Leeftijd kinderwens

Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
XladyX

Berichten: 1787
Geregistreerd: 23-07-06
Woonplaats: NL

Re: Leeftijd kinderwens

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-06-25 14:03

Hé alles kan he, maar het is ook fijn om te weten wat je cyclus is voordat je begint aan zwanger (proberen) te worden. Dan weet je bv ook beter welke termijn je bent als je zwanger raakt, en wanneer testen wel of geen zin heeft, wanneer je de verloskundige het beste kunt gaan bellen etc. Niet iedereen is super vruchtbaar en raakt van 1x pil vergeten "ineens" zwanger. Volgens mij is het gemiddelde nog steeds iets van 6 maanden oid.

AnnoNiemand

Berichten: 1162
Geregistreerd: 16-05-18
Woonplaats: Nederland

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-06-25 14:07

XladyX schreef:
AnnoNiemand schreef:
Mijn ervaring: met paarden is het NIET goed te combineren. Ik zou dus kiezen, of een kind, of paarden. Ik heb beide. :D Maar vind het absoluut geen aanrader en ik zou het nooit weer zo aanpakken.


Mijn ervaring is precies andersom. Ben enorm bang gemaakt dat het niet te doen zou zijn, maar ik ervaar het net als Nessie anders. Heb een twee jonge kinderen, werk 32 uur (wel hele flexibele job) en twee paarden aan huis, wel zo efficient mogelijk ingericht qua zorg. Heb een man die ook veel werkt, maar vrijwel nooit savonds. Dus nadat de kleintjes naar bed zijn eigenlijk altijd handen vrij. Maar kan me voorstellen dat het qua kosten wel ook moet kunnen want zowel paard als kinderen vragen veel van je bankrekening.

Qua leeftijd en kinderwens heb ik verder niks toe te voegen.. geen specicifieke ervaring met de gestelde vraag.

Kosten is het probleem niet. TIJD des te meer! Je kunt niet meer 100% voor je paarden gaan. Dat vind ik nog steeds moeilijk om te accepteren. Als ze aan huis staan is het denk ik makkelijker. Die luxe heb ik niet. Ik heb overwogen te stoppen, maar ben dusdanig aan ze gehecht dat dat geen optie is.

SusanH
Lid Bezwaarcommissie

Berichten: 36890
Geregistreerd: 27-06-07
Woonplaats: In het midden van het land

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-06-25 14:21

AnnoNiemand schreef:
Mijn ervaring: met paarden is het NIET goed te combineren. Ik zou dus kiezen, of een kind, of paarden. Ik heb beide. :D Maar vind het absoluut geen aanrader en ik zou het nooit weer zo aanpakken.


Dat is ook geen gegeven. Hier is het goed te combineren juist, mijn man heb ik tussen de paarden ontmoet en onze dochter was al jong paardengek. Wij hebben dus samen als gezin 2 paarden en ik zou niet anders willen. Het is toevallig zo gelopen. Maar ik zou er zo weer voor tekenen.

XladyX

Berichten: 1787
Geregistreerd: 23-07-06
Woonplaats: NL

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-06-25 14:40

Annoniemand die ervaring heb ik ook niet hoor.. hoe bedoel je niet meer 100% voor je paarden gaan? Als je het merendeel van de dag/leven bij de paarden spendeert oké dat kan ik begrijpen dat dat niet meer kan. En de eerste maanden/jaar met een baby zijn altijd pittig. Maar zeker de avonden, als de kinderen een vaste bedtijd hebben vind ik het een ander verhaal. En als je geluk hebt zijn je kinderen zelfs geinteresseerd in de paarden, of kun je een deel van de zorg doen terwijl ze mee zijn. Uitmesten, voeren, borstelen etc kun je best "leuk" maken voor je kinderen of zo doen dat zij zelfstandig spelen terwijl je bezig bent en toezicht op ze houdt. Ook met twee lukt dat nu nog (hoewel de jongste meestal nog in de kinderwagen vertoefd, dat scheelt). En trainen doe ik dan na bedtijd.

