Bokt.nl

**Geplaatst**: 08-01-25 20:12

Re: Combinatie moederschap en paarden

Geplaatst: 08-01-25 20:12

Ik heb 6 paarden aan huis met 2 kinderen. Ik doe de paarden 7 dagen in de week zelf, altijd gedaan ook.
De kinderen gingen van jongs af aan mee toen ze nog niet aan huis stonden. (Toen had ik er ook maar 2/3)
Wel ooit hulp gezocht maar daar heb ik helaas nooit op kunnen bouwen. Ik werkte vaak ‘s avonds als mijn man thuis was dus overdag de kinderen en de paarden combineren. Ja het was soms niet leuk, en zwaar en druk maar paarden opgeven is voor mij nooit een optie geweest. Als baby gingen ze mee in de kinderwagen. Later hielpen ze graag mee met kleine bezempjes en kruiwagentjes. Zaten graag in de kantine met tekenspullen of iets anders als ik even op stal iets moest doen. Nu aan huis blijven de kinderen gewoon binnen als ze willen en met beter weer helpen ze graag mee. Ja de rijderij is wat minder met slecht weer want de klussen moeten eerst. Maar dat vind ik niet erg.
Ik ben blij dat ik het altijd heb kunnen combineren met kinderen, werk en huishouden. Echt wel pittig maar zonder paarden ben ik echt heel ongelukkig.
En moeder zijn is niet alleen voor je kinderen zorgen maar ook voor jezelf. Even je hoofd leeg maken en rust is ook fijn.

**Geplaatst**: 08-01-25 20:29

Geplaatst: 08-01-25 20:29

Idifix schreef:
Voor alle duidelijkheid mijn kind gaat niet naar de opvang omdat ik wil paardrijden hé, maar omdat ik onderbroken uren werk en je niet ze in de ochtend even gaat brengen, halen en dan weer zult brengen.

En al was dat wel zo, prima. Waarom zou je kind alleen naar de opvang mogen als je werkt? Voor mijn kind is de opvang een verrijking geweest en iets waardoor hij makkelijker met andere kindjes kan omgaan nu hij naar school is. Ze deden leuke knutselwerkjes en dingen als een blote voeten pad etc, veel dingen die ik hem niet kon bieden. Ik werkte ook op die dag maar was bijtijds klaar maar ging lekker nog het paard doen

**Geplaatst**: 08-01-25 20:38

Geplaatst: 08-01-25 20:38

Natuurlijk is je kind of je kinderen je alles. Maar ik geloof echt dat ik een minder leuke moeder ben zonder uitlaatklep. Paardrijden is voor mij een stukje ontspanning. Ik heb dat echt nodig. Uiteraard helpt hef enorm dat we samen de paarden doen. En dat ik onregelmatig werk is ook fijn. Toen dochter naar de speelzaal ging met 2,5 jaar oud kon ik op die ochtenden mooi naar stal. Redde ik precies in die 3 uurtjes. Je moet wel je eisen bijstellen. Als je gewend was om bijvoorbeeld ook je huis tip top in orde te hebben. Je moet keuzes maken.

Je leven verandert onherroepelijk als je 1 of meer kinderen krijgt. Maar het is zo fijn en zo nodig om iets van jezelf te houden.

**Geplaatst**: 08-01-25 20:45

Geplaatst: 08-01-25 20:45

SusanH schreef:
Natuurlijk is je kind of je kinderen je alles. Maar ik geloof echt dat ik een minder leuke moeder ben zonder uitlaatklep. Paardrijden is voor mij een stukje ontspanning. Ik heb dat echt nodig. Uiteraard helpt hef enorm dat we samen de paarden doen. En dat ik onregelmatig werk is ook fijn. Toen dochter naar de speelzaal ging met 2,5 jaar oud kon ik op die ochtenden mooi naar stal. Redde ik precies in die 3 uurtjes. Je moet wel je eisen bijstellen. Als je gewend was om bijvoorbeeld ook je huis tip top in orde te hebben. Je moet keuzes maken.

Je leven verandert onherroepelijk als je 1 of meer kinderen krijgt. Maar het is zo fijn en zo nodig om iets van jezelf te houden.

