Bokt.nl

**Geplaatst**: 07-12-07 22:30

Re: ooit sterven we ...

Geplaatst: 07-12-07 22:30

Ik denk er idd ook weleens overna... vind het aan de 1ne kant iets om bang voor te zijn... maar aan de andere kant niet..

ik heb een collega, en die vertelde me eens over haar bijna dood ervaring...
Auto ongeluk..

zoals ze het zei klonk t mooi, en ze is niet bang voor de dood vertelde ze me..

**Geplaatst**: 07-12-07 23:07

Re: ooit sterven we ...

Geplaatst: 07-12-07 23:07

Tja
Ooit zal alles op zijn en leven we zoals in de oertijd. Alleen dan met moderne spullen zonder stroom en gas blablabla.

Maar daar zal natuurlijk iets op gevonden worden!

**Geplaatst**: 07-12-07 23:09

Re: ooit sterven we ...

Geplaatst: 07-12-07 23:09

Eerlijk gezegt denk ik hier ook erg over na.
niet zo zeer om mezelf maar vooral om de mensen die ik lief heb.

**Geplaatst**: 07-12-07 23:12

Re: ooit sterven we ...

Geplaatst: 07-12-07 23:12

je gaat er ook echt over nadenken. mn toekomst zie wel wat het wordt en voor de dood ben ik ook niet bang. weet dat er een mooie plek is met de mensen die er al zijn

**Geplaatst**: 07-12-07 23:13

Re: ooit sterven we ...

Geplaatst: 07-12-07 23:13

Ik denk hier veel over na. Vooral als het stil is, en donker. Dan ben ik echt doodsbang.
Ik ben dan christelijk opgevoed, maar doe er weinig meer mee, geen kerk meer, behalve met uitzonderingen, ik lees geen bijbel meer, ik bid niet meer. Alleen als het me uitkomt. Heel slecht, want ik geloof wel in God. Maargoed, als ik dan zo lig, dan lig ik smekend in bed of God me wil laten leven, of ik alsjeblieft nog even mag blijven leven. Ik ben zo bang adt ik in mijn slaap overlijd of aan een ongeluk.
Mijn geliefde verliezen.
En goed, zoals ik al zei, ik geloof oorspronkelijk in God, dan geloof je dat het leven nooit meer ophoud. Dan kom je als je overlijd bij God [of in mijn geval bij de duivel, want doe er te weinig aan] en dan komt er nooit meer een eind aan. Nooit meer denken: Ik ben eventjes helemaal weg!
Brr, krijg er kippenvel van. Ik ben doodsbang voor de dood!

**Geplaatst**: 07-12-07 23:15

Re: ooit sterven we ...

Geplaatst: 07-12-07 23:15

sinds ik kids heb (en een doodsituatie te hebben overleefd) ben ik wel bang voor de dood...waarom ??? mijn grootste angst is om ze nu al achter te moeten laten...voordeel: ik ben wel voorzichtiger gaan doen, rijd niet meer met 250 km per uur opmijn motor Bloos

en rijd zelfs weer met cap Clown

maar ik denk dan ook dat het na de dood gewoon ophoudt,niets meer is, tja dus nog maar even niet, vind nog veel te leuk hier Go jij! Go jij!

.

**Geplaatst**: 07-12-07 23:22

Re: ooit sterven we ...

Geplaatst: 07-12-07 23:22

Ik denk er de laatste tijd erg over na..
Dan besef ik opeens dat ik gewoon een mens ben, en dus dood kan gaan.. vind het best eng.
Ik hoop dat het pijnloos is.

**Geplaatst**: 07-12-07 23:28

Re: ooit sterven we ...

Geplaatst: 07-12-07 23:28

Ik denk wel over de dood na,
best wel eng eigenlijk Nagelbijten / Gniffelen

Net zoals ik het eng vind dat wij hier op een bol leven in een zwarte ruimte met andere planeten. Nagelbijten / Gniffelen

**Geplaatst**: 07-12-07 23:36

Re: ooit sterven we ...

Geplaatst: 07-12-07 23:36

linchen schreef:
Dan kom je als je overlijd bij God [of in mijn geval bij de duivel, want doe er te weinig aan] en dan komt er nooit meer een eind aan. Nooit meer denken: Ik ben eventjes helemaal weg!
Brr, krijg er kippenvel van. Ik ben doodsbang voor de dood!

