Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-05-06 12:29

Re:

Geplaatst door de TopicStarter : 23-05-06 12:29

Gut kind, heb je nog gevoel in je vingers???

)

**Geplaatst**: 23-05-06 12:32

Re:

Geplaatst: 23-05-06 12:32

Firedancer schreef:
d0nt_kn0w schreef:
Dat van de manege, de tijd voor hij getrouwd was, deed hij het zelf. Ik vond het leuk. Maar door de hertrouwerij, stond ik in de weg. (in mijn ogen) Zijn vrouw wou hem 'helemaal' hebben. (zo zag ik het)
Hij werd van me af gepakt, nou wat zou jij doen? De strijd toch aan gaan?

Na 5 jaar ben ik er mee gestopt. Ze mag hem hebben!

Heel voorzichtig probeer ik tussen jouw regels door te lezen en bekruipt mij het gevoel dat je het eigenlijk niet zo acceptabel vindt dat je hem nu moet "delen".

Tenzij je stiefmoeder echt een heel vuil spelletje gespeeld heeft met als doel jou zo snel mogelijk te ontkennen en uit zijn leven te bannen. Ze bestaan, dat soort vrouwen, maar het zijn er niet zo heel veel hoor.

Als ik voor mijzelf spreek en voor een aantal andere stiefmoeders die ik ken, is het vaak heel moeilijk om de balans te vinden tussen aan de ene kant vader en kind zo veel mogelijk ruimte te geven voor hun relatie en aan de andere kant toch ook duidelijk te maken dat je als stiefmoeder nu OOK tot vaders gezin hoort.
Dat betekent dat ook je stiefmoeder het recht heeft op haar plekje in dat gezin en er ook (eerlijk!) rekening gehouden moet worden met haar wensen en gevoelens. Niet ALLEEN haar wensen en gevoelens zeg ik duidelijk, maar gewoon op een eerlijke manier zoals dat in alle gezinnen gaat bijv. als er een gezinslid bij komt.

Dat betekent dat iedereen een beetje in moet dikken, ook jij. Heb je haar die ruimte wel gegeven of was het de kunst voor jou om hem toch zo veel mogelijk op te eisen? (wat overigens niet puber-ongewoon is... )

d0nt_kn0w schreef:
Over de fincancien, hoe bedoel je dat?
Op welke manier?

Wat ik bedoel is dat ik vind dat bepaalde zaken niet voor kinderoortjes bestemd zijn. Ik weet niet hoe oud je bent en ik bedoel dat ook niet om je te kleineren of zo, hoor!

Maar afspraken over financien vind ik iets waar kinderen geen bal mee te maken moeten hebben. Dat levert alleen maar spanning en stress op. Wat moet jij als kind dan met die informatie over geld, daar kun je toch niets mee?

Ik weet niet zo goed hoe ik het moet zeggen, maar stel bijv. dat je moeder zou zeggen dat je vader weer een *** is omdat hij iets niet wil (kan?) betalen. Wat doet dat dan met jou?
Of dat je vader zegt dat je moeder probeert hem een poot uit te trekken of zoiets? Hoe voel je je dan?

Een ander verhaal vind ik als jij hem iets vraagt en hij eerlijk en open uitlegt dat hij daar bijvoorbeeld geen geld voor heeft. Maar dat is iets dat in alle gezinnen gebeurt, niemand krijgt alles wat hij/zij wil.

Als me moedervroeger zei dat het een l-l was, werd ik kwaad op haar. het was me vader! Dat kon ze niet zeggen. (heeft ze alleen in hele erge ruzies gehad, na dat, najah lees me verhaal. na me verjaardagen)

Me vader heeft een hele goede functie. Ik vertel niet wat hij doet, maar hij verdient per maand meer dan 2000 euro. (advocaat moest het weten, en ik hoorde het.)
Dus geld had hij wel! Hij kocht alleen van het geld, nieuwe computers, kleding voor zijn vriendin en kinderen.
Maar aan ons? No way!...

We waren echt te duur hoor...

**Geplaatst**: 23-05-06 12:32

Re:

Geplaatst: 23-05-06 12:32

en van dat dromen herken ik ook heel erg, heb ik ook last van

**Geplaatst**: 23-05-06 12:36

Re:

Geplaatst: 23-05-06 12:36

Firedancer schreef:
Gut kind, heb je nog gevoel in je vingers??? )

jaa dat wel, alleen een knoop in me maag...