Maargoed dit gaat off topic en zijn genoeg andere topics over qua paarden/kinderen combineren. Ik denk dat het allemaal valt of staat met hoe je er zelf in staat en je eigen energieniveau en keuzes die je maakt.

Kaitlyn

Berichten: 10213
Geregistreerd: 04-06-06
Woonplaats: Veluwe

Re: Leeftijd kinderwens

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-06-25 14:43

Ik word een beetje bang van al die mensen die pas rond/na hun 35e ineens een kinderwens kregen. :')

Earth

Berichten: 10725
Geregistreerd: 09-04-20
Woonplaats: Ergens oost

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-06-25 14:50

Kaitlyn schreef:
Ik word een beetje bang van al die mensen die pas rond/na hun 35e ineens een kinderwens kregen. :')


Haha hoezo?

Charlotte446

Berichten: 705
Geregistreerd: 01-04-16
Woonplaats: Randstad

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-06-25 14:50

Vroeger had ik het ideale plaatje in mijn hoofd dat ik voor mijn 30e moeder wilde worden. Dat werd 33 door ziektes en een ongeluk. Ik denk wel dat ik een leukere moeder ben op mijn 33e dan ik bijv. op mijn 23e had geweest.

Van vorig jaar April t/m dit jaar April heeft onze kleine man oorontsteking na oorontsteking gehad. Daar zaten ook heel wat koortsstuipen bij en ik ben een vaste klant bij het ziekenhuis en de huisarts geweest. Soms 3 keer per week en de koortsstuipen waren altijd 's avonds laat/'s nachts geweest en daar is in veel gevallen de ambulance voor gekomen. Als je in zo'n situatie zit ga je door want je moet wel maar achteraf gezien is het een ontzettend pittige tijd geweest. Je bent er zoveel tijd aan kwijt, de zorgen die je hebt en het gebeurt altijd op een ongelukkig moment. Dit is zeker geen reden om niet voor een kindje te gaan, maar het kan er wel bij komen en is heel zwaar voor je relatie, je werk en je mentale gesteldheid. Ik ben zelf chronisch ziek dus ik heb de instelling we passen er wel een mouw aan. Mijn man vond het slechte periodes moeilijk dat bijv. het huishouden achter liep en ik veel moe was.

Hannanas
Berichten: 14391
Geregistreerd: 21-01-06
Woonplaats: Gelderland

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-06-25 14:56

Kaitlyn schreef:
Ik word een beetje bang van al die mensen die pas rond/na hun 35e ineens een kinderwens kregen. :')


Ja kijk maar uit, straks overkomt het je nog op je 39e :P

Tiggs

Berichten: 8548
Geregistreerd: 30-05-11
Woonplaats: Dunning-Kruger Park

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-06-25 14:56

Kaitlyn schreef:
Ik word een beetje bang van al die mensen die pas rond/na hun 35e ineens een kinderwens kregen. :')


Haha geen paniek, zegt deze 40-jarige je!

Charlotte446 schreef:
Vroeger had ik het ideale plaatje in mijn hoofd dat ik voor mijn 30e moeder wilde worden. Dat werd 33 door ziektes en een ongeluk. Ik denk wel dat ik een leukere moeder ben op mijn 33e dan ik bijv. op mijn 23e had geweest.

Van vorig jaar April t/m dit jaar April heeft onze kleine man oorontsteking na oorontsteking gehad. Daar zaten ook heel wat koortsstuipen bij en ik ben een vaste klant bij het ziekenhuis en de huisarts geweest. Soms 3 keer per week en de koortsstuipen waren altijd 's avonds laat/'s nachts geweest en daar is in veel gevallen de ambulance voor gekomen. Als je in zo'n situatie zit ga je door want je moet wel maar achteraf gezien is het een ontzettend pittige tijd geweest. Je bent er zoveel tijd aan kwijt, de zorgen die je hebt en het gebeurt altijd op een ongelukkig moment. Dit is zeker geen reden om niet voor een kindje te gaan, maar het kan er wel bij komen en is heel zwaar voor je relatie, je werk en je mentale gesteldheid. Ik ben zelf chronisch ziek dus ik heb de instelling we passen er wel een mouw aan. Mijn man vond het slechte periodes moeilijk dat bijv. het huishouden achter liep en ik veel moe was.