Ik denk oprecht dat jij niet gauw bij de duivel zal komen. Zelf geloof ik niet in dezelfde God als jij, maar ik heb altijd begrepen dat God liefde is, en ik denk dan ook dat Hij echt wel zal weten dat je in Hem gelooft en van Hem houdt. Wat in je hart zit, daar gaat het om.

Mijn zwager zit elke zondag trouw in de kerk, bidt voor en na het eten, maar ondertussen doet hij dingen waarvan ik niet begrijp dat hij het tegenover zichzelf kan verantwoorden, laat staan tegen God. Dát soort mensen, die mate van hypocrisie moeten eerder bang zijn voor een leven in de hel dan jij.

**Geplaatst**: 07-12-07 23:47

Re: ooit sterven we ...

Geplaatst: 07-12-07 23:47

Ik ben er niet bang voor, maar denk er wel over na. Blijkbaar meer als de meeste want als enige in de hele familie en als jongste heb ik het uitgebreidste testament (samen met mijn vriend). Wij hebben namelijk alles vastgelegd over onze dierbare, dus ook waar onze honden en mijn paarden heen moeten als ons iets overkomt. Als mij iets gebeurt wordt mijn vriend hier verantwoordelijk voor en mogen ze niet doorverkocht worden, hij mag ze wel in bruikleen geven, maar hij houdt de verantwoording en als we er beiden niet meer zijn hebben mijn ouders en zussen deze opdracht. Uiteraard wel in overleg met de betrokkene. Ik heb er zelf de meeste moeite mee dat de mensen en dieren die ik lief heb achter blijven en ik niet meer voor ze kan zorgen.

**Geplaatst**: 08-12-07 00:05

Re: ooit sterven we ...

Geplaatst: 08-12-07 00:05

Ik ben er best bang voor..
Bang voor.. het niet weten..

Wat er gebeurd..wat er daarna is..

Mijn grootste angst is dat er gewoon niks is..dat ik gewoon 'kwijt ga' oplos in het universum..
Nooit meer denken, nooit meer voelen, weg.. Scheve mond

Maar aan de andere kant..je hoort zoveel over bijna doodervaringen, geesten etc. Er zal toch wel iets van waar zijn?
Voorlopig houd ik me daar maar aan vast en denk er liever niet teveel bij na.. Wordt er nl. niet zo blij van Nagelbijten / Gniffelen

**Geplaatst**: 08-12-07 00:08

Re: ooit sterven we ...

Geplaatst: 08-12-07 00:08

Ik heb een periode gehad in mijn leven dat ik een beetje depressief was en er elke nacht overnadacht. De oneindigheid, het voor eeuwig weg zijn. Vlak na m'n opa's dood was dat. Inmiddels heb ik het geaccepteerd en van me afgezet. Ik denk er niet meer aan, daar schiet ik toch niks mee op. Ik ben niet bang voor de dood: ik hoop alleen dat het nog even wacht, want ik geniet nu veel te veel van mijn leven.

**Geplaatst**: 08-12-07 01:07

Re: ooit sterven we ...

Geplaatst: 08-12-07 01:07

Doodgaan hoort nu eenmaal bij het leven, helaas. Bang - nee absoluut niet, de berusting die je bij sommige mensen ook ziet in hun laatste fase - het is goed zo, vind ik erg mooi.
Hoe en wat - komt wat komt, maar geniet van alle momenten, leef je leven!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-12-07 10:03

Re: ooit sterven we ...

Geplaatst door de TopicStarter : 08-12-07 10:03

op de een of andere manier hebben we hier twee groepen
mensen die denken van ach, iedereen sterft, het is ons lot, en er in berusten en niet bang zijn, en dan mensen die beetje hetzelfde voelen als ik en dus wel degelijk bang zijn voor het ne de dood

**Geplaatst**: 08-12-07 19:28

Re: ooit sterven we ...

