Lepeltje21 schreef:Ik mankeer ook vanalles. Ik heb er wel moeite mee gehad om het te accepteren, maar inmiddels kan ik er goed mee omgaan. De kunst is om ermee om te leren gaan. Probeer het van de positieve kant te bekijken, dus kijk niet naar wat je niet meer kan, maar wat je (ondanks de pijn) nog wel kan. En probeer er zo goed mogelijk mee om te gaan. Ondanks de pijn kun je nog een heleboel.
idd
en gaat het niet zoals het moet dan moet het zoals het gaat
constante pijn went
als je moe bent is het moeilijker
op een bepaald punt heb je gewoon te accepteren dat het er zit en niet weggaat
kost namelijk nog veel meer energie als je je daar ook tegen verzet
en dus probeert te leven alsof het er niet is
je overbelast dan snelller
waardoor je weer en meer pijn hebt wat ook weer vermoeiend is
en word je dus nog moeier , als je moe bent kn je de opijn minder goed erdragen
omdat je moeilijker je gedachte elders kan houden
word je eerder chagarijnig en chagarijnig zjin kost weer meer energie dan vrolijk zijn
dan kom je in een neerwaarts cirkeltje
en heb je ook geen energie meer voor de dingen die je nog wel kan
bekijk het dus positief
kan dit nog
kan dat nog etc
dan krijg je al een veel vrolijkere instelling en haal je energie uit de leuke dingen
je mag best wel eens balen hoor dat het niet leuk is
en je mag er uiteraard echt wel eens door heen zitten
maar blijf er niet in hangen
dat is echt zonde van je tijd