Bokt.nl

**Geplaatst**: 01-01-25 12:04

Re: Hoe word ik eetbuien de baas?

Geplaatst: 01-01-25 12:04

Normaal gesproken had in ook best suikervreetbuien.
Nu in de zwangerschap moet ik erop letten ivm grensgeval diabetes.
Als ik de juiste dingen eet, en vaker kleine dingen.
Dan gaat het goed.

Ik moet nu dus bloedsuiker nuchter testen. En dan 1 uur na de eerste hap van elke hoofdmaaltijd.
Is de bloedsuiker na 1 uur te hoog.
Weet ik dat ik dat niet weer moet eten, of iets nog moet veranderen qua eten.
En dit resulteert erin dat ik minder suikerhonger heb.

Natuurlijk is dit ook deels hormoongestuurd door de zwangerschap

**Geplaatst**: 02-01-25 07:39

Geplaatst: 02-01-25 07:39

Rocamor schreef:
Ik vind het "grappig" dat 90% hier kijkt naar hoe je kunt voorkomen om iets te eten. Niet in huis halen. Stukkies wandelen. Voedende voeding.

Het is ook geen lichamelijke trek die gestild moet worden, maar een psychische. En die laat zich niet stillen met groenten en goede eiwitten. Ook niet met een zak chips of een zak M&M's overigens.

Dit!!

Oh, ik kan hier zoveel over meepraten. Eten is slechts één van de coping strategieën. Op het moment dat je door hebt dat je hele omgeving niet is opgevoed met een gezonde emotieregulatie, zie je hoeveel 'verslavingen' (of dus copingmechanismes) mensen hanteren om maar niet te hoeven voelen. Naast eten is ook alcohol daar een van, sigaretten, drugs, series bingen, eindeloos scrollen op je telefoon, overmatig sporten, gamen, seks, ga zo maar door.

De meeste mensen focussen zich op het gedrag, dat zie je hier ook in dit topic. En dat verklaart waarom er 1001 diëten zijn en de wereldbevolking alsmaar dikker wordt. De oplossing ligt niet in de zichtbare laag. Onder de laag van gedrag ligt een laag van gevoel en daaronder liggen jouw kernovertuigingen. Op het moment dat je aanpassingen kunt maken op de laag onder je gedrag, verandert je gedrag automatisch omdat je beter voor jezelf wil zorgen en andere keuzes gaat maken.

Ik kan erover meepraten. Ik ben afgelopen jaar dertig kilo afgevallen. Door psychisch ballast los te laten volgt je lichaam vanzelf. Mensen vragen mij welk dieet ik gevolgd heb en mijn antwoord is therapie :))

Vanuit meer liefde voor mezelf ben ik andere keuzes gaan maken. Natuurlijk helpt gezond eten en meer bewegen bij een afvalproces. Maar mijn focus lag daar niet. Die lag elke keer op wat ik nodig had in het moment, waardoor het afvallen zelf moeiteloos ging. Het mentale proces daarachter is de echte uitdaging. Nog steeds.

Omgaan met emoties en lichaamsbewust zijn is in mijn ogen de basis. En ook loslaten van wat niet meer dient (en dus ook letterlijk je gewicht kunnen loslaten). De weg daar naartoe is voor iedereen anders, er zijn zoveel manieren. Wat mij heeft geholpen?

-een holistische gz-psycholoog (in mijn geval via Kick Your Habits)
-verschillende retraites om meer lichaamsbewust te worden (via yoga, meditatie, mindfulness, EFT, hypnose, familieopstellingen, ademwerk, etc)
-verschillende online cursussen over gezond omgaan met eten (zoals eetRUST en BlijDieetVrij)
-andere kijk op ziekte en gezondheid (via oa Vilna van Betten, Richard de Leth, Leefbewust)

**Geplaatst**: 02-01-25 08:24

Geplaatst: 02-01-25 08:24

Je benoemt dat je eet vanuit emoties.

Ik heb goede ervaringen met het volgende:

Therapie, therapie, therapie. Goed op jezelf leren reflecteren en pijnpunten aanpakken. Absoluut niet leuk, wel nodig. Zelf heb ik heel veel aan Acceptance Commitment Therapie, juist omdat reguliere gedragstherapie bij mij niet goed werkt. Daarover heb ik eerder in een post op Bokt meer geschreven. Mindfulness is hier een grote pijler in.

Journalling/dagboek bijhouden. Het kan helpen om bij te houden wat je eet, en hoe je hier op reageert. Maar ook op waar je tegenaan loopt op een dag. Daarnaast helpt het ook om successen bij te houden en dankbaarheidslijstjes bij te houden.

