Bokt.nl

**Geplaatst**: 29-03-06 21:25

Re:

Geplaatst: 29-03-06 21:25

Urielle schreef:
Ik vind dat dus zeker niet in elk geval, ik vind dat echt een stereotype. Ik ben zelf gepest omdat ik het opnam voor een meisje dat gepest werd. Ik was juist TE zelfverzekerd, slaan deed ik toen nog niet, een grote mond teruggeven wel. Uiterlijk was ik heel doorsnee.
Ik zie ook in mijn stageklassen sommige gepeste kinderen waarvan ik absoluut niet snap waarom juist zij.

Dan is het toch ook een houding.
Ik zei alleen maar een 'te slappe' houding vaak wel voorkomt van uiterlijk en thuissituatie.
Ik heb nooit gezegt dat alleen die gepest worden, als jij inderdaad te aanwezig bent, dan heb je net zo goed de kans om buitengesloten en gepest te worden.

Maar ik doelde meer om de mensen die beweren dat het niet door uiterlijk komt, als jou houding onderhevig is aan jou uiterlijk word je dus, met een omweg, wel gepest 'door' je uiterlijk.
Nogmaals, wil niet zeggen dat je álleen gepest wordt door je uiterlijk, of dat je met een 'slecht' uiterlijk altijd gepest word, dat zeker niet, maar het kan zeker een reden zijn.

**Geplaatst**: 29-03-06 21:45

Re: Aan de mensen die zijn gepest..(heftig)

Geplaatst: 29-03-06 21:45

sjee ellen... ik ben gepest geweest.. 13 jaar lang en ook best stevig, maar als ik jou lees wat kunnen meiden krengen zijn joh

ik heb het nooit verwerkt, ik heb het wel de gasten achter mij kunnen laten door in het laatste jaar die peuten tegen de grond te knikkeren (ja eenmaal ik kwaad was was ik met 2 man nog niet tegen te houden)

ik ben altijdt op de achtergrond gebeleven, en dat ben ik momenteel nogsteeds, ik zal mij ook nooit in de belangstelling werpen, ja ik he nu ook zeer leuke vrienden en vrindinnen, maar die heb ik leren kennen vanuit een weereldje dat een passie van mij is. daar ben ik ook altijdt de leuke kerel en de tofe man om tegen te praten als het moeilijk is en si en la, maar het verleden is bij mij nooit ver weg, je hoeft maar 1 verkeerd woord te zeggen en ik heb het zitten en ben de hele dag down...

verwerken doe ik het nooit, vergeten ook niet, maar mijn toekomst laat ik er niet door beinvloeden, en ik ben vollop bezig met daar aan te werken, mocht ik nu ook na 21 jaar ook eens een schat van een vrindin aan me zij krijgen zou het perfect zijn maar dat is slechts een droom die een zeldzame kans heeft.

daarom leef ik soms letterlijk van dag tot dag,
"vandaag gaat alles goed, we zien wel wat morgen wordt"
de mensen die mij kennen, en zo zit er iemand op dit forum die weten dit niet van mij, enkel mijn trouwste vrienden die ik in de jaren heb bijgehouden kenne deze kant van mij, voor de anderen... zij zullen het maar moeten ontdekken tijdens een of ander gesprek, maar hoe erg het was zullen ze niet snel teweten komen.

jammer maar helaas, ik zei al, ik zal mij nooit vanvoor zetten, ik zal altijdt achteraan staan toekijken, en dat moet ik wel gaan veranderen...

iniedergeval Ellen, veel sterkte met het verwerken hiervan, zulke schooltijdt gehad hebben is een ware hel, en I know it !

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-03-06 08:09

Re: Aan de mensen die zijn gepest..(heftig)

Geplaatst door de TopicStarter : 30-03-06 08:09

Ben ik weer

Bedankt voor alle lieve reacties (ook per PB)

Weet je...het is zo makkelijk om te zeggen....trek maar een grote bek op en het stopt wel...neem een andere houding aan en het pesten zal wel stoppen. Maar in werkelijkheid zit dat wel wat moeilijker hoor!
Als iedereen zo'n houding aan zou kunnen nemen, dan zou het wereldprobleem van pesten zo opgelost zijn!
(wat zou er dan veel leed bespaard worden)

Wanneer je thuis ook nog eens midden in een scheiding zit van je ouders....andere problemen heb...ga zo maar door...dan denk ik dat weinig kinderen/mensen het op kunnen brengen om eens even wat terug te zeggen.

