Bokt.nl

**Geplaatst**: 09-10-24 12:28

Geplaatst: 09-10-24 12:28

TS, wat goed dat je je eigen probleem erkent! Dat is al het halve werk!
De andere helft lijkt me een heel zwaar proces, ook voor je naasten.
Ik heb ook veel met alcoholisten te maken gehad en dat is als naaste echt ontzettend zwaar.
Heel veel succes en ik hoop dat je veel kracht uit de reacties van lotgenoten kunt halen! :(:)

Ik drink zelf nooit dus ik heb er geen verstand van, maar een hele fles wodka... Lig je dan niet in coma daarna?
Volgens mij zit daar een hoog alcoholpercentage in? Of raak je daar aan gewend en doet het je dan nog weinig?

**Geplaatst**: 09-10-24 13:05

Re: alcohol

Geplaatst: 09-10-24 13:05

Ik denk dat het toch het belangrijkste is om (tevens) de reden van drankmisbruik op te zoeken en aan te pakken. Want, je kunt iemand wel laten afkicken en (op harde manier zoals boven iemand beschrijft) helemaal van alcohol laten afblijven, maar die zal dan een uitweg zoeken in ander ongewenst gedrag wat een verdovende kick geeft. En daarvoor zijn duizenden voorbeelden en mogelijkheden.

**Geplaatst**: 09-10-24 13:06

Re: alcohol

Geplaatst: 09-10-24 13:06

Klopt, het is ook niet zo van dat de therapie stopt als je van de alcohol af bent, maar dat je gelijk doorgaat voor verwerking van oa trauma's.

**Geplaatst**: 09-10-24 13:34

Geplaatst: 09-10-24 13:34

anjali schreef:
Ik denk dat het toch het belangrijkste is om (tevens) de reden van drankmisbruik op te zoeken en aan te pakken. Want, je kunt iemand wel laten afkicken en (op harde manier zoals boven iemand beschrijft) helemaal van alcohol laten afblijven, maar die zal dan een uitweg zoeken in ander ongewenst gedrag wat een verdovende kick geeft. En daarvoor zijn duizenden voorbeelden en mogelijkheden.

Dat is dus de ziekte.
Er is geen enkele reden die drankmisbruik kan rechtvaatdigen !
Er werden alleen al te vaak en al te graag "redenen" als oorzaak misbruikt.

Zoals ik al schreef, iedereen beleft op een moment in zijn leven oliebol - en sommigen heftiger als wij ooit kunnen bedenken , maar NIET iedereen heeft die ziekte inzich en grijpt dus dan naar middelen zoals alcohol.

Zonder het uitbundig te schrijven hier : mijn jeugd was uitermate oliebol masr die van mijn broer ook.
Wij zij door dezelfde hel gegaan.

Ik ben alcoholiste geworden en mijn broer succesvol CEO van inzernationale bedrijven

**Geplaatst**: 09-10-24 13:51

Re: alcohol

Geplaatst: 09-10-24 13:51

Er zijn ook mensen die bijv. workaholic worden. Dat valt minder op maar kan ook desastreus zijn voor het gezinsleven en voor vriendschapsrelaties.

**Geplaatst**: 09-10-24 14:09

Re: alcohol

Geplaatst: 09-10-24 14:09

TS hoe werkt die combinatie van een halve/een fles wodka op een dag en de zorg voor je kinderen dragen?

**Geplaatst**: 09-10-24 14:18

Geplaatst: 09-10-24 14:18

Wat een rotsituatie TS :knuffel:

ik hoop van harte dat je de hulp en steun gaat vinden die je zo hard nodig hebt. Je zegt dat AA meetings nu te veel energie kosten om heen te gaan maar is er niet een middenweg te vinden? Bijv dat je gehaald/gebracht kan worden of dat je niet elke week gaat maar wel eens in de 2 weken? Of misschien online bij een AA groep kan aansluiten? Ik denk dat steun zoeken bij lotgenoten je echt wel kan helpen, zeker door zo’n periode heen waarin je nog op hulp aan het wachten bent en thuis misschien ook niet voldoende steun krijgt.

sasja0705 schreef:
anjali schreef:
Ik denk dat het toch het belangrijkste is om (tevens) de reden van drankmisbruik op te zoeken en aan te pakken. Want, je kunt iemand wel laten afkicken en (op harde manier zoals boven iemand beschrijft) helemaal van alcohol laten afblijven, maar die zal dan een uitweg zoeken in ander ongewenst gedrag wat een verdovende kick geeft. En daarvoor zijn duizenden voorbeelden en mogelijkheden.