**Geplaatst**: 23-05-06 12:36

Re: Geen contact met je vader of moeder?

Geplaatst: 23-05-06 12:36

Firedancer schreef:
dutske schreef:
Mijn ouders zijn ook al heel lang uit elkaar, en ik vind het jammer dat ik wél nog contact heb met mijn vader!
ik ben bijna achttien, maar moet wel nog iedere weken het weekend naar daar gaan slapen (nu van de zaterdagavond tot de zondagmiddag)
mijn vader probeert mij (ook als ik bij men moeder ben)à zijn regels op te leggen, ik moet alles doen wat hij wil, zo niet dan is er serieuze ruzie.
Bij mijn moeder heb ik het goed en het zou zoveel eenvoudiger zijn moest ik niet meer moeten gaan naar men vader, geen rekening moeten houden waar ik dat weekend ben, bang zijn voor weer ruzie te hebben,...
nee, voor mij hoeft het niet...

Ik vermoed dat er een gerechtelijke bezoekregeling is in jullie geval, maar ik kan mij levendig voorstellen dat dat niets meer is voor een "kind" van 18! Het is heel normaal dat dit soort weekeindregelingen in de loop van de puberteit niet meer zo strak nageleefd worden, omdat de kinderen dan echt hun eigen leventje gaan leiden en zo'n bezoekregeling echt niet leuk meer is voor alle partijen.

Ik kan mij ook niet voorstellen dat je nog op je vrolijkst bent bij je vader en je vader dat niet ziet of het hem niets kan schelen.

Waarom kun je daar niet over praten met je vader? Ik kan mij levendig voorstellen dat hij bang is dat hij je niet meer zal zien, maar kun je niet een soort adhoc bezoekregeling met hem afspreken.

Dat je hem gewoon belt of mailt of zo als je wel wilt komen, of is dat lastig omdat jullie bijvoorbeeld ver uit elkaar wonen of zo?

Je kunt overigens ook altijd nog naar de rechter om een herziening van de bezoekregling te vragen. Je bent oud genoeg om gehoord te worden en ik kan je frustratie goed begrijpen.

Ben heel benieuwd naar je antwoord.

Er is geen bezoekregeling, doordta men ouders nooit getrouwd zijn
Hij heeft me wél erkend als zijn kind, en ze hebben toendertijd afgesproken dat ik om het weekend van de vrijdag tot de zondagavond zou gaan slapen naar men vader
Ik zorg er nu voor dat ik de zaterdag moet gaan werken, en de zondagmiddag weg moet, zodat ik maar van de zaterdagavond tot de zondag moet gaan.
Maar mijn vader is een man die alles wil manipuleren, die alles naar zijn hand wil zetten, en iedereen moet zich daarin schikken.
ik moet zelf men rijbewijs betalen, maar ik moet wel men lessen gaan nemen wanneer dat hij het zegd!
doordat mijn moeder ziek was zijn we er niet geraakt, en hij is extreem uitgevlogen tegen mij
zo krijg ik al een halfjaar geen zakgeld niet meer, hij zou dat opsparen voor mijn rijbewijs.
troen mijn meoder erachter vroeg zei hij dat ik wel nog zakgeld kreeg en dat hij van niks wist.
nu ben ik ongeveer alles kwijt, de auto dat ik zou krijgen krijg ik niet meer, geen zakgeld niet meer, mag niet meer op de pc als ik daar ben,...
en dta allemaal omdat ik niet gaan informeren ben voor mijn rijbewijs...

Wat is een adhoc regeling?

Ja hoor hij ziet het wel dat ik niet meer veel praat enzo, maar dan krijg ik daarvoor ook op mijn kop...

**Geplaatst**: 23-05-06 12:38

Re:

Geplaatst: 23-05-06 12:38

@ dutske, heeft je vader een vriendin? (of las k er over heen?)