In mijn schoolperiode was er ook een enorm populaire jongen...trok zijn bek altijd open tegen iedereen die hem ook maar een beetje pestte...maar ook die jongen was diepongelukkig doordat hij nooit echte vrienden had...maar iedereen deed om zich op de een of andere manier veilig te voelen.

Ben je dan altijd gelukkiger als je op zo'n manier ermee om kan gaan? Nee, ik denk van niet!
Misschien wel makkelijk om opmerkingen te ontwijken, maar dat wil niet zeggen dat dit soort mensen/kinderen dan ook gelukkig zijn, en daar gaat het mij om!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-03-06 08:09

Re: Aan de mensen die zijn gepest..(heftig)

Geplaatst door de TopicStarter : 30-03-06 08:09

(trouwens ook enorm heftige verhalen die ik hier verder lees..poeh poeh!)

Dikke knuf voor jullie allemaal

**Geplaatst**: 30-03-06 09:14

Re:

Geplaatst: 30-03-06 09:14

Loopt nog een topic over, mss heb je daar ook wat aan?

viewtopic.php?f=2&t=562891

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-03-06 09:14

Re:

Geplaatst door de TopicStarter : 30-03-06 09:14

Kimberley77 schreef:
Loopt nog een topic over, mss heb je daar ook wat aan?

viewtopic.php?f=2&t=562891

Heey bedankt!!

Ga eens even daar kijken en lezen

Xx elle

**Geplaatst**: 30-03-06 09:29

Re:

Geplaatst: 30-03-06 09:29

Heb trouwens net je verhaal gelezen en schrok er best wel van. Het blijft mij verbazen hoe ontzetten cru jongeren zijn. Je leven wordt echt wel getekend door gepest te worden. Ikzelf ben ook enorm gepest en merk dat ik daardoor wel anders ben dan anderen, om het maar even zo te zeggen..
Denk dat je er goed aan doet er over te praten, want vaak blijven er dingen in je gedachten achter of je karakter wordt gevormd door dat pesten en dat kan later terugkomen in je sociale leven.

**Geplaatst**: 30-03-06 10:48

Re: Aan de mensen die zijn gepest..(heftig)

Geplaatst: 30-03-06 10:48

Hier nog 1!

Zelf ben ik er ook overheen gekomen.. ben ook flink gepest van mijn zelfvertrouwen was niets over.. zelf ben ik ook te zwaar, amar toen ik jonger was (jaar of 6/7) was ik dun, echt dundun. oen noemden ze me stokje en ze zeiden dat ze zo door me heen konden lopen, toen ebn ik gaan eten en eten.. daarna was ik opeens te dik, helaas is het gewicht er niet meer afgegaan... Ik heb geen tips helaas, dit zal je zelf moeten inzien, gewoon niets van aan trekken. En als ze weer beginnen, gewoon weglopen, neus in de lucht en lekker verwaand kijken.

Succes!

**Geplaatst**: 30-03-06 11:10

Re:

Geplaatst: 30-03-06 11:10

tjemig wat heb ik een bloedhekel aan pesters ! Als ik die verhalen hier lees, begint mijn bloed gewoon te koken.

Ik zou ze zo allemaal kunnen neerslaan

Heb het zelf nog niet half zo erg voor gehad als sommigen van jullie hier, waarschijnlijk ook omdat ik toen een grote bek had en mijn pestkoppen gewoon moedeloos werden van mij

Toen gingen ze zich maar uitleven op mijn zus.

Nou ik kan je vertellen, daar hebben ze geen gewoonte van moeten maken want ik heb er eentje letterlijk aangevallen. Sindsdien lieten ze gelukkig mijn zusje ook met rust.

waarom ze ons pestten ? Wij droegen geen merkkleren (zaten op school met heel degelijke opleiding maar ook met heel veel dikkenekken), en deden niet mee met die "coole" meiden van de klas. Hoe belachelijk kan je zijn.

Ik kan er echt niet bij, dat iemand lol heeft in het kleineren van een ander. Daar word ik nog steeds razend om, ik sta echt niet voor mezelf in als ik zoiets zie gebeuren.

Shadowlover, depressief zijn op je 23 is niets om je over te schamen hoor. Zorg dat je hulp krijgt - en láát je helpen, want soms kruip je uit zelfverdediging zo ver terug in je schulp, dat iedereen nog zo hard zijn best mag doen, maar dat je het zelf gewoon niet toelaat. (Valt het op dat ik uit ervaring spreek ?

- nu had het bij wel niet met pesten te maken)
Schrijven kan idd helpen, zoals terorita vertelt. Ik heb van mijn 16 tot mijn 26 boeken vol geschreven - ik denk niet dat ik die ooit nog opnieuw wil lezen, ik ga er geheid van janken.

