Bokt.nl

**Geplaatst**: 30-09-07 16:40

Re: Emetofobie en kinderen!

Geplaatst: 30-09-07 16:40

Misschien klink ik nu wel heel zweverig, maar ik zou eens goed gaan onderzoeken waar de fobie nou precies vandaan komt, bijvoorbeeld d.m.v. regressietherapie o.i.d. Want het komt naar mijn mening ergens vandaan, je hebt niet zomaar ergens een fobie voor.

**Geplaatst**: 30-09-07 16:46

Re: Emetofobie en kinderen!

Geplaatst: 30-09-07 16:46

Lepeltje21 schreef:
Misschien klink ik nu wel heel zweverig, maar ik zou eens goed gaan onderzoeken waar de fobie nou precies vandaan komt, bijvoorbeeld d.m.v. regressietherapie o.i.d. Want het komt naar mijn mening ergens vandaan, je hebt niet zomaar ergens een fobie voor.

Wara het vandaan komt is niet zo erg spannend....Hoe gek dat ook klinkt.
Okay dan krijg je een verklaring, maar de angst is nog net zo groot.
Ik heb zelf wel een vermoeden waar het vandaan komt, maar het heeft de
fobie niet geholpen.

Het gaat erom wat je er NU mee kan, en wilt.
Ik heb het dus geprobeert maar het lukt niet.
Ik gooi het er daarom ook op dat het een combinatie is van beiden.

Echt die fobie is zo ingewikkeld en complex!

Queillian wat voor fobie of angst heb jij als ik vragen mag?
(Mag ook per PB)

**Geplaatst**: 30-09-07 16:59

Re: Emetofobie en kinderen!

Geplaatst: 30-09-07 16:59

Chiqa schreef:
daantjuhhh schreef:
Ik zei ook een soort van...

Niemand kan met een vrolijk gezicht overgeef opruimen.

Dan is het nog geen fobie...Die gaat namelijk een stapje verder dan iets met een vrolijk gezicht opruimen.

Fobie betekend letterlijk angst voor.
ik heb een spinnenfobie, maar de inie minie spinnetjes durf ik nog wel dood te meppen.
mijn fobie is dus in mindere graad dan een ander.

Kots opruimen of kotsen gaat bij iedereen een stapje verder dan met vrolijk gezicht opruimen.

En je kan zeggen dat ik niet weet waar ik over praat maar heb net ff met mijn mams gebabbelt en nou blijkt dat zij vroeger deze fobie ook gehad heeft, maar sinds zij kinderen heeft dat een stuk minder erg geworden is.

Je hebt fobie's in allerlei graden...

en omdat jij het in een ergere graad hebt wil niet zeggen dat een ander het in mindere mate niet kan hebben!

**Geplaatst**: 30-09-07 17:09

Re: Emetofobie en kinderen!

Geplaatst: 30-09-07 17:09

Ik zelf heb in bepaalde mate ook emetofobie.
Ik heb het al sinds ik klein ben. Als ik echt denk over te moeten geven krijg ik het snikheet en begin helemaal te rillen.
Als ik maar iemand vreemd hoor hoesten kan ik zo 2 uur heel misselijk zijn.
Heb een tijdje in de schoonmaak gezeten in het ziekenhuis en was soms binnen een paar tellen zowat aan de andere kant van de gang.
Vorig jaar heb ik stage gelopen bij kleuters en het is zelfs zo erg dat ik een kind heb ontweken omdat deze zou gaan overgeven.
Vorig jaar heb ik er een gegeneraliseerde angststoornis bij gekregen in combi hiermee. Ik kreeg paniekaanvallen en die gingen voornamelijk om het misselijk zijn. Ik was bang om over te moeten geven en durfde dan geen supermarkt of tram meer in.
Ik heb nu anti depressiva en nu is het bijna helemaal over.

Ik weet dus heel goed hoe je je voelt en vind je zeker geen aansteller. Ik schaam me wel voor mijn actie bij de kleuters maar je kunt er op dat moment niets aan doen je bent dan zo bang.
Moet zeggen dat ik niet mijn kinderwens erdoor laat beinvloeden, dat weer niet.

Btw ik heb al zo'n ruime 5 jaar niet overgegeven. Mocht je er echt mee zitten er zijn therapieën te volgen!