**Geplaatst**: 23-05-06 12:39

Re:

Geplaatst: 23-05-06 12:39

na al jullie verhalen en openbaringen, kan ik hier mijn verhaal ook wel doen.
toen ik 1,5 jaar oud was (en mijn broer 5), zijn mijn ouders gescheiden. Mijn verwekker ging steeds vreemd en daar kwam mijn moeder op een gegeven moment achter. Je kent het wel.. nog een kans! en die misbruikte hij. Toen was het klaar voor mijn moeder en de scheiding werd aangevraagd.
Mijn verwekker had geld zat (had een eigen jachtwerf), maar heeft alles voor de rechter en de advocaten zo weten te draaien dat hij slechts 100 gulden allimentatie hoefde te betalen. Ook kwam er een bezoekregeling; 1x per 2 weken zouden wij in het weeken naar hem toe gaan. Puntje bij paaltje is hij ons slechts 2 keer komen halen. Ik kan me nog zo voorstellen hoe dat voor ons voelde (ik was inmiddels 3). ik stond met mijn kleine blauwe koffertje klaar bij de deur en hij kwam maar niet. Mijn broer geloofde het allemaal wel en ging lekker met vriendjes spelen. Ik heb echter de hele dag bij de deur gestaan. Mijn moeder kreeg me er niet vandaan.
Sinds die dag heeft hij enkel nog kaartjes uit verre vakantiebestemmingen gestuurd. mijn moeder liet ze altijd zien en heeft ons altijd laten weten dat we contact met hem mochten zoeken als we dat wilden. Ik was wel nieuwsgierig, maar dat hoefde nou ook weer niet.
op mijn 18e is hij weer contact gaan zoeken per telefoon. Dan belde hij op en zei 'ja, met je vader'. Ik noemde hem stug Peter.
Heb hem ronduit gevraagd waarom hij weer contact zocht. Kwam omdat hij ouder werd zei hij. heb hem ook gevraagd of hij spijt had van zijn beslissing om ons nooit meer te zien. Dat had hij niet. Het leven liep toen zo en hij voelde zich er goed bij. Toen heb ik hem verteld dat ik ook geen contact meer wilde. Dat hij voor mij een totale vreemde was waarvan ik niet wist (en weet) wat ik er mee aanmoet. Mijn broer heeft die behoefte ook niet. Hij wordt wel gepushed door zijn vriendin om contact te zoeken, maar hij wil het (nog) niet.
De verwekker heeft nog een aantal keren gebeld en steeds moest ik hem vertellen dat ik geen contact met hem wilde. Inmiddels woon ik niet meer bij mijn moeder en weet hij geen telefoonnummer o.i.d van mij (of van mijn broer). Hij belt zo'n 2x per jaar naar mijn moeder om te vragen hoe het met ons gaat, maar that's it.

Ben er vrij kalm onder en eigelijk mis ik hem ook totaal niet. Noem hem dan ook bewust 'mijn verwekker', meer dan dat heeft hij tenslotte niet gedaan.
Kan alleen niet wachten om met Hans te trouwen; dan ben ik eindelij van zijn achternaam af. Kan mijn naam wel veranderen, maar dat kost een vermogen en aangezien een huwelijk er toch wel een keertje aan gaat komen, vind ik dat een betere manier.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-05-06 12:40

Re:

Geplaatst door de TopicStarter : 23-05-06 12:40

d0nt_kn0w, jeetje wat heeft jouw vader de plank misgeslagen op een aantal voor jou zo belangrijke momenten. Mijn hart breekt ervan!

Ik heb ook het gevoel dat er twee heel verdeelde kampen in jouw familie zijn en er ook een heleboel geruchten en verhalen rondgaan. En natuurlijk niet te vergeten een heleboel misverstanden. Verdrietig hoor.

d0nt_kn0w schreef:
Me moeder kwam achter een heel groot leugen van me vader. (hij had de amementatie zo geregeld, dat alles het minimale was. Maar had in gevuld, dat we elke weekend, en in de vakanties bij hem waren.
De vakanties was: in herfstvakantie bij hem, en in zomervakantie 1 weekje op vakantie met hem.)

We zijn naar advocaat gegaan, hebben alles laten uit zoeken. maar het was te laat. Er kon niks veranderd worden.

Sinds dien zie ik hem niet meer als vader.

Ik begrijp dit niet zo heel goed om eerlijk te zijn en ik weet best veel van kinderalimentatie af.