Dames, samen staan we sterk hé ! Die pestkoppen hebben al zo'n groot deel van je leven vergald, laat ze niet ook nog eens de rest van je leven om zeep helpen ! Dat zijn ze niet waard, echt niet !

Sterkte, jullie allemaal !

**Geplaatst**: 30-03-06 11:20

Re:

Geplaatst: 30-03-06 11:20

Sjee meis wat jij allemaal hebt meegemaakt

Ik ben zelf ook gepest. Ik had het te goed thuis, mijn vader reed in een te grote auto etc. De andere kant was dat hij zo hard werkte dat we hem bijna niet zagen, maar das een tweede! Het is bij mij begonnen in groep 4/ 5 van de basisschool en doorgegaan tot de derde van de havo, echt de rottigste jaren van mn leven. Gelukkig ben ik nooit lichamelijk gepest. In drie havo ging ik uit mijn kleine dorpje naar de school in de 'grote' stad en toen gingen er een paar pestkoppen mee (die zelf als de dood waren om gepest te worden en daarom het zelf maar deden) en in vier havo kwam ik in een helemaal nieuwe klas, met niemand die ik kende om me heen. En toen kwam ik er achter, hey, het ligt niet aan mij! Ik werd toen in ons kleine dorp nog wel gepest en ging daar eigenlijk de straat bijna niet meer op, maar vond houvast in mn paard. Ik moet zeggen dat die me door de tijden heen heeft geholpen hoor, ff knuffelen enzo. Ik had in die tijd wel 1 vriendin, die was wel vrij populair en daar heb ik nu nog goed contact mee.

Ik ben verhuist 5 jaar geleden en toen moest ik overnieuw beginnen. Enorm moeilijk, omdat je bang bent dat alles zich weer gaat herhalen en je haalt je van alles in het hoofd - wat zal die wel niet denken etc. Maar het ging heel goed en ik woon hier nu heel fijn

Het is wel iets wat er enorm inhakt. Ik heb alles uit die tijd opgeschreven en toen ik hier kwam heb ik het allemaal ritueel verbrand. Op die manier kon ik er voor mezelf een punt achter zetten, en met frisse moed een nieuwe start maken. Ik ben in die tijd enorm gaan sporten en viel veel af, waardoor ik heerlijk in mijn vel zat en meer zelfvertrouwen kreeg. Dit straalde over op de mensen om me heen en ik kon ineens veel makkelijker contacten leggen en werd veel opener!

Heel veel sterkte meid! Mijn pb box staat voor je open!

**Geplaatst**: 30-03-06 11:30

Re: Aan de mensen die zijn gepest..(heftig)

Geplaatst: 30-03-06 11:30

sterkte meidje

zelf ben ik ook gepest

Op de basisschool ben ik ook gepest vanwege me rode haar.
Altijd scheldwoorden er over kwijt en me niet de school inlaten, dreigen enzovoort.
In groep 5 was ik het zat en ben ik naar een andere basisschool gegaan.. Dit hielp wel een beetje maar weinig. De oudere jaard waren er nog steeds over uit dat meisjes met rood haar niet bij hun op school hoorden..

Op de middelbare ging het in het begin heel goed en had ik nergens meer last van.. *zo leek het* onderweg naar school kwamen we andere scholieren tegen van een andere school en zo begon alles weer opnieuw... Van de fiets worden getrapt, tuffen, schelden, aan je trekken en gemene opmerkingen maken..

Op dat moment zat het ook al helemaal niet lekker met de relatie tussen mij en mijn ouders... we hadden elke dag wel een confrontatie. Ik had weinig slaap en kwam dus meestal heel vermoeid en fitloos op school aan..
Toen begon weer iedereen rotopmerkingen te maken over mijn vermoeide gedrag en dat dat met mijn haar te maken had enzovoorts.....

Met gym kreeg ik een ongeluk en het was op zich welte dragen, maar door alle emoties die er al door me heen gingen en dan nu die ontzettende pijn kreeg ik een black out... *ik heb zon geluk gehad dat ik een leraar had die me begreep* ik heb alles vertelt en de hele klas heeft me een week ofzo niet aangegrepen... Op dat moment had ik ook in de paardenwereld een vriendin gekregen die me hielp hiermee. Tegen haar kon ik alles vertellen en kon ik mn hart al wel beetje bij beetje luchten, maar niet alles..

