niets over verteld.
Maar goed.
Ik wacht nu nog steeds op een uitnodiging.
Voor de rest gaat het met de dag iets beter met me, kan weer lachen. 
Rijden met Joris gaat goed, stallen mesten wat minder. 
Eten koken is nog verrekt moeilijk. Maar een kookboek doet wonderen. 
Voor de rest kan ik niet goed naar beneden kijken, dan word ik al duizelig.
En die hoofdpijn is toch echt het allerergste. 
Ik ga eind van de week maar even die kliniek in Zwolle opbellen, Loop nu al vanaf 11 juni met deze klachten.........