Zoals ik het lees heeft volgens je moeder je vader iets niet goed gedaan door aan te geven dat hij een bezoekregeling met jullie zou hebben, terwijl hij dat niet heeft.

Maar dat maakt voor de alimentatie helemaal niets uit! De dagen dat jullie bij je vader zijn worden niet afgetrokken van de alimentatie of zoiets omdat hij op dat moment voor jullie zorgt!

Dat is juist een frustratie van veel vaders die zeggen dat bijv. de kinderen in de zomervakantie 3 weken bij hem zijn en hij toch gewoon de volle maand alimentatie moet betalen.

Het bedrag wat je vader moet betalen wordt als het goed is door de rechter vastgesteld en is het zelfde of jullie nou elk weekeind en de helft van de vakanties bij hem zijn of jullie hem helemaal NIET zien.

Dus ik begrijp niet wat hij dan in jullie nadeel gedaan heeft?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-05-06 12:41

Re:

Geplaatst door de TopicStarter : 23-05-06 12:41

d0nt_kn0w schreef:
Firedancer schreef:
Gut kind, heb je nog gevoel in je vingers??? )

jaa dat wel, alleen een knoop in me maag...

Nou, hele dikke knuffel dan maar!

**Geplaatst**: 23-05-06 12:43

Re:

Geplaatst: 23-05-06 12:43

d0nt_kn0w schreef:
@ dutske, heeft je vader een vriendin? (of las k er over heen?)

Ja, 3 maand nadat men ouders uit elkaar gegaan zijn was hij samen met een francaise
die zijn inmiddels getrouwd, en hebben 2 kinderen, een van 11 en een van 7.
Die kan me trouwens niet echt af, ergens ziet ze me wel graag, maar als ze mij, of men moeder kan pesten of blameren zal ze het zeker niet laten...

Mijn moeder is trouwens ook bij een nieuwe persoon geraakt, die is na een aantal jaren beginnen rinken, veel ruzies gehad, moeder heeft hem enkele keren het huis uitgegooid, en teruggenomen
maar nadat hij haar bedreigd heeft met een slagersmes heeft ze hem definitief buitengegooid...
tussendoor zijn er nog enkele andere mannen geweest, maar deze waar ze de laatste 6 jaar bij is valt wel mee

**Geplaatst**: 23-05-06 12:46

Re:

Geplaatst: 23-05-06 12:46

knuffel terug.

najah de alementatie is gewoon niet goed.
het is echt het minste wat een vader kan geven.
ik weet niet precies hoe het zit, (wil ik ook niet weten)
maar het is toch afhankelijk van 2 salarissen ofzo?
me moeder verdiend weinig, werkte 40 uur per week, verdiende 200 per week... (ze werkte in familie bedrijf) dat ging niet... en nma 8 jaar is ze over gegaan naar ander werk.
verdiende beter.
nu gaat het iets beter.
maar de advocaat zei ook, als hij het niet zo gniepig had gedaan, had hij nu meer alementatie moeten betalen.

@ dutske, valt wel mee he? een andere vent

k krijg nu pas t vertrouwen een beetje terug

**Geplaatst**: 23-05-06 12:48

Re:

Geplaatst: 23-05-06 12:48

er zijn ook 2 kampen.
me moeders kant: die spreekt er niet meer over. over me vader

en me vaders kant:
me moeder was alles! ze was een slechte moeder, en hij was blij met zijn gezin nu!
zijn kinderen zouden verpest kunnen zijn...

maar niet door haar. door hem

(mijn gedachte)

**Geplaatst**: 23-05-06 12:49

Re:

Geplaatst: 23-05-06 12:49

en over die vakanties:
we moesten 50/50 doen. (helft bij moeder helft bij vader.)
maar me vader had het zo gedraaid, dat we maar 2 weken bij hem waren op vakantie.
(van de 7 weken zomer vakantie ,en alle andere vakantie weken)

**Geplaatst**: 23-05-06 12:50

Re: Geen contact met je vader of moeder?