Hij kon niks in het huishouden doen? Z'n werk een keer 3 uurtjes laten voor wat het was?

@Zertab: tijd zat, ik heb meerdere vriendinnen die pas op hun 38e een eerste kind kregen. Ideaal? Misschien niet, maar dat is op je 25e een kind krijgen in mijn ogen ook niet.
Laatst bijgewerkt door Tiggs op 26-06-25 14:58, in het totaal 1 keer bewerkt

XladyX

Berichten: 1787
Geregistreerd: 23-07-06
Woonplaats: NL

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-06-25 14:57

Oooh koortsstuipen, vreselijk. Die hebben wij helaas ook al meerder keren ervaren bij onze oudste. Mentaal heel erg zwaar. Ik denk dat het sowieso heel onderschat wordt welke impact kinderen hebben op je relatie; op alles eigenlijk. Maar gelukkig ook op een positieve manier. Mijn man als vader zien met zijn kinderen bezig dat smelt toch steeds mijn hart. Onze opa's en oma's bezig zien met ze. En hoe ze de wereld beleven.. ik had vroeger 0,0 kinderwens, toen twijfel, toen toch voor gedaan en het is zoveel meer dan ik me ooit voor had kunnen stellen. En ik denk dat dat moeilijk uit te leggen is als je het niet van tevoren van heel dichtbij bij een ander meekrijgt.

Zertab

Berichten: 14366
Geregistreerd: 05-02-11
Woonplaats: Brabant

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-06-25 15:00

Tiggs schreef:
Kaitlyn schreef:
Ik word een beetje bang van al die mensen die pas rond/na hun 35e ineens een kinderwens kregen. :')


Haha geen paniek, zegt deze 40-jarige je!

Charlotte446 schreef:
Vroeger had ik het ideale plaatje in mijn hoofd dat ik voor mijn 30e moeder wilde worden. Dat werd 33 door ziektes en een ongeluk. Ik denk wel dat ik een leukere moeder ben op mijn 33e dan ik bijv. op mijn 23e had geweest.

Van vorig jaar April t/m dit jaar April heeft onze kleine man oorontsteking na oorontsteking gehad. Daar zaten ook heel wat koortsstuipen bij en ik ben een vaste klant bij het ziekenhuis en de huisarts geweest. Soms 3 keer per week en de koortsstuipen waren altijd 's avonds laat/'s nachts geweest en daar is in veel gevallen de ambulance voor gekomen. Als je in zo'n situatie zit ga je door want je moet wel maar achteraf gezien is het een ontzettend pittige tijd geweest. Je bent er zoveel tijd aan kwijt, de zorgen die je hebt en het gebeurt altijd op een ongelukkig moment. Dit is zeker geen reden om niet voor een kindje te gaan, maar het kan er wel bij komen en is heel zwaar voor je relatie, je werk en je mentale gesteldheid. Ik ben zelf chronisch ziek dus ik heb de instelling we passen er wel een mouw aan. Mijn man vond het slechte periodes moeilijk dat bijv. het huishouden achter liep en ik veel moe was.


Hij kon niks in het huishouden doen? Z'n werk een keer 3 uurtjes laten voor wat het was?

@Zertab: tijd zat, ik heb meerdere vriendinnen die pas op hun 38e een eerste kind kregen. Ideaal? Misschien niet, maar dat is op je 25e een kind krijgen in mijn ogen ook niet.