Het kan zinnig zijn om bij een lotgenotengroep/zelfhulp-groep te gaan. Je verhaal doen bij een vriendin is fijn, maar feedback krijgen van iemand die a) meer van je afstaat, en je dus indien nodig confronteert met je bullshit en b) zelf ook deze problematiek heeft (gehad) is beter. Daarnaast kom je zo uit een isolement. Ik wil via PB hierover wel ervaringen delen.
Zeker mensen met een nare jeugd (ouders met een verslaving of mentale problemen) hebben hier vaak veel baat bij, omdat patronen uit je jeugd vaak lang doorwerken.
Dwangmatig eetgedrag, alcohol drinken, te veel kopen, vluchten in vermaak en/of vluchten in (liefdes- en of vriendschaps)relaties (dan wel codependency) zijn vaak gebruikte coping strategieën die niet werken.

Reparenting. Ik heb van huis uit slecht geleerd hoe ik goed voor mezelf kan zorgen op mentaal vlak. Zelftroostend vermogen, zelfkalmerend vermogen, jezelf vergeven/zelfcompassie, een grens stellen aan alle hoge eisen die je aan jezelf stelt, jezelf voldoende rust gunnen, op een duidelijke en adequate manier bepalen wat jou grenzen zijn en hoe je die op een goede manier bewaakt (en rondom anderen overeind houdt), hoe geef ik gepast naar mezelf en naar anderen uiting van lastige emoties, die emoties uberhaupt herkennen en erkennen; ik heb het allemaal slecht of niet geleerd en het is nu zaak dat ik deze vaardigheden wel leer.

Probeer eten los te koppelen van troosten of belonen. Eet bij een verjaardag zeker taart, maar als je een succes op je werk behaalt, bekijk dan wat ook belonend werkt. Zelf sta ik mezelf slecht toe om geld uit te geven aan activiteiten die ik leuk vind, en dan ook tijd om deze activiteiten te doen. Als je altijd productief moet zijn en het goed moet doen, is er weinig tijd voor rust. Ik 'rustte altijd uit' door in mijn eentje te overeten en doodmoe op de bank te liggen en me af te zonderen van anderen omdat ik het gevoel had te falen en iedereen teleur te stellen, waardoor ik in een lus van ongelukkigheid en isolatie bleef zitten.

Bekijk welke activiteiten kalmerend werken. En welke belonend werken. Kijk hierbij naar alle zintuigen (douchen, parfum, wierook/huisparfum, begeleide meditaties of ASMR-filmpjes, prettige muziek, wandelingen in de natuur, etc)
Probeer weg te blijven van eten/alcohol/shoppen/vluchtgedrag/etc. Gezond koken als prettige activiteit is natuurlijk wel goed.

**Geplaatst**: 02-01-25 10:06

Geplaatst: 02-01-25 10:06

x_spekkie_x schreef:
Rocamor schreef:
Ik vind het "grappig" dat 90% hier kijkt naar hoe je kunt voorkomen om iets te eten. Niet in huis halen. Stukkies wandelen. Voedende voeding.

Het is ook geen lichamelijke trek die gestild moet worden, maar een psychische. En die laat zich niet stillen met groenten en goede eiwitten. Ook niet met een zak chips of een zak M&M's overigens.

Dit!!

Oh, ik kan hier zoveel over meepraten. Eten is slechts één van de coping strategieën. Op het moment dat je door hebt dat je hele omgeving niet is opgevoed met een gezonde emotieregulatie, zie je hoeveel 'verslavingen' (of dus copingmechanismes) mensen hanteren om maar niet te hoeven voelen. Naast eten is ook alcohol daar een van, sigaretten, drugs, series bingen, eindeloos scrollen op je telefoon, overmatig sporten, gamen, seks, ga zo maar door.

De meeste mensen focussen zich op het gedrag, dat zie je hier ook in dit topic. En dat verklaart waarom er 1001 diëten zijn en de wereldbevolking alsmaar dikker wordt. De oplossing ligt niet in de zichtbare laag. Onder de laag van gedrag ligt een laag van gevoel en daaronder liggen jouw kernovertuigingen. Op het moment dat je aanpassingen kunt maken op de laag onder je gedrag, verandert je gedrag automatisch omdat je beter voor jezelf wil zorgen en andere keuzes gaat maken.