Zeker! Maar die uitlaadklep voor jezelf kun je ook in andere dingen vinden

**Geplaatst**: 08-01-25 20:52

Re: Combinatie moederschap en paarden

Geplaatst: 08-01-25 20:52

Toen ze klein waren, was ik wat minder fanatiek. Reed ik meestal in het weekend.
Maar verzorgde, wandelde en longeerde etc met kind in draagdoek op de rug.. rijden deed ik sporadisch, dat kwam weer toen ze naar de peuterspeelzaal gingen. Ja en ik bracht ze wel eens naar oma zodat ik even bij de paarden kon bijtanken.
Moest al snel m’n pony delen met ze! Had ook wel een haflinger uit duizenden, grapte wel eens dat hij de beste oppasser was :')

Maar je vind er wel een weg in, als je accepteert dat dingen gewoon veranderen.

**Geplaatst**: 08-01-25 21:17

Geplaatst: 08-01-25 21:17

996981 schreef:
SusanH schreef:
Natuurlijk is je kind of je kinderen je alles. Maar ik geloof echt dat ik een minder leuke moeder ben zonder uitlaatklep. Paardrijden is voor mij een stukje ontspanning. Ik heb dat echt nodig. Uiteraard helpt hef enorm dat we samen de paarden doen. En dat ik onregelmatig werk is ook fijn. Toen dochter naar de speelzaal ging met 2,5 jaar oud kon ik op die ochtenden mooi naar stal. Redde ik precies in die 3 uurtjes. Je moet wel je eisen bijstellen. Als je gewend was om bijvoorbeeld ook je huis tip top in orde te hebben. Je moet keuzes maken.

Je leven verandert onherroepelijk als je 1 of meer kinderen krijgt. Maar het is zo fijn en zo nodig om iets van jezelf te houden.

Zeker! Maar die uitlaadklep voor jezelf kun je ook in andere dingen vinden

Natuurlijk kan je dat ook in andere dingen vinden. Maar ik merk wel dat paarden en paardrijden dat voor mij door de jaren heen veel meer heeft gedaan, dan andere dingen. Die ontspanning die je daardoor krijgt, jezelf echt even helemaal losmaken van alles. Ik heb tot nu toe geen andere dingen kunnen vinden die dat net zo bieden als paarden en het rijden.

**Geplaatst**: 08-01-25 21:19

Geplaatst: 08-01-25 21:19

Hey Ts,

Pittige verhalen in dit topic. Mijn optiek: waar een wil is, is een weg.

Tuurlijk eind zwangerschap en net bevallen zul je weinig doen en komt t dus echt ook op je man aan.
Daarna is het vooral veel plannen en consessies doen.

Voordeel van paarden thuis: als ze klein zijn slapen ze nog veel (als baby in de kinderwagen, later middagdutje).

In die tijd kun je een paard rijden. En/of uitmesten.
En verder dus inderdaad op je 2 vrije middagen en s avonds.

Nadeel van paarden thuisbis dat je altijd ook alle klusjes hebt.

Ik denk dat als je het graag wilt, je moet kijken waar je dingen makkelijk kan maken. En bijv. Accepteren dat het huis wat minder straks is ondat je tijd in je paard steekt.

Als je maar 1 kindje wilt is het makkelijker. Zoals ik zei, eerst slaapjes en later de basisschool.

Ik werk 32 uur, 2 basisschool kinderen. En voorheen dus een huishoudster want ik wou niet op mijn vrije dag ook nog het hele huis koeten poetsen, maar juist naar paard en kids.

Wedstrijden doe ik minder/niet omdat ik dat het de tijd niet waard vind. Dan ben ik soms ook nog eens de hele zaterdag weg. De kids voetballen beide, dus daar ben ik liever. Maar op zondag naar het bos doe ik dan wel weer graag

**Geplaatst**: 08-01-25 21:25

Geplaatst: 08-01-25 21:25

Mijn eerste paard kocht ik toen ik al 2 kinderen had ( toen anderhalf en 8 maanden), hij stond vol pension en doordat mijn man in 2 ploegen werkte kon ik dat prima combineren, mijn voordeel was wel dat ik thuisblijf moeder was.
Om de week paste mijn moeder 's avonds op als ik les had omdat mijn man dan avonddienst had.

In 2008 verkocht ik mijn paard en kwam er een ander paard,die heeft ook nog een jaar op de pension stal gestaan.

In 2009, zijn wij verhuisd naar een boerderij en kwam mijn paard aan huis te staan.
In 2010 is ons derde geboren en in 2011 ons vierde.

Opzich kon ik het altijd prima combineren maar op een gegeven moment werd ik zelf ziek waardoor ik niet meer reed en genoeg voldoening haalde uit de klusjes rondom paard,pony,stal en erf.