Ja iedereen om mij heen begint wel te settelen en kinderen. Dus dan voel je je wel een beetje mwah :')

nps
Berichten: 2652
Geregistreerd: 12-09-11

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-06-25 15:08

XladyX schreef:
Annoniemand die ervaring heb ik ook niet hoor.. hoe bedoel je niet meer 100% voor je paarden gaan? Als je het merendeel van de dag/leven bij de paarden spendeert oké dat kan ik begrijpen dat dat niet meer kan. En de eerste maanden/jaar met een baby zijn altijd pittig. Maar zeker de avonden, als de kinderen een vaste bedtijd hebben vind ik het een ander verhaal. En als je geluk hebt zijn je kinderen zelfs geinteresseerd in de paarden, of kun je een deel van de zorg doen terwijl ze mee zijn. Uitmesten, voeren, borstelen etc kun je best "leuk" maken voor je kinderen of zo doen dat zij zelfstandig spelen terwijl je bezig bent en toezicht op ze houdt. Ook met twee lukt dat nu nog (hoewel de jongste meestal nog in de kinderwagen vertoefd, dat scheelt). En trainen doe ik dan na bedtijd.

Maargoed dit gaat off topic en zijn genoeg andere topics over qua paarden/kinderen combineren. Ik denk dat het allemaal valt of staat met hoe je er zelf in staat en je eigen energieniveau en keuzes die je maakt.


Ik heb mijn paard volpension. Ik ga echt niet meer zo vaak als eerst, nu zo 4/5x pw tov eerder 5/6x pw. Mijn partner en ik verdelen de avonden, zodat hij ook wegkan. Ik neem mijn dochtertje als het uitkomt mee naar stal maar zorg dan wel voor oppas, die kan ik echt niet alleen laten spelen (1,5 jaar oud ;)). ff snel keer op en neer voor poetsen of uitmesten kan, ze blijft dan in de kinderwagen zitten met speeltje of knuffeltje ofzo.

Xlady gelukkig geen koortsstuipen hier, maar verder hetzelfde! Om mijn man met haar te zien (we doen het echt samen), opa en oma... alle familiemomenten vind ik ook ineens zoveel specialer ofzo! En hoe ze zomaar ineens vanalles leren en kunnen.... echt zo speciaal om mee te maken!

Prairy

Berichten: 10316
Geregistreerd: 28-12-03

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-06-25 15:10

Kaitlyn schreef:
Ik word een beetje bang van al die mensen die pas rond/na hun 35e ineens een kinderwens kregen. :')

30ers dilemma :+

Ook last van gehad. Ik ben eroverheen gegroeid. Zonder uitbreiding :P En nog steeds ontzettend blij met alle vrijheid die we hebben. (En financiën...)
Laatst bijgewerkt door Prairy op 26-06-25 15:12, in het totaal 1 keer bewerkt

Roodvos

Berichten: 7527
Geregistreerd: 03-04-04
Woonplaats: Op een bult SiO2

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-06-25 15:11

Seks (willen) is een oerdrift. Logisch, daar komen kinderen van. Nu we als mensen anticonceptie hebben uitgevonden is daaruit de mythe van "de kinderwens" ontstaan. Maar weet dat het fenomeen "kinderwens"' vooral sociale druk is.
En naarmate je ouder wordt, wordt die druk hoger. "Heb je ook kinderen?" "Niet te lang wachten hoor, dadelijk lukt het niet meer!" "Het lijkt me zo leuk om oma/opa te zijn!". Enz enz.
En als je dat maar vaak genoeg hoort dan krijg je vanzelf een ongemakkelijk gevoel. En zie, daar ontstaat de kinderwens.