Ik kan erover meepraten. Ik ben afgelopen jaar dertig kilo afgevallen. Door psychisch ballast los te laten volgt je lichaam vanzelf. Mensen vragen mij welk dieet ik gevolgd heb en mijn antwoord is therapie Vanuit meer liefde voor mezelf ben ik andere keuzes gaan maken. Natuurlijk helpt gezond eten en meer bewegen bij een afvalproces. Maar mijn focus lag daar niet. Die lag elke keer op wat ik nodig had in het moment, waardoor het afvallen zelf moeiteloos ging. Het mentale proces daarachter is de echte uitdaging. Nog steeds.

Omgaan met emoties en lichaamsbewust zijn is in mijn ogen de basis. En ook loslaten van wat niet meer dient (en dus ook letterlijk je gewicht kunnen loslaten). De weg daar naartoe is voor iedereen anders, er zijn zoveel manieren. Wat mij heeft geholpen?

-een holistische gz-psycholoog (in mijn geval via Kick Your Habits)
-verschillende retraites om meer lichaamsbewust te worden (via yoga, meditatie, mindfulness, EFT, hypnose, familieopstellingen, ademwerk, etc)
-verschillende online cursussen over gezond omgaan met eten (zoals eetRUST en BlijDieetVrij)
-andere kijk op ziekte en gezondheid (via oa Vilna van Betten, Richard de Leth, Leefbewust)

Maar dat zelf bewust worden van je lichaam enz gebeurd ook als je dagelijks 5km gaat wandelen. En dat is nog eens heel goed voor je mind ook.
Regelmaat is key

Daar heb je geen paat voor nodig om je dat te vertellen.

**Geplaatst**: 02-01-25 10:57

Re: Hoe word ik eetbuien de baas?

Geplaatst: 02-01-25 10:57

Maar therapie kan je wel helpen.

Vijf km wandelen per dag is geen wondermiddel.
Geloof het of niet, sommige mentale problemen ga je niet oplossen met dagelijks bewegen en iedere ochtend in de spiegel tegen jezelf zeggen hoe geweldig je leven is.

**Geplaatst**: 02-01-25 11:57

Geplaatst: 02-01-25 11:57

Popstra schreef:
x_spekkie_x schreef:

Dit!!

Oh, ik kan hier zoveel over meepraten. Eten is slechts één van de coping strategieën. Op het moment dat je door hebt dat je hele omgeving niet is opgevoed met een gezonde emotieregulatie, zie je hoeveel 'verslavingen' (of dus copingmechanismes) mensen hanteren om maar niet te hoeven voelen. Naast eten is ook alcohol daar een van, sigaretten, drugs, series bingen, eindeloos scrollen op je telefoon, overmatig sporten, gamen, seks, ga zo maar door.

De meeste mensen focussen zich op het gedrag, dat zie je hier ook in dit topic. En dat verklaart waarom er 1001 diëten zijn en de wereldbevolking alsmaar dikker wordt. De oplossing ligt niet in de zichtbare laag. Onder de laag van gedrag ligt een laag van gevoel en daaronder liggen jouw kernovertuigingen. Op het moment dat je aanpassingen kunt maken op de laag onder je gedrag, verandert je gedrag automatisch omdat je beter voor jezelf wil zorgen en andere keuzes gaat maken.

Ik kan erover meepraten. Ik ben afgelopen jaar dertig kilo afgevallen. Door psychisch ballast los te laten volgt je lichaam vanzelf. Mensen vragen mij welk dieet ik gevolgd heb en mijn antwoord is therapie Vanuit meer liefde voor mezelf ben ik andere keuzes gaan maken. Natuurlijk helpt gezond eten en meer bewegen bij een afvalproces. Maar mijn focus lag daar niet. Die lag elke keer op wat ik nodig had in het moment, waardoor het afvallen zelf moeiteloos ging. Het mentale proces daarachter is de echte uitdaging. Nog steeds.

Omgaan met emoties en lichaamsbewust zijn is in mijn ogen de basis. En ook loslaten van wat niet meer dient (en dus ook letterlijk je gewicht kunnen loslaten). De weg daar naartoe is voor iedereen anders, er zijn zoveel manieren. Wat mij heeft geholpen?