In 2013 is mijn paard ingeslapen en vanaf toen hadden wij alleen nog maar een mini shet, die vooral dienst deed als grasmaaier en tut pony voor de kinderen, later kwam er nog een 2e shetlander bij om dienst te doen als maatje voor de mini die wij al hadden.

Op een gegeven moment begon ik het rijden toch wel erg te missen en het echt iets voor mijzelf hebben dat ik een bijrijder ben geworden, dit heb ik +- 4 jaar gedaan en ben daar uiteindelijk gestopt omdat ik na ruim 13 jaar thuisblijf moeder weer aan het werk ben gegaan en door de onregelmatigheid van het werken in de zorg en mijn slechte gezondheid ik naar het (bijrijd) paard gaan meer als een opgave zag dan dat ik er nog voldoening uit haalde.

Thuis hebben wij sinds kort nog maar 1 shetlander,doordat wij onlangs onze mini hebben laten inslapen.

Voor nu vind het wel even goed, ja ik mis met tijden het paardrijden wel maar aan de andere kant geniet ik nu meer als genoeg met het tutten van onze shet en de vrije tijd die ik heb buiten mijn gezin en werk om.

**Geplaatst**: 08-01-25 21:34

Geplaatst: 08-01-25 21:34

Idifix schreef:
Ik heb nogal vreemde werkuren dus ben over de middag 2x in de week enkele uren vrij. Kleintje zou wel naar kinderopvang gaan door de dag want anders wordt het een warboel met kind enkel uren daar en enkele uren opvang is geen beginnen aan. Dus die zou tot half5, max 17u naar opvang moeten want ik ben terug aan het werk en man heeft gedaan om half5.

Het zou immers wel met 1 blijven hoor aangezien ik al een iets oudere mama zal zijn

Ik zou mijn dochtertje enorm missen als ik haar 5 dagen in de week amper/niet zou zien.
Want als ze tot 5 uur op de opvang zit en ze gaat om 7 uur naar bed blijft er nog maar heel weinig tijd over om van elkaar te genieten.

Paard heb ik verkocht zodra ik zwanger werd, maar goed ook want ik had een enorm gecompliceerde zwangerschap en bevalling waar ik 2 jaar hersteltijd voor mocht rekenen. Dochter is nu bijna 2 en ik raak inderdaad langzaam weer op oud niveau. Maar met haar samen naar de paarden gaan zou nu echt geen optie zijn, stilzitten is geen hobby van haar en het is altijd iets met ziekte, tandjes, slaapregressies en wat nog meer.

In de toekomst zie ik het zeker wel weer voor me, zeker omdat ik een man heb die 5 dagen in de week huisvader is. Maar eerst even goed sparen, want ik heb als ZZPer ook 3 jaar vrij weinig kunnen werken.

**Geplaatst**: 08-01-25 21:38

Geplaatst: 08-01-25 21:38

Het ligt in mijn ogen echt aan de situatie wat er lukt. Toen mijn dochter klein was hadden we nog boxen voor de paarden, nu 24/7 uitloop waardoor ik niet zo makkelijk een kinderwagen beschut en in het zicht neer zou kunnen zetten.
Het ene kind is ook makkelijker dan de ander. De ene slaapt makkelijker, laat zich door een ander troosten, vermaakt zichzelf met wat lekkers in de buggy of speelt lief in een hoek. De ander dus niet

. Sommigen gaan zelf op avontuur, anderen zitten aan je geplakt. Als het koud is hebben zij het veel eerder koud dan jij.
Ik ben zelf blij met opvang, opa’s en oma’s en mijn partner, heb 2 paarden in doe-het-samen en had het anders niet gered.
Verder zijn ze nog wel eens ziek, wij hebben bijv ook een traject gehad ivm heupluxatie wat pittig was. Ik vond het best tropenjaren.

**Geplaatst**: 08-01-25 21:39

Geplaatst: 08-01-25 21:39

Hier moeder van een dochter van bijna 17 maanden, werk 3 dagen in de week en paard op volpension. Ik twijfel al sinds haar geboorte om hem te verkopen, omdat ik constant schuldgevoel heb richting paard, kind en man. Altijd beetje gehaast gevoel. Misschien ook goed om in je achterhoofd te houden dat niet elk kind als ze klein zijn mee kunnen in de kinderwagen. Dat ging met onze dochter echt niet, zodra de wagen stilstond was ze wakker en in een stilstaande wagen staan was gegarandeerd drama. Ook was ze een slechte slaper, viel moeilijk in slaap en sliep altijd max 35-45 min. In die tijd kon ik ook net niks. Huishouden niet echt, maar zelf opladen ook niet. Dus ja, het kan, paard en werk en gezin en sociaal leven, maar het vraagt wel om consessies en het is zeker niet altijd makkelijk.