**Geplaatst**: 30-09-07 17:25

Re: Emetofobie en kinderen!

Geplaatst: 30-09-07 17:25

Haagsemeid ik herken veel in je verhaal.
Vroeger toen ik nog thuis woonde waren mn zusjes
ook wel eens ziek.
Ik sliep aan de douche, dus hoorde alles.
Op een keer was mn jongste zusje ziek en gaf netjes over in het bad, zoals mn
moeder ons altijd verzocht.(Anders moest ze de hele boel opruimen, begrijpelijk ze
had overigens geen fobie)

Ik raakte in paniek en riep dat mn zusje naar boven moest gaan
(We sliepen beneden, mn moeder boven drive inwoning) en dat deed ze dus ook met alle gevolgen van dien dat de hele trap onder lag.

Maar zulke reactie's kan je dus verwachten, ik kreeg naderdien gigantisch op mn kop.
(mn moeder wist niet dat ik die fobie had) en ik heb dagen de trap niet opgedurft.

En zo zijn er nog veel meer horror taferelen, die in mijn geheugen gegrift staan.

Deze fobie is niet constant aanwezig, maar echt pure horror.
Een lodgenoot zal dit begrijpen.
Ogen als molenstenen, je hart die overuren maakt, zweten, misselijk, en oren op stelen als je het hoort.

Daantjuhh.....Ik kan je niet volgen en weet niet wat je duidelijk wil maken je benoemd dingen die ik niet eens gezegt heb Nors opkijken

Je begrijpt het iig totaal niet.
Dat geeft niet hoor, dat zijn de meeste mensen met deze fobie wel gewent.
Het is een probleem van ons, van NIEMAND anders.

**Geplaatst**: 30-09-07 17:38

Re: Emetofobie en kinderen!

Geplaatst: 30-09-07 17:38

Nee jij bergrijpt mij verkeerd.
Ik bedoelde dat je fobie's in verschillende mate hebt.
En dat iemand die bang is om over te geven eigenlijk ook een fobie heeft alleen een andere mate!
Dat ik wel weet dat het verder gaat dan kots opruimen zonder vrolijk gezicht!
Ik begrijp het wel, maar jij begrijpt niet wat ik bedoel.

Ik ben er van overtuigt dat heel veeel mensen een soort van fobie voor kots hebben.
Het is alleen niet bij iedereen zo (levens) beinvloedend!

En als je zegt het is een probleem van ons, van NIEMAND anders!
Dan lijkt het wel alsof je graag wil dat niemand het begrijpt.

Maar ik begrijp echt wel dat het je leven kan beinvloeden in ernstige mate.
En dat je denkt van oh, my god hoe moet dat als ik kinderen wil????

**Geplaatst**: 30-09-07 17:56

Re: Emetofobie en kinderen!

Geplaatst: 30-09-07 17:56

Ah okay....Ik had het namelijk het idee dat je de fobie een beetje aan het bagataliseren was,
omdat je het vergeleek met jou spinnenfobie.
Je kan namelijk geen fobie met elkaar vergelijken, elke fobie heeft namelijk zijn lichamelijke en
geestelijke kenmerken.

**Geplaatst**: 30-09-07 18:04

Re: Emetofobie en kinderen!

Geplaatst: 30-09-07 18:04

Chiqa schreef:
Ah okay....Ik had het namelijk het idee dat je de fobie een beetje aan het bagataliseren was,
omdat je het vergeleek met jou spinnenfobie.
Je kan namelijk geen fobie met elkaar vergelijken, elke fobie heeft namelijk zijn lichamelijke en
geestelijke kenmerken.

Nee ik wil het niet met elkaar verglijken., maar ik weet wel wat het is dat iets je leven beheerst.

Ik heb dus vroeger heeeel erg spinnenfobie gehad.
Ik durfde niet te drinken uit een pak of blikje omdat ik niet kon zien of er wat inzat.
Ik drufde niet naar de WC zonder de wc heel goed te inspecteren, want stel je zt op de wc en er komt een spin aan, je kunt dan niet 1 2 3 weg zijn!
Ik ging mijn bed niet in zonder mijn hele kamer van top tot teen hebben bekeken!

Dus ik weet wat het is om te leven met een fobie.
En nu verglijk ik niet dit met emetofobie!

**Geplaatst**: 01-10-07 11:22

Re: Emetofobie en kinderen!