Citaat:
Gedragsbioloog Van Veen vermoedt dat een kinderwens ook hier vooral het gevolg is van ‘sociaal kuddedrag’. Het is simpel­weg de norm om je wel voort te planten. ‘Van jongs af aan wordt aan meisjes verteld: jij gaat later baby’s baren.’ We groeien op met het idee dat dit de meest voor de hand liggende route is.
https://archive.is/wqKLh

Tiggs

Berichten: 8548
Geregistreerd: 30-05-11
Woonplaats: Dunning-Kruger Park

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-06-25 15:11

Zertab schreef:
Ja iedereen om mij heen begint wel te settelen en kinderen. Dus dan voel je je wel een beetje mwah :')


Oh dat snap ik wel! Maar het is echt best vroeg hoor. Ik heb maar 1 vriendin die voor haar 30e bevallen is.

Tiggs

Berichten: 8548
Geregistreerd: 30-05-11
Woonplaats: Dunning-Kruger Park

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-06-25 15:12

Roodvos schreef:
Seks (willen) is een oerdrift. Logisch, daar komen kinderen van. Nu we als mensen anticonceptie hebben uitgevonden is daaruit de mythe van "de kinderwens" ontstaan. Maar weet dat het fenomeen "kinderwens"' vooral sociale druk is.
En naarmate je ouder wordt, wordt die druk hoger. "Heb je ook kinderen?" "Niet te lang wachten hoor, dadelijk lukt het niet meer!" "Het lijkt me zo leuk om oma/opa te zijn!". Enz enz.
En als je dat maar vaak genoeg hoort dan krijg je vanzelf een ongemakkelijk gevoel. En zie, daar ontstaat de kinderwens.

Citaat:
Gedragsbioloog Van Veen vermoedt dat een kinderwens ook hier vooral het gevolg is van ‘sociaal kuddedrag’. Het is simpel­weg de norm om je wel voort te planten. ‘Van jongs af aan wordt aan meisjes verteld: jij gaat later baby’s baren.’ We groeien op met het idee dat dit de meest voor de hand liggende route is.
https://archive.is/wqKLh


Ik vind dat ook wel interessant; hoeveel mensen denken echt na of ze het willen en voor hoeveel mensen is het een vanzelfsprekendheid en is de vraag alleen wanneer en met wie?

Bellatrix
Lid Nieuwsredactie
The Scarlet Witch 

Berichten: 112810
Geregistreerd: 02-08-02
Woonplaats: Down The Witches Road

Re: Leeftijd kinderwens

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-06-25 15:17

Veel van mijn vriendinnen en kennissen hebben ook kinderen of zijn zwanger, ik ben met mijn 43 alleenstaand en geen kinderen wel een beetje een buitenbeentje. :+ Ik heb niets met kinderen, iig niets met baby's, wat ouder is minder erg.

Ik heb nooit kinderen gewild, ik vind de rust van het alleen wonen heerlijk.

Maar je bent nog jong, je hebt nog tijd. Vrouwen kunnen zoals blijkt ook op latere leeftijd nog prima zwanger worden.

Ik zelfs nog...maar het hoeft van mij niet.

Earth

Berichten: 10725
Geregistreerd: 09-04-20
Woonplaats: Ergens oost

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-06-25 15:17

Ik vind kinderen overigens heel onhandig. Je lichaam raakt verlept, je slaapt raakt verlept, je bankrekening, jijzelf raakt verlept. Zo weinig voordelen :')

Goof

Berichten: 31614
Geregistreerd: 12-05-05
Woonplaats: Thuis

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-06-25 15:17

Roodvos schreef:
Seks (willen) is een oerdrift. Logisch, daar komen kinderen van. Nu we als mensen anticonceptie hebben uitgevonden is daaruit de mythe van "de kinderwens" ontstaan. Maar weet dat het fenomeen "kinderwens"' vooral sociale druk is.
En naarmate je ouder wordt, wordt die druk hoger. "Heb je ook kinderen?" "Niet te lang wachten hoor, dadelijk lukt het niet meer!" "Het lijkt me zo leuk om oma/opa te zijn!". Enz enz.
En als je dat maar vaak genoeg hoort dan krijg je vanzelf een ongemakkelijk gevoel. En zie, daar ontstaat de kinderwens.