-een holistische gz-psycholoog (in mijn geval via Kick Your Habits)
-verschillende retraites om meer lichaamsbewust te worden (via yoga, meditatie, mindfulness, EFT, hypnose, familieopstellingen, ademwerk, etc)
-verschillende online cursussen over gezond omgaan met eten (zoals eetRUST en BlijDieetVrij)
-andere kijk op ziekte en gezondheid (via oa Vilna van Betten, Richard de Leth, Leefbewust)

Maar dat zelf bewust worden van je lichaam enz gebeurd ook als je dagelijks 5km gaat wandelen. En dat is nog eens heel goed voor je mind ook.
Regelmaat is key

Daar heb je geen paat voor nodig om je dat te vertellen.

Gevaarlijk en achterhaald idee dat je met een beetje wandelen je psychisch lijden kan onderdrukken en dus "geen praat" nodig hebt.

**Geplaatst**: 02-01-25 12:34

Geplaatst: 02-01-25 12:34

Was het ook maar zo simpel. Ff 5 km wandelen en al je problemen die je al jaren wegstopt en mee dealt door emotie eten zijn opgelost.

**Geplaatst**: 02-01-25 12:44

Re: Hoe word ik eetbuien de baas?

Geplaatst: 02-01-25 12:44

Dat zeg ik niet. Ik zeg enkel dat het mee kan helpen.
Sporten idem. Doelen stellen..discipline.

**Geplaatst**: 02-01-25 13:07

Geplaatst: 02-01-25 13:07

Popstra schreef:
Dat zeg ik niet. Ik zeg enkel dat het mee kan helpen.
Sporten idem. Doelen stellen..discipline.

Proving my point :')

x_spekkie_x schreef:
De meeste mensen focussen zich op het gedrag, dat zie je hier ook in dit topic. En dat verklaart waarom er 1001 diëten zijn en de wereldbevolking alsmaar dikker wordt. De oplossing ligt niet in de zichtbare laag. Onder de laag van gedrag ligt een laag van gevoel en daaronder liggen jouw kernovertuigingen. Op het moment dat je aanpassingen kunt maken op de laag onder je gedrag, verandert je gedrag automatisch omdat je beter voor jezelf wil zorgen en andere keuzes gaat maken.

Het wandelen en sporten volgt vanzelf vanuit een andere geestelijke gesteldheid. Dan is het geen opgave en discipline, maar een bewust willen werken aan een gezond lichaam en geest

Het hard zijn voor jezelf en dingen moeten is vaak een van de onderliggende triggers in het eetgedrag en werkt juist averechts. Dat wil niet zeggen dat je niet moet gaan wandelen en sporten, maar de focus moet niet liggen op het gedrag maar het gevoel erachter.

**Geplaatst**: 02-01-25 14:40

Geplaatst: 02-01-25 14:40

Popstra schreef:
Dat zeg ik niet. Ik zeg enkel dat het mee kan helpen.
Sporten idem. Doelen stellen..discipline.

Ja, die discipline kan een heel handige hulp zijn.

Maar als het in je hoofd niet oke is, dan gaat het je niet helpen om het probleem op te lossen.
Ja, voor een enkeling met een bepaald probleem misschien.

**Geplaatst**: 02-01-25 14:50

Geplaatst: 02-01-25 14:50

Sherivey schreef:
Popstra schreef:
Dat zeg ik niet. Ik zeg enkel dat het mee kan helpen.
Sporten idem. Doelen stellen..discipline.

Ja, die discipline kan een heel handige hulp zijn.

Maar als het in je hoofd niet oke is, dan gaat het je niet helpen om het probleem op te lossen.
Ja, voor een enkeling met een bepaald probleem misschien.

Dit ja. Pas in een later stadium, wanneer het eerste zeer verwerkt en begrepen is, kan sporten een goede manier zijn om jezelf te ondersteunen in je herstel. Dat heeft mij persoonlijk ook absoluut wat opgeleverd. Maar het is nóóit vervanging voor professionele hulp en absoluut geen magische oplossing. Wanneer je jezelf en je eigen impulsen niet onder controle hebt, is dagelijks 5 km wandelen niet het punt waar je begint.

**Geplaatst**: 02-01-25 15:01

Re: Hoe word ik eetbuien de baas?

Geplaatst: 02-01-25 15:01

Nee precies.

Ik heb bvb hardlopen echt wel als een soort lifeline. Zolang ik daar dr discipline voor houd, kan ik min of meer overleven.
Maar om ook echt weer te gaan leven, heb ik wel degelijk hulp van een psych nodig gehad.

**Geplaatst**: 02-01-25 15:30

Geplaatst: 02-01-25 15:30

Och TS ik snap je helemaal. Jaren geleden kwam ik er vanaf, maar het blijft onderhoud vragen om er niet weer in terug te vallen.