Geplaatst: 01-10-07 11:22

Ik denk dat je dilemma omtrent kinderen ook helderder kan worden wanneer je dit bespreekt met je partner. Die kan namelijk een grotere rol gaan spelen wanneer jij ergens niet toe in staat bent. Met wat aanpassingen kun je denk ik best kiezen voor kids (of huisdieren)...

Mijn lief heeft een fobie voor poep.. Zodra hij dat ruikt of ziet begint hij al over te geven.. En ik heb een lichte vorm van emetofobie.. Bedenk dan maar alvast hoe wij soms samen bezig zijn Clown

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-10-07 11:33

Re: Emetofobie en kinderen!

Geplaatst door de TopicStarter : 01-10-07 11:33

Heeeeeel herkenbare verhalen!

**Geplaatst**: 01-10-07 12:32

Re: Emetofobie en kinderen!

Geplaatst: 01-10-07 12:32

Ik lees in je profiel dat je 18 bent en nog niet zo lang een vriend hebt, dus gelukkig heb je nog even de tijd Knipoog

Maar ik begrijp dat je er over nadenkt hoe het in de toekomst zal gaan. Je weet natuurlijk niet hoe jij en je fobie zich gaan ontwikkelen.

Het eerst wat ik denk is ook in therapie gaan. Je zegt dat je al een bepaalde therapie gehad hebt en dat die alleen maar averechts werkte. Maar misschien is het toch de moeite waard om een eens met iemand, een psycholoog, over te praten. Zo'n fobie komt in mijn ogen niet zomaar uit de lucht vallen. Ik zou in ieder geval echt niet kunnen accepteren dat zoiets een grote rol speelt in mijn leven.

**Geplaatst**: 01-10-07 13:22

Re: Emetofobie en kinderen!

Geplaatst: 01-10-07 13:22

Zo'n fobie kan erfelijk zijn (Bij sommige familie's hoor je het veel) maar kan ook
door een traumatische ervaring opgewekt worden.
Bij mij weten ze het niet, ik heb voor zover ik weet de fobie al van peuter af aan.

Daantjuhh; ik kan een spinnenfobie niet vergelijken met een overgeeffobie, simpelweg omdat
ik er geen voorstellign bij heb. Ik ben bang voor spinnen en gil het ook uit
en loop met dik kippenvel als ik er een zie lopen. Maar kan het no way vergelijken met een spinnen
fobie, simpelweg omdat ik er geen voorstelling bij heb.

**Geplaatst**: 01-10-07 13:58

Re: Emetofobie en kinderen!

Geplaatst: 01-10-07 13:58

vroeger had ik emetofobie, maar nu niet meer. Ik ging ook helemaal uit mijn dak als ik ook maar dacht dat ik misselijk was en zou gaan overgeven.
En als het dan eenmaal zover is dat je een keer echt ziek bent van iets en je gaat over je nek, dan lucht het alleen maar op. Nog steeds raak ik wel in paniek als ik moet overgeven, maar meestal voel ik me te ziek om nog echt te flippen...

Gelukkig kreeg ik daarna claustrofobie en pleinvrees, trams, bussen, trein, supermarkt etc. Toch ben ik laatst in een vliegtuigje gestapt, en heb 7 minuten gevlogen, voor het eerst van m'n leven. Ik ging voor m'n gevoel een keer of vier hartstikke dood Haha!

**Geplaatst**: 01-10-07 14:04

Re: Emetofobie en kinderen!

Geplaatst: 01-10-07 14:04

Chiqa schreef:
Zo'n fobie kan erfelijk zijn (Bij sommige familie's hoor je het veel) maar kan ook
door een traumatische ervaring opgewekt worden.
Bij mij weten ze het niet, ik heb voor zover ik weet de fobie al van peuter af aan.

Daantjuhh; ik kan een spinnenfobie niet vergelijken met een overgeeffobie, simpelweg omdat
ik er geen voorstellign bij heb. Ik ben bang voor spinnen en gil het ook uit
en loop met dik kippenvel als ik er een zie lopen. Maar kan het no way vergelijken met een spinnen
fobie, simpelweg omdat ik er geen voorstelling bij heb.

Daarom verglijk ik het niet.
Maar ik wilde alleen maar zeggen dat ik wel weet dat er iets kan zijn wat je leven kan beheersen in sommige momenten en dat dat heel lastig kan zijn!