Citaat:
Gedragsbioloog Van Veen vermoedt dat een kinderwens ook hier vooral het gevolg is van ‘sociaal kuddedrag’. Het is simpel­weg de norm om je wel voort te planten. ‘Van jongs af aan wordt aan meisjes verteld: jij gaat later baby’s baren.’ We groeien op met het idee dat dit de meest voor de hand liggende route is.
https://archive.is/wqKLh


Dit is wel echt interessant.
In mijn leven heeft nooit iemand (ouders, oma's, vriendinnen) uitgesproken (klein)kinderen te hopen of verwachten en ik ben niet opgegroeid met de gedachte dat kinderen er persé bij horen. In mijn omgeving (40+) zijn er ook gewoon weinig mensen met kinderen.
Ik heb nooit sociale druk ervaren en dus inderdaad ook nooit een kinderwens gehad.
Laatst bijgewerkt door Goof op 26-06-25 15:18, in het totaal 1 keer bewerkt

Bellatrix
Lid Nieuwsredactie
The Scarlet Witch 

Berichten: 112810
Geregistreerd: 02-08-02
Woonplaats: Down The Witches Road

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-06-25 15:17

Earth schreef:
Ik vind kinderen overigens heel onhandig. Je lichaam raakt verlept, je slaapt raakt verlept, je bankrekening, jijzelf raakt verlept. Zo weinig voordelen :')

Jij somt het ook mooi op. :D
Laatst bijgewerkt door Bellatrix op 26-06-25 15:18, in het totaal 1 keer bewerkt

_Lorette_

Berichten: 12842
Geregistreerd: 27-09-04
Woonplaats: Hattem

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-06-25 15:17

Ik had geen kinderwens, wel een zoon gekregen en toen bewust voor een tweede gegaan, die zich ook meteen de eerste mogelijkheid aandiende. Ik moet nog een paar weekjes...
Je moet geluk hebben met je vruchtbaarheid als stel, maar volgens mij heeft dat niets te maken met de pil/ontpillen.

Omdat we toch al een kind hebben (die echt te goed is gelukt :P ) en je leven dan nooit meer zo is als zonder kinderen, wilden we er nog eens van genieten en voor een broertje/zusje gaan. Maar ik had zonder kind(eren) een heel fijn leven. Ik had niet iets gemist. Bewust kindloos was voor ons prima geweest.

Of het goed te combineren is met paarden... Ja en nee. Het kan meer dan prima, maar in mijn beleving nooit tot op het extreme niveau als mogelijk is zonder kinderen, simpelweg omdat je er ook moet zijn voor je kind. Is dat noodzakelijk? Nee. Je kunt nog steeds paarden verzorgen, rijden, op wedstrijd. Het is maar net hoe je het zelf inricht, welke afspraken je maakt en wat je ervoor wil doen en laten.

Mijn paard was helaas al overleden voor mijn zwangerschap. Er bleven twee jaarlingen over. En daar ging het een beetje mis, want waar ik voorheen altijd bezig was met de paarden en ze zelf zadelmak maakte, kwam dat er niet van zwanger of met baby. Ook omdat ik zwanger niks waard ben. Wat dat betreft hadden/hebben we precies de verkeerde paarden op stal. Een ouder, gereden paard pak je er zo weer bij als je een keer tijd hebt om te rijden. Zadelmak maken doe ik liever met meer beleid en als ik zelf scherp en fit ben. Zo komt het dat ik nu al 2.5 jaar niet normaal heb gereden. Alleen tussendoor af en toe op een leenpaard. Ik mis het vreselijk en hoop na deze bevalling eindelijk te kunnen gaan rijden met de jonge paarden. We hebben ze aan huis en ik vind het echt jammer dat er door de omstandigheden de laatste jaren alleen werk en kosten waren, met in verhouding weinig plezier van het omgaan en werken met paarden. Had ik geweten dat ik zwanger zou worden, dan waren we nooit voor een stel veulens gegaan.

