Ik heb nu al enige maanden last van paniekaanvallen. Het is begonnen op een avond in een kroeg, ik werd plotseling heel duizelig en viel bijna neer. Daarna heb ik dit nog een keer gehad bij een concert. Die duizelingen gingen gepaard met erg aparte gevoelens, voornamelijk angst en de 'steen op de maag' gevoel. Sindsdien heb ik zulke gevoelens bij veel dagelijkse situaties. Zo heb ik tijdens een vergadering een 'zware' paniekaanval gehad, waarbij het zweet mij uitbrak en ik hevige hartkloppingen kreeg. Ik heb onlangs mijn bloed laten testen en dit was allemaal in orde. Voor mij een bevestiging dat het voornamelijk psychisch is. Ik wil dit niet depressief noemen, maar je bent wel 24/7 aan het stressen en jezelf bang aan het maken met 'als ik daar en daar me maar niet angstig ga voelen'. Gelukkig kan ik veel ontspanning vinden bij de paarden (zonder enige angstgevoelens) en hier ook echt van genieten. Maar nog veel dagelijkse dingen die ik doe zijn een hindernis voor me, ik kan er niet van genieten maar doe het omdat ik me niet wil laten weerhouden door een angstig voorgevoel.