Geplaatst: 23-05-06 12:50

Citaat:
Puntje bij paaltje is hij ons slechts 2 keer komen halen. Ik kan me nog zo voorstellen hoe dat voor ons voelde (ik was inmiddels 3). ik stond met mijn kleine blauwe koffertje klaar bij de deur en hij kwam maar niet. Mijn broer geloofde het allemaal wel en ging lekker met vriendjes spelen. Ik heb echter de hele dag bij de deur gestaan. Mijn moeder kreeg me er niet vandaan.

Hier zie je een prachtig voorbeeld van hoe je als kind gemanipuleerd kan worden. Bovenstaande kun jij je absoluut niet meer herinneren, maar denk je je wel te kunnen herinneren doordat dit verhaal je een keer is verteld.

Mijn vader kon de alimentatie simpelweg niet betalen. Er is dan een bepaalde instantie (kan ff niet op de naam komen) die de boel gaat innen. Dus er wordt beslag gelegd op het salaris van de alimentatie- plichtige ouder, alimentatie wordt ingehouden en daarna pas doorgestord.

Ik vrees dat Don't Know wel een deel van het verhaal heeft meegekregen, maar eigenlijk niet precies weet hoe het zit. Daarom moet je ook voorzichtig zijn met de beschuldigingen die je uit en voelt richting je vader. De vork kan wel eens net iets anders in de steel zitten...

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-05-06 12:50

Re: Geen contact met je vader of moeder?

Geplaatst door de TopicStarter : 23-05-06 12:50

dutske schreef:
Er is geen bezoekregeling, doordta men ouders nooit getrouwd zijn,

Dat heeft niets met getrouwd zijn te maken hoor, jij bent zijn kind en daarom hebben jullie "recht" op omgang.
Ik begrijp dat er dus tussen je ouders gekozen is voor een standaard bezoekregeling (om en om de weekeinden en de helft van de vakanties).

Dit is een hele normale (helaas, want ik vind hem erg minimaal voor jonge kinderen) bezoekregeling, maar vaak wordt deze strenge regeling wat losgelaten als de kinderen wat ouder worden. Dan wil je graag je eigen dingetjes doen in het weekeind en dan is het niet fijn meer om te "moeten".

dutske schreef:
Maar mijn vader is een man die alles wil manipuleren, die alles naar zijn hand wil zetten, en iedereen moet zich daarin schikken.

Ja, maar over een klein tijdje ben je 18 en dan ben je volwassen en heb je wel wat in de melk te brokkelen!
Daarbij heb jij het recht om gehoord te worden door de familierechter. Dus als je vader eist dat je blijft komen en je wilt dat niet en hij zou er bijv. voor naar de rechtbank gaan, heb ook jij het recht om je zegje te doen. Gezien je leeftijd zal de rechter hier ook het nodige belang aan hechten.

dutske schreef:
Wat is een adhoc regeling?

Een adhoc regeling is eigenlijk een bezoekregeling die op adhoc-basis gedaan wordt. Adhoc betekent zoiets als "stel op sprong".

Dus geen vaste afspraken een jaar vooruit of zo, maar gewoon je vader bellen en een afspraak maken over wanneer je wilt komen. "Hoi papa, ik wil graag dat en dat weekeind gezellig bij je komen, kan dat?". Zoiets.

Maar dan is het dus geen "moetje" meer. Geen verplichting.

dutske schreef:
Ja hoor hij ziet het wel dat ik niet meer veel praat enzo, maar dan krijg ik daarvoor ook op mijn kop...

Nou gezellig weekeind, kan mij voorstellen dat je daar tegenop ziet als een berg. Volgens mij wordt het tijd om eens met je moeder om tafel te gaan zitten en een gesprek of een briefje aan je vader te dichten om een beetje je eigen leventje te kunnen gaan leiden.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-05-06 12:53

Re:

Geplaatst door de TopicStarter : 23-05-06 12:53

d0nt_kn0w schreef:
najah de alementatie is gewoon niet goed.
het is echt het minste wat een vader kan geven.
ik weet niet precies hoe het zit, (wil ik ook niet weten)
maar het is toch afhankelijk van 2 salarissen ofzo?

Alimentatie is afhankelijk van financiele draagkracht.

Dat betekent dus hoeveel jouw vader KAN betalen van jouw levensonderhoud.