Olle

Berichten: 2793
Geregistreerd: 30-03-05

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-06-25 15:20

Earth schreef:
Ik vind kinderen overigens heel onhandig. Je lichaam raakt verlept, je slaapt raakt verlept, je bankrekening, jijzelf raakt verlept. Zo weinig voordelen :')


Maar je krijgt er zovéél voor terug :+

Toen ik 35 was bevallen van mijn knappe dochter.
Nu ben ik 39 en er is toch nog ergens een twijfel voor een tweede (is zo leuk voor de eerste ;-)).

En vroeger riep ik het hardst dat ik nooit kinderen zou willen.
en eerlijk is eerlijk, ik vind die van mijzelf heel leuk. Maar van andere vind ik nog steeds erg lastig hoor }:0
Laatst bijgewerkt door Olle op 26-06-25 15:22, in het totaal 1 keer bewerkt

Tiggs

Berichten: 8548
Geregistreerd: 30-05-11
Woonplaats: Dunning-Kruger Park

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-06-25 15:21

Olle schreef:
Earth schreef:
Ik vind kinderen overigens heel onhandig. Je lichaam raakt verlept, je slaapt raakt verlept, je bankrekening, jijzelf raakt verlept. Zo weinig voordelen :')


Maar je krijgt er zovéél voor terug :+


Ja daarom heb ik het anders aangepakt. Mijn broertje heeft hele leuke kinderen en zodra die teveel prikkels afgeven ga ik weer naar huis :')

pmarena

Berichten: 51966
Geregistreerd: 09-02-02

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-06-25 15:22

Roodvos schreef:
Seks (willen) is een oerdrift. Logisch, daar komen kinderen van. Nu we als mensen anticonceptie hebben uitgevonden is daaruit de mythe van "de kinderwens" ontstaan. Maar weet dat het fenomeen "kinderwens"' vooral sociale druk is.
En naarmate je ouder wordt, wordt die druk hoger. "Heb je ook kinderen?" "Niet te lang wachten hoor, dadelijk lukt het niet meer!" "Het lijkt me zo leuk om oma/opa te zijn!". Enz enz.
En als je dat maar vaak genoeg hoort dan krijg je vanzelf een ongemakkelijk gevoel. En zie, daar ontstaat de kinderwens.


Nou zeg, dat is wel heel zwartgallig.

Natuurlijk bestaat er wel een oprechte kinderwens. Dat je het zelf niet herkent maakt nog niet dat iets niet bestaat :=

Het stikt ook van de mensen die al de dingen die je noemt ervaren hebben maar ondanks dat helemaal geen rammelende eierstokken, en dat tot hun eigen verbazing toch ineens kregen, niet om aan 1 of verwachting te voldoen, maar gewoon omdat dan toch de kriebel ging ontstaan omdat ze er over na gingen denken van wil ik wel of geen gezin. Ze toch ineens kriebels krijgen van babies / kinderen van familie / vrienden en om welke reden dan ook ze er ineens wèl klaar voor waren.

Of dat je nooit echt wat aan babies / kinderen gevonden hebt maar als je naar je eien toekomst kijkt, dat je dan toch wel graag een gezin wilt en dan zal je toch door die zwangerschap / bevalling / baby tijd heen moeten en dat doe je dan uiteindelijk maar :')
Laatst bijgewerkt door pmarena op 26-06-25 15:23, in het totaal 1 keer bewerkt

Olle

Berichten: 2793
Geregistreerd: 30-03-05

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-06-25 15:23

Tiggs schreef:
Ja daarom heb ik het anders aangepakt. Mijn broertje heeft hele leuke kinderen en zodra die teveel prikkels afgeven ga ik weer naar huis :')


Dat zijn eigenlijk de leukste.
En je kan ze lekker verpesten als tante ;-)