**Geplaatst**: 08-01-25 21:48

Re: Combinatie moederschap en paarden

Geplaatst: 08-01-25 21:48

Ik ben moeder van 2 kinderen, ik heb toen mijn 1e kind geboren werd, nog een poosje doorgelopen met paardrijden en gewoon wat rond hangen haha.
Dat vond ik toen meer dan genoeg,
Tussen beide kinderen een paar keer gestart met verzorgpaarden. Maar daar was de uitdaging toch snel vanaf.

Nu hebben we sinds de zuidlaardermarkt 23, een leuke merrie gekocht, toen een veulen. En ja, met 2 jonge kinderen is dat soms enorm zoeken naar tijd en mogelijkheden.
Ik werk niet fulltime, en ze staat in de opfok. Alles wordt dus uit handen genomen. En dat vind ik helemaal prima
Toch wil ik daar iedere week zijn.

Als ouderschap mij iets geleerd heeft (en ik was vrij jong moeder) is dat ik zelf ook tel. Ja het ouderschap veranderd je, maar je gaat ook inzien dat echt niet alles alleen maar draaide om je kind, jij zelf telt net zo goed. Blije mama = blijer gezin.
Ook als je kind naar de opvang gaat, veel familie en vrienden is etc

Een paard kan je kopen, moeder worden is een heel ander verhaal. Niet iedereen is in de positie om ook maar 1 van de 2 voldaan te krijgen.

Het is soms heel goed plannen en balanceren, en als je de lat niet te hoog legt: (in mijn opzicht) dan kan je als moeder ook prima in deze sport blijven

Ik kies er dan ook voor om straks, als onze pony uit op opfok komt haar op een vol pension te zetten.
Kinderen kunnen mee met slecht weer, zijn toch lekker fris buiten en ik kan mijn gang gaan in de middag/avond uurtjes. Die gedachte levert mij veel rust op en geeft me ook de energie om door te gaan.

Succes met je besluit en de stappen die je wil gaan zetten!
Ben benieuwd wat je idee nu is, nu een aantal bokkers ook hun mening en perspectieven hebben gedeeld.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-01-25 21:53

Geplaatst door de TopicStarter : 08-01-25 21:53

xMaritt schreef:
Hier moeder van een dochter van bijna 17 maanden, werk 3 dagen in de week en paard op volpension. Ik twijfel al sinds haar geboorte om hem te verkopen, omdat ik constant schuldgevoel heb richting paard, kind en man. Altijd beetje gehaast gevoel. Misschien ook goed om in je achterhoofd te houden dat niet elk kind als ze klein zijn mee kunnen in de kinderwagen. Dat ging met onze dochter echt niet, zodra de wagen stilstond was ze wakker en in een stilstaande wagen staan was gegarandeerd drama. Ook was ze een slechte slaper, viel moeilijk in slaap en sliep altijd max 35-45 min. In die tijd kon ik ook net niks. Huishouden niet echt, maar zelf opladen ook niet. Dus ja, het kan, paard en werk en gezin en sociaal leven, maar het vraagt wel om consessies en het is zeker niet altijd makkelijk.

Ik ga eigenlijk van het ergste uit en dat is dat ze niet mee kunnen in een stilstaande wagen of dergelijke daar reken ik niet op.

In de winter word hier ook niet veel gereden en haal wel voldoening uit de verzorging van hun, ik kan altijd opstappen als ik daar toch zin in heb en het miss ooit eens even niet regent.
In de zomer gaan ze niet op stal, dus 24/7 buiten.

In dat geval denk ik dat ik al een blij mens zou zijn als ik ze zelf eten kan geven, en ze kan zien. Vond het nu de laatste tijd als ze nog op stal stonden al zo een gemis soms.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-01-25 21:54

Geplaatst door de TopicStarter : 08-01-25 21:54

Simsannah schreef:
Ik ben moeder van 2 kinderen, ik heb toen mijn 1e kind geboren werd, nog een poosje doorgelopen met paardrijden en gewoon wat rond hangen haha.
Dat vond ik toen meer dan genoeg,
Tussen beide kinderen een paar keer gestart met verzorgpaarden. Maar daar was de uitdaging toch snel vanaf.