Kortgezegt zijn er twee manieren om alimentatie vast te stellen:

1. je ouders overleggen samen hoeveel het kost om jou te onderhouden en regeling dit onderling

2. je ouders gaan naar de rechtbank. De rechtbank gaat dan kijken naar hoeveel het kostte om jou te onderhouden op het moment dat je ouders uit elkaar gingen (noem ik even bedrag X)
Daarna gaat hij kijken hoeveel je vader verdient en hoeveel van bedrag X hij KAN betalen zonder zelf in financiele problemen te komen. Soms moet hij dus heel X betalen, soms een gedeelte.

Bij dat laatste zal je vader dan wel gesjoemeld hebben. Hij heeft dan de indruk gegeven minder te kunnen betalen dan in werkelijkheid zo was. Dat is natuurlijk niet netjes.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-05-06 12:55

Re: Geen contact met je vader of moeder?

Geplaatst door de TopicStarter : 23-05-06 12:55

Chubby schreef:
Citaat:
Puntje bij paaltje is hij ons slechts 2 keer komen halen. Ik kan me nog zo voorstellen hoe dat voor ons voelde (ik was inmiddels 3). ik stond met mijn kleine blauwe koffertje klaar bij de deur en hij kwam maar niet. Mijn broer geloofde het allemaal wel en ging lekker met vriendjes spelen. Ik heb echter de hele dag bij de deur gestaan. Mijn moeder kreeg me er niet vandaan.

Hier zie je een prachtig voorbeeld van hoe je als kind gemanipuleerd kan worden. Bovenstaande kun jij je absoluut niet meer herinneren, maar denk je je wel te kunnen herinneren doordat dit verhaal je een keer is verteld.

Mijn vader kon de alimentatie simpelweg niet betalen. Er is dan een bepaalde instantie (kan ff niet op de naam komen) die de boel gaat innen. Dus er wordt beslag gelegd op het salaris van de alimentatie- plichtige ouder, alimentatie wordt ingehouden en daarna pas doorgestord.

Ik vrees dat Don't Know wel een deel van het verhaal heeft meegekregen, maar eigenlijk niet precies weet hoe het zit. Daarom moet je ook voorzichtig zijn met de beschuldigingen die je uit en voelt richting je vader. De vork kan wel eens net iets anders in de steel zitten...

Chubby, je haalt mij de woorden uit de mond!

En die instantie die je zoekt is het LIOB

**Geplaatst**: 23-05-06 12:58

Re:

Geplaatst: 23-05-06 12:58

ik heb al acht jaar geen contact meer met mijn vader en heb er eigenlijk wel vrede mee. je went er vanzelf aan op een gegeven moment

**Geplaatst**: 23-05-06 13:04

Re: Geen contact met je vader of moeder?

Geplaatst: 23-05-06 13:04

Chubby schreef:
Citaat:
Puntje bij paaltje is hij ons slechts 2 keer komen halen. Ik kan me nog zo voorstellen hoe dat voor ons voelde (ik was inmiddels 3). ik stond met mijn kleine blauwe koffertje klaar bij de deur en hij kwam maar niet. Mijn broer geloofde het allemaal wel en ging lekker met vriendjes spelen. Ik heb echter de hele dag bij de deur gestaan. Mijn moeder kreeg me er niet vandaan.

Hier zie je een prachtig voorbeeld van hoe je als kind gemanipuleerd kan worden. Bovenstaande kun jij je absoluut niet meer herinneren, maar denk je je wel te kunnen herinneren doordat dit verhaal je een keer is verteld.

Dit ben ik met je eens en dan denk ik: moet je je dat herinneren?

Ik weet nog heel goed te herinneren dat ik me vasthield aan de verwarming in de gang, totaal over mijn toeren was, om me heen aan het slaan en schoppen was, omdat ik niet wilde. En als mijn vader dat zag, oeioei... Dus dat liet ik ook heel snel uit mijn hoofd. Wat voor kinderen kweek je dan? Binnenvetters. Ik ben totaal gesloten, krop alles lekker op, hou alles heerlijk bij me en kan dagen naar de muur staren.

**Geplaatst**: 23-05-06 13:12

Re: Geen contact met je vader of moeder?

Geplaatst: 23-05-06 13:12

Citaat:
Er wordt wel gezegd dat een kind ongeveer vanaf zijn vierde jaar herinneringen op gaat bouwen. Nou is het natuurlijk niet zo dat een kind van drie geen herinneringen heeft, alleen worden deze niet zo opgeslagen dat je de herinneringen later nog op kan halen.