Dat is dus de ziekte.
Er is geen enkele reden die drankmisbruik kan rechtvaatdigen !
Er werden alleen al te vaak en al te graag "redenen" als oorzaak misbruikt.

Zoals ik al schreef, iedereen beleft op een moment in zijn leven oliebol - en sommigen heftiger als wij ooit kunnen bedenken , maar NIET iedereen heeft die ziekte inzich en grijpt dus dan naar middelen zoals alcohol.

Zonder het uitbundig te schrijven hier : mijn jeugd was uitermate oliebol masr die van mijn broer ook.
Wij zij door dezelfde hel gegaan.

Ik ben alcoholiste geworden en mijn broer succesvol CEO van inzernationale bedrijven

Het hoeft het ook niet te rechtvaardigen maar het kan toch wel bijdragen aan dat iemand sneller/makkelijker naar de fles (of de gokautomaat, drugs etc) grijpt om maar ergens mee te dealen? En als aandacht wordt besteed aan herstel/verwerking van trauma’s naast het aanpakken van de verslaving, dat het mogelijk is om meer verbetering te zien dan met het aanpakken van de verslavingsziekte alleen?

Ik heb geen alcoholverslaving maar ben wel een eetverslaafde en hoewel die stoornis eerst apart is aangepakt zag ik pas echt langdurige consistente verbetering in gedrag en vermindering in (neiging tot) toen ik begon met het verwerken van wat mij in mijn jeugd tekort is gedaan. Ik ben het zelf dus wel degelijk als bijdragende oorzaak aan mijn eetverslaving gaan zien. Die verslaving had ik waarschijnlijk ook nooit zo de baas kunnen worden als ik niet hulp had gezocht voor meer dan de verslaving alleen. Of is een alcoholverslaving een specifieke ziekte naar jouw mening en staat dit los van andere verslavingsziekten?

Misschien interpreteer ik je ook helemaal verkeerd maar ben oprecht benieuwd hoe jij dit ziet.

**Geplaatst**: 09-10-24 14:18

Geplaatst: 09-10-24 14:18

Doubtless schreef:
TS hoe werkt die combinatie van een halve/een fles wodka op een dag en de zorg voor je kinderen dragen?

Dat werkt niet.
Denken dat het wel kan of dat ze er niks van merken is de vertroebeling van gedachte door de alcohol.

Mijn moeder zegt ook dat ze ons goed heeft opgevoed, wij drieën denken er anders over

**Geplaatst**: 09-10-24 14:30

Geplaatst: 09-10-24 14:30

De volgorde van aanpak lijkt een beetje kip- en ei-verhaal, maar gevoelsmatig zou ik zeggen: eerst 'droog'. Als je de alcohol nog als demping achter de hand hebt, kun je het idee krijgen dat je kunt dealen met je trauma's terwijl je die nog niet verwerkt hebt.
Eenmaal 'droog', kun je je trauma's aanpakken, en de aanpak van die trauma's helpt vervolgens (mogelijk) bij het consolideren van het droogstaan/niet meer zo snel terugvallen.

Dus het zal wat heen- en weer schuiven tussen het ene en het andere zijn, zou ik denken.

De basis is die alcoholverslaving aanpakken, waarbij idd neurale verbindingen in de hersenen ontstaan die nooit meer weggaan, dus je blijft je hele leven een ex-alcoholist als je eenmaal gestopt bent, die 1 glas verwijderd is van opnieuw verslaafd zijn.

Dat je daarnaast en daarna ook andere problemen moet/wilt/kunt aanpakken staat daar eigenlijk los van.

Die zijn misschien ooit de aanleiding geweest, maar zijn niet de oorzaak van de verslaving. De oorzaak is het (chemische) effect van alcohol op je lichaam. Waar sommige mensen wel gevoelig voor zijn, en anderen niet. Net zoals sommige mensen hart- en vaatziekte ontwikkelen, of kanker, of een allergie of een auto-immuunziekte.