Nu op het mbo heb ik er geen last van *nog niet* op de middelbare heb ik goede hulp gekregen van de leraren en heb zo geleerd hoe ik met alles om moest gaan. Ook heb ik de confrontatie aagegaan om te vertellen tegen mijn ouders waarom ik er niet meer tegen kon en ook dit is al zoveel verbeterd.
ook die vriendin helpt mij nu nog steeds en nu zij met een nare situatie zit sta ik haar bij zodat zij ook haar hart kan luchten.

Ik hoop dat ik er geen tot weinig last meer van ga krijgen, mar het kan altijd zo weer omslaan.. Ik heb nu heel veel hulp gekregen om ermee om te leren gaan en daar ben ik super blij mee.

**Geplaatst**: 30-03-06 11:52

Re: Aan de mensen die zijn gepest..(heftig)

Geplaatst: 30-03-06 11:52

Ellebelletje schreef:
Ben ik weer

Bedankt voor alle lieve reacties (ook per PB)

Weet je...het is zo makkelijk om te zeggen....trek maar een grote bek op en het stopt wel...neem een andere houding aan en het pesten zal wel stoppen. Maar in werkelijkheid zit dat wel wat moeilijker hoor!
Als iedereen zo'n houding aan zou kunnen nemen, dan zou het wereldprobleem van pesten zo opgelost zijn!
(wat zou er dan veel leed bespaard worden)

Wanneer je thuis ook nog eens midden in een scheiding zit van je ouders....andere problemen heb...ga zo maar door...dan denk ik dat weinig kinderen/mensen het op kunnen brengen om eens even wat terug te zeggen.

In mijn schoolperiode was er ook een enorm populaire jongen...trok zijn bek altijd open tegen iedereen die hem ook maar een beetje pestte...maar ook die jongen was diepongelukkig doordat hij nooit echte vrienden had...maar iedereen deed om zich op de een of andere manier veilig te voelen.

Ben je dan altijd gelukkiger als je op zo'n manier ermee om kan gaan? Nee, ik denk van niet!
Misschien wel makkelijk om opmerkingen te ontwijken, maar dat wil niet zeggen dat dit soort mensen/kinderen dan ook gelukkig zijn, en daar gaat het mij om!

Dat begrijp ik zeker!
Maar het is wel te proberen toch?
slechter kan het (bijna) niet worden, dus je hebt niks te verliezen...

Bij mij in mijn klassen is er weinig gepest, gelukkig ..
Maar op de meao zat er 1 jongen die ik wel hielp. Als het iets te ver ging, dan zei ik altijd dat ze eens naar zichzelf moesten kijken, dat ze alles behalve knap waren ofzo. Dan zei ik ook nog vaak tegen de anderen dat ik degene was die hem peste en niemand anders

Ik ben altijd eerlijk geweest tegen hem.... als hij er niet uit zag, dan zei ik dat ook, maar niet op een banketstaaf manier....
Teveel helpen is ook niet goed denk ik...hij moet ook voor zichzelf op kunnen komen, anders is hij de l*l als ik er niet bij ben ofzo.

Ik zat wel bij het "populaire" groepje, maar was niet de "leider".

**Geplaatst**: 30-03-06 12:53

Re: Aan de mensen die zijn gepest..(heftig)

Geplaatst: 30-03-06 12:53

Wat heftig, zo erg is het bij mij nooit geweest maar ook ik ben gepest.
Eerst hoorde ik altijd bij de populaire mensen, tot ik er ineens niet meer bij mocht horen.
In groep 5 ging het nog wel redelijk, liep wat achteraf en mocht vaak niet mee doen maar ik hield het wel vol. Ondertussen verslechterde mijn thuissituatie enorm, mijn ouders hadden vaak ruzie en mijn vader werd steeds agressiever.

Het was ook niet zeldzaam dat mijn eigen vader me helemaal uitschold, ik was doodsbang voor hem op ten duur. Op school veranderde ik van een altijd zo vrolijk meisje tot een enorm verlegen en stil kind. Ik ging er helemaal aan onderdoor en dat merkte ze..
Het gepest nam toe, ik mocht nergens meer meedoen en spelen met mij? Nee, tuurlijk niet want 'Ach, het is Margit maar.'
In groep 6 gingen dus mijn ouders echt scheiden, vreselijk vond ik het.. inmiddels zei ik op school helemaal niks meer en had ik ook echt geen vrienden meer. Iedereen negeerde me gewoon en als er wat gezegd werd was het een of andere rotopmerking.