Je kunt je misschien een bepaalde gebeurtenis nog wel herinneren, maar gevoelens uit die jonge tijd herken je pas weer als ze vaker zijn voorgekomen daarna.

Komt bij mij tevens de vraag op: ben je een binnenvetter van nature, of kun je die karaktereigenschap daadwerkelijk relateren aan wat je is overkomen?

**Geplaatst**: 23-05-06 13:16

Re: Geen contact met je vader of moeder?

Geplaatst: 23-05-06 13:16

Chubby schreef:
Citaat:
Puntje bij paaltje is hij ons slechts 2 keer komen halen. Ik kan me nog zo voorstellen hoe dat voor ons voelde (ik was inmiddels 3). ik stond met mijn kleine blauwe koffertje klaar bij de deur en hij kwam maar niet. Mijn broer geloofde het allemaal wel en ging lekker met vriendjes spelen. Ik heb echter de hele dag bij de deur gestaan. Mijn moeder kreeg me er niet vandaan.

Hier zie je een prachtig voorbeeld van hoe je als kind gemanipuleerd kan worden. Bovenstaande kun jij je absoluut niet meer herinneren, maar denk je je wel te kunnen herinneren doordat dit verhaal je een keer is verteld.

Dit verhaal is me nooit verteld. Evenmin als het verhaal dat ik dacht dat mijn ouders gingen scheiden omdat op de avond van zijn vertrek ik in mijn bed had geplast.

Maar goed, zet hier mijn gevoel neer en daar zijn jullie het 'niet' mee eens. Of het nou mijn gevoel is of zoals jullie zeggen 'gemanipuleerd'; ik voel me er k lote onder.
En nu eerlijk gezegd nog meer.

**Geplaatst**: 23-05-06 13:19

Re: Geen contact met je vader of moeder?

Geplaatst: 23-05-06 13:19

* meld zich ook.

Mijn ouders zijn gescheiden toen ik vier jaar oud was. Mijn vader ging vreemd.

Er is toen een bezoek regeling getroffen. Ik en mijn broertje (toen 2 jr) gingen om de week een weekend bij mijn vader logeren. Mijn moeder heeft ons altijd eerlijk opgevoed zodat mijn broertje en ik allebei onze eigen menig konden vormen.

Na 2 jaar (ik was zes mijn broertje 2) Liet mijn vader weten dat hij ons nog minder wilde zien. (hij verwachte een kind bij die andere vrouw)
Zijn voorstel was 1x per maand een dagje.

Dit is toen openlijk besproken mijn moeder heeft toen aangegeven dat ze het zo weinig vond maar de keus was 1x per maand of niet meer. We (mijn moeder en ik) hebben toen besloten dat we hem niet meer in ons leven wilde.

Een kind hebben voor 1x per maand en de rest delen met zijn 'nieuwe" gezin. Ik voelde me in de steek gelaten door hem. Toen kwam de woede (tienerjaren) en nu sta ik er heel erg onverschillig tegenover.

Ik heb altijd gezegt dat ik hem eens zou willen laten weten wat ik van hem vind maar zelf dat vind ik niet meer nodig. Hij is het gewoon niet waard.

een aantal jaren geleden ben ik naar de crematie geweest van zijn vader. Daar zag ik hem voor het eerst sinds 13 jaar. (terwijl hij nog geen 3 km verder op woont hoor!!)Ik heb daar de gehele familie netjes gecondoleerd maar heb hem overgeslagen. Ik denk dat toen mijn boodschap wel overgekomen is.

Het is zelfs zo erg dat ik denk dat als ie voor mijn neus zou staan ik hem waarschijnlijk niet eens zou herkennen.

