Geplaatst: 21-01-07 12:14 Visconti schreef:nikki_candy schreef:@Visconti: Waarom had je zo'n hekel aan de pomp?
Ben gewoon even benieuwd omdat ik er nooooooit meer zonder zou kunnen. Ik zou het echt vreselijk vinden als ik weer zou moeten gaan spuiten.
Ik was trouwens in mijn pubertijd ook lang niet zo goed ingesteld als nu. Hoop echt voor je dat het na de pubertijd beter gaat. En gezond eten kan natuurlijk nooit kwaad.
Kun je je diabetes wel goed accepteren als je zo slecht ingesteld bent dan?
Tja moeilijk uit te leggen. Ik vond het altijd er vervelend dat iedereen aan mij kon zien dat ik ziek was, en dat ze grappig maakte over een mp3 speler etc. Ik lachte altijd gewoon mee en ik weet dat ze het absoluut niet l*llig bedoelde, maar het knaagde. Mijn suikers gingen ontzettend schommelen. Ook omdat de pomp bij mij niet goed werkte. Het infuus vloog er heel vaak uit, en raakte heel snel verstopt. Als de naald een dag er in zat was de plek op mijn buik al helemaal opgezet, zo opgezet dat de insuline niet meer uit de naald kon en er gewoon weer uitstroomde.
Mijn hele buik was er gewoon lelijk van, het ging alleen maar slechter met mijn suiker en ik vond het gewoon lastig altijd een ding bij mij dragen.
Tja soms ben ik er echt helemaal zat van. Ben meer ziek dan dat ik beter ben, heb gewoon een weerstand van niks. En omdat mijn suiker echt vrij extreem schommeld (schiet zo van de 4 naar de 20 en weer terug) ben ik heel vaak geroerd, kan ik me niet meer goed concentreren op school en ben ik als persoonlijk ook lang niet meer zo gezellig..
Het heeft wel even geduurd voordat ik het echt kon accepteren, heb een hele tijd door gewoon verder geleefd alsof er niks aan de hand was. Ging elk weekende heel veel drinken, en zosnel mijn ouders wat over mijn diabetes zei vond ik dat ze zeurden.
Tot dat ik een jaar geleden een nieuwe arts kreeg, die mij plotseling de vraag stelde "wat voor inpact heeft diabetes tot nu toe op je gehad?" Toen moest ik plotseling heel hard huilen, ik ben toen ook bij een maatschappelijkwerkster terrecht gekomen. En daar kom ik nog steeds geregeld.
Nu heb ik het wel aardig geaccepteerd, maar het is soms gewoon heerlijk om tegen iemand aan te zeiken dat er voor betaald word
Ik zit trouwens bij het ziekenhuis van Stadskanaal
oh zo ja! Bij mij maken ze er ook wel grappen over maar dan zeg ik dat ik dat niet grappig vind en dan houden ze wel op, als ze dan doorgaan dan moeten ze dat zelf maar weten. En tsja ze zien dat je ziek bent idd. In spanje toen ik in mijn bikini lag, hoorde ik iemand zeggen tegen degene die naast haar liep dat het een pacemaker was. Tsja daar kan ik alleen maar om lachen.
Eigenlijk gek om te zien dat iedereen zo anders is, mijn suikerks schommelden juist bijna niet meer toen in de pomp kreeg. Soms schommel ik natuurlijk ook nog wel maar dat is vaak mijn eigen schuld.
En ik heb zelden problemen met mijn infuus, hij blijft altijd goed zitten. En mijn buik ziet er gelukkig ook nog heel goed uit. Daar doe ik ook elke dag veel creme op enzo.
Maar ik snap wel als het zo gaat met die pomp dat je er een hekel aan hebt. Als het zo bij mij zou gaan zou ik ook terugaan op spuiten.
Echt ongelooflijk vervelend voor je dat je suikers zo schommelen. Heb respect voor je dat je je diabetes dan toch wel een beetje kan accepteren!
Ja dat tegen iemand aanzeiken is vaak heerlijk ja! Mijn vriend moet het altijd allemaal aanhoren haha
Je suiker moet als diabetes patiënt tussen de 4 en de 10 zitten. Voor normale mensen is dat tussen de 4 en de 7 maar dat is vaak onbemogelijk omdat te berijken. 
Er is een verschil in behandelmethoden. Als je type 2 hebt en er wordt soms eerst geprobeerd om de boel te behandelen met alleen een dieet; tsja.....dan lijkt het mij logisch dat die mensen zich iets strenger aan hun dieet moeten houden dan ik, ik kan gewoon extra wat insuline bijpompen als ik extra eet, dat is voor mensen die alleen een dieet hebben moeilijker. 
, maar een aantal verhalen kloppen ook niet.