In die tijd kreeg ook mijn oma kanker, ik kwam daar vrijwel elke dag en vond het vreselijk haar zo te zien lijden, op school merkten ze dat ik mezelf alles aantrok en dat zorgde alleen voor meer gepest, want wat is er voor pesters nou leuker dan je slachtoffer laten huilen.
Soms had ik een tijdje wat vriendinnen, totdat zij me ook weer lieten vallen en dan kon ik weer compleet instorten, maar dan wel thuis of bij mijn oma, op school durfde ik inmiddels mijn gevoelens niet meer te laten zien. Ik ging naar school, zei de hele dag bijna niks en ging weer naar huis.
Een jaar na de scheiding van mijn ouders stopte mijn vader met het bedreigen van ons gezin en mijn oma werd langzamerhand beter, dat heeft ook heel veel gescheeld voor mij denk ik.

Ook in groep 7 en 8 ben ik nog veel gepest en genegeerd en mijn zelfvertrouwen was helemaal niks meer, en oh wat was ik opgelucht dat ik naar de middelbare kon.
Op de middelbare heb ik heel veel vrienden gemaakt en ik ben weer helemaal opgeleefd en kan weer mezelf zijn en als mensen me nu proberen te pesten, durf ik mezelf te verdedigen of doen anderen dat voor mij.
Maar wel merk ik dat het heel veel impact op mij heeft gehad, ik reageer heel snel als mensen iets soms voor de grap bedoelen wat ik dan verkeerd opvat, ook ben ik hierdoor helaas een stuk 'agressiever' geworden en vlieg ik mensen vrij snel aan.. verder ben ik nog wel erg snel heel down en de depressie die ik toendertijd had (ben ik vergeten eerder op te schrijven) is voor mij nog steeds moeilijk om het zo maar te zeggen.

Heel veel sterkte voor de mensen die ook gepest zijn/worden

**Geplaatst**: 30-03-06 13:31

Re:

Geplaatst: 30-03-06 13:31

het zal de rest van je leven bij je blijven.
heb toen ik een jaar of 18 was een behoorlijke inzinking gehad, en ben bij een lieve maatschapelijk werkster terecht gekomen, heb daar bijna 2 jaar gelopen.
praten vind ik nog steeds moeilijk, ze heeft me leren schrijven,
af en toe als ik weer eens een dip heb, pak ik me schrift en schrijf ik alles op.
me verdriet, me boosheid, mijn gevoelens.
blijft altijd een deel van me, ben nu 35 en er zijn nog momenten, dat ik me zwaar k.lo.te voel.
er blijven altijd mensen waarbij ik me heeeeelll klein voel.
vaak is het de manier waarop ze kijken, of tegen me praten.
ze kiken dan zo naar me alsof ik een minderwaardig monster ben.
ik zeg dan altijd tegen mijn man ,die komt er niet meer in.
apart type, vaak krijg ik dan wel gelijk.
waarom weet ik niet maar krijg dan echt de rillingen over mijn lichaam.
mijn gevoel laat me wat dat betrefd nooit in de steek.
mijn ouders hebben nooit geweten van de periode op de lagere school.
mijn vader zij achteraf, heb altijd gedacht dat er wat was, maar dit.
heb het ze ook niet kunnen vertellen.
toen ik 20 was en net samen woonde met mijn huidige man, heb ik ze een avond uitgenodigd. en mijn schriften gegeven.
er vielen voor hun een hoop puzzelstukjes op hun plaats.
ik ben vroeger heel boos op hun geweest, gaf zoveel signalen, maar het kwartje viel nooit bij ze.
heb een hele moeilike periode gehad.
maar het gaat nu prima met me.
eroverheen komen doe je nooit,
maar een manier vinden om er mee te kunnen even, dat is mij gelukt.
al zijn er altijd momenten, dat ik weer een dipje heb.
gelukkig heb ik hier een aantal mensen in mijn directe omgeving die dit heel goed aanvoelen. en er altijd weer voor me zijn.
mensen waar van ik dit nooit verwacht zou hebben.
en dat doet me heel goed

om te lezen dat er meer mensen zijn die dit hebben meegemaakt.
doet me ook goed, vaak heb je het idee dat je alleen op de wereld bent.
waarom ik gepest werd. vraag het me nog weleens af, was niet dik, had geen bril, had geen beugel.
ik wil daar ook niet meer over nadenken. daar doe ik mezelf ook geen plezier mee.
blijkbaar was ik gewoon een makkelijk slachtoffer, die haarmond dicht hield en makkelijk te pakken was

**Geplaatst**: 30-03-06 14:33

Re:

Geplaatst: 30-03-06 14:33

jah ik ken het probleem maar al te goed..
Ik heb het dus niet kunnen verwerken en door die reden ben ik nu sinds 1 januarie niet meer op school. alles komt weer boven... Ik kan mijn opleiding dus momenteel helemaal vergeten want ik trek het niet meer ik ben 17 wordt in mei 18 en ben al bij een aantal hulpinstanties geweest.. t komt er op neer dat niemand mij wil hebben..