Ik vind het allemaal wel best zo, Mijn moeder heeft me alle liefde gegeven die ik nodig had. Ik denk dat ik door dit alles veel sterker in mijn schoenen sta. Ik ben hierdoor heel erg onafhankelijk geworden (misschien wel iets te }> )

Mijn broertje heeft 6 jaar gelden een ernstig ongeluk gehad. Er kwam toen bericht van een oom dat mijn vader contact met hem wou zoeken omdat hij het zo erg vond. Mijn broertje heeft toen ook gezegt dat hij naar de maan kon lopen. Nooit heeft hij naar ons omgekeken of een kaartje gestuurd. Maar nu hij "zielig"was wilde hij wel opeens??? Overigens hebben wij dat alleen maar die die oom gehoord en nooit van hem zelf.. misschien was dat wel niet eens zo. Wie weet....

Ik heb nooit echt een vader figuur gemist in mijn leven. Mijn moeder heeft een nieuwe vriend gekregen toen ik 12 was. Hem heb ik ook nooit als "vader" gezien. (alhoewel het een geweldige vent is hoor

Ik HEB gewoon geen vader.

Groetjes Iris

**Geplaatst**: 23-05-06 13:20

Re: Geen contact met je vader of moeder?

Geplaatst: 23-05-06 13:20

Als kind voel je overigens veel aan en op dat moment heb je ook wel gevoel.. Dat mijn ouders gingen scheiden was voor mij ook geen verrassing op m'n 9e..

Als jij terugdenkt aan dit voorval BenAngelique, zie je dan jezelf voor de deur staan met je koffertje (van bovenaf zeg maar)? Of kijk je daadwerkelijk vanuit de ogen van dat kind naar de situatie? Welk plaatje heb je er bij?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-05-06 13:22

Re: Geen contact met je vader of moeder?

Geplaatst door de TopicStarter : 23-05-06 13:22

benangelique schreef:
Maar goed, zet hier mijn gevoel neer en daar zijn jullie het 'niet' mee eens. Of het nou mijn gevoel is of zoals jullie zeggen 'gemanipuleerd'; ik voel me er k lote onder.
En nu eerlijk gezegd nog meer.

Nu nog meer omdat je gevoel in twijfel getrokken wordt?

Gevoel is gevoel en dat is van jou, daar kan niemand een mening over hebben. Jij voelt dat zo, dus is dat zo voor jou.

Wat echter in twijfel getrokken wordt is de manier waarop dat gevoel tot stand gekomen is.

Ik ben geneigd het met Chubby eens te zijn dat er elementen in je herinnering zitten die je niet zou verwachten van een kindsherinnering. Het de hele dag (= een tijdsherinnering) bij de deur zitten of dat je moeder je niet weg kreeg, klinkt alsof het toch een herinnering van je moeder is die je aangenomen hebt als die van jezelf.

Ik bedoel hier niet mee dat het niet gebeurd is, ik heb ook een herinnering van toen ik zo'n 2,5 jaar oud was. Ik geloof ook grif dat je daar aan de deur hebt staan wachten met je blauwe koffertje, alleen de emotionele kleur vermoed ik dat die enigsinds vertroebeld is.
En dat jij je niet kunt herinneren dat het verhaal jou ooit is vertelt kan natuurlijk ook heel goed. Dat jouw moeder dit verhaal ooit een keer aan bijv. bezoek vertelt heeft in jouw (onbewuste) bijzijn is al voldoende.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-05-06 13:28

Re:

Geplaatst door de TopicStarter : 23-05-06 13:28

Iris, beankt voor het delen van je verhaal!

Voor wat het waard is: toch vind ik persoonlijk (!) je moeder net zo fout als je vader is geweest.

Wat was er zo verkeerd aan geweest om (misschien wel tijdelijk) de contacten terug te brengen naar 1 keer per maand als je kinderen daarmee wel hun vader zouden behouden?

Nu hebben jullie helemaal geen vader meer. Terwijl niemand had kunnen voorspellen hoe de toekomst ging lopen en het heel goed had gekund dat jullie toch een fijne relatie zouden hebben gehad.

Daarbij geloof ik er niet in dat kinderen altijd de waarheid zeggen. Kinderen kiezen per definitie de weg van de minste weerstand. Daarom vind ik dat zoiets als een "open en eerlijk gesprek" om een keuze te maken of je als kind van 6 het contact met je vader moet verbreken, NOOIT een eerlijk gesprek kan zijn.

Moeder leidt dit gesprek en het huishouden. Ik zou het als kind ook eens zijn met mijn moeder hoor. Maar dat zou niks zeggen over mijn relatie met mijn vader.