**Geplaatst**: 09-10-24 14:40

Geplaatst: 09-10-24 14:40

Doubtless schreef:
TS hoe werkt die combinatie van een halve/een fles wodka op een dag en de zorg voor je kinderen dragen?

Die vraag hoef je niet serieus te stellen.
In de ogen van iemand die drinkt, valt het mee.

Eerlijke abtwoord is : het werkt niet en kan niet werken.
En nog eerlijker : kinderen ook op jonge leeftijd hebben het door...

**Geplaatst**: 09-10-24 15:12

Geplaatst: 09-10-24 15:12

anjali schreef:
Ik denk dat het toch het belangrijkste is om (tevens) de reden van drankmisbruik op te zoeken en aan te pakken. Want, je kunt iemand wel laten afkicken en (op harde manier zoals boven iemand beschrijft) helemaal van alcohol laten afblijven, maar die zal dan een uitweg zoeken in ander ongewenst gedrag wat een verdovende kick geeft. En daarvoor zijn duizenden voorbeelden en mogelijkheden.

Dat is dus de ziekte.
Er is geen enkele reden die drankmisbruik kan rechtvaatdigen !
Er werden alleen al te vaak en al te graag "redenen" als oorzaak misbruikt.

Zoals ik al schreef, iedereen beleft op een moment in zijn leven oliebol - en sommigen heftiger als wij ooit kunnen bedenken , maar NIET iedereen heeft die ziekte inzich en grijpt dus dan naar middelen zoals alcohol.

Zonder het uitbundig te schrijven hier : mijn jeugd was uitermate oliebol masr die van mijn broer ook.
Wij zij door dezelfde hel gegaan.

Ik ben alcoholiste geworden en mijn broer succesvol CEO van inzernationale bedrijven[/quote]

Het hoeft het ook niet te rechtvaardigen maar het kan toch wel bijdragen aan dat iemand sneller/makkelijker naar de fles (of de gokautomaat, drugs etc) grijpt om maar ergens mee te dealen? En als aandacht wordt besteed aan herstel/verwerking van trauma’s naast het aanpakken van de verslaving, dat het mogelijk is om meer verbetering te zien dan met het aanpakken van de verslavingsziekte alleen?

Ik heb geen alcoholverslaving maar ben wel een eetverslaafde en hoewel die stoornis eerst apart is aangepakt zag ik pas echt langdurige consistente verbetering in gedrag en vermindering in (neiging tot) toen ik begon met het verwerken van wat mij in mijn jeugd tekort is gedaan. Ik ben het zelf dus wel degelijk als bijdragende oorzaak aan mijn eetverslaving gaan zien. Die verslaving had ik waarschijnlijk ook nooit zo de baas kunnen worden als ik niet hulp had gezocht voor meer dan de verslaving alleen. Of is een alcoholverslaving een specifieke ziekte naar jouw mening en staat dit los van andere verslavingsziekten?

Misschien interpreteer ik je ook helemaal verkeerd maar ben oprecht benieuwd hoe jij dit ziet.[/quote]

Je interpreteerd het goed.
En uiteraard kunnen factoren van buitenaf (dus belevenissen) de zucht in de hand spelen- alleen zijn ze nooit DE verantoordelijke voor de ziekte.

Die draag je gewoon in je.

In hoeverre erfelijk, daarover zijn de meningen verdeeld. Mijn opa bvb was verslaafd, zijn kinderen en kleinkinderen (uitzondering ik,dan) niet.
Aangeleleerd gedrag kan ook een rol spelen (verharmlosen van Alcohol)

Maar alle psychischen problemen, alles onverwerkte ,kan pas werkelijk aangepakt worden als de verslaving uitgeband is

En er is geen verschil tussen de eet- alcohol- gok- koop- game en wat nog meer voor verslavingeb er zijn.
De basis is overal het zelfde : het ontbrekende stofje in je hersenen, dat gevoed wordt door de verslaving.

En ook de uitkomst is zowat hetzelfde : uiteindelijk ga je er onderdoor.
Of nu gezondheid of financieel.

Want alle verslavingen worden met de tijd extremer. Je hebt meer nodig maar het "gevoel" van relax of blijheid wordt korter, dus moet je weer en meer.