Nu hebben we sinds de zuidlaardermarkt 23, een leuke merrie gekocht, toen een veulen. En ja, met 2 jonge kinderen is dat soms enorm zoeken naar tijd en mogelijkheden.
Ik werk niet fulltime, en ze staat in de opfok. Alles wordt dus uit handen genomen. En dat vind ik helemaal prima
Toch wil ik daar iedere week zijn.

Als ouderschap mij iets geleerd heeft (en ik was vrij jong moeder) is dat ik zelf ook tel. Ja het ouderschap veranderd je, maar je gaat ook inzien dat echt niet alles alleen maar draaide om je kind, jij zelf telt net zo goed. Blije mama = blijer gezin.
Ook als je kind naar de opvang gaat, veel familie en vrienden is etc

Een paard kan je kopen, moeder worden is een heel ander verhaal. Niet iedereen is in de positie om ook maar 1 van de 2 voldaan te krijgen.

Het is soms heel goed plannen en balanceren, en als je de lat niet te hoog legt: (in mijn opzicht) dan kan je als moeder ook prima in deze sport blijven

Ik kies er dan ook voor om straks, als onze pony uit op opfok komt haar op een vol pension te zetten.
Kinderen kunnen mee met slecht weer, zijn toch lekker fris buiten en ik kan mijn gang gaan in de middag/avond uurtjes. Die gedachte levert mij veel rust op en geeft me ook de energie om door te gaan.

Succes met je besluit en de stappen die je wil gaan zetten!
Ben benieuwd wat je idee nu is, nu een aantal bokkers ook hun mening en perspectieven hebben gedeeld.

Ik denk dat ik er toch even moet over denken hahahaha

**Geplaatst**: 08-01-25 21:58

Geplaatst: 08-01-25 21:58

_Zsazsa_ schreef:
Ik heb 6 paarden aan huis met 2 kinderen. Ik doe de paarden 7 dagen in de week zelf, altijd gedaan ook.
De kinderen gingen van jongs af aan mee toen ze nog niet aan huis stonden. (Toen had ik er ook maar 2/3)
Wel ooit hulp gezocht maar daar heb ik helaas nooit op kunnen bouwen. Ik werkte vaak ‘s avonds als mijn man thuis was dus overdag de kinderen en de paarden combineren. Ja het was soms niet leuk, en zwaar en druk maar paarden opgeven is voor mij nooit een optie geweest. Als baby gingen ze mee in de kinderwagen. Later hielpen ze graag mee met kleine bezempjes en kruiwagentjes. Zaten graag in de kantine met tekenspullen of iets anders als ik even op stal iets moest doen. Nu aan huis blijven de kinderen gewoon binnen als ze willen en met beter weer helpen ze graag mee. Ja de rijderij is wat minder met slecht weer want de klussen moeten eerst. Maar dat vind ik niet erg.
Ik ben blij dat ik het altijd heb kunnen combineren met kinderen, werk en huishouden. Echt wel pittig maar zonder paarden ben ik echt heel ongelukkig.
En moeder zijn is niet alleen voor je kinderen zorgen maar ook voor jezelf. Even je hoofd leeg maken en rust is ook fijn.

Maar rijd je er dan ook 6 per dag? Zonder kinderen moet ik daar al niet aan denken. Nou kan mijn lijf dat ook niet meer, maar toch.

**Geplaatst**: 08-01-25 22:28

Geplaatst: 08-01-25 22:28

Sunnda schreef:
Pfff als ik dit zo lees ben ik blij nooit aan het ouderschap begonnen te zijn.

Ts: er zijn ook veel succesverhalen; maar dat valt ook veel samen met partners die kunnen en willen helpen met oppassen/eventueel dingen rond de paarden zie ik in mijn omgeving.

Hihi, ik zie mijn verhaal ook niet als het omgekeerde van een succesverhaal. Had mij vooraf NOOIT kunnen voorstellen dat het zo zou uitdraaien, maar zou deze periode nooit willen inruilen voor kinderloos zijn met veel rijden en wedstrijden en lesgeven en…

Mijn tijd komt wel weer. Kinderen krijgen kon alleen nu, ik heb daar bewust voor gekozen en kies er ook bewust (en ook instinctief) voor om het « moederen » boven alles te zetten. Paardrijden kan altijd nog, kan ik gerust weer intensief oppakken binnen enkele jaren en zie dit ook in mijn omgeving bij andere oudere mama’s gebeuren.