Geplaatst: 08-12-07 19:28

_rosita_ schreef:
Overigens hoop ik, net als ElCamino, dat een euthanasie pil steeds normaler gaat worden, ook ik wil absoluut nooit een kasplantje worden en denk er steeds vaker over na dit zwart op wit te laten zetten......

ik heb dat zwart op wit, ik wil dus niet als kasplantje worden bij mij gaat dan de stekker eruit.

en ik ben niet bag voor de dood, ik geloof dat voor iedereen de dag vaststaat, voor mens en dier.
ik geloof wel in reincarnatie, ook geloof ik dat de mensen die nu om je heen zijn dat dat mensen zijn die je in elk leven om je heen hebt (dat de zielen elkaar kennen)

**Geplaatst**: 08-12-07 19:32

Re: ooit sterven we ...

Geplaatst: 08-12-07 19:32

Bang ben ik niet...

Gekker vind ik, het leven zelf. Als 'God' nou had bepaald om geen aarde met mensen te maken. Dan was er helemaal niets? Was er gewoon niets, niemand, gewoon niets. Dat voelt echt heel raar als ik daar aan denk.

**Geplaatst**: 08-12-07 19:35

Re: ooit sterven we ...

Geplaatst: 08-12-07 19:35

kirri schreef:
ik heb dat zwart op wit, ik wil dus niet als kasplantje worden bij mij gaat dan de stekker eruit.

)

Hoe heb je dat laten doen? Via de euthanasie vereniging of zelf? Kun je bepaalde keuzes maken waarbij bij jou de stekker eruit mag etc?
Via pb mag ook, maar ben zeer geinteresseerd hoe dit in zijn werk gaat

**Geplaatst**: 08-12-07 19:40

Re: ooit sterven we ...

Geplaatst: 08-12-07 19:40

ik denk hier ook wel eens over..
Maar krijg er hoofdpijn van Clown

Ik ben zelf ingesteld van,
Ik doe eerst alles wat ik wil op aarde,
ik ga me niet aan regels vast leggen om later (bijv.) in de hemel te komen,
naar mijn idee heb ik hier zekerheid,
en wat er later met me gebeurt zie ik dan wel.

**Geplaatst**: 08-12-07 19:44

Re: ooit sterven we ...

Geplaatst: 08-12-07 19:44

ik heb het met een advokaat geregeld. Ook hebben mijn ouders toestemming als ik bv in coma lig om te beslissen tot euthanasie. Maar het nadeel is, dat je echt weinig tot geen levenskans meer hebt. Dus bv ik ben hersendood dan kan er makkelijker euthanasie gepleegd worden, dan dat ik nog bepaalde activiteiten in mijn hersens heb en meer kans op ontwaken. Dan word het moeilijker. er is ook een clausule als ik dus nog bij bewustzijn ben niemand anders over mij mag beslissen. mits ik nog voor rede vatbaar ben, maar het is vrij moeilijk als ik bv verlamd word van af de nek om euthanasie te plegen, dat doen ze igg alleen met uitzonderingen, maar ik wil dan dus echt dood ik zou niet met het feit kunnen leven dat ik nooit meer kan lopen.

**Geplaatst**: 08-12-07 22:48

Re: ooit sterven we ...

Geplaatst: 08-12-07 22:48

Ik ben vooral bang dood te gaan,zonder mijn leven zo op orde te hebben als ik dat zelf wil. Ik vind het belangrijk gelukkig te worden en te zijn, wat nou als je dat niet bent en niet bent geweest op het moment dat je eruit stapt... pff moet er niet aan denken zeg! Daarom probeer elke dag alles uit het leven te halen!

edit: mn onderschrift is daar ook een beetje op gebaseerd.......

**Geplaatst**: 09-12-07 00:44

Re: ooit sterven we ...

Geplaatst: 09-12-07 00:44

Ik ben niet bang voor de dood, wel voor de manier waarop Knipoog

Had hier afgelopen week nog een gesprek over met mijn vriend, ik ben heel nuchter (hij noemt me 'eng nuchter'), het is me om het even. Ik heb niets te verliezen en er is niemand die niet zonder mij verder kan.

Zoals Robbie Williams zingt: 'I don't wanna die, but I ain't keen on living either'

**Geplaatst**: 09-12-07 13:45

Re: ooit sterven we ...