Gemene aan een verslaving is ook dat heel veel mensen van de ene in de andere vallen.
Dan ben je , even als voorbeeld , van de alcohol af maar sport je net zo excessief.

Om de verslaving te stoppen, te genezen en vooral gestopt te houden moet je uiteraard aan jezelf en aan je verleden werken... anders is een terugval of even een ander soort verslaving voorgeprogrammeerd.

Alleen belangrijk is : first things first.
Eerst moet de verslaving zelf aangepakt worden en vandaar uit verder.
Vaak loopt het inelkaar over- dat is echt van mens tot mens verschillend.

En als je dan de "oliebol" onder ogen kan zien en verwerken, komt er soms een heel ander oplossing of inzicht.

In mijn geval (één van de "oorzaken" die ik als uitvlucht gebruikte, maar er zijn er nog een aantal ) is mijn pa 2 jaar voordat ik stopte, overleden.
Mijn moeder stierf toen ik 9 was en hierna heeft ons pa ons simpel genegeerd, storte zich in de onmogelijkste relaties en haalde dingen uit, echt,pffft.

Pas nadat ik droog werd en begon alles te verwerkten, kwam iik erachter dat ie arme man helemaal niet anders kon.
Mijn moeder was zijn wereld en hij kon niet met haar verlies omgaan.
Zijn rare fratsen waren puur uit onmacht - tot aan zijn dood.

Het is moeilijk voor mij dat ik dat toen niet kon zien en hem voor alles uitmaakte ( juist in beschonken toestand)
en het zal altijd moeilijk blijven dat wij dat nooit konden bespreken maar vandaag heb ik vrede met zijn handelen. En ik begrijp hem en heb hem van het diepste uit mijn hart kunnen vergeven.

Masr dit alles is onmogelijk zolang je nog in het cirkel van de verslaving gevangen zit.
Of lichamelijk of anders.

**Geplaatst**: 09-10-24 15:53

Geplaatst: 09-10-24 15:53

sasja0705 schreef:
Die vraag hoef je niet serieus te stellen.
In de ogen van iemand die drinkt, valt het mee.

Eerlijke abtwoord is : het werkt niet en kan niet werken.
En nog eerlijker : kinderen ook op jonge leeftijd hebben het door...

Laten we het niet gaan invullen voor een ander. Misschien drinkt ze wel alleen als de kinderen op bed liggen, of als ze de zorg die dag niet heeft. Het is een oprechte vraag, aan TS.

**Geplaatst**: 09-10-24 16:26

Re: alcohol

Geplaatst: 09-10-24 16:26

Mijn idee waar je het niet mee eens hoeft te zijn. Ik denk dat het niet vruchtbaar is om iemand te laten stoppen met het verdovende middel, wat dat ook is, VOORDAT de reden waarom iemand is gaan gebruiken is aangepakt. Dat zou alleen kunnen in een geheel van de buitenwereld afgeschermde omgeving zoals een verslavingskliniek, waar het meestal inderdaad ook zo is dat de clienten helemaal geen contacten met de buitenwereld mogen hebben. Maar op een gegeven moment moeten ze daar toch weer weg en terug naar de thuissituatie met alle problemen waar ze juist niet tegen konden. En dan begint de ellende opnieuw.

**Geplaatst**: 09-10-24 16:28

Geplaatst: 09-10-24 16:28

anjali schreef:
Mijn idee waar je het niet mee eens hoeft te zijn. Ik denk dat het niet vruchtbaar is om iemand te laten stoppen met het verdovende middel, wat dat ook is, VOORDAT de reden waarom iemand is gaan gebruiken is aangepakt. Dat zou alleen kunnen in een geheel van de buitenwereld afgeschermde omgeving zoals een verslavingskliniek, waar het meestal inderdaad ook zo is dat de clienten helemaal geen contacten met de buitenwereld mogen hebben. Maar op een gegeven moment moeten ze daar toch weer weg en terug naar de thuissituatie met alle problemen waar ze juist niet tegen konden. En dan begint de ellende opnieuw.

Hier ben ik het volledig mee eens!