Leestip: Geneen Roth - Breaking free from emotional eating. Ik vond het een enorme eye opener. Gun jezelf dat boek, als nieuwjaarscadeau

**Geplaatst**: 02-01-25 17:11

Geplaatst: 02-01-25 17:11

Hoe is het nu TS?

Het valt me ook op dat met name op de eerste pagina's er vooral tips worden gegeven over gestructureerd eten, beweging en niet teveel suikers oid. Terwijl het daar in dit geval volgens mij niet om gaat. TS geeft aan dat ze eet uit emotie.

Heel veel mensen hebben copingstijlen ontwikkeld om met hun emoties om te gaan TS. Of nog beter gezegd: om hun emoties te vermijden. Een psycholoog kan helpen om meer in contact te komen met wat je voelt en dat te verdragen, waardoor je het minder nodig zult hebben om emoties 'weg te eten'.

**Geplaatst**: 02-01-25 18:21

Geplaatst: 02-01-25 18:21

Sterkte TS. Ik heb er al vanaf m’n 8e last van dus ik begrijp je helemaal. Ik blijf er altijd gevoelig voor maar bij mij is het nu eindelijk na jaren strijd redelijk onder controle. Het was bij mij een bijgevolg van een ernstige psychische aandoening en pas toen daar voor is behandeld ging het beter. De eetbuien(stoornis) apart aanpakken met een psycholoog, focus apart op gezond eten/bewegen etc heb ik jarenlang geprobeerd en heeft NIET geholpen maar mij alleen verder een dieper dal ingeduwd (want waarom ben ik zo’n mislukkeling, ik kom hier nooit vanaf, ik ben zwak, niets helpt etc). Dikke knuffel TS en ik raad je aan dit dus echt met een psycholoog verder te onderzoeken waar dit vandaan kan komen en hoe je het aan kan pakken. Blijf vooral eerlijk naar jezelf en lief tegen jezelf :knuffel:

**Geplaatst**: 03-01-25 10:24

Geplaatst: 03-01-25 10:24

Sherivey schreef:
Nee precies.

Ik heb bvb hardlopen echt wel als een soort lifeline. Zolang ik daar dr discipline voor houd, kan ik min of meer overleven.
Maar om ook echt weer te gaan leven, heb ik wel degelijk hulp van een psych nodig gehad.

Dit! Hier precies hetzelfde m.b.t. sporten/bewegen. Wel vanuit een hele andere situatie (geen eetbuien maar ondergewicht door niet kunnen eten, geen anorexia, en inmiddels sondevoeding) en met de wetenschap dat er voor mij geen behandeling komt. Dus ik kan sporten wat ik wil, het blijft een lifeline. Geen oplossing.

TS, ik ga mee met degenen die aangeven dat als je eerst aan de onderliggende oorzaak gaan werken de rest (makkelijker) zal volgen. Ik gun je dat je dat jezelf ook gunt. Die hulp.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-01-25 12:01

Geplaatst door de TopicStarter : 05-01-25 12:01

Bedankt voor alle reacties en adviezen.

Love_myhorse schreef:
Hoe is het TS heb je de HA gesproken?

Ik ben even afwezig geweest om de rust te pakken die ik nodig had om na te kunnen denken wat ik nu precies wil en nodig heb qua hulp.
De stap om naar de HA, te stappen om een afspraak te maken vind ik toch moeilijker dan gedacht. Ik zit af te wachten om op het juiste moment om hulp te vragen, maar dat juiste moment lijkt er in mijn hoofd niet te zijn.

gaucho schreef:
Was het ook maar zo simpel. Ff 5 km wandelen en al je problemen die je al jaren wegstopt en mee dealt door emotie eten zijn opgelost.

Dit is ook precies waar het bij mij misgaat: het is alles of niets. Ik ben me er bewust van en toch vind ik het moeilijk om de middenweg te vinden, dus tevreden zijn met minder. Ondanks dat ik weet dat niet alles in één keer moet willen en voor de quick fix moet gaan. Dus het resultaat is nu dat ik dus helemaal niks doe, maar diep van binnen toch verlang naar wekelijks sporten.

leeslampje schreef:
Och TS ik snap je helemaal. Jaren geleden kwam ik er vanaf, maar het blijft onderhoud vragen om er niet weer in terug te vallen.

Leestip: Geneen Roth - Breaking free from emotional eating. Ik vond het een enorme eye opener. Gun jezelf dat boek, als nieuwjaarscadeau

Heb ik gelijk even besteld, zou begin volgende week binnen moeten komen.