Mataschappelijk werk kreeg een een RET theraphie aangeboden.. met anderen mensen.. helaas viel dit onde school en dus kon ik er niet terecht. de laatste weken is het nu zo erg geworden dat mijn zelfbeeld tot 0,0 is gezakt..

Ook ik was het pispaaltje..
Andere meiden nodigde elkaar uit voor feestjes etc.. ik mocht niet komen. de anderen uit deze buurt fietsten samen, ik mocht niet mee.. er is ooit door iemand toen ik op de fiets zat een dikke stok in mijn wiel gegooit.. zodat ik voorover van mijn fiets viel..
Ik ben meerdere malen van school weggelopen.. niks hielp.. ze wilde me op speciaal onderwijs zetten maar dit heeft iemand tegengehouden omdat ik t daar helemaal niet zou overleven..

Nu had ik in het vmbo best een leuke tijd.. ik had een vriendje dat niet bepaald geliefd was in de omgeving omdat hij onder de criminele jeugd viel zeg maar...

nu op t mbo krijg ik te horen dat ik mijzelf buitensluit..
tjah er zot een kern van waarheid in.. maar ik weet gewoon niet wat ik met mijzelf moet.. ben dus praktisch vrienden-loos
en sinds kort ook paardloos.. de enige uitlaat klep die ik had is ook uit mijn leven..
mijn vadre heeft problemen met werk.. nu moschien verhuizen en nog 100 andere dingen dus mijn ouders weten het ook niet meer..
jeugdzorg wil mij niet hebben..
Binnekort ga ik naar de psycholoog.. en dan eens kijken wat daar uit komt.. t moet alleen niet veel langer meer duren want ik begin mijzelf gewoon gek te maken

**Geplaatst**: 30-03-06 14:37

Re:

Geplaatst: 30-03-06 14:37

niet opgeven
misschien helpt schrijven ook wel
je kunt me altijd PB ben nu 35 heeft heel lang geduurd eer ik het een echt plaatsje heb kunnen geven.

**Geplaatst**: 30-03-06 14:52

Re:

Geplaatst: 30-03-06 14:52

Tjee wat een verhaal, mij krijg je niet gauw aan het huilen maar zit toch met tranen in mijn ogen te lezen. Moet zeggen dat ik ook niet altijd de populairste ben geweest maar ik heb nooit echt het gevoel gehad dat ik ben gepest. Vorig jaar in het eerstejaar van MBO had ik wel mot met 2 meiden, zij hadden besloten nog voordat we elkaar gesproken hadden, dat ze mij niet mochten. Ik zag ze vaak over mij roddelen en dat gaf mij een behoorlijk naar gevoel. Ben op een gegeven moment naar mijn tutor gegaan omdat we er samen niet uitkwamen. Dat vond ik toch wel raar, ik was toen 17 en zij ook dus dat zou toch betekenen dat mensen zich juist volwassener zouden gedragen. Daarna hebben ze een gesprek gehad en zijn ze juist aardig tegen mij gaan doen...

Ik vind het echt heel naar wat jullie allemaal gebeurd is, het engiste wat ik kan hopen is dat die pesters zich behoorlijk stinkmodder voelen over wat ze jullie hebben aangedaan en eigenlijk ook dat ze daar hoe dan ook nu of later voor gestraft worden. Maar aan sorry hebben de meeste mensen van jullie denk ik niet veel, de emotionele schade haal je niet met een sorry weg. Aan dat straffen hebben jullie denk ik ook niet veel maar deze mensen moeten gewoon ook eens weten hoe verschrikkelijk het wel niet is...

**Geplaatst**: 30-03-06 15:18

Re:

Geplaatst: 30-03-06 15:18

Bij mij is het andersom, ik ben zelf altijd degene geweest die gepest heeft! Dit is iets waar ik totaal niet trots op ga. Ik heb ook kinderen opgewacht, uitgescholden, gekwetst en ga zo maar door. Nu ik zelf voor de klas sta, ben ik pas echt gaan beseffen hoeveel schade je aanricht met deze pesterijen. Zodra ik ook maar de indruk heb dat er wordt gepest, wordt hier gelijk zeer streng naar gehandeld (dit is op veel scholen écht niet het geval). Ik ben er ook haast van overtuigd dat er binnen mijn groep niet wordt gepest, ookal heb je hier nooit totale grip op.

Ik heb toevallig van de week de film "blue bird"zitten kijken. Een aanrader voor een ieder die zich niet geheel bewust is van wat de gevolgen zijn van pesten.