**Geplaatst**: 09-10-24 16:37

Geplaatst: 09-10-24 16:37

Naastenhulp: er is ook hulp voor naasten/partners van verslaafden. Ik heb dit zelf gevolgd en vond het heel leerzaam om de fasen te leren kennen en hoe je je als partner het beste kunt opstellen in die fasen. Vooral nu je partner vooral boos of streng reageert denk ik dat dit wel een eye opener zou kunnen zijn.

Heel veel sterkte.

**Geplaatst**: 09-10-24 16:43

Geplaatst: 09-10-24 16:43

Zolang iemand verdoofd is door een middel, heeft werken aan de oorzaak geen zin. Want dan kun je ook niet goed "doorvoelen" wat erachter zit.

Wat ik succesvol heb zien slagen is detox, daarna of middels opname en daarna dag behandeling of direct dagbehandeling werken aan het onderliggende probleem.
En dat moet nuchter (blazen bij start programma, 2x per week urine onderzoek), wanneer je niet nuchter uit de blaastest komt word je geweigerd in de groep, wordt er evt individueel gewerkt tot je alcoholpercentage nul is in je bloed.

Niet nuchter aan onderliggende oorzaken werken, werkt niet.

Ook ervaringsdeskundige hier, helaas, niet als verslaafde, maar als naaste.

En ik ben trots, want mijn naaste is al 3 jaar nuchter.
Maar de periode voor het afkicken en tijdens het afkicken waren zeker niet alleen voor de verslaafde zelf heel erg zwaar.

Voor naasten is het misschien nog wel zwaarder, omdat je er geen invloed op hebt.
De enige die echt kan stoppen, is de verslaafde zelf. Met hulp, van professionals, en steun van naasten, maar niet vóór de naaste, of onder druk van de naaste, of wat voor andere reden dan ook.

De verslaafde is degene die de verslaving moet gaan doorbreken en niemand anders.

**Geplaatst**: 09-10-24 16:53

Geplaatst: 09-10-24 16:53

Marije_jiplover schreef:
Zolang iemand verdoofd is door een middel, heeft werken aan de oorzaak geen zin. Want dan kun je ook niet goed "doorvoelen" wat erachter zit.

Wat ik succesvol heb zien slagen is detox, daarna of middels opname en daarna dag behandeling of direct dagbehandeling werken aan het onderliggende probleem.
En dat moet nuchter (blazen bij start programma, 2x per week urine onderzoek), wanneer je niet nuchter uit de blaastest komt word je geweigerd in de groep, wordt er evt individueel gewerkt tot je alcoholpercentage nul is in je bloed.

Niet nuchter aan onderliggende oorzaken werken, werkt niet.

Ook ervaringsdeskundige hier, helaas, niet als verslaafde, maar als naaste.

En ik ben trots, want mijn naaste is al 3 jaar nuchter.
Maar de periode voor het afkicken en tijdens het afkicken waren zeker niet alleen voor de verslaafde zelf heel erg zwaar.

Voor naasten is het misschien nog wel zwaarder, omdat je er geen invloed op hebt.
De enige die echt kan stoppen, is de verslaafde zelf. Met hulp, van professionals, en steun van naasten, maar niet vóór de naaste, of onder druk van de naaste, of wat voor andere reden dan ook.

De verslaafde is degene die de verslaving moet gaan doorbreken en niemand anders.

Ik begrijp je post. Dit is echter
een bepaalde benadering van het probleem die voor sommigen heel goed kan werken, maar zeker niet voor iedereen. Ik denk dat er meerdere wegen zijn die naar Rome leiden.

**Geplaatst**: 09-10-24 17:56

Geplaatst: 09-10-24 17:56

Citaat:
Dat is dus de ziekte.
Er is geen enkele reden die drankmisbruik kan rechtvaatdigen !
Er werden alleen al te vaak en al te graag "redenen" als oorzaak misbruikt.

Ik heb persoonlijk net niet de indruk dat TS haar alcoholisme
- meent te moeten rechtvaardigen.
En tja, er kunnen oorzaken zijn van wat je de ziekte alcoholisme zou kunnen noemen.

(Persoonlijk vind ik ziekte een wat versluierend woord, maar voorbij een bepaald punt is alcoholge/misbruik wel iets "dat aan je gebeurt en waar 'jijzelf' machteloos in staat".)