**Geplaatst**: 01-10-07 14:22

Re: Emetofobie en kinderen!

Geplaatst: 01-10-07 14:22

Pff. ben ik blij dat ik daar geen last van heb.
Ik kan echt om alles overgeven, zelfs als ik moe ben ga ik overgeven.
(Lees: ik denk dat ik echt wel aan min. 1 keer per 2 weken kom.. Vork

)
Verder kan ik er dan weer helemaal niet tegen als ik overgeef moet opruimen, dan ga ik zelf staan kotsen, sterker nog als ik een hond bv. braakneigingen zie krijgen, moet ik echt wegrennen anders moet ik overgeven.
Tsjaa, ik weet het, nogal ernstig. Clown

Edit: Heb wel pilletjes, die moeten helpen tegen de misselijkheid, op recept gekregen. Maar meestal helpen die niet.
Maar die gaat helemaal off- topic. Knipoog

**Geplaatst**: 01-10-07 14:52

Re: Emetofobie en kinderen!

Geplaatst: 01-10-07 14:52

sannuhh schreef:
Lees: ik denk dat ik echt wel aan min. 1 keer per 2 weken kom.. )

Nou ik ben blij dat ik niet bij jou in huis woon Haha!

Ik heb er geen voorstellign van ik denk dat als je het mij vraagt ik nog niet eens aan een keer in de 5 jaar kom.

Maar zovaak overgeven, pas je wel op je tanden? Is echt heel slecht.

**Geplaatst**: 01-10-07 14:55

Re: Emetofobie en kinderen!

Geplaatst: 01-10-07 14:55

@ Chiqa: Ik weet dat het slecht voor je tanden is, maar ik kan er weinig aan doen.
Tot nu toe zijn mijn tanden nog prima. Gelukkig.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-10-07 14:56

Re: Emetofobie en kinderen!

Geplaatst door de TopicStarter : 01-10-07 14:56

Poeeeeh , moet er niet aan deeeeenken!
Krijg dr bibbers van

**Geplaatst**: 01-10-07 19:27

Re: Emetofobie en kinderen!

Geplaatst: 01-10-07 19:27

Hier nog een emotofoob (tis toch emotofobie?)

Sinds ik een jaar of 7-8 ben, heb ik ook last van deze fobie. Ik ben inmiddels 32 jaar en heb sinds mijn 10e al niet meer overgegeven! Vroeger raakte ik al heel erg in paniek als ik moest overgeven. Daarna kwam het ook als ik anderen hoorde of zag overgeven. Het is een tijdje heel erg geweest, ik viel heel erg af omdat ik bepaalde voedingsmiddelen meed als de ziekte. Bang om er ziek van te worden. Ook het uitgaansleven durfde ik niet meer in. DAarna is het een tijdje heel erg goed gegaan, ik was er niet meer zo erg mee bezig. Totdat mijn toenmalige partner ziek werd en ikzelf schrok van mijn reactie. Ik raakte helemaal in paniek en was boos op hem omdat hij mijn niet had "gewaarschuwd". Nu gaat het weer aardig goed, ik ben er niet meer zo heel erg mee bezig maar bang om ziek te worden ben ik nog steeds. Als ik misselijk ben durf ik ook niet naar bed...bang dat ik midden in de nacht wakker word en moet overgeven. Allemaal van die rare dingen.

**Geplaatst**: 01-10-07 19:46

Re: Emetofobie en kinderen!

Geplaatst: 01-10-07 19:46

dems75 schreef:
Totdat mijn toenmalige partner ziek werd en ikzelf schrok van mijn reactie. Ik raakte helemaal in paniek en was boos op hem omdat hij mijn niet had "gewaarschuwd".

Heel erg herkenbaar! zo reageerde ik vroeger ook als iemand ziek werd, al helemaal als
er iemand in huis ziek werd, dan sloeg ik letterlijk op de vlucht, en boos!! boos!! dat ik was!
Dagen durfte ik dan niet naar de wc, vermeed die persoon en alsmaar handen wassen.

**Geplaatst**: 01-10-07 20:46

Re: Emetofobie en kinderen!