Geplaatst: 09-12-07 13:45

linchen schreef:
Ik denk hier veel over na. Vooral als het stil is, en donker. Dan ben ik echt doodsbang.
Ik ben dan christelijk opgevoed, maar doe er weinig meer mee, geen kerk meer, behalve met uitzonderingen, ik lees geen bijbel meer, ik bid niet meer. Alleen als het me uitkomt. Heel slecht, want ik geloof wel in God. Maargoed, als ik dan zo lig, dan lig ik smekend in bed of God me wil laten leven, of ik alsjeblieft nog even mag blijven leven. Ik ben zo bang adt ik in mijn slaap overlijd of aan een ongeluk. Mijn geliefde verliezen.

En goed, zoals ik al zei, ik geloof oorspronkelijk in God, dan geloof je dat het leven nooit meer ophoud. Dan kom je als je overlijd bij God [of in mijn geval bij de duivel, want doe er te weinig aan] en dan komt er nooit meer een eind aan. Nooit meer denken: Ik ben eventjes helemaal weg!
Brr, krijg er kippenvel van. Ik ben doodsbang voor de dood!

Je bent christelijk opgevoed, maar doet er niks mee.. je bid niet, maar je smeekt om te blijven leven..

Phoe...... wat hebben ze jou te pakken genomen zeg, bij je opvoeding..
Ik zie het zo...

Mensen zorgen dat een bepaald geloof ontstaat, door dezelfde denkwijze, normen en waarden..
Als men andere normen en waarden heeft, past deze dus niet in dat geloof..
Maar is iemand dan gelijk slecht, en rijp voor de duivel??

Ik denk niet dat God zal oordelen over of je nou wel of niet gebeden hebt, maar wel veel meer waarde hecht aan het liefhebben en zorgen voor de medemens..
Ik ga ook nooit naar een kerk (ben RK opgevoed), vind het persoonlijk onzin.. als ik wil bidden, kan ik dat thuis ook..
Er is imo zoveel meer tussen leven en dood, dan wij weten..

Het gaat om het innerlijk, en niet om de uiterlijke schijn..
En als ik jou was zou ik me niet te druk maken over de dood..
Het komt toch, en als iemand is die kan oordelen of jij slecht zou zijn, is God het..
..en niemand anders..

**Geplaatst**: 09-12-07 19:11

Re: ooit sterven we ...

Geplaatst: 09-12-07 19:11

Bang voor de dood? Totaal niet. Van mijn geboorte heb ik weinig gemerkt dus van het sterven zal ik ook niet veel merken. Het blijkt daarna veel mooier te zijn (zeggen mensen met bijna dood ervaringen) Ben wel bang voor degene die ik achter laat. Mijn man weet wat ik zou willen als ik er niet meer zou zijn (dat hij verder gaat met zijn leven en iemand vind waarmee hij dan oud wordt)
Ik hoop trouwens wel gewoon heel oud te worden en mijn leven volop te kunnen leven.

**Geplaatst**: 09-12-07 20:44

Re: ooit sterven we ...

Geplaatst: 09-12-07 20:44

Ik denk er bijna niet over na. Doe ik het wel dan voel ik me verdrietig worden. Ik denk liever na over dingen die ik wil gaan doen enzo Lachen

**Geplaatst**: 10-12-07 02:11

Re: ooit sterven we ...

Geplaatst: 10-12-07 02:11

Eerlijk gezegd denk ik er zo min mogelijk over na. Ik ben absoluut geen bang of stresserig persoon, maar doodgaan daar ben ik letterlijk doodsbang voor.
Geen idee waarom, ik geloof namelijk niet in een hogere macht, reincarnatie of wat dan ook. Ik geloof dat alles gewoon ophoudt, dat je weg bent, er geen bewustzijn meer is, niks. En stom genoeg is juist dat wat me bang maakt.

Overigens ben ik niet alleen bang voor de dood, maar ook om oud te worden. En vooral voor de manier waarop ik oud zal worden.
Als ik naar mijn familie kijk, hoe het bij hen gaat en ging, dan is het maar afwachten van welke kant van de familie ik wat meegekregen heb. Aan mijn vaderskant (zowel zijn vaders als zijn moeders familie), daar worden ze belachelijk oud, ik heb zelfs 3 honderd-plussers in de familie (gehad), en rest is allemaal voor zover ze niet door een ongeluk of in de oorlog omgekomen zijn ruim 90 geworden.
Moederskant van de familie is minder rooskleurig, ook weer zowel van haar vaders als haar moeders familie. Mijn opa is het oudst geworden van allemaal, hij werd 71, en een heel aantal haalde zelfs de 65 niet.