Maar wát zijn er veel mensen hier op bokt de dupe geweest van het pesten zeg!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-03-06 15:37

Re:

Geplaatst door de TopicStarter : 30-03-06 15:37

talented schreef:
Bij mij is het andersom, ik ben zelf altijd degene geweest die gepest heeft! Dit is iets waar ik totaal niet trots op ga. Ik heb ook kinderen opgewacht, uitgescholden, gekwetst en ga zo maar door. Nu ik zelf voor de klas sta, ben ik pas echt gaan beseffen hoeveel schade je aanricht met deze pesterijen. Zodra ik ook maar de indruk heb dat er wordt gepest, wordt hier gelijk zeer streng naar gehandeld (dit is op veel scholen écht niet het geval). Ik ben er ook haast van overtuigd dat er binnen mijn groep niet wordt gepest, ookal heb je hier nooit totale grip op.

Ik heb toevallig van de week de film "blue bird"zitten kijken. Een aanrader voor een ieder die zich niet geheel bewust is van wat de gevolgen zijn van pesten.

Maar wát zijn er veel mensen hier op bokt de dupe geweest van het pesten zeg!

Heb gelijk even gegoogled op blue bird, maar dat lijkt me een hele mooie maar ook heftige film zeg!! Poeh..zag ook wat foto's erbij staan van dat manneke zonder onderarmen...heel aangrijpende film volgens mij!

(ga eens kijken of ik die ergens kan huren/krijgen)

xx

**Geplaatst**: 30-03-06 15:41

Re: Aan de mensen die zijn gepest..(heftig)

Geplaatst: 30-03-06 15:41

Ellebelletje schreef:
Nooit gepest worden om hoe je eruit ziet is niet altijd waar...de manier waarop je ermee omgaat wel!
Ik heb inderdaad niets terug durven doen, waardoor persterijen maar voort duurde...misschien als ik een keer flink mijn mond open had getrokken...maar om die stap te nemen moet je wel sterk in je schoenen staan!

Niet helemaal waar. Ik heb ooit een meiske wat me altijd pestte eens een schoen ndaar d'r hoofd gegooid

Ik gooi echt nooit raak (waarom ik dus paardrij en dus niet basketbal, maar dat terzijde) en dit was raak. Volledig raak. Ik heb toen ook gezegd waar het op stond, maar het enige resultaat was dat ik in elkaar getimmerd werd en de pesterijen alleen maar toenamen.

Wat er is gebeurd heeft me heel erg onzeker gemaakt. Ik kan er nu goed mee omgaan, maar nieuwe situaties leveren altijd onzekerheid en dat is flink balen. OK, het is vast ook een deel 'aard van het beestje', dus hoe ik ben, maar toch.

**Geplaatst**: 30-03-06 15:42

Re:

Geplaatst: 30-03-06 15:42

Goh, hier schrik je wel even van...
Ik ben zo vaak gepest, en soms nog, ik weet precies hoe je je voelt.

Ik ben gelukkig door iemand "uit de hel geholpen" en nu heb ik het redelijk los kunnen laten...Soms komt het nogal heftig bovendrijven, dan ga ik roepen dat ik lelijk ben ed...Dat zijn dus de "littekens" die ik aan het pesten overgehouden heb, ik ben voornamelijk mijn zelfvertrouwen kwijtgeraakt. Gelukkig heb ik nu echte vrienden gevonden, die mij altijd uit dat dipje kunnen en willen halen.

Ik ben wel altijd voorzichtig met vriendschappen sluiten, en als je mijn vertrouwen kwijt bent zal je dat nooit meer terug krijgen.
Ik heb verder eigenlijk geen tips voor je...
Veel sterkte ermee nog

**Geplaatst**: 30-03-06 16:19

Re: Aan de mensen die zijn gepest..(heftig)

Geplaatst: 30-03-06 16:19

Hier nog een die gepest is. Ik had ook al in het andere topic gepost.
Ongelooflijk wat een invloed dat pesten kan hebben he?

Het is nu een jaar of 10 geleden en nog steeds vind ik het moeilijk als mensen lachen als ik langsloop. Ja, ik weet heus wel dat het zeer waarschijnlijk niet over mij gaat en dat het gewoon toeval is, maar het voelt nog steeds anders.