Geplaatst: 01-10-07 20:46

Stel je voor dat je zwanger bent en 10-15 weken of langer dagelijks moet overgeven, alles eruitkomt....dat is het voortraject VOOR je een baby krijgt waarbij je kan kijken wat er gebeurd.
Ik vind dat je niet aan een kind moet beginnen als je er zo fobisch voor bent, is niet verantwoord. Een baby kan stikken in zijn eigen braaksel, en ik moet er niet aan denken dat je dan niks hebt gedaan omdat je bang bent voor die kots. Dat is gewoon niet humaan, niet te verkopen.

Over fobien: ik weet waar ik over spreek maar wta mij opvalt is dat er mensen zijn die vooral blijven roepen dat er niks aan te doen is. Als je heel vaak iets roept en leest (bij een vereniging van lotgenoten, precies de reden waarom ik tegen dergelijke verenigingen ben)dat je niet beter kan worden, dat het moeilijk is enzovoorts enzoverder, dan GA je daar ook in geloven. Dat is neurologisch zo bepaald.
Het is echt een kwestie van goede begeleiding en heel veel wilskracht en doorzettignsvermogen om over een fobie heen te komen, of zelfs maar deels. Roepen dat niks helpt helpt ook niet, je zult het zelf moeten doen.

En voor die tijd: begin niet aan kinderen.

**Geplaatst**: 01-10-07 20:52

Re: Emetofobie en kinderen!

Geplaatst: 01-10-07 20:52

geen idee... ik heb er nog nooit van gehoord dus zou egt niet weten of dat over gaat als je kindere neemt, maar ik zou zoizo geen kindere willen, die zijn lastig, vrete van je geld en willen alles hebben , ze zijn soms ook lief maar het heeft invloed op je leefgewoontes,, je leven gat totaal aan hun afhangen daar heb ik ggeen zin in Haha!

**Geplaatst**: 01-10-07 20:58

Re: Emetofobie en kinderen!

Geplaatst: 01-10-07 20:58

Pauline schreef:
Roepen dat niks helpt helpt ook niet, je zult het zelf moeten doen.

En voor die tijd: begin niet aan kinderen.

Ik vidn dat je wel een beetje doordraaft hoor; er zijn genoeg mensen met de fobie die wel aan kinderen beginnen en wat ook prima gaat. En het ziekworden wordt ook grotendeels opgevangen,
kan je afspraken over maken we zijn geen potentiele moordenaars hoor Knipoog

We hebben heus nog wel een grijntje verstand.
En de eerste vraag; het is bewezen dat niet alle emetofoben te genezen zijn helaas.
Vandaar ook de tegenstrijdigheid mbt confrontatietherapie.

**Geplaatst**: 01-10-07 22:51

Re: Emetofobie en kinderen!

Geplaatst: 01-10-07 22:51

Ik heb ook last van deze angst helaas... Gekregen na een angstaanval. En het bepaald mijn leven behoorlijk. In de begintijd was ik constant zo bang dat ik NIETS wilde doen, alsmaar vreselijk misselijk was... en later deed ik wel weer dingen in en om het huis, maar ging ik als ik misselijk werd direct onder de douche staan... Kortom; ik liet me extreem beinvloeden.

Ik heb echter op een dag tegen mezelf gezegd; en NU is het genoeg... nu ga je er tegen VECHTEN. Het is van de zotte wat je doet, ZO kan je NIET leven... en als je gaat braken, nou, dan MOET dat maar gebeuren... maar je OVERLEEFT het wel, hoe bang je ook bent.

Sinds die dag gaat het beter en beter, maar het blijft altijd ben ik bang.... het is vreselijk zwaar.

Ik heb nu maagzuurremmers en die maken de misselijkheid gelukkig enorm minder. Lachen

Lifesavers!!

Hoewel ik gruwel bij de gedachte dat iemand anders ineens zou gaan braken, kan ik er wel degelijk mee omgaan als mijn huisdieren braken. Hoewel ik me akelig voel als ik kattenbraaksel ruik, kan ik het braaksel van de honden goed opruimen en word ik ook niet beroerd als ik ze zie braken.

Kortom; er zit toch verschil in...

Of je beroerd word van het braken van je eigen kind, wisselt per persoon. Een vriendin van me heeft dit ook, heeft kids en kan van haar kinderen het vrij goed hebben...

**Geplaatst**: 01-10-07 22:53

Re: Emetofobie en kinderen!

Geplaatst: 01-10-07 22:53

[LZP] > [MW]