
Qua thuiszorgtaken: ik vind het prima om wat lichte verzorging te doen, boodschappen, maaltje koken, wasje doen, helpen met dingen. Maar ik denk dat het voor zowel ouder als kind niet zo gezond is voor de relatie als het om al te intieme lichamelijke verzorging gaat en de hele dag 'baby-sitten' is ook niet haalbaar moet je vanuit gaan.
Ik vraag me verder ook af hoe het zit met erfrecht en erfbelasting enzo.
Als wij ons huis zouden verkopen en zij ook, om samen iets nieuws te kopen. Hoe dan het beste. Op onze naam met een familiebank constructie?
Maar mijn zus moet natuurlijk ook gewoon haar erfdeel krijgen. Hoe gaan we dat dan ophoesten, dan moeten we wel dat geld hebben en dat dan niet alsnog de stacaravan of het perceel verkocht moet worden want dat is geen oplossing.
En ik wil ook absoluut niet dat mijn zus het idee krijgt om er in te gaan wonen na mijn ouders, die gaat direct een belletje installeren om ons als butler te roepen vrees ik

En mocht die dan een gezinnetje gaan stichten, dat we dan omruilen: hij in het huis en wij als opa en oma in de stacaravan

Als hij en eventuele aanhang dat zouden willen dan hè.
Het lijkt ons het mooiste als het (zelf ook al levensloopbestendige) gewone huis aan de ene kant van het perceel staat, en de stacaravan (ze hebben al een hele mooie gezien van 4,5 meter breed.... voelt als een normaal huis) of zoiets aan de andere kant van het perceel.
Dat beide huizen een privé gelegen tuin rondom hebben. En er tussenin een grasveldje, moestuin, kasje, kippenloopje.... die je dan samen hebt. Kan mijn vader nog lekker wat in de tuin rommelen en wij gaandeweg het zwaardere werk overnemen als hij dat niet meer wil / kan.