Enne, dat ontbrekende stofje in de hersenen wat verantwoordelijk zou zijn voor de verslaving...?
Welk stofje is dat nou precies...?

(Ik ben de tijd nog niet vergeten dat nota bene artsen tegen depressieve patiënten zeiden "Er is een stofje in uw hoofd dat u niet aanmaakt. Daarom moet u uw leven lang pillen slikken."

@ TS: maak je eigen vertaalslagen!
Een mens kan depressief worden door een gebrek aan stofjes in de hersenen.
Maar dat gaat NIET over een soort suikerziekte (diabetes type I) waarbij je het dus echt niet meer zelf kan.

De stofjes heten serotonine, dopamine, noradrenaline en het kan ook gaan om een teveel aan cortisol of de aanwezigheid van ontsteking.
En sowieso om te veel stress.
En de oplossing is
- zoeken hoe het zit met de stofjes. We leven in 2024 en dat kan gewoon.
En er zijn allerlei manieren om de aanwezige tekorten op te lossen of in elk geval te verminderen.
- En uiteraard: minder stress.)

**Geplaatst**: 09-10-24 18:09

Re: alcohol

Geplaatst: 09-10-24 18:09

Zolang je jezelf blijft verdoven, anjali, blijf je je verschuilen achter niet goed voelen.

Het probleem proberen op te lossen terwijl je verdoofd bent, gaat dan ook gewoon nooit lukken.

Dat is een heel mooi excuus om de verslaving in stand te houden.
De verslaving is de baas en die moet echt eerst doorbroken worden.

**Geplaatst**: 09-10-24 18:12

Geplaatst: 09-10-24 18:12

Marije_jiplover schreef:
Zolang je jezelf blijft verdoven, anjali, blijf je je verschuilen achter niet goed voelen.

Het probleem proberen op te lossen terwijl je verdoofd bent, gaat dan ook gewoon nooit lukken.

Dat is een heel mooi excuus om de verslaving in stand te houden.
De verslaving is de baas en die moet echt eerst doorbroken worden.

Zo kan het werken, maar is afhankelijk van de onderliggende problematiek.

**Geplaatst**: 09-10-24 18:21

Geplaatst: 09-10-24 18:21

Afgezien van enige principiële discussies:
we hebben het over een vrouw die erkent dat ze verslaafd is en hulp zoekt.
TS: +:)+

Dat is net niet hetzelfde als "zolang je drinkt, valt het per definitie mee" of "ze blijft zichzelf verdoven".
(Nee, ze is niet altijd clean. Maar ook niet altijd onder invloed.)

En ze doet pogingen om de hele toestand op te lossen (waarbij wachtlijsten niet helpen).
(Iemand schreef over 'een korte wachtlijst van 8 weken'. Accoord, Thijsje moest twee jaar wachten. "Alles is relatief...")

**Geplaatst**: 09-10-24 18:34

Geplaatst: 09-10-24 18:34

Marije_jiplover schreef:
Het probleem proberen op te lossen terwijl je verdoofd bent, gaat dan ook gewoon nooit lukken.

Dat is een veel te simpele voorstelling van zaken.

Citaat:
Dat is een heel mooi excuus om de verslaving in stand te houden.
De verslaving is de baas en die moet echt eerst doorbroken worden.

Het is opvallend hoeveel vijandigheid er zo meteen in de situatie gebracht wordt. "Excuus om je verslaving in stand te houden" - en dan nog aan het begin van de conversatie. Dat nodigt niet echt uit tot een situatie waarin je als volwassene zelf je keuzes en afwegingen mag maken, je gevoelens en zorgen mag delen of je eigen weg mag vinden. (En zelfs je eigen fouten mag maken.) Terwijl het doel volgens mij niet is dat iemand aan het ideaalbeeld van de partner voldoet, maar vooral in staat is om zelf keuzes en afwegingen te maken over waardevol handelen in het leven.

En het blijkt in elk geval dat de aanpak waarin 100% nuchterheid en commitment geeist wordt voor een boel mensen aantoonbaar niet werkt. Helaas is de situatie dan al zo opgezet dat dat feilloos wordt uitgelegd als onwil en gebrek aan medewerking van de persoon, niet als een tekortkoming van de aanpak. Want aan het eind hou je per definitie vooral de mensen over voor wie het wel werkt.