Ik weet van mezelf dat ik moeite heb met het omgaan met kritiek. Als iemand tegen me zegt dat ik iets niet goed heb gedaan, of misschien anders zou moeten doen schiet ik gelijk op slot. Beter kan ik het niet omschrijven, het lijkt op zo'n moment alsof er in eens een muur om me heen staat waar ik niet meer doorheen kom. Iemand heeft me ooit gewezen hoe dat nu zit bij mij. Door wat er vroeger gebeurd is, denk ik dat zodra iemand een klein stukje van mij of van wat ik doe afwijs, diegene mij als persoon afwijst. En dat klopt ook wel. En dat doordat iemand het nodig vond om zich zelf een beter gevoel te geven ten koste van anderen.
Ik ben er angstiger en terughoudend door geworden. Als er iets leuks gebeurd en anderen staan te juigen zit ik alleen maar te glimlachen omdat ik me niet durf te laten gaan.

Wat mij toch een beetje geholpen heeft is het feit dat ik een sociale opleiding ben gaan doen. Daardoor ben ik heel erg naar mezelf gaan kijken hou ik nu eigenlijk in elkaar stak, wat mij in ieder geval in staat stelde om bepaalde manieren van denken te doorbreken. Dit in combinatie met de muzische vakken als toneel en spel. Misschien is die tip die Urielle al gaf over toneelles nog een optie voor je?

Eigenlijk dacht ik dat ik het wel redelijk achter me had gelaten en had weggestopt, maar waarom voel ik me nu dan ineens zo rottig nu ik me met deze topics bezighoud??

Sterkte voor alle andere mensen in dit topic. Ik zou nog veel meer zillen typen, maar nu zit mijn hoofd even vol.

**Geplaatst**: 30-03-06 16:28

Re: Aan de mensen die zijn gepest..(heftig)

Geplaatst: 30-03-06 16:28

[quote="Nezzie"]Wat mij toch een beetje geholpen heeft is het feit dat ik een sociale opleiding ben gaan doen. Daardoor ben ik heel erg naar mezelf gaan kijken hou ik nu eigenlijk in elkaar stak, wat mij in ieder geval in staat stelde om bepaalde manieren van denken te doorbreken. Dit in combinatie met de muzische vakken als toneel en spel. Misschien is die tip die Urielle al gaf over toneelles nog een optie voor je?[quote]

Ik deed een sociale opleiding maar dat was voor mij een zeer slecht idee. Mijn zelfbeeld is alleenmaar minder geworden. Ben totaal niet gemotiveerd meer etc etc..

**Geplaatst**: 30-03-06 16:33

Re: Aan de mensen die zijn gepest..(heftig)

Geplaatst: 30-03-06 16:33

op de bassisschool ben ik ook gepest.
Zat ook echt in zo'n vervelende rot klas

Meestal stond ik gewoon bij meiden te praten. maar ik had echt geen vriendinnen

in groep 7 was ik blijven zitten, dus ik vond het wel leuk, andere groep andere mensen enzo, en ik had al een vriendin daarzo

dat is en blijft ook me vriendin

nu zit ik in de 1e, dus nieuw begin voor mij,

Zit nog steeds bij me beste vriendin in de klas

en daar ben ik echt heel blij mee, want ik zou echt nooit zonder haar kunnen

dus wat ik heb gedaan

Gewoon andere vriendinnen (proberen)(te) maken
en gewoon (proberen) om niks vanaan te trekken, want anders blijven ze door gaan

En ik vind het eigenlijk super te ver gaan bij jou..!! echt

nu heb ik ook echt aleemaal super beste vriendinnen, en als ik ruzie heb helpen ze me ook

Dus nog sterkte om je eroverheen te zetten!

**Geplaatst**: 30-03-06 19:09

Re: Aan de mensen die zijn gepest..(heftig)

Geplaatst: 30-03-06 19:09

Jeetje......
Kan hier zo kwaad om worden

Ik ben vroeger ook gepest, niet omdat ik dik was, maar juist omdat ik rustig en stil was.....
Heb er helaas tot op de dag van vandaag last van, kan van het ene op het andere moment dichtklappen en echt niks meer uit krijgen.
Vaak sta ik buiten een groep, hoor nergens echt bij!
Heel erg moeilijk, gelukkig was het niet zo erg als bij jou, maar heb er zeker nog steeds onwijs veel moeite mee, omdat ik er nu nog regelmatig op aangesproken wordt, zoals tijdens mijn laatste stage, daar kreeg ik te horen toen ik "Goedenmorgen" zei: Ohhh, je kan dus wel praten. En dan kla p ik dus direct weer dicht, durf juist dan helemaal niks meer te zeggen, terwijl ik net wat begon te wennen.....

Sterkte meid, helaas ka ik je niet verder helpen.....
Alleen kan ik je ondersteunen in het feit dat ik weet hoe je je voelt!