
Dagelijks langskomen in revalidatiecentrum kan ik van haar uit begrijpen. Jammer dat ze zich niet in jullie kan verplaatsen dat dit niet haalbaar is in jullie eigen drukke leven.
Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
belle_boef schreef:Ik denk dat het grote verschil zit in de opgelegde verplichting die je voelt in het contact. Het dwingerige van je schoonmoeder.
Je brengt het alsof ze wel mogelijkheden heeft maar niks wil/er geen gebruik van maakt. Als ze enkel haar zoon wil is dat wel wat ongezond.
Maar je kan een ander niet veranderen, dat moet diegene zelf doen.
Je man zal z’n grenzen moeten trekken en daar zal zij het niet mee eens zijn als haar verwachting is dat hij op frequente basis langs komt.
fohadie schreef:belle_boef schreef:Ik denk dat het grote verschil zit in de opgelegde verplichting die je voelt in het contact. Het dwingerige van je schoonmoeder.
Je brengt het alsof ze wel mogelijkheden heeft maar niks wil/er geen gebruik van maakt. Als ze enkel haar zoon wil is dat wel wat ongezond.
Maar je kan een ander niet veranderen, dat moet diegene zelf doen.
Je man zal z’n grenzen moeten trekken en daar zal zij het niet mee eens zijn als haar verwachting is dat hij op frequente basis langs komt.
Precies, dit is de spijker op zijn kop! Toch interessant om te lezen hoe vaak of weinig vaak mensen hun (schoon)ouder(s) zien.
fohadie schreef:Weet je hoevaak ik dat al gedaan heb? Dat helpt dus niet. We moeten ons beide aan de gemaakte afspraken houden, maar met haar zijn gewoon geen afspraken te maken!