In werkelijkheid blijkt vaak genoeg dat er ook veel mensen zijn, inclusief mensen met langdurig middelengebruik en bv langdurige dakloosheid, die juist vanuit het stabiliseren van de omgeving en het opbouwen van vaardigheden uiteindelijk ook weten te stoppen met een verslaving (al dan niet ondersteund met behandeling daarop gericht) en dat het dus zeker niet zo is dat je alleen wat kunt bereiken als je een persoon eerst nuchter dwingt en onder veel druk zet.

Dit staat overigens helemaal los van de TS hoor - over die situatie kan ik verder weinig zeggen. Maar het zwartwitte verhaal dat vaak verteld wordt over verslaving sluit vooral ook heel veel mensen uit van herstel die wel degelijk mogelijk is, en zonder er een machtsstrijd van te maken.

**Geplaatst**: 09-10-24 18:38

Geplaatst: 09-10-24 18:38

Petpa schreef:
Marije_jiplover schreef:
Zolang je jezelf blijft verdoven, anjali, blijf je je verschuilen achter niet goed voelen.

Het probleem proberen op te lossen terwijl je verdoofd bent, gaat dan ook gewoon nooit lukken.

Dat is een heel mooi excuus om de verslaving in stand te houden.
De verslaving is de baas en die moet echt eerst doorbroken worden.

Zo kan het werken, maar is afhankelijk van de onderliggende problematiek.

Je gaat toch ook geen fysieke operatie laten doen zonder verdoving? Je kunt zeggen dat dat wat anders is, maar dat klopt niet helemaal, want ik las dat het gebied in de hersenen waar lichamelijke pijn wordt gevoeld hetzelfde is als waar geestelijke pijn wordt gevoeld. Ik ben het dus met @Petpa eens.

**Geplaatst**: 09-10-24 20:31

Re: alcohol

Geplaatst: 09-10-24 20:31

Het klopt inderdaad dat dwingen niet helpt.

De overtuiging om de verslaving aan te pakken moet bij de verslaafde zelf vandaan komen.
Anders is het sowieso al gedoemd te mislukken.

Het is wat dat betreft geen ontstoken blinde darm of gebroken been wat een chirurg kan opereren (onder verdoving) en dan over is.
Een arts kan ondersteuning bieden, maar een arts kan de verslaving niet genezen.

Maar verder maakt alcohol/verslaving vooral voor de naasten heel veel meer kapot dan hen lief is.

Ontzettend goed dus, TS, dat je je probleem aan wil pakken en op zoek bent naar de juiste hulp voor jou.
Ik hoop dat je die passende hulp snel vindt
En ik hoop dat je partner ook hulp bij verslavingszorg aanvaardt, speciaal gericht op naasten, wat F_Orumster ook al aangeeft. Die hulp is enorm waardevol voor naasten, om te begrijpen hoe een verslaving werkt en hoe je er zelf mee om kunt gaan, als je een naaste hebt met een verslaving.

Goede tip dus, van F_Orumster!

**Geplaatst**: 09-10-24 20:49

Re: alcohol

Geplaatst: 09-10-24 20:49

Ik ga nu even voorbij de psychologische aanpak, daarvan is hier al vanalles gezegd, maar ik weet niet of er in Nederland ook iets bestaat als Antabuse of gelijkaardig? Dat is een soort "medicijn" dat je dagelijks inneemt. Als je die dag dan alcohol drinkt, voel je je er onwijs ziek van. Op die manier brengt drinken je al niet meer in een gelukzalige roes en zal je twee keer nadenken voor je naar de fles grijpt.

Maar hou er inderdaad wel rekening mee dat niet meer drinken echt NOOIT meer drinken zal moeten worden. Een vriendin van mij had een partner die wegens drankproblemen Antabuse nam, dat was haar voorwaarde om de relatie te redden. Uiteindelijk wou hij af en toe een glaasje kunnen meedrinken, dus hij stopte met de Antabuse, maar het liep weer uit de hand (een glaasje wijn werd direct een hele fles), en uiteindelijk heeft ze hem - vooral om die reden- verlaten.