Tuurlijk is het belangrijk om voldoende me-time te hebben en soms mis ik het serieuze rijden, maar het weegt never nooit op tegen wat ik in de plaats heb gekregen

**Geplaatst**: 08-01-25 22:42

Geplaatst: 08-01-25 22:42

Plantje15 schreef:
Sunnda schreef:
Pfff als ik dit zo lees ben ik blij nooit aan het ouderschap begonnen te zijn.

Ts: er zijn ook veel succesverhalen; maar dat valt ook veel samen met partners die kunnen en willen helpen met oppassen/eventueel dingen rond de paarden zie ik in mijn omgeving.

Hihi, ik zie mijn verhaal ook niet als het omgekeerde van een succesverhaal. Had mij vooraf NOOIT kunnen voorstellen dat het zo zou uitdraaien, maar zou deze periode nooit willen inruilen voor kinderloos zijn met veel rijden en wedstrijden en lesgeven en…

Mijn tijd komt wel weer. Kinderen krijgen kon alleen nu, ik heb daar bewust voor gekozen en kies er ook bewust (en ook instinctief) voor om het « moederen » boven alles te zetten. Paardrijden kan altijd nog, kan ik gerust weer intensief oppakken binnen enkele jaren en zie dit ook in mijn omgeving bij andere oudere mama’s gebeuren.

Tuurlijk is het belangrijk om voldoende me-time te hebben en soms mis ik het serieuze rijden, maar het weegt never nooit op tegen wat ik in de plaats heb gekregen

Mooi verwoord

zo ervaar ik het ook.

**Geplaatst**: 08-01-25 22:46

Geplaatst: 08-01-25 22:46

Sluit ik me idd bij aan ook.

**Geplaatst**: 08-01-25 22:53

Re: Combinatie moederschap en paarden

Geplaatst: 08-01-25 22:53

Absoluut! Mijn 3 kinderen zijn mijn grootste succes en trots. De hobby komt wel weer

**Geplaatst**: 08-01-25 23:01

Geplaatst: 08-01-25 23:01

Ik wilde toch ook graag hier nog even reageren

Mijn zoontje is bijna 2 en ik heb 2 pony's aan huis staan (e pony en mini paard). Tot een aantal weken terug had ik nog een paard, die is helaas ingeslapen. Tijdens zwangerschap en geboorte had ik dus 3 paarden aan huis. Tijdens zwangerschap vond ik het prima te doen, op het einde heeft mijn partner minimaal geholpen (alleen zware dingen). In de periode dat ik niet meer kon rijden heb ik andere dingen met mijn paard gedaan.

De eerste weken vond ik intensief en moest ik herstellen. Maar na 6 weken zat ik weer op mijn paard. Ja, je moet er tijd voor maken. En ja, je hebt zeker te maken met schuldgevoelens naar je kind soms! Maar ik probeerde het zo te plannen dat ik 's avonds reed en tussen de middag als mijn zoontje in bed lag. Op een gegeven moment heb ik ook de wedstrijden weer opgepakt. Ik vind het prima te combineren.

Mijn zoontje is wel een makkelijk kind en helpt graag op stal en met de paarden. Het paardenvirus gaat er gewoon met de paplepel in op deze manier

Waar een wil is is een weg. Maar het is niet altijd makkelijk

**Geplaatst**: 08-01-25 23:26

Geplaatst: 08-01-25 23:26

Ik heb 1 dochter van bijna 3 jaar en het is soms aanpoten maar het is te doen. Mijn dochter is wel heel makkelijk en graag buiten, ze vind de pony's ook helemaal geweldig. Tevens heb ik mn ouders dicht in de buurt wonen die het niet erg vinden om op te passen. Met twee kids lijkt me pittig, of als je een kindje hebt dat niet snel content is.

Heb 6 pony's aan huis (24/7 buiten met schuilstal) waarvan er 4 voor de kar lopen en in training staan. Ik sta 's ochtends extra vroeg op om ze te verzorgen voordat dochterlief wakker is. De verzorgbeurt van 17u is een uitdaging maar doe ik het liefst als mn vriend thuis is. En de avondbeurt slaapt ze weer. Met mennen gaat ze 9 vd 10 keer mee.
Mijn rijpaard staat verderop in de straat bij iemand aan huis met 2 andere paarden. Daar doe ik 2x per week de stallen en die train ik 4x per week. Waarvan 2 vaste avonden rijles, dat werkt het beste omdat mijn vriend dan weet dat hij geen keuze heeft voor andere activiteiten

de donderdag gaat ze naar de opvang tot 18u dus dan stop ik optijd met werken en rij nog voordat ik haar ophaal. De andere dag is flexibel, soms is ze erbij, soms als ze haar middagslaap heeft en mn ouders ff oppassen, of net hoe het uitkomt.
Ohja mijn vriend helpt tegenwoordig wel mee, maar denk dat 80% van het werk op mij aan komt.

Ik wil bewust maar één kindje vanwege mn liefde voor paarden en de mogelijkheid om hobby te kunnen voortzetten.

Zwangerschap is overigens goed verlopen, nog lang kunnen rijden en longeren. En de stallen nog tot de dag voor bevalling gedaan. Maar dat heb je helaas niet voor het kiezen.

Ohja ik werk parttime waarvan 3 dagen op kantoor en 1 dag thuis.

**Geplaatst**: 08-01-25 23:53

Re: Combinatie moederschap en paarden

Geplaatst: 08-01-25 23:53

Hier ook een dochter van bijna 3 en mijn paard is afgelopen september overleden dus op dit moment rijd ik alleen een paard van iemand anders. Maar ik verwacht dat dit binnen enkele maand weer anders zal zijn.

Ik mestte elke dag zelf en binnen/buiten zetten. Voeren werd gedaan door de stal. Hele goede zwangerschap gehad. Tot 30 weken kunnen rijden en mesten lukte nog prima tot de dag van de bevalling.

Ik werk 2 dagen thuis en 2 dagen op kantoor. De kantoordagen probeer ik lange werkdagen te maken en dan ga ik ‘s avonds alleen nog mesten. Paard werd dan door anderen binnen en buiten gezet.

Op mijn thuis werk dagen werkte ik wat flexibeler en ging ik sowieso rijden voor mijn dochter van de opvang werd gehaald. Met het weekend er bij en soms toch eens op een avond kwam ik daardoor vaak wel aan 4 a 5 x per week beweging geven.

Onze dochter gaat 3 dagen naar de opvang en de andere dagen zijn mijn partner of ik thuis.

Zolang mijn sociale leven buiten de paarden wat rustig inplan en niet te veel tegelijk vond ik het prima combineren maar goed ik stond op een Pensionstal.

Dochter gaat ook regelmatig mee. In principe wil ze nu met alles helpen en zij is geen wegloper ofzo dus blijft goed bij mij in de buurt. Moet ik echt eens iets doen waarbij ze in de weg zal lopen dan gaat ze even 10 minuten in de kinderwagen met een filmpje.

Als baby zijnde vond ik haar meenemen wat lastig want zij slaapte alleen in haar bed en nergens anders dus dan zit je wat met slaap tijden.

Ik weet dus niet hoe het zal zijn met meerdere kinderen. De paarden is ook wel een reden waarom ik twijfel over evt. Een 2e.

**Geplaatst**: 08-01-25 23:54

Geplaatst: 08-01-25 23:54

rien10 schreef:
_Zsazsa_ schreef:
Ik heb 6 paarden aan huis met 2 kinderen. Ik doe de paarden 7 dagen in de week zelf, altijd gedaan ook.
De kinderen gingen van jongs af aan mee toen ze nog niet aan huis stonden. (Toen had ik er ook maar 2/3)
Wel ooit hulp gezocht maar daar heb ik helaas nooit op kunnen bouwen. Ik werkte vaak ‘s avonds als mijn man thuis was dus overdag de kinderen en de paarden combineren. Ja het was soms niet leuk, en zwaar en druk maar paarden opgeven is voor mij nooit een optie geweest. Als baby gingen ze mee in de kinderwagen. Later hielpen ze graag mee met kleine bezempjes en kruiwagentjes. Zaten graag in de kantine met tekenspullen of iets anders als ik even op stal iets moest doen. Nu aan huis blijven de kinderen gewoon binnen als ze willen en met beter weer helpen ze graag mee. Ja de rijderij is wat minder met slecht weer want de klussen moeten eerst. Maar dat vind ik niet erg.
Ik ben blij dat ik het altijd heb kunnen combineren met kinderen, werk en huishouden. Echt wel pittig maar zonder paarden ben ik echt heel ongelukkig.
En moeder zijn is niet alleen voor je kinderen zorgen maar ook voor jezelf. Even je hoofd leeg maken en rust is ook fijn.

Maar rijd je er dan ook 6 per dag? Zonder kinderen moet ik daar al niet aan denken. Nou kan mijn lijf dat ook niet meer, maar toch.

Nee godzijdank niet haha ik rijd er maar 2. De andere zijn jong of voor de fokkerij.

**Geplaatst**: 09-01-25 00:18

Geplaatst: 09-01-25 00:18

Ik heb mijn paard(en) altijd aangehouden, maar ze zijn meer weide paarden dan rijpaarden. Mijn grote droom was een tennessee walking horse, ja ik heb hem en het is het liefste paard (2006) dat ik heb, intussen zijn de meiden 13 en 17jaar, ze zijn letterlijk opgegroeid met ons paard, Hij is bij ons sinds maart 2008. Maar rijden kwam er niet meer van of heel sporadisch met periodes. Wel is het paard steeds goed verzorgd en veel geknuffeld, het is een beetje a way of life, hij hoort bij ons we houden veel van dit paard.

Na het overlijden (2012) van het tweede paard, lang maar één paard gehad, hier kwamen wel paarden van anderen bij de onze staan, maar het was soms toch een komen en gaan. Vorig jaar hebben we de knoop doorgehad en terug een tweede paard erbij genomen.

Mijn oudste dochter rijdt nu samen met mij. (rijles en buitenritten) Maar het is terug wennen voor mij om terug in het zadel te zitten. Intussen is mijn veulen reeds 18 jaar, veel kms heeft hij niet gemaakt, maar we kennen mekaar wel heel goed. Dit paard zou ik ook nooit/moeilijk kunnen verkopen. Of ik na hem nog een ander paard koop, ik weet het niet, misschien wil ik wel terug meer vrijheid voor een tijdje.

Ik heb sinds ik moeder ben steeds 32 uur per week gewerkt, het was te doen, mijn man helpt veel, de paarden lopen aan huis.

**Geplaatst**: 09-01-25 00:28

Geplaatst: 09-01-25 00:28

Je kan het niet echt voorspellen. Mensen zijn zo verschillend en elke situatie is compleet anders.

Die van ons stonden in half pension en we deden alles zelf, maar mijn man en soms mijn moeder deden ook altijd veel.
Tijdens de zwangerschap al vroeg een bijrijdster gevonden, want ik was medisch en had een slechte zwangerschap. Helaas betrapte we haar een keer op dingen toen we onverwacht even langs gingen en is ze direct gestopt. Toen is mijn man de paarden gaan doen.

Na de bevalling zat ik echt op een enorme roze wolk en vond ik het heel lastig ons kind ergens achter te laten. Ook bij mijn man of moeder, dus dat heeft langer geduurd van ik vooraf had bedacht.
Toen was ik ook opeens heel bang, dus het weer starten met rijden ging ook moeizaam. Eerst nog een rustig paardje erbij gekocht, maar later moesten we een paard in laten slapen en toen de rest verkocht. Toen was zoonlief inmiddels 2jr.

Ik miste het enorm en toen is er eerst een shet gekomen voor zijn 3e verjaardag en kort daarop weer een rijpony.

Ik was eigen baas, dus deelde wel mijn dagen in en kon het zo redelijk goed regelen. Maar mijn moeder werkte ook, dus zij kon niet altijd 24/7 oppassen. Buiten haar werk deed ze dat wel heel graag en heel veel.

Vaak combineerden we dingen. Dan na het werk samen eten en ging ik nog even weg of samen.

Tot zijn 10/12 jaar is hij veel mee geweest en hij was altijd wel makkelijk.

In de periode later dat hij ook fanatiek en op niveau voetbalde was het wel soms racen en goed regelen, maar daar groei je ook een beetje in.

Het is dus heel anders gelopen dan ik vooraf had bedacht, maar had het nooit anders willen doen. Ik baalde wel dat hij niet verder wilde met de paarden, want heb echt onwijs genoten van de vele buitenritten samen.

Hoe je paard staat, wat je verwachtingen zijn van het rijden en hoe goed je thuis alles kan regelen zijn wel alles bepalend. Ik ben wel ooit gestopt bijv met wedstrijden, dus voel geen druk om iets te moeten.
Een goede plek vinden is vaak lastig geweest en dat kan wel aan je vreten. Je wil wel echt je paard met een goed gevoel ergens hebben staan als je thuis ene gezin hebt.

We hebben ze nu al even aan huis en dat was in principe zoals wij het doen makkelijker geweest. Maar mits je kind dan bijv makkelijk een dutje doet en je even je taken kan doen of dat je goede afspraken maakt met de vader.

Nog te vaak zie ik toch wel dat moeders alles opgeven en vaders hun hobby's en of sport behouden, waar zij gewoon een deel van de verzorging kunnen doen, net als de moeder.